Bewegwijzering in Finland

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Dit artikel gaat over bewegwijzering in Finland.

Wettelijk kader

De verkeersborden en bewegwijzering zijn vastgelegd in de Tieliikenneasetus 5.3.1982/182[1] Op 1 juni 2020 is een nieuw catalogus van bebording en bewegwijzering geïntroduceerd.[2]

Systeem

Een wegwijzer in Finland.

Kleuren

In Finland wordt gewerkt met drie kleuren, groene wegwijzers met witte letters op moottoritiet en autowegen, blauwe wegwijzers met witte letters op alle hoofdwegen (de standaard wegwijzerkleur) en witte wegwijzers met zwarte letters op lokale wegen. Bij het bewegwijzeren van het ene naar het andere type wordt wordt de kleur van de kruisende weg gebruikt. Op snelwegen vindt men dus groene wegwijzers voor rechtdoorbestemmingen en blauwe of witte wegwijzers voor afslagen, tenzij het een knooppunt tussen autosnelwegen betreft. Dit is bijvoorbeeld vergelijkbaar met Frankrijk.

Tevens worden gele wegwijzers gebruikt voor tijdelijke situaties en omleidingen, bruine wegwijzers voor toeristische bestemmingen en zwarte wegwijzers voor privéwegen.

Taal

In Finland wordt overwegend Fins gesproken, maar er zijn gebieden waar Zweeds een belangrijke minderheidstaal is en incidenteel een meerderheidstaal. De wegwijzers zijn in het Fins in het grootste deel van Finland. De wegwijzers zijn uitsluitend in het Zweeds waar het Zweeds de meerderheidstaal is. Tevens zijn er tweetalige wegwijzers, waarbij de taal van de meerderheid bovenaan verschijnt. Dit kan soms verwarrend zijn als men van het ene naar het andere taalgebied rijdt en de volgorde van de bestemmingen op de wegwijzers wordt omgedraaid.

Doelen

De doelen op de bewegwijzering zijn veelal grote steden. Er wordt met control cities gewerkt, maar niet met een remote focal point. Op veel plekken langs de zuid- en westkust zijn de doelen tweetalig Fins en Zweeds. Dit leidt soms tot volle wegwijzers.

Pijlen

iso-pijlen op de Vt. 8 bij Eurajoki.

Finland gebruikte tot 2020 officieel blokpijlen, per 1 juni 2020 is men overgestapt op iso-pijlen.

Afstanden

Afstanden op afstandsborden worden aangegeven in kilometers, met alleen het getal, zonder de notatie "km". Op de afritbewegwijzering worden afstanden in meters met de afkorting "m" gegeven.

Lettertype

In Finland wordt een niet-gespecificeerd lettertype (liikennemerkkien kirjasintyyppi) gebruikt op de bewegwijzering, dat altijd in hoofdletters gebruikt wordt. Het lettertype is in de jaren '60 ontworpen door de Finse wegbeheerder en is beschikbaar onder de public domain licentie.[3] De naam wordt soms 'Tie Regular' genoemd (tie betekent weg). De letters lijken op Arial, de cijfers hebben wat weg van DIN 1451, maar zijn dat niet. Naar verluidt is elke letter en cijfers apart vastgesteld door de Finse wegenautoriteit.

Autosnelwegen

Op autosnelwegen en autowegen worden groene wegwijzers met witte letters gebruikt. Doelen die via een aansluiting te bereiken zijn worden op deze borden in een blauw vak aangegeven. Bij bestemmingen die niet via snelwegen te bereiken zijn, wordt dus de kleurenstandaard van de kruisende weg gebruikt. Dit kan blauw of wit zijn. Op 1500 m voor de aansluiting staat een vorkbord met de rechtdoorbestemming en afslaande bestemming, met daaronder het afritnummer in een blauw vak met een wit kader en het afritsymbool, gevolgd door de afstandsaanduiding. Dit bord wordt herhaald op 750 meter afstand, waarna bij de afrit zelf een handwegwijzer staat. Deze handwegwijzers hebben de vorm van een pijl naar rechts, vergelijkbaar met Zweden.

Een andere variant is geen vorkbord, maar een bord met 3 panelen, waarbij op de bovenste regel alleen een pijl rechtdoor met de wegnummer(s) staat, en en daaronder een blauw paneel met een staande pijl naar rechts met daarbij de bestemmingen en daaronder de afstandsaanduiding en afritnummer op een apart paneel.

Na de aansluiting staat een bord met de afstand tot de volgende één of twee aansluitingen. Dit zijn kleine bordjes met alleen het afritnummer en de afstand erachter met één decimaal. Daarna volgt het eigenlijke afstandenbord met de eerstvolgende bestemmingen en het wegnummer en eventueel het E-nummer.

Portaalwegwijzers worden alleen gebruikt bij knooppunten en belangrijke aansluitingen in de grote steden.

Niet-autosnelwegen

Wegwijzer Type A.

Op niet-autosnelwegen worden verschillende typen wegwijzers gebruikt. Er zijn voorwegwijzers en wegwijzers bij het kruispunt zelf. De wegwijzers Type A worden bij belangrijke kruispunten neergezet, soms ook met portalen (waarop soms alleen de wegnummers weer op staan). Type B wordt gebruikt bij onbelangrijke kruispunten en Type C wordt sporadisch gebruikt, dit zijn borden met alleen een pijl en wegnummers erop. De bewegwijzering op het onderliggend wegennet is blauw met witte letters, alleen lokale bestemmingen worden in een wit vlak met zwarte letters aangegeven.

Wegnummers

Wegnummers worden in Finland zonder prefix aangegeven, met uitzondering van E-wegen. De valtatiet worden in een rood vlak met wit kader en een wit letter aangegeven. De kantatiet worden in een geel vlak met een zwart kader en zwarte letters aangegeven. De seututiet worden in een wit vlak met een zwart kader en zwarte letters aangegeven. Indirecte nummers worden met een onderbroken kader aangegeven (stippellijn), een vrij gangbaar concept in Scandinavië.

Export

De Finse bewegwijzering wordt niet direct geëxporteerd en is een op zichzelf staande bewegwijzering dat niet identiek in andere landen gebruikt wordt. Wel lijkt de bewegwijzering in Estland veel op de Finse bewegwijzering.

Referenties

Bewegwijzering in Europa

BelgiëBulgarijeDenemarkenDuitslandEstlandFinlandFrankrijkItaliëNederlandNoorwegenOekraïneOostenrijkPolenRoemeniëServiëSloveniëSpanjeVerenigd KoninkrijkZwedenZwitserland