Afrika
Grootste stad | Cairo |
---|---|
Oppervlakte | 30.221.532 km² |
Inwonertal | 1.394.000.000 |
Lengte wegennet | 837.319 km[1] |
Lengte snelwegennet | 11.639 km[2][3] |
Eerste snelweg | 1960's |
Afrika is het op één na grootste continent ter wereld, zowel in bevolkingsaantal als oppervlakte. Het is bijna twee keer zo groot als Zuid-Amerika en drie keer zo groot als Europa. Het werelddeel telt circa 1,4 miljard inwoners. De grootste stad is Cairo in Egypte.
Inleiding
Het vasteland van Afrika meet 8.000 kilometer van noord naar zuid en maximaal 7.500 kilometer van oost naar west. Het continent wordt van Europa gescheiden door de Middellandse Zee en van Azië door het Suezkanaal en de Rode Zee. De Atlantische Oceaan ligt naar het westen, de Indische Oceaan naar het oosten. Diverse eilanden horen bij het continent Afrika, waarvan het eiland Madagaskar veruit het grootste is. Egypte is het enige land dat op twee continenten ligt. Afrika wordt in het noorden gedomineerd door de Sahara, ten zuiden daarvan de droge Sahelzone en zuidelijker savanne en uiteindelijk de ondoordringbare jungles van Centraal-Afrika. Zuidelijker gaat dit weer over in savanne en uiteindelijk de Kalahariwoestijn. Het grootste land in oppervlakte is Algerije. Nigeria is het land met de meeste inwoners. De grootste stad is Caïro in Egypte, daarna Lagos in Nigeria. Andere grote steden zijn Kinshasa, Algiers, Johannesburg, Abidjan, Dakar, Khartoum, Addis Ababa, Nairobi, Casablanca, Alexandria en Cape Town.
Vrijwel alle Afrikaanse landen waren Europese kolonies, met uitzondering van Ethiopië en Liberia. Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Portugal waren de belangrijkste kolonisators, Spanje had minder invloed. De meeste landen werden vanaf de jaren 60 onafhankelijk, waarna de Portugese kolonies midden jaren 70 volgden. De meeste landen werden tot de jaren 90 gedomineerd door autoritaire regimes en talloze burgeroorlogen, met name het conflict in Sudan en Congo. Sinds de jaren 90 worden steeds meer landen een democratie. Slechts weinig landen hebben een lange geschiedenis van stabiliteit gekend. De ontwikkeling in Afrika gaat gestaag. Recent is China een grote investeerder in het continent.
Veel inwoners van Afrika zijn meertalig, naast de inheemse talen, zoals Creoolse talen, Swahili en Arabisch wordt de taal van de voormalige kolonisators nog wijdverbreid gebruikt, zoals het Frans, Engels en Portugees.
Wegennet
Het wegennet in Afrika varieert sterk en is in het noorden en zuiden duidelijker beter ontwikkeld dan in het westen, midden en oosten van Afrika. De koloniale machten hebben vaak een begin gemaakt met het wegennet, met bijbehorende wegnummering. In veel landen zijn grote delen van het hoofdwegennet echter onverhard. De Democratische Republiek Congo spant hiermee de kroon, 108 miljoen mensen moeten het met slechts 3.300 kilometer verharde weg doen. Veel voormalig Franse koloniën hebben nog een netwerk van routes nationales, dat sinds het einde van de koloniale tijd ernstig verwaarloosd is. Conflicten, klimaat en tijd hebben het wegennet geruïneerd. Recenter is echter een duidelijke verbetering te zien in een fors aantal landen, met name sinds 2010 is de situatie in West-Afrika verbeterd, en deels ook in Centraal-Afrika.
Grotere snelwegennetten bevinden zich in een beperkt aantal landen. Egypte, Zuid-Afrika en Algerije hebben de grootste snelwegennetten. In Nigeria en Marokko liggen een flink aantal autosnelwegen. Veel andere landen hebben een beperkt snelwegennet, zoals Tunesië, Angola, Côte d'Ivoire, Libië en Senegal. In veel gevallen gaat het hier om slechts één tot maximaal 3 autosnelwegen. Andere landen hebben vaak één korte autosnelweg of helemaal geen snelwegen. Kinshasa is de grootste stad zonder autosnelwegen. Afrika is met een inhaalslag bezig: met name in Marokko en Algerije zijn na 2010 veel snelwegen gebouwd. In landen als Ethiopië, de DRC, Angola, Sudan en Senegal wordt het wegennet sterk verbeterd en is men begonnen aan de bouw van de eerste autosnelwegen.
Tol wordt in Afrika veel geheven, zowel op autosnelwegen, maar ook op normale hoofdwegen, zoals in Kameroen en Sudan. Er zijn landen zonder autosnelwegen die desondanks een goed ontwikkeld hoofdwegennet hebben, maar waar de lage bevolkingsdichtheid geen autosnelwegen vereist. Te denken valt aan Botswana, Namibië en Zimbabwe.
Omvang snelwegennet per land
In onderstaande tabel staat de lengte van het snelwegennet per land. Stand 31-12-2023
Land | Lengte (km) | Eerste snelweg | Opmerking |
---|---|---|---|
Algerije | 1983 | 1985 | |
Angola | 100 | 2008 | |
Burkina Faso | 4 | 2009 | enkele autowegen in Ouagadougou |
Egypte | 2531 | ? | lengte bij benadering |
Equatoriaal Guinea | 205 | 2013 | |
Ethiopië | 214 | 2002 | |
Gabon | 30 | ? | |
Ghana | 33 | 1965 | vermoedelijk eerste autosnelweg in Afrika |
Guinea | 11 | 196x | |
Ivoorkust | 403 | 1967 | |
Kameroen | 109 | 2022 | |
Kenia | 105 | 2012 | |
Libië | 56 | ? | |
Marokko | 1799 | 1978 | |
Mauritius | 60 | ? | |
Mozambique | 8 | ? | |
Namibië | 104 | 1979 | |
Nigeria | 633 | 1978 | bij benadering |
Senegal | 212 | 2009 | |
Swaziland | 95 | ? | |
Tunesië | 739 | 1981 | |
Uganda | 45 | 2018 | |
Zuid-Afrika | 2160 | 1968 |
Wegnummering
De meeste Afrikaanse landen hebben een eigen wegnummering, vaak nog uit de koloniale tijd. Veel onverharde wegen hebben ook een wegnummer, vaak Route Nationales of Primary Roads. Een beperkt aantal landen heeft in het geheel geen wegnummering, zoals in Libië, Tsjaad, Somalië, Liberia, Sierra Leone en Rwanda. In de wegnummering zijn duidelijk de systemen van de kolonisators aangehouden en zijn de Franse, Engelse en Portugese systemen nog terug te zien.
Trans-African Highways
Zie ook Trans-African Highway network.
route | traject | lengte |
---|---|---|
Trans-Africa Highway 1 | Dakar - Nouakchott - Casablanca - Rabat - Algiers - Constantine - Tunis - Tripoli - Cairo | 8.640 km |
Trans-Africa Highway 2 | Algiers - Djelfa - Tamanrasset - Agadez - Zinder - Kano - Kaduna - Ibadan - Lagos | 4.500 km |
Trans-Africa Highway 3 | Tripoli - N'Djamena - Ngaoundéré - Brazzaville - Kinshasa - Uige - Dondo - Windhoek - (Cape Town) | 9.610 km |
Trans-Africa Highway 4 | Cairo - Asyut - Qena - Luxor - Aswan - Khartoum - Gondar - Addis Ababa - Awassa - Nairobi - Dodoma - Lusaka - Bulawayo - Gaborone - (Cape Town) | 8.860 km |
Trans-Africa Highway 5 | Dakar - Tambacounda - Kayes - Bamako - Bobo-Dioulasso - Ouagadougou - Niamey - Katsina - Kano - Maiduguri - N'Djamena | 4.500 km |
Trans-Africa Highway 6 | N'Djamena - Abeche - El Obeid - Gondar - Djibouti | 4.220 km |
Trans-Africa Highway 7 | Dakar - Kaolack - Ziguinchor - Bissau - Conakry - Monrovia - Daloa - Yamoussoukro - Abidjan - Accra - Lomé - Lagos | 4.010 km |
Trans-Africa Highway 8 | Lagos - Benin City - Enugu - Bamenda - Yaoundé - Ngaoundéré - Bangui - Kisangani - Kampala - Nairobi - Mombasa | 6.260 km |
Trans-Africa Highway 9 | Beira - Mutare - Harare - Lusaka - Kitwe - Lubumbashi - Luena - Lobito | 3.520 km |
Trans-Africa Highway 10 | Djibouti - Mojo - Nairobi - Kampala - Kigali - Bujumbura - Tshikapa - Kinshasa - Brazzaville - Libreville - Bata | 8.140 km |
Bewegwijzering
De bewegwijzering varieert sterk in Afrika, is doorgaans redelijk tot goed in het noorden en zuiden tot vrijwel volledig ontbrekend in het midden en westen van Afrika. Ook hier is de stijl van de kolonisators gebruikt. Zuid-Afrika gebruikt een op Duitsland gelijkend systeem, met een Britse mix erin. Dit systeem wordt in meerdere landen in de regio gebruikt, zoals Namibië, Botswana, Mozambique en Swaziland. In West-Afrika wordt voornamelijk het Franse systeem gebruikt, maar veel van deze landen kennen amper bewegwijzering. De bewegwijzering is tevens hoger ontwikkeld in Marokko en Tunesië. In landen als Tsjaad, Sudan, de DRC, Somalië, Eritrea, Guinea, Burkina Faso, Centraal-Afrikaanse Republiek en Republiek Congo is bewegwijzering non-existent. Dit is vaak ook het geval op de kleine eilandnaties, waar het wegennet te beperkt is om bewegwijzering erg nuttig te laten zijn.
Referenties
Wegen van Afrika |
---|
Algerije • Angola • Benin • Botswana • Burkina Faso • Burundi • Centraal-Afrikaanse Republiek • Comoren • Democratische Republiek Congo • Republiek Congo • Djibouti • Egypte • Equatoriaal Guinea • Eritrea • Ethiopië • Gabon • Gambia • Ghana • Guinea • Guinea-Bissau • Ivoorkust • Kaapverdië • Kameroen • Kenia • Lesotho • Liberia • Libië • Madagaskar • Malawi • Mali • Marokko • Mauritanië • Mauritius • Mozambique • Namibië • Niger • Nigeria • Rwanda • São Tomé en Príncipe • Senegal • Seychellen • Sierra Leone • Somalië • Sudan • Swaziland • Tanzania • Togo • Tsjaad • Tunesië • Uganda • Westelijke Sahara • Zambia • Zimbabwe • Zuid-Afrika • Zuid-Sudan |