ADR

ADR is de afkorting voor Accord européen relatif au transport international des marchandises dangereuses par route en regelt het internationale vervoer van gevaarlijke stoffen over de weg.

Het ADR is opgezet vanuit The United Nations Economic Commission for Europe (UNECE), een in 1947 vanuit de Verenigde Naties opgezette regionale commissie.

Het ADR werd op 30 september 1957 in Genève gelanceerd, en werd op 29 januari 1968 voor het eerst van kracht. Op 21 augustus 1975 is het aangepast in New York City, maar deze aanpassingen werden pas vanaf 19 april 1985 van kracht. Op 1 januari 2009 werd opnieuw een aanpassing van kracht. Het ADR is simpel en reguleert de bepaalde stoffen, met name de verpakking en labeling. Daarnaast omvat het ADR de regelgeving omtrent het materieel en de voertuigen waarin de goederen vervoerd worden.

Ruim 50 Europese landen hebben het ADR geratificeerd en volgen daarmee de in het ADR opgenomen bepalingen. Nederland en België behoorden tot de eerste landen die het ADR hebben ondertekend en hebben geratificeerd.

Tunnels

Zie ook tunnelcategorie.

Het ADR bevat in onderdeel 1.9.5 onder meer bepalingen over de categorisering van tunnels. Omdat ongelukken met gevaarlijke stoffen in tunnels rampzalig kunnen uitpakken is in veel tunnels het transport van gevaarlijke goederen ingeperkt of zelfs volledig aan banden gelegd. De tunnels zijn geclassiceerd met de letters A t/m E, waarbij A het minst restrictief is en E het meest restrictief. Tunnels met de klasse A worden niet apart aangegeven, de overige wel.

Klassen

Indeling van de gevarenklassen in groepen stoffen die tijdens het vervoer een gelijksoortig hoofdgevaar bezitten:

1. Ontplofbare stoffen en voorwerpen
   1. Gevaar voor massa-explosie
   2. Gevaar voor scherfwerking, geen gevaar voor massa-explosie
   3. Gevaar voor brand, maar weinig gevaar voor scherfwerking en drukwerking
   4. Gering gevaar voor ontploffing
   5. Zeer ongevoelige stoffen en voorwerpen, wel gevaar voor massa-explosie
   6. Uiterst ongevoelige stoffen en voorwerpen, zeer gering ontploffingsgevaar.
2. Gassen
   1. Brandbare gassen
   2. Verstikkende gassen
   3. Giftige gassen
   4. Oxiderende gassen
   5. Corrosieve gassen
3. Brandbare vloeistoffen
   1. Brandbare vloeistoffen met een kookpunt tot 35 °C.
   2. Brandbare vloeistoffen met een vlampunt lager dan 23 °C en een kookpunt boven 35 °C.
   3. Vloeistoffen met een vlampunt tussen 23 °C en 60 °C en een kookpunt boven 35 °C alsmede gasolie, dieselolie en lichte stookolie vanwege hun overeenkomstige eigenschappen.
4. Groep 4
   1. Brandbare vaste stoffen
   2. Voor zelfontbranding vatbare stoffen
   3. Stoffen die in contact met water brandbare gassen ontwikkelen
5. Groep 5
   1. Oxiderende stoffen
   2. Organische peroxiden
6. Groep 6
   1. Giftige stoffen
   2. Infectueuze stoffen
7. Radioactieve stoffen
8. Corrosieve stoffen
   1. Zuren
   2. Basen
9. Diverse gevaarlijke stoffen en voorwerpen

Aanduidingen

Een gebruikelijke aanduiding voor licht ontvlambare benzine. 1203 is het identificatienummer voor benzine.

De gevarenklasse staat in combinatie met een stofidentificatienummer vermeld op een rechthoekig oranje bord. Het Gevaarsidentificatienummer (GEVI) - ook wel Kemler-getal of Kemler-code genoemd - staat altijd boven het stofidentificatienummer. De symbolen in de gevaarscode komen grotendeels overeen met de stofklassen.