A13 (Frankrijk)

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
A13
Begin Paris
Einde Caen
Lengte 223 km
Route

Boulevard Périphérique

1 Boulogne-Billancourt

2 Boulogne / St. Cloud

3 St. Cloud

4 Ville-d'Avray

5 Versailles

→ Argentueil / St. Denis

6 Marly-le-Roi

Triangle de Rocquencourt → Rambouillet

7 St. Germain-en-Laye

→ Paris

8 Les Mureaux

9 Flins-sur-Seine

10 Épône

11 Mantes-la-Jolie-Est

12 Mantes-la-Jolie-Sud

13 Mantes-la-Jolie-Ouest

péage de Buchelay

14 Bonnières-sur-Seine

15 Pacy-sur-Seine

16 Vernon

17 Gaillon

péage d'Heudebouville

18 Louviers

19 Val-de-Reuil

→ Évreux

20 Elbeuf

21 Tourville-la-Rivière

22 Oissel

→ Rouen

23 Moulineaux

24 Bourgtheroulde-Infreville

→ Le Mans / Tours

25 Bourg-Achard

26 Pont-Audemer

→ Le Havre

27 Toutainville

péage de Beuzeville

28 Beuzeville

→ Le Havre / Amiens

29 → Trouville-sur-Mer

29.a Villers-sur-Mer

29.b Dives-sur-Mer

péage de Dozulé

30 Troarn

→ Frénouville

→ Caen / Cherbourg / Rennes

De A13, ook wel de Autoroute de Normandie, is een autoroute in Frankrijk. De autosnelweg vormt een oost-westverbinding in het westen van het land, van Parijs via Rouen naar Caen. De autosnelweg is 223 kilometer lang en volgt grotendeels de loop van de rivier de Seine.

Routebeschrijving

De A13 bij Elbeuf, net buiten Rouen.
De A13 ter hoogte van Pont-l'Évêque.

De A13 begint aan de westkant van Parijs aan de Boulevard Périphérique, de ring van Parijs. De autosnelweg telt hier 2x3 rijstroken en verloopt overkapt voordat men de rivier de Seine oversteekt. Deze brug telt slechts 2x2 rijstroken. Men komt dan door de westelijke voorsteden, met name Saint-Cloud. De autosnelweg telt hierna weer 2x3 rijstroken en kruist bij Versailles de A86, de tweede ring van Parijs. Niet veel westelijker slaat de A12 af, een korte snelweg naar Rambouillet. De A13 telt hierna 2x2 rijstroken en loopt door dichtbebost gebied. Bij de voorstad Orgeval eindigt de parallelle A14 uit La Défense op de A13. De A13 telt hierna weer 2x3 rijstroken en volgt de rivier de Seine naar het noordwesten.

De oevers van de Seine zijn sterk verstedelijkt, met verre voorsteden. De belangrijkste is Mantes-la-Jolie, waar de A13 dwars doorheen loopt. Hierna volgt het tolstation. Verder naar het noordwesten, bij Louviers, is een knooppunt met de A154, een korte snelweg naar Évreux in het zuiden. Vervolgens loopt de weg ten zuiden van Rouen langs. De A139 loopt direct naar Rouen. De A13 telt hier voortdurend 2x3 rijstroken. De autosnelweg buigt naar het westen af en even ten westen van Rouen slaat de A28 af richting Le Mans en Tours in het zuiden. Hoewel de rivier de Seine sterk meandert, blijft de A13 rechtuit lopen. Bij Bourneville slaat de A131 af, die een directe verbinding naar Le Havre geeft. Hierna telt de A13 2x2 rijstroken. De weg buigt naar het zuidwesten af en verlaat de loop van de Seine.

De weg ligt gedurende geruime tijd op een afstand van zo'n 10 kilometer van de Normandische kust. Ondertussen voegt de A29 uit Le Havre en Amiens in op de A13. Vlak hierna is een knooppunt met de A132, een korte snelwegverbinding naar Deauville. De A13 loopt verder door het glooiende land van Normandie, dat af en toe kleine bossen kent. Aan de oostkant van Caen eindigt de A13 op de N814, de ringweg van Caen. Deze geeft aansluiting op de N13 naar Cherbourg en de A84 richting Rennes.

Geschiedenis

Aanleggeschiedenis

De geschiedenis van de A13 gaat terug tot 1927, toen een studie werd opgestart voor de "Autoroute de l'Ouest", die van Parijs naar Cherbourg moest verlopen, naar voorbeeld van de Italiaanse A9, die één van de voorlopers van de moderne autosnelweg in Europa was. In 1935 werd het project als publiekelijk nut bestempeld en werd begonnen met de aanleg bij Saint-Cloud. De werkzaamheden werden door de Tweede Wereldoorlog in 1941 stilgelegd, alleen een kort stukje tussen Vaucresson en Orgeval was destijds voltooid. In 1946 werd een stukje geopend tussen Saint-Cloud en Vaucresson, als racebaan en eerste autosnelweg in Frankrijk na de oorlog.

De echte bouw van de A13 begon echter pas in de jaren '60. Tussen 1963 en 1970 werden de meeste delen tussen Parijs en Rouen opengesteld. In 1972 bereikte de autosnelweg de A131 bij Bourneville en in 1973 werd het meest westelijke deel bij Caen opengesteld. Op 29 juli 1976 werd het laatste deel tussen Drubec en Troarn opengesteld voor het verkeer, waarmee de A13 voltooid was.

Openstellingsgeschiedenis

Van Naar Lengte Datum
Vaucresson Orgeval 17 km 04-10-1941
Saint-Cloud-Est Vaucresson 5 km 09-06-1946
Mantes-la-Jolie Bonnières-sur-Seine 10 km 07-08-1963
Bonnières-sur-Seine Chaufour-les-Bonnières 7 km 28-08-1964
Orgeval Mantes-la-Jolie 24 km 22-12-1966
Chaufour-les-Bonnièrs Saint-Pierre-du-Vauvray 33 km 19-12-1968
Saint-Pierre-du-Vauvray Grande-Couronne (A139) 18 km 18-12-1970
Grande-Couronne La Bouille 9 km 21-06-1972
La Bouille Bourneville (A131) 24 km 27-10-1972
Troarn Caen (N814) 7 km 15-12-1973
Paris-Porte d'Auteuil (BP) Saint-Cloud-Ouest 3 km 27-06-1974
Bourneville (A131) Drubec 44 km 18-06-1976
Drubec Troarn 24 km 29-07-1976
Bayeux - Est Bayeux - Ouest 11 km 18-12-2002

Verbredingen

Het oostelijke deel dichter bij Parijs, tussen de A14 en Bonnières is in 1963 en 1966 direct met 2x3 rijstroken aangelegd. In 1988 is het deel tussen Bonnières en Chaufour naar 2x3 rijstroken verbreed, ook is in 1988 een klein stuk nabij Rouen naar 2x3 rijstroken verbreed, tussen Tourville-la-Rivière en de A139. Het tussenliggende deel van Chaufour tot Tourville-la-Rivière is in fases tussen 1995 en 1999 naar 2x3 rijstroken verbreed. In 1992 is een klein stuk aan de westkant van Rouen naar 2x3 rijstroken verbreed, tussen de N138 en Maison Brûlée. In 2008 is het resterende deel tussen de A139 en N138 bij Rouen verbreed naar 2x3 rijstroken.

In 2003 is het deel ten westen van Rouen verder tot de A131 naar 2x3 rijstroken verbreed. In 2010 is het deel tussen Beuzeville en Pont L'Evêque naar 2x3 rijstroken verbreed. In Normandië zijn nog enkele kortere trajecten die 2x2 rijstroken tellen.

In de periode 2018-2020 is een derde viaduct van Guerville nabij Mantes-la-Jolie aangelegd. Dit maakte de renovatie van de bestaande viaducten mogelijk, na de renovatie zijn er 3 rijstroken richting Parijs en 2+2 rijstroken richting Rouen. Op 5 november 2020 werd het derde viaduct in gebruik genomen.[1]

Tussen 2018 en 2022 is een 22 kilometer lang traject van de A13 tussen Pont-l'Evêque en Dozulé naar 2x3 rijstroken verbreed.[2][3] Dit sluit aan op de bestaande 2x3 rijstroken ten oosten van Pont-l'Evêque. De werkzaamheden begonnen in begin 2018 en zijn op 6 mei 2022 opgeleverd.[4][5][6]

Andere aanpassingen

De A13 in Parijs, met zicht op La Défense.

In de jaren '80 is het tolsysteem op de A13 aangepast. In 1981 zijn de tolstations bij Buchelay en Beuzeville uitgebreid en in 1985 werd het tolstation ter hoogte van Bourg-Achard verwijderd, met de bouw van de nieuwe aansluiting naar Bourg-Achard. Bij Dozulé was oorspronkelijk één gecombineerd tolstation, deze is in 2011 uit elkaar getrokken, met extra capaciteit zonder de breedte veel uit te hoeven breiden.

Er zijn meerdere aansluitingen van de A13 aangepast of later nieuw aangelegd. Het knooppunt met de A139 bij Rouen (Grand-Couronne) is in 2006-2008 gereconstrueerd, zodat de A13 de doorgaande richting werd. Voorheen was de route Rouen in de doorgaande richting. In oktober 2019 kwam de vervollediging van aansluiting 26 bij Bourneville en de aanleg van de nieuwe halve aansluiting Toutainville gereed. Deze aansluitingen kostten samen € 23,5 miljoen en ontsluiten ook het kleine stadje Pont-Audemer. De officiële openstelling volgde op 28 november 2019.

In 2019 is ook een procedure gestart om de aansluiting 18 Heudebouville volledig te maken.

Toekomst

De A13 over de Seine bij Vernon.

Het was in het verleden de bedoeling de A13 door te trekken tot Cherbourg-Octeville, via Bayeux. De bypass van Bayeux is naar autosnelwegstandaarden omgebouwd, maar heeft slechts de status van een voie express. De plannen tot omvorming zijn echter weinig verder gevorderd.

Tol

De A13 is een tolweg met een open tolsysteem. Er zijn 4 tolstations. De A13 is in het beheer van SAPN.[7]

Het is gepland om vanaf december 2024 de tolweg te voorzien van free-flow tolheffing op het volledige traject van Parijs tot Caen, inclusief de A14.[8][9] Dit traject is gekozen omdat het niet gekoppeld is met andere toltrajecten en een hoge verkeersintensiteit heeft. Het is de eerste lange-afstandstolweg in Frankrijk die volledig overgaat op free-flow tolheffing. Dit heet de 'autoroute en flux libre' (autosnelweg met free-flow).

Verkeersintensiteiten

In 2013 reden dagelijks 99.000 voertuigen bij het begin van de snelweg in Boulogne-Billancourt, wat stijgt naar 146.900 voertuigen ter hoogte van Saint-Cloud en een piek van 152.200 voertuigen bij Vaucresson. Ten zuiden van het knooppunt met de A14 rijden 85.000 voertuigen per dag.[10] Ten oosten van Mantes-la-Jolie rijden 102.000 voertuigen, dalend naar 39.000 voertuigen bij Vernon. Ten zuiden van Rouen zijn de aantallen opgelopen tot 91.900 voertuigen per etmaal. Ten westen van Rouen zwakken de intensiteiten af naar 28.100 bij Beuzeville.[11]

Rijstrookconfiguratie

Gare de péage de Dozulé.
De A13 met zicht op de Eiffeltoren.
Van Naar Rijstroken lengte
Boulevard Périphérique A12 2x3 12 km
A12 A14 2x2 11 km
A14 A139 2x3 92 km
A139 N138 2x2 4 km
N138 A131 2x3 28 km
A131 Beuzeville 2x2 21 km
Beuzeville Dozulé 2x3 36 km
Dozulé N814 2x2 20 km
36 38 2x2 11 km

Kunstwerken

Grote kunstwerken in de Franse A13:

Referenties

Autoroutes in Frankrijk

A1A2A3A4A5A6A7A8A9A10A11A12A13A14A15A16A19A20A21A22A23A25A26A27A28A29A30A31A33A34A35A36A38A39A40A41A42A43A45A46A47A48A49A50A51A52A54A55A57A61A62A63A64A65A66A68A69A71A72A75A77A79A81A82A83A84A85A86A87A88A89

A103A104A105A106A115A120A126A131A132A133A134A139A140A150A151A154A186A203A211A216A304A311A313A314A315A320A330A340A344A350A351A352A355A391A404A406A410A411A412A430A432A450A466A480A500A501A502A507A515A516A517A520A551A552A557A570A620A621A623A624A630A631A641A645A660A680A709A710A711A712A714A719A750A811A813A837A844