A2 (Botswana)

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
A2
Begin Lobatse
Einde Charles Hill
Lengte 761 km
Route

N4

Lobatse

Kanye

Jwaneng

Sekoma

Kang

Charles Hill

B6

De A2, ook wel bekend als de Trans-Kalahari Highway, is een hoofdweg in Botswana. De weg vormt een oost-westverbinding vanaf de grens met Zuid-Afrika bij Lobatse tot aan de grens met Namibië bij Charles Hill. De weg voert daarbij door de Kalahari Desert. De A2 is 761 kilometer lang.

Routebeschrijving

Giraffen op de A2 in de Kalahari Desert.

De A2 begint op de grens met Zuid-Afrika bij Lobatse. Dit is de belangrijkste grensovergang tussen beide landen, aan Zuid-Afrikaanse zijde sluit de N4 naar Johannesburg aan. De A2 vormt dan een zuidelijke bypass van Lobatse en kruist de A1. De weg komt daardoor niet door Lobatse zelf. De weg voert dan westwaarts en voert in eerste instantie door enigszins gecultiveerd gebied. De weg voert dwars door Kanye, de grootste plaats direct op de route van de A2. Er is een noordelijke bypass.

Westelijk van Kanye voert de A2 geleidelijk de Kalahari Desert in. Dit is geen echte woestijn, er is sprake van voortdurende begroeiing, het is vooral bushland. De Kalahari Desert is grotendeels vlak. Op het oostelijk deel van de route liggen nog een aantal plaatsen, zoals het mijnbouwplaatsje Jwaneng en Sekoma, waar de A20 af splitst. Na Sekoma bestaat de streek uit wildernis waar nog maar weinig plaatsen liggen. De weg verloopt in noordwestelijke richting tot aan Ghanzi Junction, een kruispunt met de A3, waar de doorgaande weg noordwaarts naar Ghanzi voert, maar de A2 afslaat naar het westen.

De laatste 160 kilometer voert de A2 westwaarts door de Kalahari Desert. Ook dit gebied is dunbevolkt, er liggen een aantal kleine dorpen op de route, maar het land is amper gecultiveerd. De weg voert dan langs Charles Hill, waarna de grens met Namibië bereikt wordt. Aan Namibische zijde gaat de B6 verder westwaarts naar Windhoek.

Geschiedenis

De grensovergang met Zuid-Afrika was in het midden van de 20e eeuw van enigszins secundair belang, de weg was in Botswana amper meer ontwikkeld dan een zandpad tot Kanye en aan Zuid-Afrikaanse zijde was de N4 destijds ook nog niet verhard.[1] De belangrijkste grensovergang was indertijd die van de A1 richting Mafeking, in dezelfde corridor als de spoorlijn van Botswana.

Later werd de grensovergang bij Lobatse belangrijker. Met de ontwikkeling van Botswana nam het verkeer naar de industriële regio rond Johannesburg toe, tevens kwam er meer noodzaak om het wegennet door de Kalahari Desert te ontwikkelen.

De weg was oorspronkelijk in de periode 1976-1977 als verharde weg aangelegd tot aan Kanye.[2][3] In 1982 werd de diamantmijn van Jwaneng in gebruik genomen, vermoedelijk is de weg indertijd van Kanye tot Jwaneng aangelegd als verharde weg. In de jaren '80 is de weg verder aangelegd tot Sekoma, onduidelijk is of dit direct al een verharde weg was.

Trans-Kalahari Highway

De A2 tussen Jwaneng en Sekoma.

In de jaren '90 werd een aanvang gemaakt met de bouw van de Trans-Kalahari Highway als een verharde weg van Sekoma tot aan de grens met Namibië, een project van 589 kilometer.[4] De bouw was opgedeeld in 3 fases. Het 161 kilometer lange deel tussen Sekoma en Kang is gefinancierd door de Arab Bank for Economic Development in Africa en het Kuwait Fund en kwam in juni 1995 gereed. Het 227 kilometer lange deel tussen Kang en Ghanzi Junction is gefinancierd door de African Development Bank en het African Development Fund en kwam in september 1997 gereed. Als laatste is het westelijkste deel van 207 kilometer tussen Ghanzi Junction en de grens met Namibië aangelegd, dit deel werd gefinancierd door de Japan Bank for International Cooperation en kwam in maart 1998 gereed. De weg werd op 8 april 1998 officieel geïnaugureerd.[5][6]

Het project was oorspronkelijk gepland om in 55 maanden uitgevoerd te worden tussen december 1992 en juni 1997, maar de werkelijke uitvoering duurde 49 maanden, van maart 1994 tot maart 1998. De start van het project liep enige vertraging op vanwege de aanbestedingsprocedure en het uitwerken van het ontwerp. De weg is aangelegd met een 9,1 meter brede rijbaan (inclusief vluchtstroken) en een ontwerpsnelheid van 120 km/h, in lijn met de standaarden van de South African Development Community (SADC).

De weg voert dwars door de Kalahari Desert, één van de gebieden van Afrika met de meeste wilde dieren. Om de impact van de weg op het natuurgebied tegen te gaan werd besloten om niet langs de hele weg hekken te plaatsen. Een risico voor weggebruikers is echter wel groot wild dat de weg oversteekt, vooral 's nachts.

Met de bouw van de Trans-Kalahari Highway ontstond er voor het eerst een directe wegverbinding tussen Johannesburg, Gaborone en Windhoek. Voor de bouw van de weg moest verkeer omrijden via Zuid-Afrika. Het was ook de eerste weg ten zuiden van de Sahara die de Indische Oceaan met de Atlantische Oceaan per verharde weg verbond. Oorspronkelijk moest het verkeer daarbij nog door Lobatse. Omstreeks 2002 is een zuidelijke bypass van Lobatse aangelegd, zodat verkeer vanaf de grens met Zuid-Afrika direct de Trans-Kalahari Highway op kan. Omstreeks 2003-2004 is ook een noordelijke bypass van Kanye aangelegd.

Referenties

Hoofdwegen in Botswana

A1A2A3A10A11A12A14A15A20A30A31A32A33A35