A11 (Mongolië)
| |||
|---|---|---|---|
| |||
| A11 | |||
| Begin | Khankh (RUS) | ||
| Einde | Burgastai (CN) | ||
| Lengte | 1.198 km | ||
| |||
De A11 is een nationale hoofdweg in Mongolië. De weg vormt een lange noord-zuidroute in de westelijke helft van het land, vanaf de Russische grens bij Khankh via Mörön en Altai naar de Chinese grens bij Burgastai. De route voert over de volledige lengte van het Khövsgöl, het grootste meer van Mongolië. Met 1.198 kilometer is de A11 de op één na langste genummerde weg van Mongolië.
Routebeschrijving
De A11 begint op de grens met Rusland ten noorden van Khankh, waar de Russische A333 Irkutsk aansluit. De weg bereikt al na korte afstand het enorme meer Khövsgöl, een 130 kilometer lang meer omgeven door schitterende berglandschappen. Er is een veerdienst over het meer van noord naar zuid, tot aan Hatgal. Er is ook een wegverbinding over de oostoever van het meer, dat echter een nauwelijks ontwikkelde piste is.
Vanaf Hatgal gaat een verharde weg zuidwaarts naar Mörön, één van de voornaamste plaatsen op de route, waar de A09 eindigt. De weg volgt daarna de rivier de Delger mörön westwaarts door een weidse vallei. Dit deel is een piste. Vanaf Tsagaan-Uul buigt de weg naar het zuiden af en voert over een circa 2.200 meter hoge bergpas tot de A06 ten westen van Tosontsengel.
Vanaf Tosontsengel ligt een verharde weg zuidwaarts door een berggebied met valleien. De weg voert via de kleine stad Uliastai, en daarna over een 2.500 meter hoge bergpas. De route voert daarna meer de Gobiwoestijn in, door onherbergzaam gebied. Vlak voor de kleine stad Altai sluit de weg op de A03 aan.
Zuidelijk van Altai voert de route als piste door ruig berglandschap, de weg bereikt hier circa 2.800 meter boven zeeniveau. De weg voert door een gebied met rostwoestijn, kloven en seizoensrivieren. Dit is een amper ontwikkelde wegverbinding. Vanaf een mijn bij Tseel ligt een verharde weg door vlakke rotswoestijn, die later weer overgaat in een gravelweg. De route voert door desolaat gebied tot de grens met China bij Burgastai, waar de Chinese provinciale weg S236 van Xinjiang aansluit richting Barkol.
Geschiedenis
De A11 is gefragmenteerd ontwikkeld tot een verharde weg. Initieel was vrijwel de gehele route een slecht begaanbare piste, die in het zuiden over meerdere hoge bergpassen van 2.500 tot 2.800 meter boven zeeniveau gaat.
In 2011-2012 is de weg van Khatgal tot Mörön als verharde weg aangelegd, waarmee het meer Khövsgöl een stuk beter bereikbaar werd voor het toerisme. In de jaren 2010 is ook het noordelijkste deel tussen de Russische grens en Khankh als verharde weg aangelegd. In 2019 is begonnen met de bouw van een verharde weg over de oostoever van het meer Khövsgöl, tussen Khankh en Khatgal.[1]
Op 27 juni 2022 werd 67 kilometer verharde weg tussen Tosontsengel en Uliastai opengesteld voor het verkeer. Dit was het laatste project van het 'Millennium Road' project dat gestart is om alle 21 provincies (aimags) via verharde wegen te ontsluiten.[2] In 2023 werd ook aangekondigd dat 178 kilometer van de A11 tussen Uliastai en Altai als verharde weg aangelegd zou worden.[3]
In 2012 werd een project aangekondigd om mijnbouwgebieden via verharde wegen met grotere steden en grensposten te verbinden. Eén hiervan was het zuidelijkste deel van de A11 tussen Tseel en de Chinese grens bij Burgastai.[4]
Administratieve nummering
- A11: Khankh (RUS) - Burgastai (CN)
- A1101: Khankh (RUS) - Murun
- A1102: Murun - Uliastai
- A1103: Uliastai - Altai
- A1104: Altai - Burgastai (CN)
Referenties
- ↑ Khatgal village and Khankh soum to be connected through paved road | montsame.mn
- ↑ Millennium Road Project fully completed after 21 years | montsame.mn
- ↑ Transport sector to upgrade with major project advancements | pressreader.com
- ↑ Official unveils plan for 6,300 km of roads for minerals haulage | mongolianminingjournal.com
 Nationale wegen in Mongolië
|
|---|
|
|
