Den Haag (Stad)

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Den Haag, officieel 's-Gravenhage, is een grote stad in Nederland, gelegen in de provincie Zuid-Holland en tevens de hoofdstad van die provincie. De Nederlandse regering en het parlement zijn in de stad gezeteld. Met 515.880[1] (1-1-2015) inwoners is het de derde stad van Nederland, de agglomeratie telt iets meer dan 1 miljoen inwoners. Den Haag is een van de 23 gemeenten die samen de Metropoolregio Rotterdam Den Haag vormen[2].

De stad

Den Haag is een kustplaats in de Nederlandse provincie Zuid-Holland en ligt min of meer centraal aan de westzijde van de provincie. Het is de hoofdstad van de provincie Zuid-Holland. Aan de westzijde ligt de Noordzee, aan de zuidkant het kassengebied van het Westland, aan de oostzijde de steden Rijswijk en Delft en aan de noordzijde de min of meer beschermde landerijen van Wassenaar en de duinstreek. De stad is in haar groei beperkt door de ligging aan de Noordzee, waardoor uitbreidingen voornamelijk aan de oostzijde zijn gepland en uitgevoerd. In de jaren 70 en 80 is het dorp Zoetermeer uitgebouwd tot satellietstad van Den Haag. Later zijn vinexwijken dichter bij de stad gebouwd. Dit was pas mogelijk na annexatie van delen van buurgemeenten als Leidschendam (Leidschenveen), Nootdorp (Ypenburg) en Wateringen (Wateringse Veld).

Het wegennet

Het hoofdwegennet van de stad wordt vaak beschreven als een hoefijzer, bestaande uit de zuidelijke N211, de oostelijke A4 en de noordelijke N14 en Hubertustunnel. Aan de westzijde (parallel aan de kust) loopt weliswaar een doorgaande route, maar deze is niet volledig hoogwaardig en kent veel verkeerslichten. Dit traject is gedeeltelijk gebouwd op de vrije ruimte die ontstond na het opruimen van de Atlantikwall, een Duits verdedigingswerk uit de Tweede Wereldoorlog. De bekendste knelpunten zijn het kruispunt met de Scheveningseweg en het smalle deel van de Segbroeklaan. In 2015 is het voorontwerp voor deze zogenaamde Noordwestelijke Hoofdroute gepresenteerd, in 2016 moet het definitieve ontwerp volgen. De uitvoering zal volgens de huidige planning vanaf 2017 gefaseerd plaatsvinden[3].

Behalve het hoefijzer kent de stad een aantal inprikkers. De A12 is hiervan de bekendste, die na het Prins Clausplein door de buurgemeente Leidschendam-Voorburg loopt en dan als Utrechtsebaan onder het maaiveld zakt. De Utrechtsebaan is geen autosnelweg, maar een bibeko-GOW. De weg is evenmin een rijksweg meer, maar een gemeentelijke. Er is een afspraak dat RWS zorg draagt voor het onderhoud. De Utrechtsebaan loopt verdiept door een stadsdeel met veel kantoren. Verschillende gebouwen zijn over de weg gebouwd, met als meest in het oog springende het poortvormige kantoor van een verzekeraar, de Haagse Poort. De Utrechtsebaan eindigt op een T-splitsing met verkeerslichten bij het Malieveld. Oorspronkelijk had de weg rechtdoor moeten lopen naar het Hubertustracé, ten koste van een woonwijk. Nu moet het verkeer afslaan via drukke VRI-kruispunten die vaak tot de nodige congestie leiden. De Utrechtsebaan is op 20 december 1976 geopend door de minister van Verkeer, drs. Th.E. Westerterp, wethouder G.C. Wallis de Vries, de burgemeester van Voorburg, mevrouw E. den Haan-Groen, en de Voorburgse wethouder drs. K. van Hasselt[4]. Plannen voor aanpassing van de Utrechtsebaan of van de kruispunten bij het Malieveld zijn er niet, maar de Rotterdamsebaan brengt verlichting.

Een andere inprikker is de route vanaf de A13 vanuit Rotterdam via Rijswijk. In het knooppunt Ypenburg is een afrit geïntegreerd, die vooral de stad Rijswijk ontsluit. Maar deze afrit is ook belangrijk voor de Haagse vinexwijk Ypenburg en voor het zuidoostelijke deel van Den Haag zelf. Deze route over de Haagweg en Rijswijkseweg kende de nodige congestie alsmede overlast voor de omwonenden. Ook hiervoor is de Rotterdamsebaan een oplossing. Deze weg ligt in het verlengde van de A13 naar het bedrijventerrein de Binckhorst. Deze weg ontlast niet alleen het Haagweg-traject, maar ook de Utrechtsebaan omdat verkeer vanuit Rotterdam naar de Binckhorst en het centrum zijn eigen route heeft. Vooruitlopend hierop zijn in 2014 werkzaamheden gestart aan de Rijswijkseweg en Haagweg, die versmald zijn om de leefkwaliteit te verbeteren en langzaam verkeer meer ruimte te bieden.

Een derde grote inprikker is nooit volledig gerealiseerd: de Leidsebaan die naar het noorden had moeten lopen. Deze had in het centrum moeten beginnen en via een stelsel van viaducten naar de spoorlijn Den Haag - Amsterdam moeten lopen om vervolgens westelijk parallel hieraan langs Voorschoten naar Leiden te gaan. De groenstrook in Den Haag langs die spoorlijn bood hiervoor ruimte. Het Prins Bernhardviaduct is het resterende deel van het viaduct in het centrum en is sindsdien een belangrijke toegangsweg vanaf de Utrechtsebaan naar het centrum. In Leiden is de ruimtereservering nog altijd zichtbaar voor een knooppunt nabij de Waddingerbrug.

Verkeerscirculatieplan

Daar de stad gelegen is aan de Noordzee was er nooit de noodzaak voor een hoogwaardige verbinding aan de westzijde van de stad, aangezien doorgaand verkeer aan de oostzijde langs de stad gaat. Om die reden komt verkeer in de meeste gevallen aan de oostzijde de stad binnen met diverse inprikkers waardoor het zich een weg moet banen over de stedelijke wegen om de bestemmingen te bereiken. Veel verkeer ging daarbij door het centrum.

Met het Verkeerscirculatieplan (VCP) tracht het gemeentebestuur van Den Haag de zware verkeersdruk op de centrumwegen te verminderen door het verbeteren van de doorstroming op de ring om het centrum. Een andere aanleiding hiervoor was de luchtkwaliteit, waarop verschillende wegen slecht scoorden. Niet alleen door het centrum verkeersluw te maken moet de luchtkwaliteit verbeteren, maar de gemeente heeft ook eisen gesteld aan het openbaar vervoer. Zo rijden de bussen nu op aardgas. Voor het verkeer zijn op de volgende fronten maatregelen genomen:

  1. infrastructureel
  2. verkeersregelinstallaties
  3. bewegwijzering

Het VCP is op 20 november 2009 in werking getreden.

Infrastructureel

Met het VCP zijn veel hoofdroutes door het centrum afgesloten voor doorgaand verkeer door het plaatsen van pollers. Alleen openbaar vervoer, hulpdiensten en bevoorradingsverkeer kunnen passeren. Voormalige verkeersaders zoals het Spui en de Grote Marktstraat zijn omgebouwd tot voetgangerszones. Doorgaand verkeer wordt om het centrum heen geleid via aangewezen routes, hiertoe heeft Den Haag stadsroutes ingevoerd en eerder al de CentrumRing. Deze routes zijn op sommige punten verbeterd met bijvoorbeeld extra opstelstroken en extra rijstroken.

Verkeersregelinstallaties

Den Haag heeft circa 250 verkeersregelinstallaties waarmee het verkeer geregeld en gestuurd kan worden, een parkeerverwijssysteem en 54 stads- en 14 bermDRIP's. Het overgrote deel van de VRI's bestond lange tijd uit voertuigafhankelijke installaties op geïsoleerde kruispunten, waardoor er weinig samenhang was tussen de diverse installaties en het verkeer werd geconfronteerd met onnodige extra stops. Daar is met het VCP verandering in gekomen. Vanuit de VCP-stuurgroep werd de opgave gedaan om de verkeersregelinstallaties op orde te brengen en netwerkregelingen te introduceren. Op basis van een globale studie is gekozen voor het UTOPIA-SPOT-systeem en zijn een aantal trajecten benoemd voor de invoer van netwerkregelingen. In 2010 zijn dan ook netwerkregelingen ingevoerd op de Lozerlaan, Vaillantlaan, Waldeck Pyrmontkade en J. de Wittlaan/Pres. Kennedylaan. In 2011 volgde het traject Koningskade. [5]

Bewegwijzering

Een van de pijlers in het VCP was de invoering van stadsroutes. De gemeente Den Haag is in 2010 gestart met de grote uitrol en rondde het project in 2011 af. Er zijn tien stadsroutes van S100 - S108 en de buitenring S200. Zie voor meer informatie Stadsroutes (Den Haag).

Bronnen, noten en referenties

  1. Den Haag Buurtmonitor
  2. mrdh.nl
  3. www.denhaag.nl
  4. Haagse Beeldbank
  5. C. Cappendijk, presentatie Netwerkregelingen in Den Haag. Dienst Stadsbeheer Den Haag, 11 februari 2011