Tappan Zee Bridge

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Tappan Zee Bridge
Overspant Hudson River
Rijstroken 3+4
Totale lengte 4.881 meter
Hoofdoverspanning 366 meter
Hoogte brugdek 42 meter
Openstelling 15-12-1955 / 25-08-2017 / 08-09-2018
Verkeersintensiteit 137.300 mvt/etmaal
Locatie kaart

De Tappan Zee Bridge, formeel de Governor Mario M. Cuomo Bridge, is een tuibrug in de Verenigde Staten, gelegen in de staat New York. De brug overspant de Hudson River op zijn breedste punt, de Tappan Zee, waarnaar de brug vernoemd is. De totale brug is bijna 5 kilometer lang en ligt even ten noorden van de stad New York en de Interstate 87 en de Interstate 287 lopen er overheen, als onderdeel van de New York State Thruway.

Kenmerken

De Tappan Zee Bridge is een grote betonnen liggerbrug met een hoofdoverspanning als tuibrug. De brug bestaat feitelijk uit twee bruggen naast elkaar. De complete brug is circa 4.850 meter lang. De hoofdoverspanning bedraagt 366 meter en de H-vormige pylonen zijn 127,8 meter hoog. Het brugdek ligt 42 meter boven de Hudson River. De pylonen zijn H-vormig, waarbij het brugdek op het midden van de H rust en de pylonen naar buiten toe uitsteken, wat op het logo van het automerk Honda lijkt. Het brugdek is 29 en 26,5 meter breed. De brug telt 2x4 rijstroken en heeft vluchtstroken.

Over de brug lopen de Interstate 87 (New York State Thruway) en de Interstate 287. De brug verbindt Nyack aan de westoever met Tarrytown aan de oostoever en is gelegen in den noordelijke suburbs van New York City. De brug is een tolweg, het tolstation bevindt zich aan de oostkant in Tarrytown.

Geschiedenis

Tappan Zee Bridge (1955)

De brug uit 1955.

Vooraan de bouw ging veel discussie over en weer over waar en of er een brug gebouwd moest worden. Na de tweede wereldoorlog groeide de regio snel, met nieuwe suburbs op de westoever van de Hudson. Al dat verkeer kon niet via de George Washington Bridge naar New York. Het probleem was dat de New York Port Authority geen brug wilde binnen zijn juridische grenzen. Deze liepen tot en met het smalle gedeelte van de Hudson. Ter hoogte van de Tappan Zee verbreedt de Hudson zich flink, en hier moest de brug komen, wat nogal aan de bouwkosten bijdroeg. De brug is vernoemd naar het water waar hij overheen gaat. Tappan is een indianenstam die hier vroeger woonde, en Zee is een Nederlands woord. De aanleg begon in maart 1952 en de brug opende op 15 december 1955.

De Tappan Zee Bridge van 1955 was een combinatie van een liggerbrug en een stalen vakwerkbrug als hoofdoverspanning. De totale brug was 4.881 meter lang met een hoofdoverspanning van 369 meter. Het brugdek lag maximaal 42 meter boven de Hudson River. Het brugdek was 24,9 meter breed en had zeven rijstroken, waarbij de middelste rijstrook een wisselstrook met zipper barrier was.

Vervanging (2013-2018)

Eind jaren '90 werd duidelijk dat de conditie van de brug verslechterde en de brug niet ontworpen was op het huidige verkeersaanbod, met smalle rijstroken en ontbrekende vluchtstroken. Daarnaast is het gebruikte materiaal in de brug van inferieure kwaliteit door een tekort aan staal tijdens de Korea-oorlog. De brug had een geprojecteerde levensduur van 50 jaar, die inmiddels verstreken is. In 1999 werd de planvorming voor de brug opgestart. De voortgang van het project was gering, door sterke tegenstand vanuit omwonenden en de eis dat er hoogwaardig openbaar vervoer op de brug mogelijk gemaakt moest worden, wat de kosten verder opdreef. Er waren oorspronkelijk plannen voor een gecombineerde weg- en spoorbrug, maar de kosten daarvan werden als te hoog beoordeeld. In het plan van 2008 zou de brug $ 6,4 miljard kosten en extra busbanen tussen Suffern en Port Chester nog eens $ 2,9 miljard. Een spoorverbinding zou nog eens $ 6,7 miljard extra kosten.

In de periode tussen 1999 en 2010 werd $ 88 miljoen aan plankosten uitgegeven terwijl het project nauwelijks verder kwam. In 2011 werd het project in een hogere versnelling gezet. Gekozen werd voor een sobere uitvoering met 2x4 rijstroken en alleen een ruimtereservering voor busbanen, wat de kosten reduceerde $ 9,3-13,1 miljard naar $ 4 miljard. De bouw van de nieuwe brug begon in oktober 2013.[1] Op 25 augustus 2017 opende de eerste nieuwe overspanning.[2][3] Op 12 september 2018 opende de tweede overspanning van de brug.[4][5]

De nieuwe brug bestaat uit twee parallelle overspanningen, grotendeels zijn dit liggerbruggen, maar de hoofdbrug is een tuibrug. De nieuwe overspanningen hebben elk twee H-vormige pylonen van 128 meter hoogte, die naar buiten toe uitbuigen. Daardoor wordt het wel de 'Honda Bridge' genoemd, omdat de pylonen lijken op het logo van Honda. De hoofdoverspanning bedraagt 366 meter en de vrije doorvaarthoogte is 42 meter. Het brugdek is 29 en 26,5 meter breed. De brug krijgt 2x4 rijstroken met een ruimtereservering voor busbanen.

De oude Tappan Zee Bridge is na openstelling van de nieuwe brug gesloopt. Op 15 januari 2019 werden de restanten van de brug opgeblazen.[6]

Naamgeving

De naam van de brug komt van het water wat de brug overspant, de Tappan Zee. Tappan is een Indiaans woord, Zee komt uit het Nederlands. Ter plaatse is de Hudson River zo breed dat het op een zee lijkt.

Een oudere formele naam vanaf 1994 was de Governor Malcolm Wilson Tappan Zee Bridge, vernoemd naar Malcolm Wilson (1914-2000), de 50e gouverneur van de staat New York. Deze naam werd echter vrijwel nooit gebruikt.

De brug heet formeel de Governor Mario M. Cuomo Bridge. Mario M. Cuomo (1932-2015) was de 52e gouverneur van de staat New York. De naamgeving was controversieel omdat zijn zoon, Andrew Cuomo, de 56e gouverneur van New York was en de naam van zijn vader aan de brug verbond.

Wegverbinding

Over de Tappan Zee Bridge lopen de I-87 en I-287. De I-87 is een lange afstands noord-zuidverbinding naar Upstate New York, terwijl de I-287 een soort ringweg ten noorden van New York vormt. De brug loopt hier in een oost-westrichting, maar kan ook als noord-zuid gezien worden. Andere bruggen liggen er niet in de buurt van deze dichtbevolkte regio, en de brug is dus een cruciale link. 25 kilometer naar het zuiden loopt de George Washington Bridge, en 30 kilometer naar het noorden vormt de US 6 een oost-westverbinding bij Peekskill.

Tol

De tol wordt alleen in oostelijke richting geheven, wat ook als zuidelijke richting gezien kan worden door de loop van de I-87 over een grotere afstand. Sinds 24 april 2016 is de tolheffing volledig elektronisch.[7] De toltarieven voor E-ZPass gebruikers is op werkdagen variabel en ligt 's nachts en buiten de spits lager dan in de spits. In het weekend geldt een standaard lager tarief.

De toltarieven waren van 2010 tot 2023 ongewijzigd op $ 5.75 met een E-ZPass, maar in 2024 begon een serie verhogingen van $ 0.50 per jaar tot 2027.[8]

Verkeersintensiteiten

Dagelijks maken 137.300 voertuigen gebruik van de brug, die daarmee overbelast is.

Referenties

Oeververbindingen over de Hudson River tussen New York City en Albany

Verrazano-Narrows BridgeLincoln TunnelHolland TunnelGeorge Washington BridgeTappan Zee BridgeBear Mountain BridgeNewburgh-Beacon BridgeMid-Hudson BridgeKingston-Rhinecliff BridgeRip Van Winkle BridgeCastleton BridgeDunn Memorial BridgePatroon Island Bridge