E-ZPass
E-ZPass (uitspraak: Easypass) is een elektronisch tolsysteem (ETC) gebruikt op tolbruggen en tolwegen in de Verenigde Staten. Het wordt voornamelijk gebruikt in het noordoosten van de Verenigde Staten, maar is in recente jaren verder uitgebreid naar het zuiden en westen. Alle deelnemende staten gebruiken dezelfde technologie, waardoor reizigers met één systeem door al deze staten kunnen reizen en elektronisch tol kunnen betalen. Verschillende systemen zijn geïntegreerd in het E-ZPass-systeem en soms volledig vervangen. Dit waren Fast Lane in Massachusetts, Smart Tag in Virginia, I-Pass in Illinois, I-Zoom in Indiana en MnPASS in Minnesota.
Gebruik
Het systeem werkt met een prepaid account waarbij de gebruiker vooraf betaalt op een rekening. Men kan ervoor kiezen de rekening automatisch aan te vullen als het saldo te laag wordt, of deze handmatig aan te vullen. Veel wegbeheerders bieden soorten korting aan voor E-ZPass gebruikers, zoals kortingen buiten de spitsuren, forenzenkortingen voor dagelijkse gebruikers, één vast bedrag waarvoor men onbeperkt kan reizen en voordelen voor HOV-lanegebruikers. Deze kortingen gelden doorgaans alleen voor gebruikers die in de staat zelf wonen. In Maine, New Hampshire en Massachusetts heeft men de kortingen ook verspreid over de 3 staten, zodat gebruikers uit een andere staat ook korting kunnen krijgen in de buurstaat.
De E-ZPass transponder is een RFID-transponder die op batterijen werkt, meestal geplaatst achter de achteruitkijkspiegel. Sommige voorruiten laten deze signalen niet door. Hiervoor bestaan externe ontvangers, meestal gemonteerd op de kentekenplaat. Sommige E-ZPass tolpoorten zijn omgebouwde bemande hokjes, waardoor men nog steeds moet afremmen tot 20 kilometer per uur. Nieuwere faciliteiten kennen ook Express E-ZPass tolpoorten, waarbij men niet hoeft af te remmen. In andere staten worden dit soort tolpoorten bij bestaande tolpoorten gebouwd, om zo het elektronische betalen te stimuleren, waardoor minder lange files ontstaan bij tolpleinen. Veel bestaande tolpleinen hebben weinig capaciteit, in landelijke gebieden meestal slechts 3 of 4 tolpoorten per richting. Sinds 2020 zijn veel tolwegen overgegaan op volledig elektronische tolheffing, waarna tolpoorten zijn gesloopt en er sprake is van open road tolling waarbij men met de reguliere maximumsnelheid onder portalen door rijdt.
Elke ontvanger is voorgeprogrammeerd op het type voertuig. Om te voorkomen dat hier fraude mee gepleegd wordt, heeft E-ZPass voor vrachtwagens en bussen een andere kleur. Ook overheidsdienstauto's en hulpverleningsdiensten hebben een andere kleur. Sommige wegbeheerders kregen minder inkomsten door het gebruik van E-ZPass, zodat er in sommige staten elke maand een administratiebedrag van 1 dollar wordt afgeschreven. In sommige staten is dit verboden. Wegbeheerders in deze staten vragen een vast aanschafbedrag voor E-ZPass, meestal zo'n 25 tot 30 dollar per transponder.
Statistieken
In 2022 waren er 36,3 miljoen accounts, 53 miljoen transponders en 3,9 miljard transacties.[1]
Geschiedenis
De eerste plannen voor elektronische tolheffing dateren van 1980. Met name rondom New York waren er plannen, vanwege het feit dat bijna alle toegangswegen tolbruggen zijn en hier monsterfiles ontstonden bij met name de Verrazano Narrows Bridge en de George Washington Bridge. In 1991 werd de E-ZPass Interagency Group opgericht om een elektronisch tolsysteem te ontwikkelen, samen met een aantal tolwegbeheerders. In 1993 werd het systeem voor het eerst toegepast op de New York State Thruway. De volgende jaren werd het systeem uitgebreid en in 1997 was de hele corridor voorzien van E-ZPass tolpoorten. Sinds 2000 wordt de E-ZPass ook buiten New York/New Jersey geaccepteerd (interoperabiliteit), beginnend in Pennsylvania in 2000 en later in alle staten in het noordoosten van de Verenigde Staten. Dit breidde zich uit naar het westen door de staten Ohio, Indiana en Illinois. Later kwamen daar ook staten naar het zuiden toe bij, zoals Virginia en North Carolina. In 2015 werd de toetreding van Kentucky goedgekeurd.[2] Sinds 2021 wordt de E-ZPass ook op alle tolwegen in Florida geaccepteerd, maar heeft daar de SunPass niet vervangen.[3] Op 2 augustus 2021 volgde Minnesota, waar de MnPass tot E-ZPass omgevormd is.[4] In januari 2024 volgde ook interoperabiliteit met de Peach Pass in Georgia, maar heeft dat systeem ook niet volledig vervangen.
Lijst van staten
De E-ZPass is in de volgende staten het primaire elektronische tolsysteem; Delaware, Illinois, Indiana, Kentucky, Maine, Maryland, Massachusetts, Minnesota, New Hampshire, New Jersey, New York, North Carolina, Ohio, Pennsylvania, Rhode Island, Virginia en West Virginia.
Daarnaast wordt E-ZPass ook geaccepteerd in Florida, Georgia en North Carolina, maar deze staten geven zelf geen E-ZPasses uit en hanteren nog hun eigen tolsystemen.
Binnen de staten die onderdeel zijn van E-ZPass Interagency Group bestaan ook tolwegen die E-ZPass niet accepteren, dit zijn veelal lokale tolbruggen, evenals bruggen op de grens met Canada.