Oregon

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Hoofdstad Salem
Grootste stad Portland
Oppervlakte 255.026 km²
Inwonertal 4.233.000
Lengte snelwegennet 1.247 km
Eerste snelweg 1955
Afkorting OR

Oregon is een staat in de Verenigde Staten, en ligt aan de westkust. De staat telt 4,2 miljoen inwoners (2023), op 255.026 km², ruim zes maal zo groot als Nederland. De hoofdstad is Salem, de grootste stad is Portland.

Inleiding

Geografie

I-84 in de Columbia River Gorge.

Oregon is gelegen aan de Pacifische kust van de Verenigde Staten en grenst aan de staten Washington, Idaho, Nevada en California. De staat meet maximaal 600 kilometer van west naar oost en 480 kilometer van noord naar zuid. De staat behoort tot de regio Pacific Northwest. De staat heeft een zeer divers landschap, met de spectaculaire kustlijn oplopend naar de Coast Ranges, een betrekkelijk laag en dichtbebost gebergte, waarachter de vruchtbare Willamette Valley ligt. Hier zijn de meeste grotere steden van de staat gelegen. Naar het zuiden liggen de Klamath Mountains en de scheidslijn tussen het westen en oosten van Oregon zijn het Cascade Range, een dominant gebergte met de 3.429 meter hoge Mount Hood als hoogste punt. In de Cascades is ook het Crater Lake gelegen, het diepste meer van de Verenigde Staten (592 meter).

Het oosten van Oregon is geografisch een groter gebied dan het westen en beslaat bijna tweederde van de oppervlakte. Dit is een veel droger gebied, met woestijnen in het zuidoosten en het Columbia Plateau op 500 tot 700 meter dat het noordelijk deel domineert, en de grotere High Desert in het zuiden. In dit gebied liggen diverse bergketens met toppen tussen 2.500 en 3.000 meter.

De belangrijkste rivier van Oregon is de Columbia River, die grotendeels de grens met de staat Washington vormt. Deze brede rivier gaat door een machtige canyon ten oosten van Portland en is één van de grootste rivieren in de Verenigde Staten, en de grootste die naar de Pacifische Oceaan stroomt. De smallere maar woestere Snake River vormt deels de grens met Idaho en stroomt door de Hells Canyon.

Oregon heeft een divers klimaat. Het westen kent een neerslagrijk mild semi-mediterraan klimaat. Ten oosten van de Cascades heerst een droog woestijnklimaat, vanwege de hoogte deels een koud woestijnklimaat. In de winter valt in de bergen en het oosten de nodige sneeuw, maar 70% van de bevolking woont in de veel mildere Willamette Valley, waar zelden sneeuw valt. De gemiddelde maximumtemperatuur in Portland is 8°C in de winter en 27°C in de zomer.

Economie

Oregon is een gemiddelde staat qua inkomen in de Verenigde Staten. Van oudsher is de landbouw dominant in de Willamette Valley, de voornaamste reden voor de groei van de staat in de 19e eeuw. Bosbouw komt in het westen ook veel voor, maar landbouw is in het oosten beperkt tot ranching vanwege de geringe neerslag en rivieren. Het toerisme speelt een significante rol, met name de kust en de Cascades zijn populair bij toeristen. Oregon heeft betrekkelijk weinig industrie, de meeste is gerelateerd aan de landbouw. De stad Portland domineert de staat economisch. De staat trekt veel migranten uit de andere dure kustregio's, omdat het goedkoper is dan zowel California als de regio Seattle.

Demografie

Naam Inwonertal
Portland 641.000
Salem 178.000
Eugene 175.000
Gresham 113.000
Hillsboro 107.000
Beaverton 98.000

Oregon heeft een nogal fluctuerende bevolkingsgroei gehad sinds 1900. Het inwonertal in 1900 bedroeg 413.000 en overschreed de grens van 1 miljoen rond 1940. De staat heeft sindsdien periodes gekend met snelle en matige groei. De grens van 2 miljoen inwoners werd rond 1970 bereikt en 4 miljoen in 2015. In vergelijking met zuidelijkere staten is Oregon een relatief blanke staat, er zijn weinig African-Americans en ook de groep Hispanics is nog betrekkelijk klein. Aziaten zijn een kleine maar snelgroeiende groep.

De bevolking van Oregon is sterk geconcentreerd in de Willamette Valley in het noordwesten van de staat. De stad Portland en de agglomeratie daarvan is veruit de grootste van de staat. De agglomeratie Oregon strekt zich uit tot in de staat Washington, met de prominente stad Vancouver (niet te verwarren met Vancouver, Canada). De hoofdstad Salem ligt ongeveer 70 kilometer ten zuiden van Portland, de stad Eugene ligt 160 kilometer ten zuiden van Portland. Er zijn weinig andere noemenswaardige steden in Oregon. In de Willamette Valley liggen nog enkele kleine stadjes als Corvallis en Albany, evenals diverse suburbs van Portland. De stad Bend is de grootste in het oosten van Oregon, andere plaatsen in het oosten hebben weliswaar een groot verzorgingsgebied vanwege de lage bevolkingsdichtheid, maar zijn verder kleine plaatsen zoals The Dalles en Klamath Falls. Het zuidoosten van Oregon is extreem dunbevolkt.

Geschiedenis

Oregon werd midden 16e eeuw door Europeanen bezocht vanuit het zuiden, maar stichtten er geen plaatsen. Tot in de 18e eeuw waren de bezoeken veelal beperkt tot verkenningen langs de kust. Pas begin 19e eeuw was er sprake van Europeanen die permanent in Oregon verbleven, met name trappers en handelaren uit Franstalig Canada. Veel plaatsnamen en geografische punten in Oregon zijn van Franse oorsprong. De legendarische expeditie van Lewis en Clark tussen 1804 en 1806 ging ook door het noorden van Oregon. Het duurde tot 1811 voordat er de eerste permanente Europese nederzetting in Oregon was, dit is het hedendaagse Astoria bij de monding van de Columbia River. De ontwikkeling van Oregon begon vanaf 1840 toe te nemen. Vanaf die tijd begonnen migranten uit het Midwesten van de Verenigde Staten naar de Willamette Valley te trekken via de historische Oregon Trail. In 1846 werd de grens tussen de Verenigde Staten en Brits Noord-Amerika vastgelegd als de 49e parallel, de hedendaagse grens met Canada, en zorgde ervoor dat de regio definitief onder Amerikaans bestuur kwam, en in 1848 werd het gebied georganiseerd als het Oregon Territory. Oregon werd een staat in 1859. De staat ontwikkelde zich weinig buiten de Willamette Valley en de vallei van de Columbia River. Ook tegenwoordig zijn de gebieden hierbuiten grotendeels agrarisch en dunbevolkt.

Wegennet

Het wegennet van Oregon is buiten de Willamette Valley en de regio Portland erg dun. Het grootste deel van het verkeer is echter geconcentreerd in de voornoemde gebieden, daarbuiten worden de wegen van de staat licht tot zeer licht bereden, met name het zuidoosten van Oregon heeft een zeer dun wegennet door eenzaam gebied met nauwelijks verkeer.

Wegbeheer

De wegbeheerder van de staat is het Oregon Department of Transportation, afgekort als ODOT.[1] Er zijn andere staten die ook die afkorting gebruiken, maar vanwege de afstand tot die staten (Ohio, Oklahoma) geeft dat geen verwarring. Het huidige ODOT werd in 1969 opgericht, maar werd voorgegaan door het Oregon State Highway Department dat al in 1913 gecreëerd werd en één van de eerste state highway departments in de Verenigde Staten was. ODOT beheert 12.919 kilometer weg (2011) en circa 2.800 bruggen, ongeveer een derde van het totaal aantal bruggen in Oregon, de rest is in het beheer van counties en gemeenten. Bruggen hebben de speciale aandacht van ODOT vanwege het feit dat Oregon een seismisch actief gebied is en de helft van de bruggen zijn voor 1970 gebouwd, toen er nog geen seismische eisen aan bruggen werden gesteld. Oregon heeft de strengste ontwerpeisen qua seismische bestendigheid, maar loopt ver achter met het upgraden (retrofitten) van bestaande bruggen aan die eisen.

Interstate Highways

Er zijn slechts twee langere stukken snelweg, de Interstate 5 die een noord-zuidroute vormt door het binnenland van westelijk Oregon en de Interstate 84 als oost-westroute door het noorden van de staat. Een zeer groot deel van de staat wordt dus niet ontsloten door Interstate Highways. Voor verkeer binnen de staat is I-5 veruit de belangrijkste snelweg, het verbindt bijna alle grotere steden in de staat met elkaar. De Interstate 82 loopt ook een klein stukje in het noordoosten van Oregon.

In Portland verlopen twee aanvullende Interstate Highways, de Interstate 205 als oostelijke bypass van Portland en de Interstate 405 als alternatieve route rond het centrum. In Eugene ligt nog de Interstate 105.

US Highways

De Astoria-Megler Bridge (US 101) over de monding van de Columbia River.

Diverse US Highways doorkruisen Oregon. De historische US 99 is echter vervangen door I-5. De US 20 en US 26 vormen oost-westroutes door het midden van de staat, vanaf de Pacifische kust tot Vale in het uiterste oosten van de staat, waar beide routes samenkomen en dan naar Idaho lopen. De US 30 volgt de Columbia River, maar is ten oosten van Portland nagenoeg volledig met I-84 dubbelgenummerd.

Door het uiterste zuidoosten van de staat loopt de US 95, een eenzame route van Nevada naar Idaho door de High Desert. De US 97 is de belangrijkste noord-zuidroute van oostelijk Oregon en loopt parallel aan de Cascades, via Bend, de belangrijkste stad van het oosten van Oregon en is daar als semi-freeway uitgebouwd. De US 101 is de befaamde kustroute en geldt als één van de mooiste wegen in de Verenigde Staten. Andere US Highways zijn vrij kort, met uitzondering van de US 395 die een noord-zuidroute door het oosten van de staat vormt, maar er weinig belangrijke plaatsen aandoet.

Interstates en US Highways in Oregon

Portland


State highways

State highways worden aangeduid als een 'route' en wordt in geschrift vaak afgekort als 'OR XX'. Ze vervullen vaak een secundaire functie, maar vanwege het dunne wegennet in het oosten hebben ze vaak ook een interregionaal belang, ondanks de lage verkeersintensiteiten. Een paar state highways zijn als freeway uitgebouwd, meest prominent de State Route 217 in Portland en de State Route 126 en State Route 569 in Eugene.

Er zijn twee verschillende nummeringssystemen voor state highways in Oregon. Het voor het publiek bekende systeem is bewegwijzerd en wordt weergegeven op kaarten en in persberichten. Het Oregon Department of Transportation heeft echter daarnaast nog een administratief nummeringsyssteem dat geheel anders is dan de bewegwijzerde routenummering. Daarnaast hebben veel state highways ook officiële namen, die in variërende mate bij het publiek bekend zijn.

Tolwegen

In Oregon zijn geen algemene tolwegen, maar op twee bruggen over de Columbia River ruim ten oosten van Portland wordt tol geheven. Deze zijn in privaat beheer.

Maximumsnelheid

In 2016 is de maximumsnelheid in het midden en oosten van Oregon verhoogd.

Oregon was lange tijd bekend vanwege het feit dat het de laagste maximumsnelheden in het westen van de Verenigde Staten had. De maximumsnelheid was lange tijd slechts 65 mph op rurale freeways en vaak lager in stedelijke gebieden. Daarentegen mocht in buurstaten doorgaans 70-75 mph, later ook 80 mph gereden worden, waarmee Oregon de staat met de laagste maximumsnelheden ten westen van de Mississippi was. In 2016 is de maximumsnelheid in het oosten van Oregon verhoogd naar 70 mph. Het meeste verkeer wordt echter afgewikkeld op I-5 waar de maximumsnelheid op 65 mph of lager ligt. In het zuiden van Oregon heeft I-5 diverse trajecten met een lagere maximumsnelheid dan 65 mph vanwege het bochtige traject en verouderde ontwerpeisen. In 2016 zijn op Interstate 84 in het oosten van Oregon de eerste variabele maximumsnelheden ingevoerd. De maximumsnelheid kan gewijzigd worden op basis van de weersomstandigheden.

Verkeerspolitiek

Oregon staat landelijk bekend vanwege de linkse en groene politiek. De staat is echter politiek de meest gepolariseerde staat van het land, met zowel de meest progressieve als meest conservatieve kiezers. De progressieve politiek heeft echter de overhand in Oregon. Dit is ook terug te zien in het verkeersbeleid. Oregon was lange tijd de staat met de laagste snelheidslimieten in het westen van de Verenigde Staten. En met name de regio Portland staat erg negatief tegen uitbreidingen van de wegcapaciteit. Alhoewel veel in de fiets en het openbaar vervoer is geïnvesteerd is de congestie in Portland sinds de jaren '80 explosief toegenomen, de Travel Time Index was in 1982 de 39e hoogste in de Verenigde Staten, in 2012 was dit de 5e hoogste van het land.[2] De regio is veel filegevoeliger dan andere Amerikaanse steden van deze omvang. Portland heeft 50% van het transportbudget tot 2035 aan openbaar vervoer toegekend, ondanks dat het openbaar vervoer maar 5% van alle woon-werkverkeer voor zijn rekening neemt.

Tankstations

In Oregon is in 1951 een wet aangenomen waarin het verboden werd voor automobilisten om zelf te tanken. Dit moest verplicht door een personeelslid van het tankstation gebeuren. Begin 21e eeuw was Oregon één van twee staten waar die verplichting nog steeds gold. De wet is in 2015 versoepeld, waarbij in landelijke counties het toegestaan werd om zelf te tanken in de avond en nacht. In 2016 werd dit uitgebreid tot zelf mogen tanken op alle tijdstippen in landelijke counties. In stedelijke counties gold echter nog steeds een verbod op zelf tanken. In 2023 stemde het parlement van Oregon ervoor om dit verbod geheel te schrappen[3] en na het ondertekenen van het wetsvoorstel door de gouverneur op 4 augustus 2023 mogen automobilisten in heel Oregon zelf tanken.[4]

Geschiedenis

Voorgeschiedenis

De eerste 'wegen' in Oregon waren trails die door migranten met wagons gebruikt werden. In 1851 werd de Territorial Road Act aangenomen, waarin de wegen bewegwijzerd werden en tenminste 18 meter breed moesten zijn. Dit waren gebaande wegen, maar nog niet verbeterde wegen. Feitelijk waren het zandwegen zonder kunstwerken. Sommige wegen bestonden vooral op papier en niet in werkelijkheid. Er waren ook een aantal 'military wagon roads' in Oregon, die veelal van oost naar west liepen. De langste liepen vanaf de grens met Idaho naar The Dalles, Albany en Eugene. Daarnaast waren er ook 'military roads' waarvan weinig bekend is over hoe ze aangelegd en onderhouden werden, vaak werd gesteld dat het een 'military road' werd als er een militair konvooi gepasseerd was. In de 19e eeuw waren er ook tolwegen die beter onderhouden waren. Dit waren nog wel eens 'plank roads', uitgevoerd met planken, echter in het vochtige klimaat van westelijk Oregon rotten ze snel weg. De meeste tolwegen hielden begin 20e eeuw op te bestaan.

Market Roads

Tussen 1919 en 1932 bestond er een netwerk van Market Roads, hoofdzakelijk in de Willamette Valley, die landbouwgebieden met de plaatsen verbond en dus van belang waren voor boeren om hun producten naar de markt te krijgen. Dit type wegen bestaat tegenwoordig alleen nog in Texas als specifieke wegen, de Farm to Market Road. In 1930 bedroeg het netwerk circa 10.000 kilometer, waarvan echter slechts circa 400 kilometer van geasfalteerd was. De meeste Market Roads zijn later overgedragen aan de counties of zijn tegenwoordig secondary routes binnen het systeem van state highways.

State Highways

In 1913 werd de State Highway Commission opgericht, en werden de eerste obligaties uitgegeven in Jackson County voor de aanleg van wegen ter waarde van $ 1000. Vanaf dat jaar was er $ 1,7 miljoen beschikbaar voor wegen. Het systeem van state highways werd in 1917 opgericht, inclusief een wegnummering en wegbenaming. In 1917 waren er 36 state highways, genummerd van 1 t/m 36. In 1919 was Oregon de eerste staat in de Verenigde Staten waar een brandstofaccijns werd ingevoerd.

In 1920 was een deel van de state highways in het noordwesten van Oregon geasfalteerd, de langste geasfalteerde weg liep langs de Columbia River, vanaf Astoria via Portland tot Hood River, niet ver van The Dalles (later de US 30). Tevens was de weg van Portland naar Eugene grotendeels geasfalteerd, via een westelijke route door de Willamette Valley. De oostelijke route via Salem was tevens grotendeels geasfalteerd. In het zuiden van Oregon was de weg vanaf de grens met California ten zuiden van Ashland tot Grants Pass al geasfalteerd. In 1920 had Oregon 1.000 kilometer geasfalteerde weg.

Tussen 1914 en 1932 is de Pacific Coast Highway (US 101) aangelegd. In het oosten van Oregon waren nagenoeg geen geasfalteerde wegen begin jaren '20. Enkele routes waren een gravelweg maar het grootste deel was nog een onverbeterde zandweg. Begin jaren '20 ging de prioriteit volledig naar het asfalteren van de noord-zuidroute door het binnenland via wat nu de I-5 corridor is. Deze route was in 1922 al volledig geasfalteerd. Midden jaren '20 ging de prioriteit uit naar het verharden van de US 30, in eerste instantie als een gravelweg met een olielaag om de weg minder stoffig te maken. Tegen de tijd dat de US Highways in 1926 geïntroduceerd waren was deze route al geheel als oiled road uitgebouwd. Tegen 1928 kwam hier de US 97 bij als oiled road vanaf Klamath Falls tot The Dalles, parallel aan de Cascades. Het geasfalteerde netwerk van wegen is met name in de jaren '30 sterk uitgebreid, in 1940 had Oregon al circa 8.000 kilometer verharde weg.

Interstate Highways

De dubbeldeks Fremont Bridge (I-405) in Portland.

In 1956 werd het systeem van Interstate Highways gecreëerd, waardoor veel federaal geld naar de staten stroomde voor de aanleg van een landelijk netwerk van freeways. Oregon had geen bijzonder groot netwerk gepland, alleen I-5 en I-84 waren gepland als hoofdroutes, waarbij I-84 oorspronkelijk als I-80N genummerd was. I-82 is pas in de jaren '80 toegevoegd als Interstate Highway. In de jaren '60 is in hoog tempo I-5 door Oregon aangelegd, de snelweg was al in 1966 voltooid. De oudste snelweg is echter I-84, de oorspronkelijke T.H. Banfield Expressway is aangelegd voor het Interstate tijdperk en opende in 1955 voor het verkeer in Portland. Alhoewel I-84 al in 1963 voltooid was tussen Portland en The Dalles duurde de bouw van de snelweg in het oosten van Oregon wat langer en is grotendeels in de jaren '70 aangelegd, het laatste deel opende in 1980 voor het verkeer. In 1983 opende het laatste deel van de bypass van Portland, de brug over de Columbia River op de grens met Washington. I-82 is in 1988 voltooid.

Agglomeraties

Zie Portland.

Freeways in Portland

Interstate 5 (OR) (OR) • Interstate 5 (WA) (WA) • Interstate 84Interstate 205Interstate 405

US 26SR-14SR-217


Referenties

Verenigde Staten

AlabamaAlaskaArizonaArkansasCaliforniaColoradoConnecticutDelawareFloridaGeorgiaHawaiiIdahoIllinoisIndianaIowaKansasKentuckyLouisianaMaineMarylandMassachusettsMichiganMinnesotaMississippiMissouriMontanaNebraskaNevadaNew HampshireNew JerseyNew MexicoNew YorkNorth CarolinaNorth DakotaOhioOklahomaOregonPennsylvaniaRhode IslandSouth CarolinaSouth DakotaTennesseeTexasUtahVermontVirginiaWashingtonWest VirginiaWisconsinWyoming