Bestrating

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Definitie

Open verharding bestaande uit elementen van beperkte afmetingen zoals keien, klinkers en tegels.


Toelichting

Bestrating (elementverharding of elementenverharding) is een vorm van verharding in de wegenbouw. Andere vormen van verhardingen zijn asfalt en beton. Kenmerkend aan bestrating zijn de losse elementen (klinkers). Dit heeft een aantal voor- en nadelen.

Voordelen:

  • Gemakkelijk te herstellen en op te breken bij aanleg of vervanging van communicatiekabels, gasbuizen, elektriciteitskabels en riolering.
  • Klinkers zijn bij een reconstructie te hergebruiken.
  • Bestrating vormt met de zetting mee in tegenstelling tot beton en asfalt waarbij dan breuken kunnen optreden.

Nadelen:

  • Door losse elementen is de geluidshinder door voertuigen hoger. Er zijn varianten die geluid reduceren.
  • Door losse elementen is het comfort minder, hierdoor zijn bestrate wegen geschikt voor snelheden tot 60 km/u.

Bestrating is een vorm van elementverharding, opgebouwd uit naast elkaar gelegen elementen, zoals betonstraatstenen of straatklinkers, betontegels, grasbetonstenen, kinderkopjes, kasseien enzovoort. Tussen de elementen wordt de ruimte opgevuld met zand, vaak voegzand of brekerzand. Een fundering is aanwezig indien de verharding belast kan worden door zwaar verkeer. Het grote nadeel van elementverhardingen is het feit dat de elementen ten opzichte van elkaar kunnen verschuiven en individueel kunnen verzakken. Hierdoor ontstaat sneller onvlakheid door spoorvorming of gaten. Met name ook (ondergrondse) waterstromen hebben een grote invloed op elementverhardingen. De eigenschappen van een elementverharding ten aanzien van stroefheid, comfort en geluidsoverlast zorgen ervoor dat dit type bij voorkeur niet wordt toegepast op wegen met een snelheid boven de 50 tot 60 km/uur. Met name in verblijfsgebieden (erftoegangswegen) wordt vaak een elementenverharding toegepast. Enerzijds doordat de eigenschappen daar prima geschikt voor zijn en anderzijds doordat de esthetische waarde van klinkers of keien hoger wordt gewaardeerd dan asfalt- of betonverhardingen.

Materiaal

  • Klei (SBS/straatbaksteen), dit zijn meestal rode gebakken klinkers. Gele klinkers zijn ook mogelijk.
  • Beton (BSS/betonstraatsteen of BKK/betonklinkerkei), dit kunnen grijze klinkers en tegels zijn. Ander kleuren zijn mogelijk, maar alleen als toplaag. Witte BSS worden toegepast als markeringen in de bestrating.
  • Natuursteen, dit zijn kasseien. Natuursteen wordt nauwelijks toegepast op de openbare weg in Nederland. Natuurstenen zijn vooral in steden o.a. in België en oude binnensteden van Nederland te vinden.

Formaten

  • Trottoirtegels/betontegels (BT) (30x30x4 of 5 of 6 cm), de toegepaste dikte is afhankelijk van de aanwezigheid van vrachtauto's
  • Waalformaat (WF) (21x5 cm) Verhouding 4:1
  • Dikformaat (DF) (21×7 cm) Verhouding 3:1
  • Keiformaat (KF) (21×10,5 cm) Verhouding 2:1

Verbanden

  • Halfsteensverband (HV), (als trottoir bestaand uit trottoirtegels)
  • Blokverband, (als tijdelijke of noodbestrating)
  • Elleboogverband (EV), (als parkeerplaats)
  • Keperverband of visgraatverband (KV), (meest gebruikte verband op de openbare weg). Bij een weg in een betonnen keperverband worden langs een strek- of rollaag bisschopsmutsen gebruikt.

Kleuren

Op bestektekeningen worden vaak kleurcodes gebruikt, die staan tussen haakjes.

  • Rood (RD), baksteen voor de weg en betontegels voor fietspaden.
  • Grijs (GR), betonstraatsteen voor de weg of en betontegels voor trottoirs
  • Geel , meestal van baksteen, wordt vaak gecombineerd met rood baksteen
  • Wit , meestal van betonstraatsteen. wordt toegepast bij markeringen. Wit baksteen bestaat ook (in geglazuurde en geglazuurde vorm), maar wordt als te duur beschouwd om grootschalig toe te passen.

Volgorde van het proces bestraten

nog invullen

Bestratingsmethoden

nog invullen


Externe links