Wyoming

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Hoofdstad Cheyenne
Grootste stad Cheyenne
Oppervlakte 253.348 km²
Inwonertal 584.000
Lengte snelwegennet 1.473 km
Eerste snelweg 1958
Afkorting WY

Wyoming is een staat in de Verenigde Staten. De staat telt 584.000 inwoners (2023) en de hoofdstad en grootste stad is Cheyenne.

Inleiding

Geografie

Stad Inwonertal
Cheyenne 65.000
Casper 59.000
Laramie 32.000
Gillette 31.000

Wyoming is gelegen in het westen van de Verenigde Staten, op de overgang van de High Plains naar de Rocky Mountains. De staat grenst kloksgewijs aan Montana, South Dakota, Nebraska, Colorado, Utah en Idaho. De staat heeft grenzen langs lengte- en breedtegraden en vormt daarmee een vierkant. De staat meet 600 kilometer van west naar oost en 440 kilometer van noord naar zuid. Het is de op 9 na grootste staat van de Verenigde Staten in oppervlakte.

De Rocky Mountains in Wyoming zijn meer onderbroken dan in Colorado en vormen veelal geïsoleerde bergketens die boven het plateau uitrijzen. Het noordwesten van de staat is het meest bergachtig, rond het Yellowstone National Park, het Wind River Range en het Teton Range. In het centrale noorden liggen de markante Bighorn Mountains. In het zuiden liggen de Laramie Mountains, Snowy Mountains en het Sierra Madre Range. De lagere Black Hills liggen in het noordoosten op de grens met South Dakota. Tussen deze bergketens liggen vlaktes en enorme valleien. Bijzonder in het centrale deel van de staat is het Great Divide Basin, er stromen geen rivieren uit en het is gelegen in de Red Desert.

Grote rivieren heeft Wyoming niet, enkele belangrijke rivieren ontspringen echter wel in de staat, zoals de North Platte River, Yellowstone River, Green River en Snake River. De grootste meren van de staat liggen in het noordwesten, waaronder Jackson Lake en Yellowstone Lake.

Wyoming heeft een continentaal en droog klimaat, met warme tot hete zomers en zeer koude winters. De wind heeft in de staat vaak vrij spel. In de winter temperen de Chinook Winds de temperaturen vaak. De gemiddelde maximumtemperatuur in Casper varieert van 0°C in de winter tot 31°C in de zomer. De neerslag bedraagt in de staat vaak slechts 300 tot 500 mm.

Economie

De Devils Tower.

De economie van Wyoming is minder divers dan in andere staten, wat vooral door het gebrek aan grote steden komt. De belangrijkste sectoren zijn energie, toerisme en landbouw. De belangrijkste toeristische attracties zijn het Yellowstone National Park, het Grand Teton National Park en Devils Tower. Landbouw domineert in grote delen van de staat, aangezien meer dan 90% van de oppervlakte uit platteland bestaat. De staat is bijna overal te droog voor traditionele landbouw, daarom heeft Wyoming voornamelijk veehouderijen en ranching.

De energiesector is groot in Wyoming. De staat is de belangrijkste producent van kolen en de op één na grootste producent van aardgas. Olieproductie speelt ook een belangrijke rol. Mede door de energiesector speelt transport een belangrijke rol in Wyoming, met name goederenvervoer over het spoor en de weg.

Wyoming heeft een gunstig belastingklimaat, met lage belastingen. Dit trekt veel bekende Amerikanen uit California, die met name rond Jackson Hole wonen. Wyoming wordt genoemd als de meest gunstige staat voor zaken.

Demografie

Wyoming heeft het kleinste inwonertal van alle Amerikaanse staten en is het op één na dunstbevolkt. Wyoming heeft geen grote steden, alleen Casper en Cheyenne hebben iets meer dan 60.000 inwoners. Anders dan in de buurstaten Utah en Colorado heeft Wyoming ook geen snelgroeiende steden. De groei van het inwonertal in Wyoming kende pieken en dalen, vaak vlak achter elkaar. In de jaren '60 groeide Wyoming nauwelijks, gevolgd door een zeer sterke groei in de jaren '70, die weer werd gevolgd door een bevolkingskrimp in de jaren '80. Sinds de jaren '90 groeit de staat weer gestaag.

Geschiedenis

Wyoming werd oorspronkelijk bevolkt door indianen. De eerste blanken in het gebied waren trappers uit Québec eind 18e eeuw. De Lewis and Clark Expedition van 1803 ging deels door het noorden van Wyoming. De eerste berichten over het natuurschoon rond Yellowstone werden fictief geacht. In 1812 werd South Pass ontdekt door een expeditie, één van de makkelijkste bergpassen van de Rocky Mountains. De Oregon Trail verliep hier later doorheen.

Wyoming was oorspronkelijk een deel van het Spaanse Rijk en later Mexico en viel onder Alta California. Het werd afgestaan aan de Verenigde Staten in 1848 na de Mexicaans-Amerikaanse oorlog. In 1865 kreeg het gebied de naam Wyoming en stond bekend als het Territory of Wyoming vanaf 1868 en is vernoemd naar de Wyoming Valley in Pennsylvania. In tegenstelling tot Colorado werden in Wyoming geen grote voorraden van mineralen en goud ontdekt, waardoor de bevolkingsgroei in de Rocky Mountains eind 19e eeuw grotendeels aan Wyoming voorbij ging. In 1869 verkregen vrouwen in Wyoming stemrecht, het eerste territorium of staat waar dit het geval was. Gedurende het midden van de 19e eeuw bleek dat de verhalen over Yellowstone niet overdreven waren, en in 1874 werd dit 's werelds eerste nationale park. Op 10 juli 1890 werd Wyoming de 44e staat, in een periode van sterke bevolkingsgroei van 20.000 inwoners in 1880 tot 62.000 inwoners in 1890. Begin 20e eeuw overschreed de staat de grens van 100.000 inwoners, gevolgd door de grens van 200.000 inwoners eind jaren '20, 300.000 eind jaren '50, 400.000 eind jaren '70 en 500.000 net na het jaar 2000.

Wegennet

De Interstate 80 ten westen van Laramie in de winter.

Het wegennet is niet erg uitgebreid. Het meeste verkeer gaat via de Interstate Highways, de Interstate 25, Interstate 80 en Interstate 90. Daarnaast zijn er ook grote gebieden die niet door Interstates ontsloten worden, met name in het noordwesten van de staat. De wegen zijn extreem rustig en bestaan vrijwel geheel uit doorgaand (vracht)verkeer. De verkeersintensiteiten zijn vaak bijzonder laag, doorgaans minder dan 20.000 voertuigen, tot zelfs slechts 3.000 voertuigen per etmaal op de snelwegen. De afstanden zijn groot, in geval van ongevallen kan medische hulp lang op zich laten wachten door de afgelegenheid van sommige snelwegtrajecten. Soms zijn er stukken snelweg met 200 kilometer geen plaats met meer dan 1.000 inwoners op de route.

De rijomstandigheden zijn als gevolg van het barre klimaat allesbehalve ideaal. Met enige regelmaat worden in de winter snelwegen afgesloten, met name de I-80 rond Laramie is hier gevoelig voor. In de winter is het aan te raden om warme kleding, dekens en proviand mee te nemen. Daarnaast is een jerrycan met extra brandstof geen overbodige luxe. De hoeveelheden sneeuw zijn meestal gematigd, maar de wind kan voor een totale white-out en de vorming van sneeuwduinen zorgen. Het zicht op snelwegen valt dan dikwijls terug tot minder dan één meter. Vrachtwagens zijn 's zomers niet evengoed bestand tegen de hevige windstoten over de vlaktes.

Een opvallendheid in het Interstate netwerk is de Interstate 180 in Cheyenne, wat een gewone stadsboulevard is, die als I-180 is bewegwijzerd. In Wyoming kent men bijzonder veel dubbelnummeringen, meer dan de helft van het US Highway netwerk is dubbelgenummerd met een andere weg. De meeste routes zijn over 50% tot 80% van hun lengte dubbelgenummerd, tot zelfs vierdubbelgenummerd met andere routes. Dit speelt met name in de wijde omgeving van het Yellowstone National Park, maar ook in andere delen van de staat. Door de bijzonder lage bevolkingsdichtheid zijn meerdere routes overbodig, en worden er dubbelnummeringen toegepast.

Het wegennet van Wyoming is erg dun.

Interstate Highways

I-80 vormt de oost-westroute door het zuiden van de staat en vervult een doorgaande functie voor verkeer vanuit het Midwesten richting Salt Lake City en San Francisco. Verder bedient de snelweg de hoofdstad Cheyenne en andere regionale plaatsen als Laramie, Rawlins, Rock Springs, Green River en Evanston. Deze plaatsen zijn doorgaans niet groot, maar hebben wel een belangrijke regionale functie. I-25 vormt een noord-zuidroute die vanuit Denver in Colorado via Cheyenne en Casper naar Buffalo loopt en daar eindigt op de I-90. Het deel van de I-25 in Wyoming verwerkt maar weinig verkeer vanwege de lage bevolkingsdichtheid en het beperkte doorgaande belang. De I-90 voert door het noordoosten van Wyoming en is van belang voor lange-afstandsverkeer vanuit Seattle naar Chicago. In Wyoming voert de snelweg langs Sheridan, Buffalo en Gillette, allen kleine stadjes.

Geschiedenis

De US 89 met zicht op het Teton Range.

Wyoming was een staat die voor het creëren van het Interstate Highway-systeem geen enkele snelweg had. De belangrijkste route was de US 30, die oost-west door het zuiden van de staat voerde. Delen van deze route waren wat beter uitgebouwd, zoals een meerstrooks deel tussen Laramie en Rawlins. Reizen kostte vrij veel tijd over deze route, alhoewel de gemiddelde snelheid nog vrij hoog lag omdat de grotere plaatsen ver uit elkaar lagen en er amper verkeer was. In de jaren 50 reden slechts zo'n 2.000 à 4.000 voertuigen over de US 30, grotendeels lange-afstandsverkeer. Noord-zuidverkeer werd afgewikkeld via de US 85 en US 87 in het oosten van de staat, maar was wat minder van belang omdat er geen grote steden verder naar het noorden liggen. De US 14 en US 16 verwerkten oost-westverkeer door het noorden van de staat. Deze route was tijdrovend vanwege de vele berggebieden die men doorkruist.

Na het creëren van het Interstate Highway-systeem in 1956 ging de snelwegenbouw in Wyoming vrijwel direct van start. In 1958 werd de eerste snelweg opengesteld, een stuk van de I-25 in Cheyenne. Gedurende de jaren 60 is het netwerk grotendeels aangelegd, afgezien van een aantal ontbrekende schakels. Met name de rondwegen van enkele grotere plaatsen, zoals Gillette, Wheatland, Buffalo en Cheyenne werden wat later aangelegd, in de jaren 70, mede omdat de diverse kleine stadjes op de routes van Interstate Highways bang waren inkomsten te verliezen, aangezien ze deels afhankelijk waren van doorgaand verkeer.

Na begin jaren 70 werden nog mondjesmaat wat snelwegtrajecten opgeleverd. De Interstate 80 was als eerste voltooid, in 1977. In 1982 en 1985 volgden de I-25 en I-90. De laatste trajecten die opengesteld werden was een stuk van de I-80 ten oosten van Cheyenne in 1977, een deel van de I-25 ten zuiden van Buffalo in 1982 en het deel van de I-90 ter hoogte van de grens met Montana in 1985. De aanlegkosten van de snelwegen laag, omgerekend naar dollars in 2010, circa 2 à 3 miljoen per kilometer. Sinds 1985 zijn geen nieuwe snelwegen meer geopend in Wyoming. Het inwonertal nam in de jaren 80 zelfs licht af, en de groei is in absolute cijfers nooit erg indrukwekkend geweest, de staat groeide van 290.000 inwoners in 1950 tot 565.000 inwoners in 2010.

US Highways

Door Wyoming voeren vele US Highways, met name in het noorden. Rondom het Yellowstone National Park in het noordwesten van de staat zijn veel dubbelnummeringen. Door het Yellowstone National Park verlopen formeel geen US Highways, alhoewel de wegen fysiek doorlopend zijn, verlopen de US Highways niet verder dan de begrenzing van het park. Dit is het enige nationale park in de Verenigde Staten waar US Highways formeel onderbroken zijn.

De US 20 heeft een doorgaande functie vanuit het Yellowstone Park naar Casper. De US 26 voert van Casper naar Jackson, de belangrijkste plaats in het noordwesten van Wyoming. In het uiterste noorden vormt de US 14 een oost-westroute, die ten oosten van Sheridan amper doorgaand belang heeft in verband met de parallelle I-90. Een belangrijkere route is de US 287, die vanuit het Yellowstone Park via Rawlins en Laramie naar Fort Collins in Colorado loopt. Qua noord-zuidroutes vortm de US 85 een ietwat belangrijke verbinding vanuit Cheyenne naar Belle Fourche in South Dakota door het uiterste oosten van Wyoming. Andere noord-zuidroutes zijn de US 189 en US 191 in het westen. De US 30 en US 87 zijn vrijwel volledig dubbelgenummerd met Interstate Highways.

Interstates en US Highways in Wyoming

Interstate 25Interstate 80Interstate 90Interstate 180

US 14US 16US 18US 20US 26US 30US 85US 87US 89US 189US 191US 212US 287US 310


State Highways

De state highways hebben veelal een lokaal belang en ontsluiten de plattelandsgemeenten. De nummers worden wel afgekort tot 'WYO xxx'. Wyo. is de voormalige afkorting van de staat Wyoming. De feitelijke afkorting is 'WY'. Weinig state highways hebben een doorgaand belang. In het noordoosten heeft de WYO 59 een belang voor verkeer vanaf Cheyenne naar Gillette omdat dit de kortste route is. De WYO 220 verwerkt wat verkeer vanuit Rawlins naar Casper en de WYO 28 verwerkt verkeer vanuit Rock Springs naar Casper en Buffalo door het midden van Wyoming.

State Highways in Wyoming

1011121314222428303132333435363750515970717273747677788990919293949596110111112113114116120130131132133134135136137138139150151152154156157158159160161170171172173174175190191192193194196210211212213214215216219220222223224225230231232233235236237238239240241251252253254255256257258259270271272273290291294295296310311312313314315316317318319320321330331332333334335336337338339340341342343344345346350351352353354370371372374375376377387390391410411412413414430431432433434435436450451487530585789

In vet belangrijke state highways


Geschiedenis

In 1916 werd de Federal Aid Road Act door het Congres aangenomen. Om voor federale financiering in aanmerking te komen, moest de staat echter beschikken over een Department of Highways of equivalent. Daarom werd in 1917 het Highway Department opgericht. Voor die tijd waren de wegen een aangelegenheid van de lokale overheden. Wyoming had destijds ruim 150.000 inwoners.

Het wegennet van Wyoming was in die tijd nog praktisch volledig onverhard en nauwelijks onderhouden, transport was uitermate lastig over de weg. Een ander probleem was dat er tot in de jaren '20 geen georganiseerde sneeuwruiming was. Het Highway Department schafte haar eerste sneeuwschuiver aan in 1923. In 1929 werden 33 sneeuwschuivers aangeschaft, zodat met bijna 50 sneeuwschuivers sneeuwruiming op grotere schaal mogelijk was. In die tijd waren de belangrijke wegen inmiddels opgewaardeerd tot gravelweg en in de nabijheid van grotere plaatsen waren de eerste geasfalteerde wegen ontstaan.

Qua ordening van de wegen was er in eerste instantie sprake van wegen met een naam. Deze namen zijn tegenwoordig ook nog relatief bekend. Vanaf 1912 werden de namen georganiseerd op staatsniveau door de Wyoming Highways Association. In 1918 waren er 16.000 auto's in Wyoming, wat steeg naar 62.000 auto's in 1930. In 1922 besloot de staat Wyoming om een wegnummering in te voeren. Wegnummers werden willekeurig toegekend zonder duidelijk systeem. In 1926 werd het US Highway systeem geïntroduceerd, waardoor de state highways al snel vervielen tot secundaire routes. Tot in de jaren '30 werden de US Highways en state highways nog dubbelgenummerd bewegwijzerd, daarna niet meer. Tegen de jaren '50 waren bijna alle oorspronkelijke state highways hernummerd.

Het wegennet werd vanaf eind jaren '20 opgewaardeerd door op grote schaal een olieverharding toe te passen. Dit zorgde ervoor dat gravelwegen op hogere snelheid en comfortabeler te berijden waren, zonder de enorme stofwolken die de staat in die tijd typeerden. De eerste olieverharding werd hoofdzakelijk rond de hoofdstad Cheyenne in het zuidoosten van de staat toegepast. Bijna alle belangrijke wegen in Wyoming zijn tussen 1929 en 1939 van een dergelijke verharding voorzien. Hiermee werd de staat veel beter bereikbaar. Vanaf de jaren '40 werd de olieverharding op grote schaal vervangen door een permanente asfaltverharding, die langer mee ging en minder onderhoud nodig had. Deze verharding was meer geschikt voor vrachtverkeer.

Wegnummering

Zie ook korte state highways in Wyoming.

De state highways in Wyoming hebben een enigszins opvallende wegnummering. De nummering is gebaseerd op de alfabetische volgorde van de counties waar ze doorheen lopen. Zo lopen lage nummers in Albany County en hoge nummers in Weston County. Een groot aantal state highways is zeer kort, minder dan 5 kilometer lang. Daarnaast zegt de hoogte van het nummer weinig over het belang, zowel lage als hoge nummers zijn belangrijke wegen en onbelangrijke wegen. De weg met het hoogste nummer, de SR-789, is zelfs de langste state highway van de staat, echter voor driekwart van de lengte met andere wegen dubbelgenummerd. Er zijn geen ééncijferige wegnummers in Wyoming. De hoofdnummering loopt van 10 t/m 585 plus 789, echter boven 414 worden veel nummers overgeslagen, en ook lagere nummers worden frequent overgeslagen, soms met meer dan 10 tegelijk. Enkele wegnummers zijn ook gebaseerd op voormalige US Highways. In enkele gevallen zijn er ook state highways met een nummer die gepland was om later omgenummerd te worden tot US Highway, die echter nooit heeft plaatsgevonden.

Wegnummerschild

Het wegnummerschild van Wyoming bestaat uit een geel schild met een zwart kader, een zwart nummer en de silhouet van de Bucking Horse and Rider (BH&R), een handelsmerk van Wyoming. Het logo wordt al sinds 1918 gebruikt, en valt samen met de bijnaam 'Cowboy State'. Sinds 1936 wordt het ook gebruikt op kentekenplaten in Wyoming.

Verkeersintensiteiten

Op de WYO 77 rijden slechts 20 voertuigen per dag.

Wyoming wordt gekenmerkt door rustige tot extreem rustige wegen. Bij de grootste steden rijden zelden meer dan 20.000 voertuigen op de snelweg. Files zijn een hoge uitzondering en zijn in het algemeen terug te voeren naar incidenten of wegwerkzaamheden. Op delen van de I-25 en I-90 in het noordoosten van Wyoming rijden over lange stukken minder dan 5.000 voertuigen per dag. Bijna nergens in de Verenigde Staten zijn de intensiteiten zo laag als in Wyoming. De laagste intensiteit op een Interstate Highway is op de I-90 bij Buffalo, direct ten oosten van het knooppunt met de I-25, waar slechts 2.200 voertuigen per dag rijden. Dit komt omdat verkeer naar Buffalo vanaf Gillette al vlak daarvoor afslaat, en alleen transitverkeer over blijft.

Vrachtverkeer

De belangrijkste corridor voor doorgaand verkeer is de I-80 door het zuiden van de staat. Dit is onderdeel van een transcontinentale route, met als voordeel dat deze niet zo hoog verloopt als de Interstate 70 in Colorado en daardoor voor vrachtverkeer makkelijker te berijden is. Nadeel van de route door Wyoming is de vaak krachtige wind en lastige rij-omstandigheden in de winter. De I-80 verwerkt op de meeste trajecten 5.000 tot 6.000 vrachtwagens per dag. Daarentegen rijden op de I-25 tussen Casper en Buffalo slechts 700 vrachtwagens per dag. Ook op de I-90 tussen Buffalo en Gillette rijden dergelijke hoeveelheden vrachtwagens.

Zie ook

Referenties


Verenigde Staten

AlabamaAlaskaArizonaArkansasCaliforniaColoradoConnecticutDelawareFloridaGeorgiaHawaiiIdahoIllinoisIndianaIowaKansasKentuckyLouisianaMaineMarylandMassachusettsMichiganMinnesotaMississippiMissouriMontanaNebraskaNevadaNew HampshireNew JerseyNew MexicoNew YorkNorth CarolinaNorth DakotaOhioOklahomaOregonPennsylvaniaRhode IslandSouth CarolinaSouth DakotaTennesseeTexasUtahVermontVirginiaWashingtonWest VirginiaWisconsinWyoming