Madrid

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Madrid
Hoofdstad Madrid
Oppervlakte 8.028 km²
Inwonertal 6.377.876
Lengte wegennet 12.000 km
Lengte snelwegennet 956[1] km

Madrid is de hoofdstad en grootste stad van Spanje en tevens één van de 17 autonome regio's van Spanje (Comunidad Madrid). De stad telt 3.142.000 inwoners, de Comunidad de Madrid telt 6.377.000 inwoners. De agglomeratie telt meer dan 7 miljoen inwoners en is één van de grootste van Europa. De stad ligt centraal in Spanje en is derhalve een cruciaal knooppunt voor wegen, spoor en luchtvaart.

Inleiding

Noordelijke voorsteden
Stad Inwonertal
Alcobendas 113.000
San Sebastián de los Reyes 85.000
Colmenar Viejo 47.000
Tres Cantos 43.000
Oostelijke voorsteden
Stad Inwonertal
Alcalá de Henares 199.000
Torrejón de Ardoz 127.000
Coslada 90.000
Guadalajara 83.000
Rivas-Vaciamadrid 81.000
Arganda del Rey 55.000
San Fernando de Henares 40.000
Zuidelijke voorsteden
Stad Inwonertal
Móstoles 206.000
Fuenlabrada 195.000
Leganés 187.000
Getafe 175.000
Alcorcón 167.000
Parla 125.000
Valdemoro 73.000
Aranjuez 58.000
Westelijke voorsteden
Stad Inwonertal
Las Rozas de Madrid 94.000
Pozuelo de Alarcón 85.000
Majadahonda 71.000
Collado Villalba 62.000
Pinto 50.000
Boadilla del Monte 49.000

Ligging

De Comunidad de Madrid ligt centraal in Spanje, tussen de twee klassieke regio's van Castilië, Castilla y León in het noorden en Castilla-La Mancha in het zuiden. Het ligt 300 kilometer landinwaarts van de Middellandse Zee, op de Meseta, de Spaanse hoogvlakte. De stad Madrid ligt op 657 meter boven zeeniveau, maar de bergketens van het Sistema Central in het noorden en westen van de regio kennen hogere pieken, met de 2.428 meter hoge Peñalara als hoogste punt. Het oosten en zuiden van de regio is vlak en bestaat buiten de bebouwde gebieden hoofdzakelijk uit graanvelden.

De stad Madrid is gelegen aan de Río Manzanares, een kleine rivier. Madrid is één van de grootste steden ter wereld die niet aan een grote rivier of kust is gelegen. De Río Tajo (Taag) stroomt wel door het zuidoosten van de Comunidad de Madrid, maar Aranjuez is de enige noemenswaardige plaats in de regio die er aan gelegen is. Madrid heeft een landklimaat dat op de grens van een droog en koud klimaat en een heet en mediterraans klimaat ligt. Vanwege de hogere ligging zijn de temperaturen wat meer gematigd, de gemiddelde maximumtemperaturen variëren van 10°C in de winter tot 32°C in de zomer. Er valt slechts 420 mm neerslag per jaar. Sneeuwval is niet ongebruikelijk in de winter en zeer gangbaar in de bergen ten noorden en westen van Madrid.

Madrid bestaat uit een groot centrumgebied, dichtbebouwde buitenwijken, dunner bebouwde voorsteden en vele satellietsteden, die naar Europese begrippen vrij groot zijn. Van oost naar west beslaat de agglomeratie maximaal 80 kilometer, van noord naar zuid maximaal 70 kilometer. In de agglomeratie vindt veel nieuwbouw plaats, met name in de satellietsteden en voorsteden. Vrijwel elke kern rondom de stad Madrid kent een nieuwbouwgedeelte die vaak groter is dan de oorspronkelijke kern.

Demografie

De Comunidad de Madrid was één van de snelstgroeiende regio's in Europa na de Tweede Wereldoorlog en groeide van 1,9 miljoen inwoners in 1950 naar 6,5 miljoen inwoners in 2010. De regio groeide snel in de jaren 50-70, met daarna een periode van geringe groei, die na 2000 weer accelereerde door immigratie en migratie vanuit andere delen van Spanje. Na 2000 is extreem veel gebouwd rond Madrid, enorme uitbreidingswijken zijn rond de stad aangelegd, en de voorsteden rond de stad groeiden zeer snel. De economische crisis vanaf 2008 zorgde voor een abrupte terugval van de vraag, waardoor er rond de stad talloze onafgebouwde woonwijken en bedrijventerreinen zijn.

Madrid trekt migranten uit vele landen, met name uit Spaanstalige landen in Latijns-Amerika. Ecuadorianen vormen veruit de grootste immigrantengroep. Ook zijn er betrekkelijk veel Roemenen, Marokkanen en Chinezen. Het aandeel buitenlanders blijft wat achter in vergelijking met bijvoorbeeld Parijs, in 2015 was bijna 90% van de inwoners een Spanjaard.

Economie

De agglomeratie Madrid is de op één na grootste economie van de Europese Unie, na Parijs. Het is het economische en culturele centrum van Spanje. De centrale ligging zorgt ervoor dat het een belangrijk knooppunt van wegen, spoorwegen, hogesnelheidslijnen en de luchtvaart is. De voornaamste luchthaven van de stad is de Aeropuerto de Barajas, gelegen aan de noordoostkant van Madrid. De regio kent relatief weinig zware industrie, het is immers geen havenstad en van oudsher is de economie gebaseerd op consumptie en minder op productie. Rondom de stad zijn wel grote bedrijventerreinen te vinden, met name voor de logistieke sector. De dienstensector domineert de economie, vanwege de aanwezigheid van drie regeringslagen in de stad, namelijk de nationale overheid, de regionale overheid en de gemeentelijke overheid. De Madrileense arbeidsmarkt wordt gekarakteriseerd als hoger opgeleid, hogere inkomens en een hoger aandeel in de dienstensector dan gemiddeld in Spanje. De werkloosheid ligt lager dan elders in Spanje.

Wegennet

Het dichte snelwegennet van Madrid.

Madrid heeft een zeer uitgebreid wegennet. Het is het centrale knooppunt van de doorgaande wegen in Spanje, gekarakteriseerd door het startpunt van de zes radiale wegen van Madrid (N-I, N-II, N-III, N-IV, N-V en N-VI) die op de Puerta del Sol beginnen. Rondom de stad ligt een zeer uitgebreid netwerk van autovías en autopistas, met meerdere ringwegen en talloze voorstedelijke autosnelwegen, in aanvulling op de vele nationale snelwegen die in of rond Madrid lopen. Het wegennet heeft een spinnewebstructuur met ringwegen, tangenten en radialen.

De klassieke radialen van Madrid zijn vervangen door autosnelwegen, namelijk de A-1 naar San Sebastián, de A-2 naar Barcelona, de A-3 naar Valencia, de A-4 naar Sevilla, de A-5 naar Badajoz en de A-6 naar La Coruña. Een aantal van deze invalswegen worden weer gebypasst door tolwegen, de R-2, R-3, R-4 en R-5. De andere twee tolwegen in de regio zijn de AP-6 en AP-41.

Drie ringwegen (M-30, M-40 en M-50) en een bypass (M-45) omcirkelen de stad. Daarnaast zijn er in de voorsteden nog tal van tangentiële verbindingen, veelal carreteras autonómicas die als autovía zijn uitgebouwd. Rondom de luchthaven Barajas liggen enkele tolwegen als de M-11, M-12, M-13 en M-14.

Regionale snelwegen liggen in de ruimere regio rond Madrid, prominent de A-42 naar Toledo, de CM-41, de CM-43, de M-501 en de M-607. Dit enorme netwerk van autosnelwegen is ongekend in Europa, geen enkele Europese stad heeft een dermate uitgebreid netwerk van autosnelwegen als Madrid. Het snelwegennet in de regio Madrid is een kleine 1.000 kilometer lang.

Carreteras autonómicas

Het logo van de comundidad is opgenomen in het wegnummer, de enige regio in Spanje waar dit het geval is.

De carreteras autonómicas zijn wegen in het beheer van de Comunidad de Madrid. Het netwerk van autonome wegen is opgedeeld in drie klassen (principal, secundaria & local) met een kleurcode volgens het landelijke systeem. Madrid heeft een dicht netwerk van autosnelwegen en relatief veel carreteras autonómicas zijn gedeeltelijk of geheel een autovía, ze heten dan een autovía autonómica.

Lijst van carreteras autonómicas

Het nulpunt van de carreteras radiales op het Puerta del Sol in Madrid.

Wegen die behoren tot het Red Principal (hoofdwegennet) van de Comunidad de Madrid.

# route lengte
Leganés - Coslada 28 km
Algete - Alcalá de Henares 23 km
Torrejón de Ardoz - Ajalvir 9 km
Barajas - Fuente el Saz de Jarama 24 km
San Fernando de Henares - Alcalá de Henares 22 km
Loeches - Vallecas 19 km
Mejorada del Campo - Arganda del Rey 8 km
Alcalá de Henares - Arganda del Rey 31 km
Madrid - San Martín de la Vega 22 km
Alcorcón - Getafe 16 km
Leganés - Griñón 16 km
Parla - Pinto 5 km
Leganés - Fuenlabrada 3 km
Madrid - Aravaca 4 km
Boadilla del Monte - San Martín de Valdeiglesias 41 km
Carabanchel - Pozuelo de Alarcón 4 km
Aravaca - Villanueva de la Cañada 26 km
Las Rozas - San Lorenzo de El Escorial 30 km
Villaviciosa de Odón - Arganda del Rey 56 km
Majadahonda - Villanueva del Pardillo 13 km
Madrid - M-40 6 km
Guadarrama - Navalcarnero 48 km
Collado Villalba - Puerto de Navacerrada 20 km
Alcobendas - Fuencarral 5 km
Madrid - Navacerrada 61 km
Venturada - Collado Villalba 42 km
Colmenar Viejo - Soto del Real 15 km
Alcobendas - Tres Cantos 4 km

Geschiedenis

Madrid was het toneel van strijd tijdens de Spaanse Burgeroorlog tussen 1936 en 1939. Onder Franco was Spanje een autarkie, er werd geen handel gedreven met het buitenland. Deze periode van autarkie duurde van 1939 tot 1959 en derhalve werd de infrastructuur van de regio Madrid weinig ontwikkeld in die tijd. In aanloop naar de ontwikkeling van de luchthaven Barajas in de jaren 50 werd de N-II ontwikkeld als dubbelbaans weg tussen Madrid en Barajas en opende op 8 mei 1952 voor het verkeer over een lengte van 7 kilometer. Dit zou later de A-2 worden. In het midden van de jaren 50 werden ten oosten van Madrid twee vliegvelden aangelegd, de uitbreiding van Barajas naar een internationale luchthaven en de bouw van de Torrejón Air Base, een grote Amerikaanse luchtmachtbasis.

In de jaren 60 werd gewerkt aan het upgraden van de belangrijkste invalswegen van Madrid. In 1963 opende de Túnel de Guadarrama ten noordwesten van Madrid, de eerste tolweg van Spanje. In 1964 opende 11 kilometer van de A-3 in het zuidoosten van Madrid, dit was de eerste snelweg van Madrid en één van de eerste in Spanje. In 1966 opende een stuk A-1 van Madrid tot Alcobendas. Dit was een dubbelbaans weg die geen onderdeel meer is van de A-1. In 1966 opende ook het eerste deel van de M-607 in het noorden van Madrid. Ook opende in de jaren 60 de A-6 tot Las Rozas, indertijd via wat nu de M-500 is.

De bouw van de invalswegen van Madrid culmineerde in 1968, toen op 11 oktober 1968 tegelijkertijd zes invalswegen van Madrid werden opengesteld, 18 kilometer autovía van de A-1 tussen Alcobendas en San Agustín de Guadalix, de A-2 rond Torrejón de Ardoz, de A-4 en A-42 aan de zuidkant van Madrid, 9 kilometer autovía met 2x3 rijstroken van de A-5 in het zuidwesten van Madrid, en een nieuw tracé van de A-6 in het noordwesten van Madrid.

Gedurende de jaren 70 werd gebouwd aan de eerste ringweg van Madrid, de M-30, die in fases tussen 1974 en 1976 werd opengesteld langs de oostkant en zuidkant van Madrid, evenals de aanleg van de AP-6 vanaf Madrid naar de Guadarrama-tunnel. In de jaren 70 werd tevens gebouwd aan de eerste verlengingen van de A-2, A-4 en A-5 tot aan wat destijds de buitenste grote voorsteden waren. Tegen eind jaren 70 reikte de A-6/AP-6 het verst vanaf Madrid, tot aan Adanero. In de jaren 70 kwam ook de M-607 gereed tot Colmenar Viejo.

Tijdens de jaren 80 werd hoofdzakelijk gewerkt aan de verdubbeling van de radiale wegen van Madrid, de verdubbeling van de N-I, N-II, N-III, N-IV, N-V en N-VI naar andere landsdelen. Dit proces duurde tot in de jaren 90 en deels tot net na 2000. Dit waren veelal autovías van de eerste generatie en hadden veel substandaard kenmerken, zoals krappe aansluitingen, smalle of ontbrekende vluchtstroken en geen volwaardige middenbermbeveiliging. Ook werd in de jaren 80 de A-42 naar Toledo aangelegd.

Gedurende de jaren 90 werd gebouwd aan de stedelijke infrastructuur, de voorsteden groeiden snel, waardoor de M-30 aan de noordwestkant van Madrid voltooid werd, en in hoog tempo gebouwd werd aan de tweede ringweg M-40, die grotendeels tussen 1990 en 1996 is opengesteld. Tevens zijn toen de eerste voorstedelijke autovías aangelegd, met name in de westelijke voorsteden, die van oudsher het meest welvarend waren, en waar het autobezit het hoogst was. Ook zijn in de jaren 90 de eerste korte autovías rond de luchthaven Barajas opengesteld.

Na 2000 onderging de regio een enorme transformatie. Er werd op grote schaal nieuwbouwwijken rondom Madrid aangelegd, bijna elke voorstad had stadsuitbreidingen die groter waren dan de oorspronkelijke bebouwde kom. Tussen 2002 en 2007 is de M-50 als derde ringsnelweg van Madrid aangelegd. Ook werden de radiale snelwegen van Madrid aangelegd, de R-2, R-3, R-4 en R-5, die ten taak hadden de oude invalswegen te ontlasten. Deze tolwegen wisten niet het benodigde verkeer te trekken en balanceerden lange tijd op het randje van faillissement.

In deze periode zijn er ook veel autonome autovías door de Comunidad de Madrid aangelegd, met name in de buitenste ring van voorsteden. Dit waren vaak autovías met een concessie op basis van schaduwtol, die de regering van de regio Madrid meer geld kostte dan verwacht. Het belangrijkste project hiervan was de M-45 die in 2002 als bypass van Madrid opende. Nadat de M-50 gereed kwam had Madrid aan de oostkant 4 ringsnelwegen. Ook zijn diverse autosnelwegen verbreed.

Een megaproject was het 'Madrid Calle 30', dat tussen 2004 en 2007 is uitgevoerd. De M-30 is hier aan de zuidkant van Madrid ondergronds aangelegd, onder de Río Manzanares, en tevens is een bypass-tunnel aangelegd dat het knooppunt met de A-4 ontlastte. Dit was één van de grootste stedelijke wegenprojecten in de Europese geschiedenis.

Er waren ambitieuze plannen voor nog meer ringwegen en voorstedelijke autovías, maar de economische crisis van 2008 en de recessie erna zorgden ervoor dat overal rond Madrid onafgebouwde woonwijken en bedrijventerreinen zijn. De tolwegen raakten in faillissement door een extreem laag gebruik. Vele geplande snelwegen zijn voor onbepaalde tijd uitgesteld. Wellicht het meest in het oog springend is de onvoltooide MP-203 ten oosten van Madrid.

Toekomst

De Paseo de la Castellana in Madrid.

Voordat de economische crisis van 2008 uitbrak waren er plannen om het wegennet verder uit te breiden. In het oog springend was de geplande R-1, die parallel aan de A-1 moest verlopen vanaf Madrid naar El Molar, de bouw van de M-60 die de vierde snelwegring van Madrid moest vormen. Er waren zelfs plannen voor een M-70 die helemaal rond de Comunidad de Madrid zou gaan verlopen.[2] Ook is er de half voltooide MP-203 aan de oostkant van Madrid. Ook waren er plannen om de M-600 van Navalcarnero naar Villanueva de la Cañada op te waarderen naar autovía.

Daarnaast waren er met name in Castilla-La Mancha plannen voor regionale snelwegen ruimer buiten Madrid, zoals de A-28 van Guadalajara naar Tarancón, de A-40 van Toledo naar Ocaña en westelijk van Maqueda naar Ávila, de verlenging van de CM-41 naar Aranjuez en de CM-43 naar de A-40 ten oosten van Toledo

Tolwegen

Zie ook radiale snelwegen van Madrid en tolwegen in Spanje.

Rond Madrid ligt een serie tolwegen. Deze zijn hoofdzakelijk in het beheer van het Ministerio de Fomento. Veel tolwegen zijn kort voor de crisis van 2008 opengesteld, en gefinancierd met hoge rentepercentages. Bijna al deze tolwegen verkeerden vanaf 2012 in faillissement door een sterk tegenvallend gebruik. De meeste tolwegen worden nauwelijks benut, met als dieptepunt de AP-41 tussen Madrid en Toledo waar minder dan 1.000 voertuigen per dag gebruik van maken.

Het idee van de radiale tolwegen van Madrid is dat doorgaand verkeer via de R-2 t/m R-5 snel de ringweg M-50 kan bereiken en dus niet gemixt wordt met forenzenverkeer vanaf de voorsteden naar Madrid. De radiale tolwegen trekken weinig verkeer, alhoewel de tolvrije ringwegen waar ze op aansluiten wel goed benut worden.

In en rond Madrid liggen de volgende tolwegen;

  • AP-6 van Collado Villalba naar Adanero
  • AP-41 van Móstoles naar Toledo
  • R-2 van Madrid naar Guadalajara (parallel aan de A-2)
  • R-3 van Madrid naar Arganda del Rey (parallel aan de A-3)
  • R-4 van Madrid naar Ocaña (parallel aan de A-4)
  • R-5 van Madrid naar Navalcarnero (parallel aan de A-5)
  • M-12 langs Aeropuerto de Barajas
  • MP-203 onafgebouwde tolweg van Alcalá de Henares naar Mejorada del Campo, de enige tolweg in het beheer van de Comunidad de Madrid

Daarnaast zijn een aantal autosnelwegen met schaduwtol gefinancierd, zoals de M-45, M-50, M-407, M-501 en M-511.

Autonelwegen en hoofdwegen in Madrid

Estado de España:

A-1A-2A-3A-4A-5A-6AP-6A-42

M-11M-12M-13M-14M-21M-23M-30M-31M-40M-50M-60

R-1R-2R-3R-4R-5

Comunidad de Madrid:

M-45M-100M-106M-108M-111M-203MP-203M-206M-208M-300M-301M-402M-404M-406M-407M-408M-409M-410M-500M-501M-502M-503M-505M-506M-509M-511M-600M-601M-603M-607M-608M-609M-616


Wegenplannen

Per Ley 3/1991, de 7 de Marzo (wet 3/1991 van 7 maart) is het opstellen van een wegenplan vastgesteld.[3] Dit volgde op de overdracht van het wegbeheer van de centrale regering naar de Comunidad de Madrid in 1984. Op 15 november 2007 werd het Plan de Carreteras de la Comunidad de Madrid 2007-2011 goedgekeurd. Het belangrijkste onderdeel hiervan was de geplande M-61, die het ontbrekende deel van de M-50 aan de noordkant van Madrid moest gaan opvullen.[4] Nadien zijn geen nieuwe wegenplannen meer vastgelegd en is men overgegaan op het conserveren en moderniseren van het wegennet, waaronder de Estrategia de Conservación de Carreteras 2018-2021.[5][6] In 2022 begon wel de planuitwerking van een nieuw Plan de Carreteras 2023/2030.[7]

Autoluw centrum & milieuzone

In december 2018 is het hele historische centrum van Madrid autoluw gemaakt, een plan dat "Madrid Central" heet en oorspronkelijk als 'autovrij' werd gekarakteriseerd.[8][9] Op 27 juli 2020 werd het plan door de rechter echter onrechtmatig verklaard.[10][11] Op 14 september 2021 werd een nieuw plan vastgesteld dat 'Madrid Distrito Centro' heet.[12] Dit is een milieuzone die sinds 1 januari 2022 alleen toegankelijk is met een goedgekeurde milieusticker.[13]

De milieuzone omvat sinds 1 januari 2022 de hele stad binnen de M-30, exclusief de M-30 zelf. Vanaf 1 januari 2023 viel ook de M-30 onder deze milieuzone en sinds 1 januari 2024 vallen alle gemeentelijke wegen in Madrid onder het verbod, ook buiten de M-30. Het verbod op rijden in een milieuzone zonder milieusticker geldt voor voertuigen van buiten Madrid vanaf 1 januari 2025. De technische naam is Zona de Bajas Emisiones de Especial Protección (ZBEDEP).

Wegnummering

De M-505 nabij El Escorial, een carretera autonómica behorend tot het 'Red Principal' (hoofdnetwerk).
De M-512 bij Robledo de Chavela, een carretera autonómica behorend tot het 'Red Secundaria' (secundaire netwerk).

Zoals gebruikelijk in Spanje is het wegennet opgedeeld in wegen in het beheer van de nationale overheid, de regionale (autonome) overheid en de gemeenten. Aangezien de Comunidad de Madrid niet verder opgedeeld is in provincies, zijn er geen provinciale wegen.

Het nationale wegennet is als volgt opgedeeld;

  • carreteras radiales: de N-I t/m N-VI.
  • carreteras nacionales: de overige N-wegen.
  • autovías nationales: de autovías en autopistas met een één- of tweecijferig nummer, met uitzondering van de M-30 en de M-45. Andere tweecijferige M-wegen zijn wel in het beheer van het Ministerio de Fomento, waaronder de M-11, M-12, M-13, M-14, M-40 en M-50.
  • autopistas radiales: de R-1 t/m R-5. Dit zijn tolwegen parallel aan tolvrije autovías.


Het autonome wegennet wordt als volgt opgedeeld;

  • Red Autonómica: het Red viaria de la Comunidad de Madrid, omvat alle wegen in het beheer van de Comunidad de Madrid.
    • Red Principal: de belangrijkste hoofdwegen. Ze worden aangegeven met een oranje wegnummerschild met zwarte letters, met de format M-xxx. Dit kunnen autovías zijn.
    • Red Secundaria het secundaire wegennet. Ze worden aangegeven met een groen wegnummerschild met witte letters, met de format M-xxx. Deze wegen zijn soms uitgebouwd als autovía, met name aan de zuidzijde van Madrid.
    • Red Local: alle overige wegen in het beheer van de Comunidad de Madrid, die doorgaans alleen een lokale functie hebben. Ze worden aangegeven met een geel wegnummerschild met zwarte letters, met de format M-xxx.
  • Red Municipal: de wegen in gemeentelijk beheer. De bekendste is de M-30, de drukste snelweg van Europa, en in het beheer van de Ayuntamiento de Madrid. Andere gemeentelijke wegen hebben geen wegnummer.

De carreteras autonómicas zijn op eenzelfde manier als de carreteras nacionales in sectoren genummerd, gescheiden door de radiale wegen van Madrid:

  • Sector I: wegen tussen de A-1 en A-2
  • Sector II: wegen tussen de A-2 en A-3
  • Sector III: wegen tussen de A-3 en A-4
  • Sector IV: wegen tussen de A-4 en A-5
  • Sector V: wegen tussen de A-5 en A-6
  • Sector VI: wegen tussen de A-6 en A-1

Aan de driecijferige nummers is aan het eerste nummer af te lezen in welke sector deze valt. Zo valt de M-300 in sector III: tussen de A-3 en A-4.

Bewegwijzeringsconcept

Een voorbeeld van het bewegwijzeringsconcept op de M-40 bij Coslada. De R-3 en A-3 zijn de eerstvolgende radialen en worden met de bestemming Valencia bewegwijzerd, de R-4/A-4, A-42 en R-5 worden alleen met wegnummer bewegwijzerd. De A-6 en A-1 worden hier niet bewegwijzerd omdat dit verkeer de andere kant langs gaat.

Zie ook bewegwijzering in Spanje.

Madrid heeft vanwege het zeer uitgebreide netwerk van autosnelwegen een concept van bewegwijzering dat afwijkt van de meeste Europese steden. In plaats van een groot aantal control cities te bewegwijzeren, zijn in Madrid de wegnummers het meest prominent. De stad heeft drie ringwegen en een bypass, plus 6 primaire radiale wegen, 4 radiale tolwegen en een groot aantal regionale radiale wegen die daarbij komen. Er zijn in dit dichte netwerk veel routes te bedenken naar andere steden, waardoor de bewegwijzering te vol zou komen te staan met bestemmingen.

Rijdende op een ringweg worden de eerstvolgende radiale wegen tot de andere kant van de stad bewegwijzerd met hun wegnummer. De meeste van deze routes voeren langs de oostkant van Madrid. Op de bewegwijzering worden consistent alle radiale routes aangegeven (de A-1 t/m A-6) maar alleen van de eerstvolgende kruisende radiaal wordt ook de bestemming aangegeven. Bijvoorbeeld op een ringweg aan de zuidwestkant van Madrid staat rechtdoor de A-1, A-2, A-3 en A-4 aangegeven, maar alleen de A-5 en R-5 met de bestemming Badajoz. Het bovenste wegnummer op de wegwijzers is altijd het wegnummer waarop men zich bevindt, die daaronder zijn de bestemmingen.

Rijdende op een radiaal worden de ringwegen als bestemming aangegeven, de M-30, M-40 en M-50 zijn daarvan de belangrijkste, aan de oostkant van Madrid komt daar de M-45 bij als bypass. Bij het naderen van Madrid worden de doorgaande radialen eerst via de M-50 aangegeven, vervolgens via de M-40 en pas als allerlaatste via de M-30, zodat doorgaand verkeer zoveel mogelijk de buitenste ringwegen volgt. In de praktijk rijdt er ook weinig vrachtverkeer op de M-30 en M-40.

Op de bewegwijzering van Madrid vindt men dus wegwijzers met veel wegnummers, maar met maar een paar bestemmingen. Ook worden de voorsteden in de meeste gevallen niet van te voren bewegwijzerd, dit verkeer wordt geacht ter plekke bekend te zijn en te weten welke ringweg het moet volgen. De voorsteden worden daardoor meestal alleen bij de afritten bewegwijzerd.

Daarnaast worden er wegnamen bewegwijzerd, met name op de M-30 en M-40, waar afritten doorgaans met wegnamen worden bewegwijzerd en niet met wijknamen of windrichtingen. De wegnamen worden in een groen vlak bewegwijzerd.

Openbaar vervoer

Naast het uitstekende wegennetwerk bezit Madrid nog een indrukwekkend metronetwerk: één van de grootste netwerken ter wereld met 293 kilometer spoor en 301 stations verspreid over 13 metrolijnen. De meeste voorsteden worden ook bediend door dit metronetwerk, met zelfs een unieke ringlijn in de zuidelijke voorsteden. Daarnaast is er nog een lightmetro die 36 kilometer lang is, en 53 stations bezit over 4 lijnen.

Daarnaast is het nog het Cercanías, de forensenrail die de verst van het centrum gelegen satelliet- en voorsteden verbindt. Dit netwerk is 382 kilometer lang. Via de stations Chamartín en Atocha staat dit netwerk in verbinding met het reguliere, door de RENFE (de landelijke vervoerder) geëxploiteerde, spoornet van Spanje. Spanje beschouwt Madrid als spin in het web van het meest ambitieuze HSL-netwerk, de Alta Velocidad Española (AVE), binnen Europa. De belangrijkste steden binnen Spanje moeten, per HSL, vanuit Madrid binnen 4 uur te bereiken zijn.

Vliegverkeer

Het luchtverkeer wordt voornamelijk vanaf de luchthaven Barajas uitgevoerd. In oppervlakte is het één van de grootste luchthavens ter wereld. Het vormt een belangrijke doorvoerluchthaven voor verkeer binnen de Spaanstalige wereld. De luchthaven kent jaarlijks 58 miljoen passagiers. De groei is er nog niet uit en de luchthaven is in passagiersaantallen de 4e van Europa. De luchtbrug van Madrid naar Barcelona is de drukste ter wereld, alhoewel door de volledige opening van de hogesnelheidslijn Madrid - Barcelona de treinverbinding de passagiersaantallen van de vliegverbinding heeft ingehaald.

Congestie

Door het uitstekende wegennetwerk is de congestie beperkt. De meeste files staan op de vaak substandaard radiale snelwegen, de A-1, A-2, A-3, A-4, A-5 en A-6. Deze kunnen omzeild worden door de radialen, de R-wegen, dat zijn tolwegen. Verder bevindt zich congestie op het oostelijk gedeelte van de M-30. De M-30 is tevens de drukste autosnelweg van Europa met maximaal 328.000 voertuigen per dag. Grootschalige vertragingen zijn echter een uitzondering. De doorstroming van het verkeer is in Madrid efficiënt dankzij het uitgebreide snelwegennet. In 2019 was Madrid veruit de minst filegevoelige grote metropool van Europa met een travel time index van 23%.[14] De volgende laagst scorende agglomeratie met meer dan 5 miljoen inwoners was London die een TTI van 38% had.[15]

Referenties

Autonome regio's (comunidades) in Spanje

Andalucía · Aragón · Asturias · Cantabria · Castilla-La Mancha · Castilla y León · Catalunya · Extremadura · Galicia · Islas Baleares (Balearen) · Islas Canarias (Canarische Eilanden) · La Rioja · Madrid · Murcia · Navarra · País Vasco (Baskenland) · Valenciana