A16 (Zwitserland)
A16 | |||
Begin | Boncourt (F) | ||
Einde | Biel/Bienne | ||
Lengte | 84 km | ||
|
De A16, ook bekend als de Transjurane, is een autoroute in Zwitserland. De autosnelweg en deels een semi-autoroute vormt een slingerende oost-westroute door het noordwesten van Zwitserland, tussen de grens met Frankrijk bij Boncourt en Biel/Bienne. De route vormt een doorgaande snelweg van Belfort naar het midden van Zwitserland. De A16 is 84 kilometer lang.
Routebeschrijving
De A16 begint bij Boncourt op de grens met Frankrijk, waar de N1019 als voie express uit Belfort overgaat in de A16. De snelweg telt 2x2 rijstroken en vluchtstroken ontbreken deels. Het eerste deel van de route voert door licht heuvelachtig landschap, maar de snelweg kent nogal wat tunnels, landtunnels en overkapte delen. In eerste instantie loopt de A16 zuidwaarts, maar langs Porrentruy loopt de snelweg west-oost, om daarna naar het zuiden af te buigen. Daarna volgen twee langere enkelbuizige tunnels, de Tunnel du Mont Terri en de Tunnel du Mont Russelin, waarna de A16 west-oost loopt langs de stad Delémont.
Vanaf Delémont voert de A16 zuidwaarts door enkele langere tunnels, waarvan de Tunnel du Raimeux enkelbuizig is. De A16 buigt daarna naar het zuidwesten af en passeert het plaatsje Moutier, grotendeels ondergronds. Hierna loopt de A16 westwaarts door een vallei langs enkele dorpen. Bij Tavannes buigt de A16 naar het zuiden af, gevolgd door een bocht naar het oosten. Aan de noordkant van Biel/Bienne zijn de rijbanen gesplitst, waarbij de snelweg stevig daalt. Aan de oostkant van Biel/Bienne eindigt de A16 op de Verzweigung Bözingenfeld met de A5.
Geschiedenis
Jura werd in 1979 een kanton (afgesplitst van Bern). Het nieuwe kanton gaf de voorkeur aan een snelle verbinding vanaf de Franse grens naar Oensingen. In 1982 stemde de bevolking van het kanton Jura in een referendum met 71% meerderheid voor de bouw van een Autostrasse met 2+1 rijstroken. De kosten daarvan werden indertijd op 790 miljoen CHF geschat. In 1984 werd de geplande 'Transjurane' opgenomen in het Nationalstrassennetz van Zwitserland. Daarbij is afgezien van de route richting Oensingen, omdat het kanton Solothurn daar niet aan mee wilde werken. In plaats daarvan is gekozen voor een route naar Biel/Bienne, wat het opmerkelijke verloop van de A16 verklaart. De kosten werden geschat op 1,45 miljard CHF.[1]
De bouw van de weg begon in 1987 onder de Col des Rangiers, tussen Porrentruy en Delémont. Indertijd was gepland om de snelweg in 2000 te voltooien. Om de werkzaamheden zo veel mogelijk te kunnen uitbesteden aan lokale aannemers uit het kanton Jura is het project opgedeeld in bijna 20 segmenten, die in een enigszins onlogische volgorde zijn uitgevoerd. Het duurde tot 1998 voordat het eerste deel tussen Porrentruy en Delémont werd opengesteld, inclusief de twee enkelbuizige tunnels onder de Col des Rangiers.[2] Het meest zuidelijke deel bij Biel/Bienne maakt gebruik van de oorspronkelijke weg bij Frinvillier, die uit 1965 dateert. Dit was destijds een viaduct vanuit Biel/Bienne zonder verdere doorgaande functie. Deze heeft geen snelwegstatus, maar is een reguliere buitenkomse weg, deels met fietsstroken.
In 1999 opende het deel tussen Tavannes en La Heutte over 9 kilometer lengte voor het verkeer. In 2005 openden de trajecten rond de stadjes Porrentruy en Delémont, vooralsnog zonder vluchtstroken. In 2007 volgde het deel tussen Moutier-Nord en Choindez. Op 11 november 2011 werd het meest noordelijke deel tussen Boncourt en Bure opengesteld.[3] Twee weken later, op 25 november 2011, werd de rondweg van Moutier over 2 kilometer geopend.[4] Ongeveer een jaar later kon weer 4 km aan de A16 worden toegevoegd met de opening van het wegvak van Tavannes naar Loveresse. Op 5 november 2013 opende een 3 kilometer lang deel tussen Moutier-Sud en Court, inclusief een tunnel van ruim 2 km lengte. Op 21 augustus 2014 opende een 9 kilometer lang deel tussen Bure en Porrentruy, waarmee het noordelijk deel van de A16 voltooid was. Op 5 december 2016 opende de ontbrekende 5 kilometer tussen Delémont en Choindez, waarmee het deel in het kanton Jura voltooid was.[5] Vervolgens is op 3 april 2017 het laatste deel van de A16 opengesteld, een bijna 9 kilometer lang deel tussen Court en Loveresse.[6][7][8] Hiermee was de A16 na 30 jaar bouwtijd voltooid, alhoewel een behoorlijk deel van de route enkelbuizige tunnels heeft.
Openstellingsgeschiedenis
Van | Naar | Lengte | Datum |
---|---|---|---|
Porrentruy-Est | Delémont-Ouest | 23,0 km | 14-11-1998 |
Tavannes | La Heutte | 9,0 km | 26-03-1999 |
Porrentruy-Ouest | Porrentruy-Est | 3,0 km | 30-09-2005 |
Delémont-Ouest | Delémont-Est | 2,0 km | 30-09-2005 |
Choindez | Moutier-Nord | 4,3 km | 20-11-2007 |
Franse grens | Boncourt | 0,4 km | 17-12-2007 |
Boncourt | Bure | 4,3 km | 11-11-2011 |
Moutier-Nord | Moutier-Sud | 2,1 km | 25-11-2011 |
Tavannes | Loveresse | 4,0 km | 29-11-2012 |
Moutier-Sud | Court | 3,1 km | 05-11-2013 |
Bure | Porrentruy-Ouest | 8,8 km | 21-08-2014 |
Delémont-Est | Choindez | 4,9 km | 05-12-2016 |
Court | Loveresse | 8,8 km | 03-04-2017 |
Toekomst
De A16 is doorgaand te berijden. Er zijn geen concrete plannen om de enkelbaans delen te verbreden naar 2x2 rijstroken.
Kosten
Door de bergachtige ligging van de Jura was de bouw erg kostbaar; er waren immers veel kunstwerken nodig, zoals bruggen en lange tunnels. De A16 is daarmee een van de duurste Zwitserse wegenprojecten met een kostenpost van 6,5 miljard CHF. Opgemerkt moet worden dat de A16 als een van de weinige Zwitserse snelwegen echt door de bergen loopt; andere snelwegen lopen veelal in de dalen.
Feiten & cijfers
- de snelweg is 84,5 kilometer lang, waarvan 57,9 kilometer in het kanton Jura en 36,7 kilometer in het kanton Bern ligt.
- de bouw kostte 6,54 miljard CHF, waarbij in het kanton Jura de regio 5% betaalde en de federale regering 95% betaalde. In het kanton Bern betaalde de regio 13% en de federale regering 87%.
- 43% van het tracé is ondergronds in tunnels, landtunnels en overkappingen. Er zijn in totaal 33 tunnels, waarvan 6 tunnels langer dan 3 kilometer zijn.
- er zijn 18 aansluitingen en 6 semi-aansluitingen gerealiseerd.
Kunstwerken
De volgende kunstwerken zijn onderdeel van de Zwitserse A16:
- Tunnel de Bure (3.059 m)
- Tunnel du Banné (1.086 m)
- Tunnel de la Perche (1.027 m)
- Tunnel du Mont Terri (4.078 m)
- Tunnel du Mont Russelin (3.572 m)
- Tunnel du Choindez (3.260 m)
- Tunnel du Raimeux (3.211 m)
- Tunnel de Moutier (1.191 m)
- Tunnel de Graitery (2.420 m)
- Tunnel Sous le Mont (1.210 m)
- Tunnel de Pierre Pertuis (2.208 m)
Verkeersintensiteiten
In 2014 reden er dagelijks 14.800 tot 17.400 voertuigen tussen Porrentruy en Delémont en 16.300 voertuigen voor Biel/Bienne.[9] De A16 is hiermee een uitermate rustige snelweg, wat mede veroorzaakt is door het feit dat nog niet alle schakels opengesteld waren op dat moment.
Rijstrookconfiguratie
Externe links
Referenties
- ↑ L’autoroute Transjurane change le Jura | letemps.ch
- ↑ La Transjurane, voie royale pour l’économie jurassienne | rfj.ch
- ↑ Un nouveau tronçon de la Transjurane inauguré | tsr.ch
- ↑ Transjurane: Moutier-Umfahrung eröffnet | bielertagblatt.ch
- ↑ Das letzte Teilstück im Kanton Jura ist fertig | srf.ch
- ↑ Jetzt gehts noch schneller nach Paris | 20min.ch
- ↑ L'ouverture du dernier tronçon de la Transjurane retardée à 2017 | rts.ch
- ↑ Fertigstellung der Transjurane wird am 3. April gefeiert | bluewin.ch
- ↑ verkeersintensiteiten Zwitserland
Autosnelwegen in Zwitserland |
---|