Federal Aid Highway Act of 1956

Uit Wegenwiki
(Doorverwezen vanaf Federal Aid Highway Act)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De Federal Aid Highway Act, ook bekend als de National Interstate and Defense Highways Act van 1956 was een wetsvoorstel die op 29 juni 1956 omgezet werd in een wet door president Eisenhower die 25 miljard dollar ($ 234 miljard in 2018 na inflatie) vrijmaakte voor de aanleg van 66.000 kilometer Interstate Highway in de Verenigde Staten in de 20 jaar na 1956. Het was het grootste openbare werken-project in de geschiedenis van de Verenigde Staten tot dan toe.

Geschiedenis

In 1955 waren veel snelwegen nog met 2 rijstroken gepland. Uiteindelijk is alles met 4 rijstroken aangelegd vanaf 1956.

De eerste federale wegenplanning begon in 1921, toen het bureau van openbare wegen het leger om een lijst had gevraagd van noodzakelijk geachte wegen voor defensie, de zogenaamde "Pershing Map". Later in de jaren 20 begon zich rondom New York City een systeem van zogenaamde "parkways" te ontwikkelen, de eerste aanzet tot de autosnelweg zoals we die nu kennen. Toen het aantal voertuigen op de weg begon toe te nemen begon ook de noodzaak tot een doorgaand snelwegennet toe te nemen om het bestaande hoofdwegennet van de US Highways aan te vullen. Eind jaren 30 van de 20e eeuw begon de planning tot een autosnelwegennet, de zogenaamde "superhighways". In 1938 werd er door de Amerikaanse president Franklin D. Roosevelt een eerste handgetekende plankaart aan het bureau van openbare wegen, de BPR, uitgereikt. Deze kaart bevatte 8 geplande superhighways die bestudeerd moesten worden. De "General Location of National System of Interstate Highways" ook wel het "Yellow Book" genaamd, was een uitgebreide documentatie inclusief kaarten waar voor elke stad het Interstate Systeem gepland was. Dit werd uitgegeven in 1955. De wegnummering van de Interstate Highways werd op 14 augustus 1957 officieel vastgesteld door de AASHTO. De eerste wegwijzers verschenen eind jaren '50 langs de wegen, het eerst langs snelwegen die reeds gepland en in aanbouw waren.

Met de Federal-Aid Highway Act of 1944 werd al vastgesteld dat de federale overheid voor 40.000 mijl aan Interstate Highways zou gaan bijdragen, onder een 50/50 verdeling tussen de federale overheid en de staten. Vanwege de Tweede Wereldoorlog werd de uitvoering echter uitgesteld. Staten begonnen daardoor tolwegen aan te leggen vanaf eind jaren '40, zoals de Ohio Turnpike, de Indiana Toll Road en de New York State Thruway, die destijds echter nog niet voorzien waren als onderdeel van het latere Interstate Highway systeem.

Met het vaststellen van de Federal Aid Highway Act of 1956 werd de geplande lengte bijgesteld met 1000 mijl tot 41.000 mijl (66.000 kilometer). De toevoegingen aan het eerder geplande systeem waren;

# route lengte (mi)
Pendleton, Oregon - Ellensburg, Washington 132
Baton Rouge, Louisiana - Slidell, Louisiana 91
Cove Fort, Utah - Denver, Colorado 547
Sioux Falls, South Dakota - Fargo, North Dakota 230

Achtergrond

Het geld werd beschikbaar gesteld het Highway Trust Fund, waaraan de federale overheid 90% bijdraagt en de overige staten 10%. Het geld moest beschikbaar komen door een brandstofaccijns. De wet is het gevolg van ervaringen van Eisenhower in 1919 toen het eerste gemotoriseerde konvooi van het Amerikaanse leger het land doortrok via de historische Lincoln Highway, welke de eerste weg van de oost- naar westkust was. Het konvooi kreeg veel mediapubliciteit en was gedeeltelijk ook een publiciteitsstunt die de noodzaak moest aantonen van een goed wegennet in het land. Het konvooi vertrok op 7 juli 1919 vanaf het centrum van Washington en ging via Gettysburg naar San Francisco. Bruggen stortten in en werden herbouwd, voertuigen kwamen vast te zitten in de modder, men kreeg pech en het konvooi bereikte San Francisco op 6 september 1919, na een reis van 2 maanden. Daarnaast deed Eisenhower ervaringen op met het Duitse Autobahn netwerk tijdens de tweede wereldoorlog, wat hem overtuigde een soortgelijk snelwegennet in de Verenigde Staten aan te leggen. Het konvooi van 1919 deed hem denken aan goede 2-strooks hoofdwegen, maar de Duitse Autobahn overtuigde hem ervan dat ongelijkvloerse snelwegen nodig waren. Zijn grote plan voor de snelwegen werd in 1954 onthuld en in 1956 omgezet in een wetsvoorstel. Het snelwegennet was oorspronkelijk vooral bedoeld voor militaire doeleinden; bij een invasie moest het Amerikaanse leger troepen snel kunnen verplaatsen.

De Interstate Highways waren echter niet de eerste snelwegen in de Verenigde Staten. Diverse tolwegen werden vanaf de jaren 40 aangelegd voor het Interstate Highway systeem, zoals de Pennsylvania Turnpike. In en rondom New York werden al vanaf de jaren 1910 voorlopers van de snelwegen aangelegd. In de Verenigde Staten liep men in eerste instantie achter op het Europese snelwegennet, wat voor de jaren 50 vooral in Duitsland, Italië en Nederland vorm kreeg. Daarna werd er echter zoveel gebouwd dat vanaf eind jaren 70 het Amerikaanse lange-afstandssnelwegennet vrijwel voltooid was, terwijl het toen in Europa pas vorm kreeg. Hedendaags moet het snelwegennet in centraal en oost Europa nog steeds vormkrijgen en is in sommige landen nog in de beginfase.

Gevolg

De uitvoering van het Interstate Highway systeem startte direct. Met name de zuidelijke staten profiteerden sterk, zij hadden tot die tijd veelal nog geen enkele autosnelweg. De plannen werden in 1956-1957 verder uitgewerkt, men kwam tot besparingen waardoor 1102 mijl aan het netwerk toegevoegd kon worden zonder de plangrens van 41.000 mijl te overschrijden. Dit waren 886 mijl aan intercity verbindingen en 216 mijl aan stedelijke autosnelwegen.

De intercity verbindingen die in 1957 werden toegevoegd;

# route lengte (mi)
Charlotte, North Carolina - Canton, Ohio 431
Pittsburgh - Erie, Pennsylvania 102
Ogden - Echo Junction, Utah 40
Nashville, Tennessee - Cairo, Illinois 170

Referenties


Federale wegenwetten in de Verenigde Staten

Federal Aid Road Act of 1916Federal Aid Highway Act of 1921Federal-Aid Highway Act of 1944Federal Aid Highway Act of 1956Federal-Aid Highway Act of 1968Federal-Aid Highway Act of 1973Intermodal Surface Transportation Efficiency Act (1991)