Brooklyn-Queens Expressway

Uit Wegenwiki
(Doorverwezen vanaf BQE)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
I-278
Begin Brooklyn
Einde Queens
Lengte 12 mi
Lengte 17 km
Route

Gowanus Expressway

26 Hamilton Avenue

27 Atlantic Avenue

28A Cadman Plaza West

28B Brooklyn Bridge

29A Manhattan Bridge

29B Tillary Street

30 Flushing Avenue

31 Wythe Avenue

32A Williamsburg Bridge

32B Metropolitan Avenue

33 Humboldt Street

34 Meeker Avenue

35 → Manhattan / Long Island

39 Queens Boulevard

40 Roosevelt Avenue

41 Northern Boulevard

42 Grand Central Parkway → LaGuardia Airport

43 30th Avenue

44 Astoria Boulevard

45 Grand Central Parkway → LaGuardia Airport

Triborough Bridge

De Brooklyn-Queens Expressway of BQE is een onderdeel van de Interstate 278 in New York. De autosnelweg verloopt door het westen van Brooklyn en Queens in de stad New York City.

Routebeschrijving

De Kosciuszko Bridge op de grens van Brooklyn en Queens.

Ter hoogte van de Brooklyn-Battery Tunnel (I-478) gaat de Gowanus Expressway over in de BQE. De autosnelweg ligt dan verdiept en telt 2x3 rijstroken. Men komt langs de havens en door het centrum van Brooklyn Heights. Hier is de autosnelweg dubbeldeks uitgevoerd vanwege de beperkte ruimte. Er volgt dan een afslag met de Brooklyn Bridge en direct erna die met de Manhattan Bridge. De autosnelweg telt over enkele honderden meters nog maar 2x2 rijstroken. De versmalling vormt een belangrijke bottleneck. De autosnelweg verloopt dan tijdelijk richting het oosten, om bij Fort Greene weer richting het noorden te lopen. In Williamsburg loopt de autosnelweg weer verdiept en kruist men de Williamsburg Bridge. De autosnelweg ligt daarna verhoogd en steekt via de Kosciuszko Bridge de grens tussen Brooklyn en Queens over. Ook hier liggen 2x3 rijstroken. Op een grote begraafplaats kruist men dan de Long Island Expressway (I-495) De autosnelweg kent bijna nergens vluchtstroken. Men kruist dan Queens Boulevard, waarna de weg weer naar het noorden draait. De autosnelweg verandert dan van beneden maaiveld naar verhoogd. In de wijk Astoria splitst de BQE zich in een westelijke en oostelijke tak. De oostelijke tak loopt naar de Grand Central Parkway, terwijl de westelijke tak naar de Triborough Bridge loopt. Er tussenin ligt een begraafplaats. De snelweg loopt dan verdiept tot aan de brug.

Geschiedenis

Planning

In 1936 werd een verbinding voorgesteld tussen de Gowanus Parkway en de Triborough Bridge door de Regional Planning Association. Het plan was in eerste instantie bedoeld als concurrent voor de Brooklyn-Battery Bridge (die uiteindelijk als tunnel werd aangelegd in 1950). De "Brooklyn-Queens Connecting Highway" was bedoeld als een snelwegbypass door dicht bebouwde delen van Brooklyn en Queens met industrie en woningen. Tevens moest de autosnelweg de diverse verbindingen over de East River met elkaar verbinden, zoals de Brooklyn Bridge, Manhattan Bridge, Williamsburg Bridge en de Queens-Midtown Tunnel. De autosnelweg moest het stratennet van Brooklyn en Queens ontlasten zoals geen ander project dat gedaan had.

Aanleg

De BQE vanaf de Manhattan Bridge gezien.

Het eerste gedeelte van de BQE opende tussen Meeker Avenue in Brooklyn en Queens Boulevard in Queens in 1939, inclusief de Kosciuszko Bridge over de Newtown Creek. Sinds de 18e eeuw waren diverse bruggen gebouwd in dit gebied. De brug werd vernoemd naar Tadeusz Kościuszko, een Poolse militaire ingenieur die bijdroeg aan de oorlog tussen het revolutionaire leger en de Britten in 1777.

In 1940 stelde Robert Moses de rest van de BQE voor, dat hij zag als een belangrijke ontbrekende schakel in het New Yorkse snelwegennet, en van militair belang, aangezien er marinehavens langs de East River waren. De wegen rondom de Brooklyn Bridge en de Williamsburg Bridge waren smal en werkten als een trechter. Moses stelde een zesstrook snelweg voor met een kostprijs van 5,1 miljoen dollar en 7 miljoen voor onteigening. Het New York City Department of Planning stelde vervolgens het tracé vast. Eind 1945 betrok Robert Moses de BQE in het naoorlogse ontwikkelingsplan van het hoofdwegennet. Onder zijn toezicht werd een stuk autosnelweg met 2x3 rijstroken tussen de Williamsburg Bridge en Meeker Avenue geopend in 1950. Robert Moses huurde in die tijd een penthouse dat uitzicht gaf over de bouw van de snelweg. Hij kon dat als kantoor gebruiken en kon tegelijkertijd de aanleg in de gaten houden.

De route van de BQE betekende dat verschillende blokken, vaak vervallen woningen, gesloopt moesten worden. De weg ging niet door Brooklyn Heights, maar met een bocht er omheen, over de lage heuvels langs de East River, gedeeltelijk dubbeldeks. Het originele plan van 1947 voorzag in een zesstrooks snelweg dwars door Brooklyn Heights. Tegenstanders bedachten een driedubbeldeksalternatief, met twee dekken voor het verkeer en een park eronder. Robert Moses ging hiermee akkoord, op voorwaarde dat het park niet een privépark werd, maar publiekelijk toegankelijk zou worden. Dit deel opende in 1954 en gaf automobilisten een spectaculair uitzicht op de skyline van Lower Manhattan. Het park werd uiteindelijk boven de autosnelweg gerealiseerd. Tevens probeerde Robert Moses het ontwerp van de autosnelweg zo goed mogelijk bij het sterk stedelijke karakter van Brooklyn Heights te laten passen.

In augustus 1958 werd de Brooklyn-Queens Expressway als de Interstate 278 genummerd, waarbij de weg vrij werd gemaakt voor federale dollars die 90% van de resterende aanleg en reconstructie van de bestaande delen betaalden. In eind 1958 werd kortstondig het nummer I-87 voorgesteld voor het deel van de Williamsburg Bridge tot de Triborough Bridge, het huidige begin van de Interstate 87. In april 1959 werd dit plan opgegeven en kreeg de BQE over de gehele lengte het nummer I-278. Het laatste deel van de BQE in Brooklyn opende in 1960 bij de marinehaven van Brooklyn. Daarmee was de autosnelweg nog niet compleet, er ontbrak nog een deel in Queens. In 1964 opende het laatste gedeelte van de BQE tussen Queens Boulevard en Northern Boulevard. Het 16 kilometer lange stuk snelweg kostte uiteindelijk 137 miljoen dollar.

Latere ontwikkelingen

Het dubbeldeks deel van de BQE.

Omdat het gros van de BQE voor het Interstate Highway systeem werd gebouwd, ontbrak het de snelweg ernstig aan de Interstate Highway ontwerpeisen; ontbrekende vluchtstroken, zeer korte op- en afritten, scherpe bochten en verwarrende afslagen naar links. Om dit veiligheidsprobleem aan te pakken werd de snelweg vooral ter hoogte van de Brooklyn en Manhattan Bridges versmald van 2x3 naar 2x2 rijstroken en werd een maximumsnelheid van 70 km/uur ingesteld op de gehele BQE. Het noordelijk einde, wat gedeeltelijk onderdeel is van de Grand Central Parkway is verboden voor vrachtverkeer, dat moet van de Astoria Boulevard gebruikmaken.

In 1966 werd het knooppunt tussen de BQE en de Long Island Expressway in Queens aangepakt. Het project kostte 30 miljoen dollar, en was één van de meest omvangrijke van Interstate Highways in die tijd. Vanaf de midden jaren 80 kreeg de BQE een grote reconstructiebeurt, waarbij brede rijstroken werden gemaakt, aansluitingen verbeterd werden en het doorzicht verbeterd werd. Vluchtstroken werden echter niet gebouwd. Tevens werd een linkse afrit weggehaald. In Williamsburg werd een dubbel viaduct vervangen door één breder viaduct. In de jaren 90 en 2000's werden plannen voorgesteld om delen van de BQE van een dak te voorzien, met publieke voorzieningen erop. In 1999 werd ook een tunnel voorgesteld op de verhoogde delen van de BQE, waarbij vrachtverkeer er geen gebruik van mocht maken.

Vervanging Kosciuszko Bridge

De Kosciuszko Bridge uit 1939 was verouderd met zes rijstroken, geen vluchtstroken en een suboptimaal alignement. Het werd beschouwd als één van de grootste verkeersknelpunten in New York. Daarom is de brug vervangen door een nieuwe tuibrug.[1] De nieuwe brug ligt lager dan de oorspronkelijke brug vanwege de verminderde havenactiviteiten langs de Newtown Creek. Het project kost $ 555 miljoen en op 29 mei 2014 werden de contracten getekend.[2] Het is de eerste nieuwe grote brug in New York sinds de openstelling van de Verrazano-Narrows Bridge in 1964. Op 27 april 2017 opende de eerste nieuwe overspanning voor het verkeer.[3] De oude brug is daarna in de zomer van 2017 opgeblazen. Daarna is de tweede tuibrug gebouwd, die op 29 augustus 2019 is geopend.[4][5]

Verkeersintensiteiten

Exit Locatie 2008
26 Hamilton Avenue 168.000
27 Atlantic Avenue 155.000
28 Brooklyn Bridge 143.000
29 Manhattan Bridge 106.000
30 Flushing Avenue 92.000
32 Williamsburg Bridge 107.000
33 Humboldt Street 142.000
35 121.000
37 Roosevelt Avenue 88.000
41 Northern Boulevard 112.000
42 Grand Central Parkway 59.000
44 Astoria Boulevard 51.000
45 Grand Central Parkway 104.000
46 Triborough Bridge 166.000

Referenties

Autosnelwegen in de metropool New York City

Interstate 78Interstate 80Interstate 87Interstate 95 (NJ) (NJ) • Interstate 95 (NY) (NY) • Interstate 95 (CT) (CT) • Interstate 195Interstate 278Interstate 280Interstate 287 (NJ) (NJ) • Interstate 287 (NY) (NY) • Interstate 295Interstate 478Interstate 495Interstate 678Interstate 684Interstate 695Interstate 895


Belt ParkwayBronx River ParkwayFranklin D. Roosevelt DriveGrand Central ParkwayHenry Hudson ParkwayHutchinson River ParkwayJackie Robinson ParkwayKorean War Veterans ParkwayMosholu ParkwayNassau Expressway

Briarcliff-Peekskill ParkwayCross County ParkwayMerritt ParkwayPalisades Interstate ParkwaySaw Mill River ParkwaySprain Brook ParkwayTaconic State Parkway

Babylon-Northport ExpresswayHeckscher State ParkwayLoop ParkwayMeadowbrook State ParkwayNorthern State ParkwayRobert Moses CausewaySagtikos State ParkwaySeaford-Oyster Bay ParkwaySouthern State ParkwaySunken Meadow State ParkwaySunrise HighwayWantagh State Parkway


Bayonne BridgeBronx-Whitestone BridgeBrooklyn BridgeBrooklyn-Battery TunnelGeorge Washington BridgeGoethals BridgeHenry Hudson BridgeHolland TunnelLincoln TunnelManhattan BridgeOuterbridge CrossingRobert F. Kennedy BridgeQueensboro BridgeQueens-Midtown TunnelThrogs Neck BridgeVerrazano-Narrows BridgeWilliamsburg Bridge