Bewegwijzering in Estland
Dit artikel gaat over de bewegwijzering in Estland.
Systeem
Kleuren
In Estland worden de meeste wegwijzers uitgevoerd in blauw met witte letters. Aangezien er geen autosnelwegklassificatie in Estland bestaat, is hier geen kleuronderscheid zoals in enkele andere landen in de regio. Er zijn wel een aantal wegen die de snelwegstandaard benaderen, maar officieel is geen enkele weg in Estland als snelweg geklassificeerd.
Lokale bewegwijzering wordt in het wit uitgevoerd, met zwarte letters.[1] Daarnaast zijn er ook bruine wegwijzers met witte letters voor toeristische bestemmingen,[2] maar deze komen sporadisch voor vergeleken met de andere kleuren. Bij verwijzeringen van lokale doelen naar de interlokale doelen worden blauwe vlakken gebruikt.[3] Tijdelijke wegwijzers worden in het geel met zwarte letters uitgevoerd.[4]
Doelen
In Estland wordt gewerkt met control cities, dit zijn veelal de middelgrote en grote plaatsen in Estland. Met name de belangrijke plaatsen Tallinn, Tartu, Pärnu en Narva komen prominent voor op de bewegwijzering. In Estland worden tevens buitenlandse bestemmingen bewegwijzerd, zelfs Helsinki en Stockholm die enkel per veerdienst te bereiken zijn. De Russische stad Sankt Petersburg wordt op zijn Ests aangeduid.[5]
Wegnummering
In Estland zijn vier wegnummerlagen van belang, namelijk de E-wegen, hoofdwegen (Põhimaanteed), secundaire hoofdwegen (Tugimanteed) en secundaire wegen (Kõrvalmaanteed). E-wegen worden met prefix als gebruikelijk aangegeven in een groen vlak met wit kader. Hoofdwegen worden zonder prefix aangegeven in een rood vlak met witte letters en een wit kader. Secundaire hoofdwegen worden aangegeven zonder prefix in een geel vlak met zwarte letters en een zwart kader. Secundaire wegen worden aangegeven zonder prefix in een wit vlak met zwarte letters en een zwart kader. Naar Scandinavisch gebruik worden indirecte wegnummers met een onderbroken kader aangegeven.[6]
Lettertype
Tot 2001 werd het Russische lettertype GOST gebruikt. Hierna heeft Estland een eigen lettertype ontwikkeld welke een Arial-variant is, en sterke gelijkenissen heeft met de Finse bewegwijzering. Doelen worden enkel in kapitaalschrift geschreven. Daarnaast worden de Este afwijkende letters Õ, Ä, Ö en Ü gebruikt. In het Estse alfabet komen ook de letters F, Š, Z en Ž voor, maar die worden enkel bij leenwoorden gebruikt en komen dus zelden tot nooit op de bewegwijzering voor.
Geschiedenis
Estland was tot 1991 een Sovjetrepubliek, en Russische wegwijzers werden ook in Estland gebruikt, inclusief het Cyrillisch. Aangezien de taal van Estland, het Ests, niet in het Cyrillisch wordt geschreven zijn deze wegwijzers na 1991 verdwenen. Tussen 1991 en 2001 was de bewegwijzering gebaseerd op de Russische GOST-specificaties, die in veel ex-Sovjetrepublieken zijn gebruikt. In 2001 is de huidige bewegwijzering ingevoerd. Bijzonder veel is hier niet aan gewijzigd. Kenmerkend zijn de opvallend vormgegeven wegwijzers bij ongelijkvloerse aansluitingen.
Export
De Estse bewegwijzering is vrijwel identiek aan die in Finland. De oude Estse bewegwijzeringen had ook overeenkomsten met die in de Baltische republieken Letland en Litouwen en uiteraard Rusland en andere ex-Sovjetrepublieken.
Referenties
| Bewegwijzering in Europa |
|---|
|
België • Bulgarije • Denemarken • Duitsland • Estland • Finland • Frankrijk • Italië • Nederland • Noorwegen • Oekraïne • Oostenrijk • Polen • Roemenië • Servië • Slovenië • Spanje • Verenigd Koninkrijk • Zweden • Zwitserland |