A14 (Oostenrijk)

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
A14
Begin Bregenz (A/D)
Einde Bludenz
Lengte 63 km
Route

→ Memmingen, München

1 Hörbranz

Pfändertunnel 6.718 m

9 Knoten Bregenz

10 Wolfurt

14 Dornbirn-Nord

18 Dornbirn-West

20 Dornbirn-Süd

23 Hohenems

27 Altach

29 Götzis

31 Klaus

35 Rankweil

36 Feldkirch-Nord

Ambergtunnel 3.118 m

41 Feldkirch

50 Nenzing

57 Bludenz

58 Brandnertal

59 Bludenz-Bürs

61 Bludenz-Ost

→ Innsbruck

De A14, ook wel Rheintal/Walgau Autobahn is een Autobahn in Oostenrijk. De autosnelweg vormt een noord-zuid en oost-westroute door het uiterste westen van Oostenrijk, gelegen in Vorarlberg. De autosnelweg verloopt vanaf de grens met Duitsland bij Bregenz via Dornbirn en Feldkirch naar Bludenz, waar de A14 overgaat in de S16. De naam Rheintalautobahn komt van het feit dat een klein stukje van de autosnelweg in het dal van de Rhein gelegen is, maar het grootste deel verloopt door de streek Walgau. De A14 is 63 kilometer lang.

Routebeschrijving

Het Knoten Bregenz

Even ten noorden van de stad Bregenz gaat de Duitse A96 uit Memmingen en München over in de Oostenrijkse A14, waarna de 6,7 kilometer lange Pfändertunnel volgt. De snelweg loopt dan naar het zuiden, door het vlakke en vrij dichtbevolkte Rheintal. De bergen liggen kort naar het oosten en de Zwitserse grens is soms op zichtafstand, met name bij Hohenems. De grootste plaats op de route is Feldkirch, waar men kan afslaan naar Liechtenstein. Hierna loopt de A14 door de Ambergtunnel, buigt deze naar het oosten af en wordt de omgeving bergachtiger. Het dal blijft nog vrij breed. De laatste grotere plaats op de route is Bludenz, waarna de A14 overgaat in de Schnellstraße S16, die via de Arlbergtunnel naar Innsbruck loopt.

Geschiedenis

Voorgeschiedenis

Al in het midden van de jaren '30 van de vorige eeuw werd erkend dat het toenmalige wegennet niet meer zou voldoen. Voor de nazitijd in Oostenrijk werd een studie gedaan naar een autosnelweg, onderdeel van de HaFraBa (Hamburg - Frankfurt - Basel). Na de aansluiting van Oostenrijk bij het Derde Rijk werd in 1939 een Autobahnstudie gedaan voor een route tussen het Duitse Wangen en Feldkirch. Een Alpenweg zou over de Pfänder lopen. Eind 1939 werden de plannen in de ijskast gezet door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog.

Na de oorlog nam de motorisatie maar langzaam toe. In 1952 werd een plan ontwikkeld voor bypasses rond dorpjes, daar de verkeersproblemen in de jaren '50 zich nog vooral in de kernen voordeden. In 1955 werd een grootschalige verkeerstelling uitgevoerd. Uit de prognose daarvan bleek dat enkel het verbeteren van de Bundesstraßen niet het gewenste effect zou hebben. De noodzaak was het hoogst rond Bregenz, destijds al een belangrijke stad aan de Bodensee.

De bouw van de autosnelweg

De bouw van de A14 begon in 1965.[1] In 1969 opende het eerste deel van de A14 bij Bludenz, in eerste instantie enkelbaans. Het eerste snelwegdeel van 21 kilometer lengte tussen Dornbirn en Rankweil is in 1971-1972 opengesteld. In 1973 werden plannen gemaakt voor de bouw van de Pfändertunnel langs Bregenz. In 1974 begon de aanleg en de tunnel begon in 1976 echt vorm te krijgen. Tegelijkertijd werden toevoerwegen vanaf de grens en tot Dornbirn gebouwd. Op 10 december 1980 opende de Pfändertunnel feestelijk voor het verkeer. Destijds was er geen aansluiting bij Bregenz zelf. In de eerste helft van de jaren '80 werd de route omgebouwd tot Autobahn, alhoewel een tweede buis nog niet direct voorzien werd. Op 5 juni 1981 werd het eerste deel van de A14 in de Walgau geopend en in 1985 opende de Ambergtunnel, zodat er een aansluiting was naar Feldkirch. De snelweg was in 1985 feitelijk voltooid, maar beide tunnels telden maar één buis met tegenverkeer.

Latere aanpassingen

Vanwege de sterke toename van het verkeer in de jaren '80 en '90 werd een tweede buis van de Ambergtunnel aangelegd, die in december 2003 voor het verkeer opende. Tot de zomer van 2004 werd de bestaande buis gerenoveerd. In 2009 begon men met de aanleg van de tweede buis voor de Pfändertunnel. Deze is op 25 juni 2012 opengesteld, waarna de oude buis is gerenoveerd. Sinds 4 juli 2013 zijn 2x2 rijstroken beschikbaar.

In de periode 2018-2021 is de aansluiting Bludenz-Bürs gereconstrueerd. Dit was oorspronkelijk een opmerkelijk vormgegeven aansluiting die bestond uit een U-vormige flyover waar de verbindingen op aansloten. Dit is gereconstrueerd tot een meer conventionele rotonde-aansluiting, die op 3 december 2021 in gebruik werd genomen.[2][3]

Tussen 2019 en 2022 is een nieuwe aansluiting Dornbirn-Süd aangelegd, die op 25 februari 2022 in gebruik is genomen.[4][5]

Openstellingsgeschiedenis

Van Naar Lengte Opening[6]
Bludenz-Nüziders Bludenz-Montafon (1e rijbaan) 4,7 km 17-11-1969
Dornbirn-Nord Klaus 17,3 km 17-12-1971
Klaus Rankweil 3,6 km 28-11-1972
Duitse grens Dornbirn-Nord 14,2 km 10-12-1980
Feldkirch-Frastanz Bludenz-Nüziders 15,6 km 05-06-1981
Knoten Bregenz Bregenz-Zentrum (zubringer) 2,0 km 01-06-1984
Rankweil Feldkirch-Frastanz 6,1 km 16-07-1985
Bludenz-Nüziders Bludenz-Montafon (2e rijbaan) 4,7 km 04-10-1991
Ambergtunnel 2e rijbaan 3,0 km 16-12-2003

Tol

De A14 is een tolweg, waarbij via het Autobahnvignet tol betaald wordt. Vanaf 15 december 2019 is het toegestaan om tussen de grens met Duitsland en aansluiting Hohenems zonder vignet te berijden.

Verkeersintensiteiten

Telpunt KM 2009 2017 2023
Pfändertunnel 1,7 29.100 39.200 44.900
Schwarzach 13,7 45.500 53.700 58.400
Dornbirn 20,8 50.200 55.600 65.000
Koblach 29,8 51.200 52.800
Bludenz 60,0 24.400 25.900 25.900

Referenties

Autobahnen in Oostenrijk

Autobahnen:

Schnellstraßen: