A55 (Québec)

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
A55
Begin Rock Island (USA)
Einde Shawinigan
Lengte 249 km
Route

1 Stanstead

2 Stanstead

5 Chemin Curtis

21 Ayer's Cliff

29 Sainte-Catharine-de-Hatley

32 Magog-Sud

33 Magog

34

123 Omerville

128 Deauville

133 Rock Forest

137 Sainte-Élie-d'Orford

140

141 Sherbrooke

143

58 Sherbrooke-Nord

60 Bromptonville

71 Windsor

85 Racine

88 Acton Vale

98 Ulverton

103 L'Avenir

111 Drummondville-Sud

116 Wickham

122 Drummondville

125 Saint-Germain-de-Grantham

128

175 Drummondville

177 Drummondville

179 Chemin de Golf

181 Saint-Charles-de-Drummond

185 Saint-Cyrile-de-Wendover

191 Notre-Dame-du-Bon-Conseil

196 Nicolet

200 Saint-Léonard-d'Aston

202 Rang du Moulin-Rouge

204 Sainte-Eulalie

145

153 Saint-Wenceslas

164 Saint-Célestin

167 Rang Prince

169 Chemin Forest

171 Chemin Thibodeau

173 Boulevard des Acadiens

176

Pont Laviolette

181 Trois-Rivières-Sud

182

183 Trois-Rivières-Ouest

186

191 Boulevard Saint-Michel

196 Trois-Rivières-Nord

202 Saint-Barnabé

206 Saint-Boniface

211 Saint-Boniface

216 Shawinigan-Sud

217 Saint-Gérard des Laurentides

220 Shawinigan-centre ville

223 5e Avenue

226 Grand-Mère

De A55 is een autoroute in Québec, Canada. De autosnelweg vormt een noord-zuidroute vanaf de grens met de Verenigde Staten via Sherbrooke, Drummondville en Trois-Rivières tot aan Shawinigan. De A55 is met 249 kilometer lengte de langste noord-zuidsnelweg van Québec, maar is ook deels met andere snelwegen dubbelgenummerd, zoals de A10, A20 en A40.

Routebeschrijving

De A55 in Trois-Rivières.
De Pont Laviolette over de Saint-Laurent bij Trois-Rivières.

De A55 begint bij Stanstead op de grens met de Verenigde Staten. Aan Amerikaanse zijde gaat de Interstate 91 in Vermont verder naar Hartford. Het eerste deel langs Stanstead is een 2x2-weg met enkele kruisingen, daarna is het een volwaardige snelweg. De snelweg voert noordwaarts door licht heuvelachtig landschap, en bereikt na 30 kilometer het stadje Magog, waar de A55 op de A10 uit Montréal invoegt. De A10/A55 voert dan noordoostwaarts door bebost gebied naar de stad Sherbrooke, waar de A410 en A610 als inprikkers Sherbrooke bedienen. Ter hoogte van het knooppunt met de A610 eindigt de A10, en gaat de A55 alleen noordwaarts verder naar Drummondville, circa 70 kilometer naar het noordwesten.

De A55 bedient een rustig plattelandsgebied dat een afwisseling kent van bossen en weilanden. Drummondville is een stad met 70.000 inwoners, en de A55 voegt hier in op de A20 uit Montréal. Hierna volgt een dubbelnummering van circa 35 kilometer naar het noordoosten. De A55 slaat dan af van de A20 die verder naar de stad Québec loopt, en de A55 is dan een kleine 30 kilometer een enkelbaans autoroute tot aan Bécancour. Via een lange brug steekt men de rivier de Saint Lawrence over via de Pont Laviolette, waarna men in de stad Trois-Rivières komt, en de A55 een stukje met de A40 is dubbelgenummerd, die van Montréal naar de stad Québec loopt. Dit is tevens het enige deel van de A55 dat 2x3 rijstroken telt. De snelweg voert dan verder noordwaarts, en passeert langs Shawinigan, waarna de A55 overgaat in de Route 155 naar Saguenay.

Geschiedenis

De A55 heeft geen duidelijke voorganger. In de jaren '50 bestond er een diffuus netwerk van wegen ten zuiden van de Saint-Laurent, maar geen doorgaande verbindingen die echt noord-zuid verliepen zoals de A55 dat deed. Het zuidelijk deel van de A55 is grotendeels parallel aan de oude Route 5 aangelegd (thans Route 143). Vanaf Richmond tot de Saint-Laurent was er geen doorgaande weg omdat er geen brug over de rivier was bij Trois-Rivières, de Pont Laviolette was de eerste brug over het middendeel van de rivier in Québec en opende in 1967 voor het verkeer. De A55 werd hier overheen geleid. Noordelijk van Trois-Rivières vormde de Route 19 (thans Route 155) de doorgaande verbinding.

De A55 is vanaf midden jaren '60 aangelegd, vaak eerst met één rijbaan, waarna de tweede vaak meer dan 30 jaar later is aangelegd. In 1965 opende het eerste deel van de A55 bij Magog voor het verkeer. In 1968 werd het deel tussen de Amerikaanse grens en Magog geopend en tussen 1974 en 1980 werd de eerste rijbaan van Sherbrooke tot Drummondville aangelegd, die tussen 2001 en 2006 is verdubbeld naar een 2x2 autoroute.

Het deel langs Trois-Rivières dat met de A40 is dubbelgenummerd is het op één na oudste deel van de A55 en opende in 1967 voor het verkeer, tegelijkertijd met de Pont Laviolette. In de jaren 60 en 70 is de rest van de A55 van Trois-Rivières tot Shawinigan opengesteld. In 2004 en 2006 is het deel tussen de A20 en Bécancour met één snelwegrijbaan aangelegd.

Openstellingsgeschiedenis

Van Naar Lengte Datum Opmerking
217 Saint-Gérard des Laurentides 223 5e Avenue 6 km 1964 2e rijbaan 1968
33 Magog 34 A10 1 km 1965
176 A30 182 A40 6 km 1967
Amerikaanse grens 33 Magog 33 km 1968
164 Saint-Célestin 176 A30 12 km 1972 1 rijbaan
182 A40 217 Saint-Gérard des Laurentides 35 km 1972 2e rijbaan 1979
60 Bromptonville 71 Windsor 11 km 1973 2e rijbaan 2001
71 Windsor 85 Racine 14 km 1974 2e rijbaan 2003
116 Wickham 128 A20 12 km 1974 2e rijbaan 2001
103 L'Avenir 105 Drummondville-Sud 2 km 1977 2e rijbaan 2006
105 Drummondville-Sud 116 Wickham 11 km 1977 2e rijbaan 2004
223 5e Avenue 227 Grand-Mère 4 km 1978
57 A610 60 Bromptonville 3 km 1979
34 A10 57 A610 23 km 1980
85 Racine 88 Acton Vale 3 km 1980 2e rijbaan 2003
88 Acton Vale 103 L'Avenir 15 km 1980 2e rijbaan 2006
153 Saint-Wenceslas 164 Saint-Célestin 11 km 2004 1 rijbaan
145 A20 153 Saint-Wenceslas 8 km 2006 1 rijbaan

Toekomst

Het enkelbaans deel tussen Bécancour en de A20 bij Sainte-Eulalie wordt verdubbeld naar 2x2 rijstroken.[1] Hiervoor begon in februari 2021 de aanbesteding.[2] Het project omvat 27,1 kilometer A55 dat verdubbeld wordt en vier gelijkvloerse kruispunten die gereconstrueerd worden. De werkzaamheden begonnen in december 2022,[3][4] waarna de verdubbeling gefaseerd tussen medio 2025 en medio 2027 in gebruik moet worden genomen.

Verkeersintensiteiten

Dagelijks rijden 2.800 voertuigen ter hoogte van de Amerikaanse grens, wat geleidelijk stijgt naar 11.200 voertuigen bij Magog. De dubbelnummering met de A10 tot Sherbrooke telt 26.000 voertuigen, en tussen Sherbrooke en Drummondville rijden tussen 8.000 en 11.000 voertuigen per etmaal. De dubbelnummering met de A20 langs Drummondville telt 40.000 voertuigen per etmaal, en het enkelbaans deel van de A55 tussen de A20 en Bécancour telt slechts 7.000 voertuigen. Dit stijgt naar 34.000 voertuigen over de brug over de Saint Lawrence en 44.000 voertuigen op de dubbelnummering met de A40 door Trois-Rivières. 22.000 voertuigen rijden dagelijks tussen Trois-Rivières en Shawinigan, dalend naar 9.000 voertuigen ter hoogte van het einde van de A55.[5]

Referenties

Autoroutes in Québec

A5A10A13A15A19A20A25A30A31A35A40A50A55A70A73A85

A410A440A520A530A540A573A610A640A720A730A740A930A955A973