A1 (Frankrijk)

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
A1
Begin Paris
Einde Lille
Lengte 211 km
Route

→ Porte de la Chapelle

Boulevard Périphérique → Metz / Rouen

2 St. Denis

3 Sarcelles

4 Stains

→ Nanterre

5 Le Blanc-Mesnil

→ Bordeaux / Nantes

→ Lyon / Marne-la-Vallée

6 Aéroport Charles de Gaulle

7 Chantilly

Parc Astérix

8 Senlis / Creil

Péage de Chamant

9 Pont-Sainte-Maxence

10 Compiègne

11 Montdidier

12 Chauny

→ Amiens / St. Quentin

13 St. Quentin

13.1 Péronne

→ Valenciennes - Bruxelles

14 Bapaume

15 Arras

→ Calais / Reims

Péage de Fresnes-les-Montauban

16 Douai

16.1 Hénin-Beaumont

17 Noyelles-Godault

→ Lens / Douai

17.1 Dourges

18 Carvin

19 Seclin

20 Faches-Thumesnil

→ Bruxelles / Gent

1 Ronchin

→ Dunkerque / Gent

De A1 is een autoroute in Frankrijk. De autosnelweg vormt een noord-zuidroute in het noorden van het land en verloopt vanaf de Boulevard Périphérique in Paris naar Lille. De snelweg is 211 kilometer lang en grotendeels een tolweg. De A1 heet de Autoroute du Nord.

Routebeschrijving

Île-de-France

De A1 begint aan de noordkant van de stad Parijs op de Porte de la Chapelle van de Boulevard Périphérique. De A1 telt hier 2x4 rijstroken en gaat via een circa 1,4 kilometer lange landtunnel door de zuidelijke wijken van de voorstad Saint-Dénis. Daarna kruist de A1 de A86 ter hoogte van het Stade de France, maar heeft er geen directe uitwisseling mee. Daarna steekt de A1 met een viaduct met 2x3 rijstroken een zijkanaal van de Seine over, waarna de snelweg direct daarna weer even 2x4 rijstroken telt. Ter hoogte van de voorstad La Courneuve voegt verkeer vanaf de A86 in via een verbindingsroute. De A1 telt dan weer 2x4 rijstroken en verloopt deels verdiept langs het vliegveld Le Bourget.

Vervolgens komt men langs het knooppunt met de A3. Hier voegt veel regionaal verkeer in en de snelweg kent hierna een parallelstructuur vanwege het nabijgelegen knooppunt met de A170. Hier liggen kortstondig 15 rijstroken. Daarna volgt een groot vlechtwerk voor toegang naar de luchthaven Charles-de-Gaulle. Hier is sprake van een complexe ongelijkvloerse wegenstructuur. De A1 gaat dan met een serie tunnels onder 3 taxibanen en 2 landingsbanen van het vliegveld door, waarna direct het knooppunt met de N104 en de A104 volgt. De A1 telt hierna 2x3 rijstroken, men verlaat hier het stedelijk gebied van de regio Parijs.

Picardie

Het knooppunt met de A2 bij Bapaume.

De A1 voert dan een lang stuk met 2x3 rijstroken door het glooiende landschap van de regio Picardie. De A1 is direct na Charles-de-Gaulle al een tolweg, alhoewel verkeer vanuit Parijs het attractiepark Parc Astérix nog tolvrij kan bereiken, andere afritten hebben tolstations. Het hoofdtolstation volgt echter pas na Senlis. De A1 voert vervolgens door een regio met diverse regiostadjes zoals Creil en Compiègne, de valleien kennen hier vrij veel bebossing. Men kruist de vallei van de Oise, waarna een traject door meer open gebied volgt.

Tussen Roye en Péronne volgt een aansluiting op de A29. De hogesnelheidslijn naar het noorden ligt hier op korte afstand parallel aan de A1. Bij Péronne steekt men de vallei van de Somme over, waarna de A2 naar Cambrai, Valenciennes en Brussel afsplitst. De A1 telt ook hierna nog 2x3 rijstroken en voert over het Noord-Franse platteland. Nabij de stad Arras volgt een knooppunt met de A26, waarna kort daarna het tolstation volgt.

Regio Lille

Daarna voert de A1 door het stedelijk gebied van Noord-Frankrijk. Als eerste passeert men de stedelijke regio rond de steden Lens en Douai. Hier kruist men ook de A21. De A1 voert dan vlak langs het vliegveld van Lille, waarna men het stedelijk gebied van Lille binnenrijdt. Hierna volgen twee knooppunten, eerst met de A27 richting Tournai, daarna met de A25 richting Dunkerque. Hier gaat de A1 over in de N356, de voie express door de stad Lille richting de Belgische E17.

Geschiedenis

De voorganger van de A1 was niet de N1, maar de N17. De N17 verliep oorspronkelijk van Parijs tot de grens met België nabij Lille en de A1 is bijna overal direct naast de oude N17 aangelegd. De voormalige N1 verliep westelijker, via Amiens en Calais.

Aanleggeschiedenis

Plannen voor een autoroute tussen Parijs en Lille werden in 1931 voor het eerst ontwikkeld door de "Compagnie des Auto-Routes". Deze plannen waren relatief concreet en werden tot 1934 verder uitgewerkt, maar het was één van de meerdere geplande autoroutes in Frankrijk in de jaren '30 waar de uitvoering uiteindelijk niet van startte voor de Tweede Wereldoorlog.

De A1 is één van de oudere snelwegen in Frankrijk en is voornamelijk aangelegd in de jaren '50 en '60 van de 20e eeuw. Het eerste deel opende op 23 oktober 1954 tussen Carvin en Lille. In april 1958 opende het deel tussen Fresnes en Carvin, waarbij nadruk gelegd werd op het belang van de industriële regio in het noorden van Frankrijk. Op 30 december 1964 opende het eerste deel bij Parijs, tussen Le Bourget en Senlis. Op 29 november 1965 werd dit deel noordwaarts verlengd naar Roye. Op 17 december 1965 opende het deel tussen de Boulevard Périphérique in Parijs en St. Denis, het meest zuidelijke deel van de A1. In augustus 1966 volgde het deel van St. Denis naar Le Bourget, waarmee het Parijse deel voltooid was. Later dat jaar, op 16 december 1966, opende de verlenging van Roye naar Bapaume, waarmee de A1 steeds meer vorm begon te krijgen als lange-afstandssnelweg. Op 10 februari 1967 opende het knooppunt met de Boulevard Périphérique in Parijs. Op 29 november 1967 opende het laatste deel tussen Bapaume en Fresnes, waarmee de A1 in zijn huidige vorm voltooid was.

Verbredingen

De A1 is tussen Parijs en Lille integraal naar 2x3 rijstroken verbreed. Dit begon eind jaren '60 vanaf Parijs naar het noorden. Tussen 1969 en 1974 is het deel tussen Aéroport Charles-de-Gaulle en Senlis naar 2x3 rijstroken verbreed. Begin jaren '80 is de verbreding verder uitgevoerd en tussen 1982 en 1986 is de A1 vanaf Senlis tot de splitsing met de A2 bij Bapaume in fases noordwaarts naar 2x3 rijstroken verbreed. Daarna lagen de werkzaamheden enige tijd stil, maar begin jaren '90 is begonnen om het resterende deel tot nabij Lille naar 2x3 rijstroken te verbreden, wat in fases tussen 1991 en 1994 is afgerond.

Openstellingsgeschiedenis

De A1 bij Seclin, niet ver van Lille.
Van Naar Lengte Datum
Carvin Lille (A25) 18 km 23-10-1954
Fresnes Carvin 18 km 00-04-1958
Le Bourget Senlis 35 km 30-12-1964
Senlis Roye 59 km 29-11-1965
Paris-Porte de la Chapelle (BP) Saint-Denis-Porte de Paris 2 km 17-12-1965
Saint-Denis N186 Le Bourget 5 km 00-08-1966
Roye Bapaume 45 km 16-12-1966
Saint-Denis-Porte de Paris Saint-Denis N186 1 km 21-12-1966
Bapaume Fresnes 27 km 29-11-1967

Toekomst

Voor de A1 zelf bestaan voorlopig geen spectaculaire plannen, afgezien van het uitbreiden van de overkapping in de voorsteden bij Parijs.

Er is wel gesproken over alternatieven voor de A1. Tussen Parijs en Amiens loopt al een goed alternatief in de vorm van de A16. Omdat deze bij Amiens afslaat naar het westen wordt er gestudeerd op een nieuwe snelweg parallel aan de A1 die vanaf de A16 bij Amiens richting de Belgische grens even ten westen van Lille moet lopen. Dit is echter een weinig concreet plan.

Verkeersdrukte

De A1 is een belangrijke autosnelweg en daarmee is het gedurende het hele jaar een drukke route. Het hele jaar door is er sprake van een groot aanbod van vrachtverkeer, met name op het toltraject is de rechterrijstrook bijna voortdurend bezet door vrachtverkeer, waarbij de middelste rijstrook frequent wordt gebruikt door inhalende vrachtauto's. In de zomer kunnen toeristen bijdragen aan de drukte, maar de A1 kent niet de zomercongestie zoals op de autosnelwegen in Zuid-Frankrijk. Op Zwarte Zaterdag staat er meestal geen file op de A1.

Het tolvrije deel in de dichtbevolkte omgeving tussen Lille en de A26 bij Arras kan drukte opleveren. Daarna gaat het over het algemeen wel, totdat het richting Parijs steeds drukker wordt. Vooral het laatste deel door de voorsteden van Parijs is filegevoelig.

Verkeersintensiteiten

In 2013 reden dagelijks 185.000 voertuigen net ten noorden van de Boulevard Périphérique door de Tunnel du Landy. Door Saint-Dénis ten noorden van de A86 rijden dagelijks 130.000 voertuigen, wat na een paar kilometer is opgelopen tot 160.000 bij La Courneuve om daarna verder te stijgen naar 190.000 voertuigen bij Le Bourget. De A1 telt bij de parallelstructuur ten zuiden van Charles de Gaulle, op haar eigen hoofdrijbanen ruim 90.000 voertuigen. Met de parallelrijbanen van de A3 erbij rijden er in totaal 250.000 voertuigen.[1]

De intensiteiten dalen ten noorden van Parijs van ongeveer 90.000 naar 43.000 voertuigen bij Arras. Na het tolgedeelte stijgen de intensiteiten weer naar 107.800 ten oosten van Lens. Voor Lille stijgt dit verder naar 128.000 voertuigen per etmaal. Het deel door Lille telt 176.100 voertuigen per etmaal.[2]

Alternatieven

Direct langs de A1 verloopt de tolvrije N17 (deels D1017) naar Parijs. Een route door dorpjes door een saai landschap, die veel tijd kost. Een ander alternatief is de N2 tussen het Belgische Mons, via Maubeuge, Laon en Soissons naar Parijs. Deze route is iets minder saai, iets vlotter en daarmee een iets beter alternatief. Weer een ander idee kan zijn om vanuit België via Valenciennes over de A2 naar de A1 te rijden. Deze weg is echter (zoals veel wegen in het departement Nord) van matige kwaliteit en de route leidt langs het drukke Brussel.

Een echt goed alternatief is de A16. Deze route is landschappelijk fraai, een zeldzaamheid in Noord-Frankrijk, en gaat via Dunkerque, Calais, Boulogne en Abbeville naar Amiens, vanwaar de weg rechtstreeks naar Parijs loopt. Verkeer met een bestemming in het (zuid)westen van Frankrijk kan overigens beter afslaan bij Abbeville en de A28 naar Rouen en verder nemen.

Voor verkeer naar het (zuid)oosten van Frankrijk, is het aantrekkelijk om vanaf Arras de A26 te nemen, via Reims naar Troyes en verder naar Lyon. Deze route kent veel minder verkeersdrukte dan de A1-A6 via Paris en is meestal simpelweg het beste alternatief voor dit verkeer.

Voor verkeer op de A1 zelf bestaan op diverse plaatsen mogelijkheden om bij drukte of incidenten uit te wijken naar de parallelle A16. De eerste mogelijkheden doen zich al voor bij Carvin en Arras, bij de afritten 18 en 16 en het knooppunt met de A21 om naar Arras te rijden en aansluitend de N25 naar Amiens. Dit is wel een route die enige tijd kost en daardoor alleen bij serieuze vertraging op de A1 interessant is.

Een ander vlot alternatief kan worden gevonden vanaf afrit 14 en 13.1, waarvandaan de D929 en D938/D929 via Albert naar Amiens lopen, of even verderop via de snelweg A29 naar Amiens. Bij Amiens kan de A16 naar Paris worden genomen. Bij afrit 10 kan via de N31 naar de A16 worden doorgestoken en bij afrit 9 via de D200.

In noordelijke richting kan dezelfde verandering eenvoudig worden gemaakt vanaf afrit 6, 8, 9 en 12, maar is het minder interessant zolang de A24 niet is aangelegd.

Op andere plekken de A1 verlaten leidt vaak tot kleinere wegen, die ook tot vertraging leiden, en is meestal niet aan te raden. Voor verkeer dat precies van Lille naar het centrum van Paris moet kan de TGV een sneller alternatief zijn.

Tol

De A1 is een tolweg op het gedeelte tussen Arras en de aansluiting op de Francilienne. De A1 is in het beheer van Sanef.[3] In de praktijk is zowel in het noorden als het zuiden alleen het laatste stukje tolvrij.

Variabele tol

Op de A1 geldt een variabel toltarief op zon- en feestdagen voor verkeer richting Paris. Als men tussen 14.30 en 16.30 uur of tussen 20.30 en 23.30 uur tol betaalt krijgt men een korting van 25%. Daarentegen geldt tussen 16.30 en 20.30 uur een toeslag van 25%. Buiten deze tijden geldt het normale toltarief. Men wil hiermee de drukte van het terugkerend verkeer naar Paris spreiden.[4]

Carpoolstrook

Op 29 april 2015 is op de meest zuidelijke 5 kilometer, alleen richting Parijs, een dynamische HOV strook in gebruik genomen. Tussen 6:30 en 10:00 uur mogen alleen bussen en taxi's op de linkerrijstrook, tussen de afslag naar de A86 en de aansluiting met de Boulevard Périphérique.[5] Per 11 mei 2020 is dit omgevormd tot een carpoolstrook waar ook auto's met minimaal 2 personen aan boord gebruik van mogen maken.[6][7]

In september 2023 begon een experiment met een carpoolstrook op de A1 richting Lille, vanaf de A21 bij Dourges tot aan Lille. Bij congestie wordt de linkerrijstrook een carpoolstrook.[8]

Rijstrookconfiguratie

Van Naar Rijstroken lengte
Boulevard Périphérique A86 2x4 2 km
A86 Le Bourget 2x3 6 km
Le Bourget A3 2x4 4 km
A3 Roissy 4+3+3+4 6 km
Roissy A27 2x3 188 km
A27 A25 2x5 2 km

Kunstwerken

Grote kunstwerken in de Franse A1:

Externe links

Referenties

Autoroutes in Frankrijk

A1A2A3A4A5A6A7A8A9A10A11A12A13A14A15A16A19A20A21A22A23A25A26A27A28A29A30A31A33A34A35A36A38A39A40A41A42A43A45A46A47A48A49A50A51A52A54A55A57A61A62A63A64A65A66A68A69A71A72A75A77A79A81A82A83A84A85A86A87A88A89

A103A104A105A106A115A120A126A131A132A133A134A139A140A150A151A154A186A203A211A216A304A311A313A314A315A320A330A340A344A350A351A352A355A391A404A406A410A411A412A430A432A450A466A480A500A501A502A507A515A516A517A520A551A552A557A570A620A621A623A624A630A631A641A645A660A680A709A710A711A712A714A719A750A811A813A837A844