M38 (Kazachstan)

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
M38
Begin Zhelezinka (RUS)
Einde Maykapchigay (PRC)
Lengte 1.126 km
Route

Irtyshyk

Krasnokutsk

Pavlodar

Zhaltyr

Semey

Korday

Zaysan

De M38 (M-38) is een hoofdweg in Kazachstan. De weg vormt een noord-zuidroute die over het algemeen in zuid-zuidoostelijke richting verloopt door het uiterste oosten van het land, vanaf de grens met Rusland bij Zhelezinka via Pavlodar en Semey naar de grens met China bij Maykapchigay. De route is 1.126 kilometer lang.

Routebeschrijving

De hangbrug over de Irtysh in Semey.

Ten noorden van Zhelezinka gaat de A320 uit Rusland over in de Kazachstaanse M38 en voert over de oostoever van de rivier de Irtysh naar het zuidoosten. De weg is enkelbaans en voert door vrij groen steppegebied, dat naar het zuiden toe droger wordt. De meeste steden langs de Irtysh liggen echter op de westoever en er zijn amper oeververbindingen in dit gebied, waardoor de M38 vooral interessant is voor lange-afstandsverkeer.

De eerste grote stad die men bereikt is Pavlodar, dat 300.000 inwoners telt. Men kruist er de A17. De weg voert daarna verder naar het zuidoosten, langzaam verder van de rivier de Irtysh af, door desolaat steppegebied. De weg loopt vlak voor Semey vlak langs de grens met Rusland. Semey is een grotere stad met 300.000 inwoners en heette vroeger Semipalatinsk. Hier steekt men de rivier de Irtysh over, en voert de M38 verder door vrijwel onontgonnen gebied naar het zuidoosten.

De weg loopt door het uiterste oosten van Kazachstan, en langs het grote Zaysanmeer. Zaysan is tevens de laatste grote stad op de route van de M38, waarbij de weg langs de noordelijke uitlopers van het Tien Shangebergte loopt, met in dit gebied besneeuwde toppen tot bijna 4000 meter hoogte. Bij het gehucht Maykapchigay volgt de grens met China. De grensfaciliteiten zijn hier maar beperkt, omdat het geen al te belangrijke doorvoerroute naar China is, met amper grensoverschrijdend verkeer. Aan Chinese zijde komt men in het dorp Jimunaizhen, waarna de provinciale weg S319 verder loopt naar Altay in het uiterste noordwesten van China.

Geschiedenis

Ten tijde van de Sovjetunie

De M38 was oorspronkelijk onderdeel van de Sovjetroute M38 die vanaf Omsk naar Maykapchigay verliep, met destijds een lengte van 1.237 kilometer. In 1991 werd Kazachstan als laatste Sovjetrepubliek onafhankelijk, waarna de M38 voor het leeuwendeel in Kazachstan kwam te liggen. De route was ten tijde van de Sovjetunie niet van al te groot belang, er liggen slechts twee grotere steden op de route; Pavlodar en Semey (voormalig Semipalatinsk). Een belangrijke transitroute naar China is het nooit geweest, alhoewel het wel de oostelijkste makkelijk te berijden route tussen Rusland en West-China is die het bergachtige Altai vermijdt. Rond Semipalatinsk zijn tussen de jaren 40 en de jaren 80 honderden kernproeven geweest, waardoor in dit gebied verhoogde concentraties straling aanwezig zijn.

Ten noorden van Pavlodar is 25 kilometer van de M38 met 2x2 rijstroken uitgerust, dit is vermoedelijk al in de Sovjetperiode verbreed. De noordelijke invalsweg van Semey is vermoedelijk ook al in de Sovjetperiode over 12 kilometer naar 2x2 rijstroken verbreed. In die periode is ook 7 kilometer van de zuidelijke invalsweg van Semey met 2x2 rijstroken uitgerust. Dit deel is in 2014 gemoderniseerd.

Upgrades na onafhankelijkheid

Tussen 1998 en 2001 is in Semey een nieuwe hangbrug over de rivier de Irtysh aangelegd, een brug met zes rijstroken die op 17 oktober 2000 is geopend voor het verkeer. De hangbrug heeft een hoofdoverspanning van 750 meter en is daarmee één van de grootste bruggen in Centraal-Azië. Met de brug zijn ook twee trompetaansluitingen aan beide kanten van de brug aangelegd, die daarna op grote verkeerspleinen eindigt.

Bij Pavlodar is een zijtak van de M38 aan de zuidkant van de stad aangelegd, een weg met 2x2 rijstroken die de M38 met een klaverblad kruist en via de brug Nurly Zhol de rivier de Irtysh oversteekt.[1] Deze weg is 12 kilometer lang en is tussen 2014 en 2016 aangelegd en op 14 december 2016 geopend.[2][3]

Bij Qalbatau is al ten tijde van de Sovjetunie een eenvoudige rondweg aangelegd, met twee rotondes met de toenmalige A350 (thans A3). Deze rotondes zijn in 2019-2020 omgevormd tot twee trompetaansluitingen. Omstreeks 2022 is een omlegging buiten Kokpekty gerealiseerd. In die periode is ook een omlegging bij Karatal aangelegd. Hiermee waren er geen echte bebouwde kommen meer op de route tussen Semey en de grens met China.

Grens met China

De M38 eindigt op de grens met China, aan Kazachstaanse zijde is onbewoond gebied. Aan de kant van China is dit een grootschalig grenscomplex met industrieterrein. Dit heet Jimunai en was geopend voor internationaal verkeer tot de relaties tussen China en de Sovjetunie in 1962 dusdanig verslechterden dat de grens gesloten werd. Bij Jimunai werd een brug gebruikt als ontmoetingspunt tussen hooggeplaatsten uit de Sovjetunie en China. De grens heropende pas in augustus 1992. Omstreeks 2014 is aan Kazachstaanse zijde een nieuw grenscomplex gebouwd. Sinds 2019 is deze grensovergang geopend voor TIR transporten.[4][5]

Referenties

Autowegen in Kazachstan

M32M36M38M39M51

A1A2A3A4A5A6A7A8A9A10A11A12A13A14A15A16A17A18A19A20A21A22A23A24A25A26A27A28A29A30A31A32A33A34A35A36