Dallas-Fort Worth Metroplex

Uit Wegenwiki
(Doorverwezen vanaf Dallas-Fort Worth)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Downtown Dallas.

Het Dallas–Fort Worth Metroplex (DFW), kortweg The Metroplex of simpelweg North Texas, is de grootste stedelijke agglomeratie in de Amerikaanse staat Texas. De agglomeratie bestaat uit de twee primaire steden Dallas (1.300.000 inwoners) en Fort Worth (957.000 inwoners) met daaromheen een uitgestrekt gebied met suburbs, waarvan Arlington (395.000 inwoners) het grootste is. De formele naam is het Dallas–Fort Worth–Arlington, TX Metropolitan Statistical Area.

De gehele agglomeratie bestaat uit 13 counties en telt 8.100.000 inwoners (2023). Het Dallas-Fort Worth Metroplex is de op drie na grootste agglomeratie in de Verenigde Staten. Dallas is de 9e stad van het land. De stedelijke regio is numeriek de snelstgroeiende van de Verenigde Staten, met een bevolkingsgroei van 1.268.000 inwoners tussen 2010 en 2020.

Inleiding

I-35E in Dallas.
Fort Worth.

De agglomeratie bestaat uit 13 counties in het noorden van de staat Texas, niet ver van de grens met Oklahoma. De ruimere regio wordt ook wel 'North Texas' genoemd. De agglomeratie bestaat uit de 2 grote steden Dallas en Fort Worth, met daaromheen een groot aantal voorsteden (suburbs) waarvan enkele zeer fors in omvang zijn. De naam "Metroplex" komt van het feit dat er niet één belangrijke stad is, maar meerdere, de agglomeratie is polycentrisch in opzet. Dallas is veruit de grootste stad met 1.300.000 inwoners. Het is de derde grootste stad van Texas, na Houston en San Antonio.

De tweede stad is Fort Worth, die 957.000 inwoners telt. De agglomeratie is stukken groter, en meet 100 kilometer van oost naar west, en 75 kilometer van noord naar zuid. Er zijn een groot aantal suburbs met meer dan 100.000 inwoners. Behalve de centra van Fort Worth en Dallas is het grootste gedeelte van de agglomeratie sterk suburbaan, met vrijwel alleen maar vrijstaande huizen. De woningmarkt van Dallas wordt als zeer betaalbaar beschouwd, zeker gezien de snelle economische groei. Huizen in de regio zijn vaak groot. Woningen met een bodemoppervlakte van 300 tot 400 vierkante meter zijn geen uitzondering. Perceeloppervlakten zijn doorgaans groter dan 800 vierkante meter. Er zijn nog vrij veel onbebouwde gebieden binnen de agglomeratie, waardoor de bevolkingsdichtheid vrij laag is.

De grootste voorsteden liggen tussen en ten noorden van Dallas en Fort Worth. Ten oosten, ten westen en ten zuiden van beide steden is de agglomeratie minder ver gegroeid, met meestal één of twee suburbs voordat het platteland begint. Enkele verre suburbs liggen vrij ver van Dallas, tot 50 á 60 kilometer afstand. De centra van Dallas en Fort Worth liggen ongeveer 50 kilometer uit elkaar. De meeste nieuwe ontwikkelingen vinden nog steeds plaats aan de noordkant van de agglomeratie.

Economie

De Margaret Hunt Hill Bridge (Spur 366) over de Trinity River.

De regio Dallas-Fort Worth heeft een gevarieerde economie. De regio DFW is de basis van 20 Fortune 500 bedrijven. De olie- en gasindustrie blijft van belang, maar het aandeel is kleiner dan vroeger. Met name rond Fort Worth is nog sprake van winning van olie en gas binnen het stedelijke gebied, vanuit de Barnett Shale. De overige winning van olie en gas is verder buiten de regio. In de suburb Irving zit het hoofdkantoor van Exxon Mobil.

Historisch gezien worden Dallas en Fort Worth ook geassocieerd met de landbouw, met name Fort Worth stond bekend als de koeienhoofdstad van de Verenigde Staten. In de jaren 1920 werd 30% van de katoen in Texas in de regio Dallas geproduceerd. Het belang van de landbouw nam later sterk af, maar is in de periferie van de agglomeratie nog steeds een belangrijke economische pijler.

Telecommunicatie en IT is ook van groot belang voor de regionale economie. Bekend zijn grote ondernemingen als AT&T en Texas Instruments. In de voorstad Richardson bevindt zich de zogenaamde "Telecom Corridor", waar veel IT-bedrijven zitten. Dallas wordt soms wel "Silicon Prairie" genoemd, vanwege de grote hoeveelheid tech bedrijven in de regio.

De luchtvaart speelt ook een cruciaal belang, het Dallas-Fort Worth International Airport, bekend als "DFW", in oppervlakte de op één na grootste luchthaven van de Verenigde Staten, en is de op drie na drukste luchthaven in aantal vliegbewegingen en negende in aantal passagiers ter wereld. American Airlines en Southwest Airlines hebben hun hoofdkantoor bij DFW Airport. In Fort Worth zit een grote fabriek van Lockheed Martin. Dallas is een belangrijke zakenstad, de derde van de Verenigde Staten. Met name het Dallas Convention Center is één van de belangrijkste congrescentra van het land.

Het toerisme speelt amper een rol in de regio. De regio Dallas-Fort Worth is weliswaar economisch één van de best presterende agglomeraties van de Verenigde Staten, maar heeft toeristen weinig te bieden. Vanuit de ruime regio komen wel veel winkelliefhebbers naar Dallas vanwege het grote aanbod van shopping malls. Dallas heeft het grootste aantal winkelcentra per inwoner. Met name de Dallas Galleria en NorthPark Center trekken shoppers van buiten de regio.

Dallas-Fort Worth is één van de grootste ontvangers van binnenlandse migratie. De sterke economie en de betaalbare huisvesting zijn een belangrijke drijfveer voor mensen om vanuit andere delen van het land naar de regio te verhuizen. Dallas heeft één de laagste huizenprijzen naar verhouding tot inkomen in steden met meer dan 5 miljoen inwoners.[1]

Geografie en klimaat

De omgeving van Dallas-Fort Worth is vlak tot glooiend. Ten zuidwesten van Dallas ligt een lage beboste heuvelrug. Het westen van Fort Worth valt onder de regio Cross Timbers, die wat meer bebossing kent dan de prairies die het noorden en zuiden van de regio Dallas-Fort Worth domineren. De agglomeratie kent geen grote rivieren, maar rondom en in het stedelijk gebied liggen diverse waterreservoirs die voor de watervoorziening en recreatie zorgen. Het klimaat is vochtig en subtropisch. In de zomer zijn maximumtemperaturen van boven de 35 graden Celsius geen uitzondering. Zwaar weer kan vaak voorkomen, met af en toe tornado's. De agglomeratie is zeer groen doordat vele suburbs veel bomen kennen. Het stedelijk gebied heeft veel meer bomen dan het platteland rond Dallas-Fort Worth, dat voornamelijk uit prairie bestaat.

Geschiedenis

Dallas en Fort Worth zijn kort na elkaar gesticht, Dallas in 1841 en Fort Worth als een fort van het Amerikaanse leger in 1849. Beide steden ontwikkelden zich gedurende de 19e eeuw. Dallas werd een belangrijk spoorknooppunt en industriestad, terwijl Fort Worth bekend werd als centrum aan de Chisholm Trail waarbij vee via Fort Worth naar de spoorwegen in Missouri en later Kansas getransporteerd werd. Fort Worth behield lange tijd zijn karakter als koeienhoofdstad van de Verenigde Staten. In 1900 had Dallas 42.000 inwoners en Fort Worth 27.000 inwoners. In 1909 werd in Dallas de eerste wolkenkrabber ten westen van de Mississippi gebouwd. Het inwonertal van de stad begon snel te groeien, waarbij Fort Worth altijd enigszins in de schaduw stond, Dallas is altijd een wat grotere stad geweest. In 1940 had Dallas 295.000 inwoners en Fort Worth 178.000 inwoners. Fort Worth werd vanaf de jaren '70 een belangrijk uitgangspunt voor de olie- en gaswinning in het westen van Texas. Dallas werd in 1963 wereldberoemd toen de Amerikaanse president John F. Kennedy in de stad werd vermoord.

Zowel Dallas als Fort Worth groeiden snel vanaf de jaren '70, met een enorme ontwikkeling van suburbs buiten de gemeentegrenzen, eerst tussen beide steden, en later voornamelijk ten noorden van de steden. In 1990 overschreed Dallas de grens van 1 miljoen inwoners. De regio werd bekend vanwege het enorme volume aan nieuwe woningen om de explosieve bevolkingsgroei te accommoderen. Na 2000 was Fort Worth enige tijd de snelstgroeiende grote stad in de Verenigde Staten. Het inwonertal van de agglomeratie Dallas-Fort Worth verdubbelde van 3 miljoen inwoners in 1980 naar 6,4 miljoen inwoners in 2010, waarbij het in vrij korte tijd één van de grootste stedelijke gebieden van de Verenigde Staten werd.

Counties en steden

stad inwonertal (2022)
Dallas 1.300.000
Fort Worth 957.000
Arlington 395.000
Plano 290.000
Irving 255.000
Garland 241.000

Officieel bestaat de agglomeratie Dallas-Fort Worth uit 13 counties. Het feitelijke verstedelijkte gebied omvat 4 counties die het kerngebied vormen, en de rest zijn counties die in het invloedsgebied van DFW liggen, maar niet volledig verstedelijkt zijn.

Dallas County omvat de stad Dallas, en de meest directe westelijke, noordelijke en oostelijke voorsteden als Grand Prairie, Irving, delen van Carrollton en Richardson, Garland, Rowlett en Mesquite. Dallas County telde in 2023 2.606.000 inwoners

Tarrant County omvat de stad Fort Worth, en de oostelijke en noordelijke voorsteden ervan, zoals Keller, Grapevine, Euless, Arlington en Mansfield. Ten westen en zuiden van Fort Worth liggen geen grote voorstedelijke gebieden. Tarrant County telde in 2023 2.183.000 inwoners.

Collin County omvat het noordelijk voorstedelijk gebied van Dallas, met vooral de steden Plano, Allen, Frisco en McKinney. Collin County telde in 2023 1.195.000 inwoners.

Denton County omvat de noordwestsector van de agglomeratie rond de stad Denton en een aantal kleinere voorsteden. In 2023 telde Denton County 1.008.000 inwoners.

Dallas, Tarrant, Collin en Denton County tellen samen 6.992.000 inwoners. De overige omliggende counties zijn goed voor nog eens 1,1 miljoen inwoners. De overige counties zijn niet-verstedelijkte gebieden met vaak maar één plaats die nog sterk op Dallas-Fort Worth gericht is. De meeste tellen tussen de 50.000 en 150.000 inwoners. De 13 counties zijn samen goed voor een oppervlakte van 24.059 km², maar de 4 verstedelijkte counties zijn samen goed voor 9.453 km² met een bevolkingsdichtheid van 577 inwoners per vierkante kilometer. Opgemerkt moet worden dat het gebied veel grote meren omvat en delen van Collin en Denton County nog onbebouwd zijn. De typische voorsteden hebben een bevolkingsdichtheid van zo'n 1.500 inwoners per vierkante kilometer. Kenmerkend is dat de agglomeratie geen echte periferie heeft. Alle voorsteden zijn relatief dichtbebouwd, maar daarbuiten treft men voornamelijk dunbevolkt platteland aan.

Bevolkingsgroei

Ontwikkeling inwonertal agglomeratie Dallas-Fort Worth.

Afgeronde bevolkingsaantallen per county van de agglomeratie. In onderstaande lijst zijn alleen de counties opgenomen die de kern van de agglomeratie vormen met continu bebouwd gebied. De officiële agglomeratie omvat 13 counties, maar buiten de hieronder genoemde zijn dit vooral counties met één of twee kernen die in de buurt van Dallas-Fort Worth liggen, en (nog) geen onderdeel zijn van het continu bebouwde gebied.

Jaartal Dallas Tarrant Collin Denton Overige* totaal groei
1920 211.000 153.000 50.000 35.000 252.000 701.000
1930 326.000 198.000 46.000 33.000 233.000 836.000 +135.000
1940 399.000 226.000 47.000 34.000 219.000 925.000 +89.000
1950 615.000 361.000 42.000 41.000 203.000 1.262.000 +337.000
1960 952.000 538.000 41.000 47.000 201.000 1.779.000 +517.000
1970 1.327.000 716.000 67.000 76.000 243.000 2.429.000 +650.000
1980 1.556.000 861.000 145.000 143.000 329.000 3.034.000 +605.000
1990 1.853.000 1.170.000 264.000 274.000 458.000 4.019.000 +985.000
2000 2.219.000 1.446.000 492.000 433.000 614.000 5.204.000 +1.185.000
2010 2.368.000 1.809.000 782.000 663.000 804.000 6.426.000 +1.222.000
2020 2.611.000 2.115.000 1.073.000 914.000 944.000 7.662.000 +1.236.000
2023 2.606.000 2.183.000 1.195.000 1.008.000 1.072.000 8.100.000 +438.000

* Overige counties: Ellis County, Hood County, Hunt County, Johnson County, Kaufman County, Parker County, Rockwall County, Somervell County, Wise County.

De bevolkingsgroei van het buitengebied is opvallend, omdat dit tot de jaren '70 kromp. Tussen 1920 en 1960 verloor het buitengebied circa een vijfde van de bevolking. Pas vanaf 1960 begon dit gebied sterk te groeien, omdat Dallas en Tarrant County volraakten. Tussen 2000 en 2020 nam de bevolking met 2,5 miljoen inwoners toe. In 2018 overschreed Collin County de grens van 1 miljoen inwoners en in 2023 overschreed ook Denton County de grens van 1 miljoen inwoners. Sinds 2022 hebben de overige 9 counties rondom het kerngebied voor het eerst gezamenlijk meer dan 1 miljoen inwoners. In 2023 overschreed Dallas-Fort Worth de grens van 8 miljoen inwoners.

Wegennet

Het wegennet van Dallas-Fort Worth.

Inleiding

Vanwege het polycentrische karakter van de agglomeratie DFW heeft het stedelijk gebied een zeer uitgebreid snelwegennet. Zowel Dallas als Fort Worth hebben een radiaal systeem met een ringweg, maar er zijn echter veel meer voorstedelijke verbindingen dan in bijvoorbeeld Atlanta, Boston of Washington. Van oudsher waren de snelwegen van Dallas minder breed dan die van Houston, alhoewel in recente jaren enkele snelwegen significant verbreed zijn om de explosieve bevolkingsgroei te accommoderen. Kenmerkend is dat Dallas minder continue frontage roads heeft dan bijvoorbeeld Houston.

Er zijn 4 grote oost-westverbindingen in vorm van de I-20, I-30, I-635 en de George Bush Turnpike. Een drietal snelwegen vormen de belangrijkste noordzuidverbindingen, de 2 takken van de I-35, namelijk de I-35E en I-35W, en de I-45. De agglomeratie kent daarnaast nog een aantal kortere verbindingswegen. De meeste snelwegen tellen niet meer dan 2x4 rijstroken, en er zijn nog steeds bottlenecks met slechts 2x2 rijstroken, met name rond Fort Worth. Naast de Interstate Highways zijn er nog een aantal US Highways en tolwegen die het snelwegennet aanvullen.

Het High Five Interchange tussen de US 75 en de Interstate 635.

In het grotere geheel is het Metroplex een belangrijk knooppunt, de I-35 vanaf de Mexicaanse grens en San Antonio richting Oklahoma City en Kansas City loopt er doorheen, en is één van de drukste interstedelijke snelwegen in de Verenigde Staten. De I-45 verbindt de agglomeratie met de havens van Houston en Galveston. Het oost-westverkeer maakt gebruik van de I-20 die vanuit El Paso naar diverse steden in de zuidelijke staten Mississippi, Alabama en Georgia loopt, en de I-30, die hier begint en naar Little Rock in Arkansas loopt, waar de snelweg aansluit op de Interstate 40 die naar de oostkust loopt. Ook voor regionaal verkeer is de agglomeratie een belangrijk knooppunt met diverse US Highways die doorgaans minimaal 2 rijstroken per richting tellen, en vaak freeway kenmerken hebben. Een ringweg waarmee de gehele agglomeratie omzeild kan worden ontbreekt, er zijn 2 wegen die in aanmerking komen voor ringweg, dat zijn de I-635 en I-820, die echter alleen rond respectievelijk Dallas en Fort Worth lopen. Via de I-35 is de I-35W door Fort Worth het snelste. De agglomeratie kent 7 uitstralende snelwegen en 11 uitstralende US Highways.

Opvallend in de agglomeratie is de prominente aanwezigheid van stackknooppunten. Verder zijn er een aantal SPUI aansluitingen, en in diverse knooppunten kennen een laag voor gelijkvloers kruisend lokaal verkeer van het onderliggend wegennet. Lange tijd zijn de snelwegen tolvrij gebleven, maar recent zijn er een aantal tolwegen aangelegd, zoals de President George Bush Turnpike, de Sam Rayburn Tollway en de Chisholm Trail Parkway. Andere steden zoals Austin en Houston kennen ook tolwegen.

De auto-afhankelijkheid in de agglomeratie is niet wezenlijk afwijkend van elders in Noord-Amerika. Het openbaar vervoer is slechts gering ontwikkeld en speelt zoals overal in Noord-Amerika een secundaire rol. Verder is het bestaande OV slecht geïntegreerd, doordat sommige voorsteden alleen diensten naar Fort Worth of Dallas aanbieden, en niet naar beide steden. Het wegennet is echter wel goed ingericht op het hoge autogebruik, en het gridpatroon zorgt ervoor dat het verkeer goed verspreid wordt over de diverse ontsluitingswegen. Opgemerkt moet worden dat in de agglomeratie veelal gebruik is gemaakt van een wat groter gridnetwerk, met belangrijke hoofdwegen op enige afstand van elkaar, met daarin een gebied met woonstraten met weinig verkeer, in tegenstelling tot sommige andere steden die een fijnmazig gridpatroon gebruiken. Daardoor zijn de grotere wegen wel drukker, maar ook deze zijn hierop ingericht met 2 of 3 rijstroken per richting. Enkele hoofdwegen kennen ook ongelijkvloerse kruisingen bij drukke kruispunten.

Overzicht freeways

Het knooppunt tussen de I-20 en I-35W in Fort Worth.
De I-35E (Stemmons Freeway) in Dallas.
De SH 121 / I-35E.
De I-30 in Dallas.
weg wegnaam lengte[2] eerste opening laatste opening max AADT 2015
Lyndon B. Johnson Freeway 124 km 1958 1967 210.000
Tom Landry Freeway 74 km 1957 1975 150.000
Richard L. Thornton Freeway 40 km 1961 1966 191.000
Richard L. Thornton Freeway 90 km 1959 1965 180.000
Stemmons Freeway 64 km 1953 1963 273.000
South Freeway 82 km 1949 1976 166.000
North Freeway 55 km 1960 1969 141.000
Julius Schepps Freeway 31 km 1972 1976 157.000
Interstate 345 2 km 1973 1973 189.000
Lyndon B. Johnson Freeway 56 km 1967 1981 250.000
The Loop 57 km 1963 1982 158.000
J. Elmer Weaver Freeway 35 km 1969 1983 104.000
Central Expressway 60 km 1949 1958 277.000
US 80 31 km 1956 1959 84.000
US 81 / US 287 24 km 1976 1989 41.000
C.F. Hawn Freeway 51 km 1956 1972 82.000
US 287 69 km 1963 1982 73.000
Walton Walker Boulevard 16 km 1969 1980 153.000
International Parkway 11 km 1973 1973 92.000
John W. Carpenter Freeway 17 km 1971 1973 133.000
Northwest Parkway 15 km 1985 2006 125.000
Airport Freeway 12 km 1964 1969 176.000
State Route 121 23 km 1981 2006 193.000
Sam Rayburn Tollway 40 km 2006 2009 146.000
State Route 161 13 km 2001 2010 154.000
President George Bush Turnpike 13 km 2001 2005 119.000
Alliance Gateway Freeway 10 km 1992 1992 43.000
Airport Freeway 24 km 1959 1973 184.000
President George Bush Turnpike 50 km 1998 2011 161.000
Jacksboro Highway 19 km 2019 43.000
State Route 360 29 km 1976 2018 189.000
Woodall Rodgers Freeway 3 km 1983 2012 196.000
Clark Road 7 km 101.000
Chisholm Trail Parkway 44 km 2014 2014
Dallas North Tollway 51 km 1968 2007 174.000

North Texas HOV System

In 2013 had Dallas 110 kilometer freeways met HOV lanes, allemaal in en rond Dallas. Rond Fort Worth zijn geen HOV lanes. In Dallas zijn drie typen HOV lanes;[3]

  • wisselbanen: (I-30 west van downtown & I-35E zuid van downtown)
  • zipper barrier wisselbaan: (I-30 oost van downtown)
  • reguliere HOV lanes: (I-35E noord van downtown, US 75 noord van I-635 en I-635 tussen I-30 en US 75).

In de toekomst zullen de meeste HOV lanes worden omgevormd tot express lanes omdat ze in de meeste gevallen onderbenut zijn, en met dynamische tolheffing de bestaande wegcapaciteit beter benut kan worden. De eerste HOV lanes die kwamen te vervallen waren de HOV lanes van de Interstate 635 langs de noordzijde van Dallas, deze zijn opgenomen als express lanes van het LBJ Express project in 2014.

Geschiedenis

Het stack tussen de I-35E en de George Bush Turnpike.

De eerste plannen voor snelwegen dateren uit de jaren '40. De aanleg begon zowel in Dallas als Fort Worth midden jaren '40 aan de eerste snelwegen. Dallas gaf prioriteit aan de Central Expressway, de tegenwoordige US 75 vanaf Downtown naar het noorden, terwijl Fort Worth de South Freeway (I-35W) en de West Freeway (I-30) prioriteerde. De eerste snelweg die opende was het eerste deel van de Central Expressway op 20 augustus 1949. Drie weken later opende Fort Worth zijn eerste freeway, de I-35W op 14 september 1949. In die tijd waren de steden nog verantwoordelijk voor de kosten van de grondverwerving van nieuwe snelwegen, waardoor het bouwtempo erg laag lag. In 1952 was Fort Worth de stad met het grootste snelweg"net" van Texas, met 13 kilometer snelweg in gebruik, meer dan Dallas of Houston. Dat veranderde gedurende de jaren '50, maar in beide steden werd in die tijd gebouwd aan nieuwe snelwegen. In 1957 opende de eerste tolweg van de regio, de Dallas - Fort Worth Turnpike, thans de tolvrije Interstate 30.

Voor de creatie van het Interstate Highway-systeem in 1956 kwamen de volgende snelwegen gereed:

  • I-30 in het westen van Fort Worth: 10 kilometer
  • I-35W in het zuiden van Fort Worth: 11 kilometer
  • I-35E ten noorden van Dallas: 12 kilometer
  • US 75 tussen Dallas en Richardson: 21 kilometer
  • US 80 ten oosten van Dallas: 18 kilometer
  • US 175 in het zuiden van Dallas: 3 kilometer

In 1956 werd het Interstate Highway-systeem gecreëerd, waarbij de federale overheid 90 procent van de kosten van de grondverwerving op zich nam. Voor State Highways gold hetzelfde, waarmee de lokale overheden ontlast werden van de soms hoge kosten van het verkrijgen van een right-of-way, de snelwegen die het hardst nodig waren liepen immers door reeds bebouwd gebied, waardoor veel panden aangekocht moesten worden. De bouw van het snelwegennet ging daarna veel sneller, met name in de jaren '60 zijn veel snelwegen opengesteld. In die tijd begon de regio ook sterk te groeien, met name tussen Fort Worth en Dallas, en ten noorden van Dallas. De overheid van Texas had midden jaren '60 geen geld voor additionele projecten, maar één werd wel noodzakelijk geacht, en werd uiteindelijk als tolweg aangelegd, dit is de Dallas North Tollway (DNT), die in 1968 gefaseerd is opengesteld, en tevens één van de meest claustrofobische snelwegen van de regio is, met 2x3 rijstroken op een right-of-way van 100 feet (30 meter).

In de jaren '70 raakte de snelwegenbouw in een crisis, TxDOT had nauwelijks geld meer, waardoor de aanleg van sommige projecten werd uitgesteld, met name de bouw van Loop 9 rond Dallas. Begin jaren '70 is nog wel de I-20 langs de zuidzijde van Dallas aangelegd. Opvallend waren hier de "cookie-cutter interchanges", de zes opeenvolgende knooppunten zijn allemaal identieke stackknooppunten die in een tijdsspanne van 4 jaar zijn aangelegd. Vanaf de jaren '80 kwam de snelwegenbouw langzaam weer op gang, met name in de periferie, maar de bouw werd pas echt in de jaren '90 hervat, toen een groot deel van de President George Bush Turnpike werd aangelegd. De aanleg van de meeste nieuwe snelwegen volgde de expansie van het stedelijk gebied, voornamelijk noordwaarts. Een tekenend voorbeeld hiervan is de continue verlenging van de Dallas North Tollway, die tegenwoordig meer dan 50 kilometer strekt vanaf het centrum. Tot 2010 zijn niet heel veel grootschalige wegverbredingen doorgevoerd, de meest significante was wel de ombouw van de Central Expressway in Dallas. De nieuwste lange snelweg is de Sam Rayburn Tollway (SH 121) die diagonaal door de noordelijke voorsteden loopt en in 2009 werd opengesteld. Tevens wordt de George Bush Turnpike ten westen van Dallas zuidwaarts verlengd, en is deze ten oosten van Dallas in 2011 naar de I-30 verlengd.

Per 1 oktober 2013 is 130 kilometer HOV lane in de regio DFW overgenomen door wegbeheerder TxDOT. Daarvoor waren de HOV lanes in het beheer van OV-autoriteit DART. Op termijn zullen de HOV lanes omgevormd worden tot toll express lanes. Op 10 september 2015 opende het megaproject LBJ Express waarbij express lanes zijn aangelegd op de I-35E en I-635 aan de noordkant van Dallas.

In 2020 is de C.F. Hawn Freeway (US 175) rechtstreeks op I-45 aangesloten. Hiermee werd het oude traject van de Central Expressway, ook wel bekend als de S.M. Wright Freeway, overbodig. Dit is vervolgens in de periode 2020-2023 gesloopt, dit was de eerste autosnelweg in Texas die gesloopt werd. De stadsweg die het verving is sindsdien als de SH 310 genummerd.

Nummerwijzigingen

Met de bouw van de snelwegen is ook de wegnummering her en der gewijzigd. Voor de creatie van het Interstate Highway-systeem waren de meeste Interstates als US Highways genummerd, zo was I-45 de US 75, I-35E de US 77 en I-35W de US 81. Omdat I-20 pas relatief laat door de regio gereedkwam, werd het nummer I-20 eerst aan de huidige I-30 toegekend van Fort Worth naar Dallas en liep toen over de US 80 van Dallas naar Terrell. In de jaren '70 werd I-20 verplaatst naar het nieuwe tracé ten zuiden van de steden, maar zowel ten westen van Fort Worth als ten oosten van Dallas waren nog ontbrekende schakels, pas sinds 1989 verloopt I-20 ten oosten van Dallas over zijn huidige route, daarvoor volgde deze de US 80. Een deel van I-20 is in de jaren '60 ook als I-635 gekenmerkt geweest. Aan de oostzijde van Downtown Dallas ligt ook nog de onofficiële I-345, die richting noorden als US 75 en richting zuiden als I-45 bewegwijzerd is.

Snelheidslimieten

In 2000 is in de gehele regio de maximumsnelheid verlaagd naar 60 of 65 mph, om de luchtkwaliteit te verbeteren. Het effect was echter verwaarloosbaar en sinds 2014 worden de maximumsnelheden weer verhoogd, met name in de meer suburbane gebieden waar weer 70 mph gereden mag worden. Daarnaast wordt de luchtkwaliteit verbeterd door verbeterde verkeerslichten, linksrijverboden voor vrachtverkeer en effectief bronbeleid.

Toekomst

Om de toenemende vraag naar mobiliteit op te vangen, die het gevolg is van de snelle bevolkingsgroei en ruimtelijke ontwikkelingen, zijn in DFW continu verbeteringen en nieuwbouw nodig. Het Texas Department of Transportation (TxDOT) zit echter krap bij kas, wat ervoor zorgt dat alle nieuwe snelwegen als tolwegen worden aangelegd. Ook wegverbredingen gaan vaak gepaard met tolstroken, maar de tolwegen bezitten wel Frontage Roads, die gratis zijn en via de algemene belastingen worden gefinancierd.

Er staan een aantal nieuwe snelwegen op het programma;

Farm to Market Roads

De regio Dallas-Fort Worth heeft een omvangrijk netwerk van Farm to Market Roads, ook wel bekend als kortweg Farm Roads of FM Roads. Deze wegen hebben vanwege de explosieve bevolkingsgroei in veel gevallen een stedelijk karakter gekregen, tal van suburbane FM Roads zijn verbreed naar 2x2 of 2x3 rijstroken. Opvallend is dat Dallas County slechts twee FM Roads heeft, ook Tarrant County heeft betrekkelijk weinig FM Roads vergeleken met de omliggende counties. In de regio Dallas-Fort Worth is geen enkele FM Road echt als snelweg uitgebouwd, alhoewel FM 2499 in Grapevine wel verdiept is aangelegd met kortstondig een freeway dwarsprofiel.

Farm to Market Roads in de regio Dallas-Fort Worth

FM 6FM 51FM 75FM 156FM 157FM 407FM 423FM 424FM 426FM 428FM 455FM 543FM 544FM 545FM 546FM 547FM 664FM 718FM 720FM 730FM 731FM 917FM 981FM 982FM 1138FM 1171FM 1173FM 1187FM 1190FM 1192FM 1193FM 1220FM 1377FM 1378FM 1382FM 1384FM 1385FM 1389FM 1461FM 1515FM 1562FM 1709FM 1777FM 1778FM 1827FM 1886FM 1902FM 1938FM 2153FM 2164FM 2170FM 2181FM 2194FM 2281FM 2449FM 2478FM 2499FM 2514FM 2551FM 2622FM 2755FM 2756FM 2786FM 2862RM 2871FM 2931FM 2933FM 2934FM 3029FM 3038FM 3040FM 3133FM 3163FM 3286FM 3356FM 3364FM 3412FM 3479FM 3504FM 3524FM 3537


Openbaar vervoer

Light Rail

DART (Dallas Area Rapid Transit) is de OV-autoriteit in de regio Dallas. Het omvat lightrail en bussen. In 1996 werd in Dallas het eerste lightrailnetwerk van het zuidwesten van de VS gebouwd, wat langzaam verder uitgebouwd wordt. In 2009 waren er twee lightraillijnen in dienst, de Red Line, die vanaf Dallas naar Plano in het noorden loopt en min of meer de US 75 volgt. De Blue Line komt vanuit het zuiden van Dallas via het centrum naar Garland. Beide lijnen lopen vanaf het centrum een stukje samen naar het noorden. Het is de bedoeling nog twee lijnen te openen die de lengte van het netwerk tot 150 kilometer moeten brengen. Uitbreidingen staan gepland naar Denton County en het Dallas-Fort Worth International Airport via Carrollton. Het DART systeem was het enige lightrailsysteem in Texas tot Houston in 2004 ook een lightrail opende.

Spoorlijn

Tussen Dallas en Fort Worth loopt de Trinity Railway Express, een forenzenlijn, die via Irving gaat, en een meer directe Amtrak spoorlijn loopt tussen de centra van Dallas en Fort Worth. Dagelijks maken zo'n 11.000 reizigers gebruik van de TRE. Alle lightrail en intercity spoorlijnen komen samen in Union Station in het westen van het centrum van Dallas. De Amtraklijn Texas Eagle loopt vanaf Chicago naar Los Angeles en doet Dallas en Fort Worth aan.

De Heartland Flyer is een Amtrak intercity spoorlijn die van Fort Worth naar Oklahoma City loopt. Reizigers vanaf Dallas zullen via Fort Worth moeten reizen. Er zijn geen directe treinen naar Houston, met moet met de Texas Eagle naar San Antonio en dan met de Sunset Limited naar Houston. Deze reis duurt bijna 15 uur en gaat maar één keer per dag.

Bus

Er zijn 120 buslijnen in de agglomeratie Dallas-Fort Worth. Zoals in veel Amerikaanse grote steden is het busvervoer relatief uitgebreid ten opzichte van railsystemen. Er zijn 32 lokale routes die naar het centrum van Dallas gaan. Tevens zijn er 11 express routes die bijna nergens stoppen en van de HOV-lanes op de snelwegen gebruikmaken. Er zijn 29 voorstedelijke routes en 18 cross-town routes die verschillende wijken en voorsteden van Dallas verbinden maar niet naar het centrum lopen. De laatste rij buslijnen zijn toevoerroutes naar de verschillende stations in de regio. In 2006 maakten dagelijks 150.000 mensen gebruik van DART, waarbij het gros van de bus gebruikmaakt.

Controversies

DART wordt bekritiseerd vanwege de hoge kosten, slechts 36.900 mensen gebruiken het openbaar vervoer voor woon-werkverkeer wat de belastingbetaler 1 miljard dollar kost. De inkomsten dekken niet de kosten, en de verwachting is dat deze onbalans alleen maar toeneemt bij een verdere uitbreiding van het systeem. Een aantal voorsteden heeft geprobeerd uit DART te stappen aangezien men wel btw betaalde om DART te financieren, maar daarvoor niks terug kregen in de vorm van een betere dekking. Carrollton en Farmers Branch kregen in 2010 na 30 jaar lidmaatschap pas hun eerste lightrail. Een ander probleem is de toenemende criminaliteit op de stations en in de treinen.

Congestie

Alhoewel congestie in Dallas zeker geen onbekend fenomeen is, is dit geringer dan in andere grote Amerikaanse steden met meer dan 5 miljoen inwoners. Dallas-Fort Worth heeft zelfs de minste congestie van alle steden in de wereld van meer dan 5 miljoen inwoners.[4] Dallas heeft een efficiënt onderliggend wegennet van urban arterials en een uitgebreid netwerk van freeways. De sterke bevolkingsgroei van 100.000 tot 150.000 inwoners per jaar vereist echter wel een continue uitbreiding van het snelwegennet.

In tegenstelling tot Houston kent Dallas minder frontage roads met de daaraan behorende bedrijvigheid direct langs de snelweg. Dit leidt tot meer files dan in steden met de parallelwegen. Wel zijn de snelwegen en hun omgeving esthetischer dan de betonmassa's van Houston en San Antonio.

Doordat het gros van het woon-werkverkeer binnen het stedelijk gebied plaatsvindt, versmallen de wegen erbuiten al snel tot 2x2 rijstroken. Dit leidt niet tot grootschalige congestie, al kan de I-35 wel druk zijn. Een bekend doch redelijk uniek fenomeen is het feit dat in gebieden waar zich nieuwe voorsteden ontwikkelen al wel de frontage roads zijn aangelegd, maar de snelweg in de middenberm nog ontbreekt wegens gebrek aan noodzaak. Door deze ruimtereservering zijn er bij later noodzakelijke aanleg minder procedureproblemen.

Op een aantal plekken steken de snelwegen waterreservoirs over die verspreid in het Metroplex liggen. Hier bundelt het verkeer zich, wat tot extra drukte kan leiden. Rondom het centrum van Dallas ligt de grootste verknoping van snelwegen, maar door het goed uitgebouwde OWN en beschikbare capaciteit vallen de vertragingen hier doorgaans mee. Doordat er steeds meer voorsteden worden ontwikkeld in het verre noorden van de agglomeratie neemt het lange afstands woon-werkverkeer toe, en de verwachting is ook dat de files zich hiermee uitbreiden tot de al wat verder gelegen voorsteden.

Referenties

Freeways in Dallas-Fort Worth

Interstate 20Interstate 30Interstate 35EInterstate 35WInterstate 45Interstate 635Interstate 820

US 67US 75US 80US 175US 287US 380

SH 114SH 121SH 161SH 170SH 183SH 360Loop 9Loop 12Loop 288Spur 97Spur 366Spur 408

President George Bush TurnpikeDallas North TollwayLewisville Lake Toll BridgeTrinity ParkwayDallas downtown freeway loopChisholm Trail ParkwayCollin County Outer Loop