B311 (Oostenrijk)
| |||
|---|---|---|---|
| |||
| B311 | |||
| Begin | Bischofshofen | ||
| Einde | Lofer | ||
| Lengte | 94 km | ||
| |||
De B311 of Pinzgauer Straße is een Landesstraße in Oostenrijk, gelegen in het Land Salzburg. De weg vormt een verbinding tussen de streken Pongau en Pinzgau, vanaf de A10 bij Bischofshofen via Zell am See naar Lofer. De B311 is 94 kilometer lang.
Routebeschrijving
De B311 begint als hoogwaardige autoweg op de A10 bij Bischofshofen en volgt dan de rivier de Salzach zuidwaarts naar St. Johann im Pongau, waarna de B311 een gelijkvloerse hoofdweg wordt. De weg buigt na St. Johann naar het westen af en voert door een smal deel van de vallei van de Salzach, met een ondergrondse bypass langs Schwarzach im Pongau. De B311 vormt dan een belangrijke doorgaande oost-westverbinding en is relatief goed uitgebouwd, met soms inhaalstroken en ongelijkvloerse kruisingen.
Ter hoogte van Bruck an der Großglocknerstraße ligt een rondweg met een aansluiting op de B107. Daarna buigt de B311 naar het noorden af en kent dan een grotendeels ondergrondse bypass van Zell am See. De weg bereikt dan de meer weidse vallei waarin Saalfelden is gelegen. De weg biedt spectaculair uitzicht op het ruige gebergte Steinernes Meer. De B311 voert door de bebouwde kom van Saalfelden en daarna door een nauw dal verder tot Lofer, waar de B311 op de B178 eindigt.
Geschiedenis
De B311 is grotendeels begint tot midden 19e eeuw aangelegd als wegverbinding tussen het Pongau en het Pinzgau. De weg werd in 1921 een Bundesstraße met het nummer B54. Na de Tweede Wereldoorlog werd een genummerde wegverbinding van Salzburg naar Paß Thurn opgericht, met de naam Salzachtal Straße met het nummer B159. In 1971 werd de route genummerd als de B311. De 300-serie was bedoeld als tijdelijk nummer voor toekomstige Schnellstraßen en Autobahnen.
S11 Pinzgauer Schnellstraße
In deze corridor was de S11 Pinzgauer Schnellstraße gepland. Deze moest verlopen vanaf de A10 bij Bischofshofen tot Lofer, aansluitend op een ook geplande S12 Loferer Schnellstraße naar de A12 bij Wörgl. Dit was voorzien als een bypass van het Deutsches Eck, het deel van Bayern waar traditioneel de hoofdverkeersaders doorheen liepen tussen Salzburg en Tirol.
In de oorspronkelijke plannen van 1971 was voorzien dat de hele S11 met 2x2 rijstroken aangelegd zou worden.[1] In 1983 werd besloten dat alleen het oostelijk deel tussen Bischofshofen en Zell am See met 2x2 rijstroken aan te leggen en het noord-zuiddeel van Zell am See naar Lofer als enkelbaans weg. In 1986 werd afgezien van de plannen om een Schnellstraße aan te leggen.
Diverse delen van de S11 zijn ook daadwerkelijk aangelegd. In 1981 opende de zuidelijke omlegging van Bruck an der Großglocknerstraße, waarbij een klein stuk met 2x2 rijstroken is aangelegd. In 1986 opende de oostelijke omlegging van Bischofshofen, die aansloot op de A10. Dit was een tangent van de A10 naar St. Johann, als snellere verbinding naar het Pongau, omdat de A10 hier afbuigt naar het oosten.
Omstreeks 1987 is een omlegging van Lend gerealiseerd, als een smalle vierstrooks autoweg zonder rijrichtingscheiding, maar wel met een aantal dalviaducten. De aansluiting op de B167 naar Bad Hofgastein is toen aangelegd als dubbeldeks knooppunt om ruimte te besparen.
Upgrades na het schrappen van de S11
Na het schrappen van de geplande S11 in 1986 zijn nog wel verdere upgrades aan de B311 uitgevoerd. Bij Zell am See is de 5.111 meter lange Schmittentunnel aangelegd als ondergrondse bypass, die in 1996 is geopend. In 1999 opende de 2.988 meter lange Schönbergtunnel bij Schwarzach aangelegd, ook als ondergrondse bypass.
Er waren vrij concrete plannen om ook het traject van St. Johann naar Lend en van Lend naar Bruck an der Großglockernstraße aan te leggen, maar deze zijn na het schrappen van de S11 in 1986 niet verder uitgewerkt. Het noordelijk deel van Zell am See naar Lofer is niet serieus uitgewerkt, alhoewel een rondweg bij Saalfelden nog wel gewenst is.[2]