Myanmar

ြမန်မာ - Myanmar
Hoofdstad	Naypyidaw
Oppervlakte	676.578 km²
Inwonertal	57.526.000
Lengte wegennet	12.730 km
Lengte snelwegennet	580 km
Eerste snelweg	2010
Benaming snelweg	အမြန်လမ်းမကြီး
Verkeer rijdt	rechts
Nummerplaatcode	MYA

Myanmar, ook wel Birma of Burma (Birmees: ပြည်ထောင်စု သမ္မတ မြန်မာနိုင်ငံတော်, Pyi-daung-zu Myan-mar Naing-ngan-taw), is een land in Zuidoost-Azië. Het land is ruim 16 keer zo groot als Nederland en telt 57 miljoen inwoners. De hoofdstad is Naypyidaw, de grootste stad is Yangon.

Inleiding

De Thanlwin Bridge in Mawlamyine. Myanmar heeft relatief veel grote bruggen vanwege de vele grote rivieren.

Geografie

Myanmar is het grootste land van Zuidoost-Azië. Het land ligt aan de Indische Oceaan en meet noord-zuid bijna 2.100 kilometer. Oost-west meet het land maximaal 950 kilometer, alhoewel grote delen (veel) smaller zijn. Het zuidelijke deel ligt op het schiereiland Malakka en is hier soms maar 40 kilometer breed.

Het land grenst in het noordwesten aan Bangladesh en India, in het noordoosten aan China, en in het oosten aan Laos en Thailand. Het land is behoorlijk bergachtig, met uitzondering van een brede vallei in het midden van het land. De Hkakabo Razi op de grens met China is het hoogste punt met 5.881 meter. De bergketens in het noorden zijn uitlopers van het Himalayagebergte. De Irrawaddy (Ayeyarwady) is de belangrijkste rivier en kent een omvangrijke delta, de meeste bevolking woont langs deze rivier. Tropische bossen bedekken grote delen van het land.

Myanmar heeft een subtropisch klimaat met veel neerslag, aan de kust valt in sommige gebieden 5.000 mm neerslag per jaar, wat Myanmar tot één van de natste gebieden van de wereld maakt. Het land heeft een moessonklimaat, met een duidelijke droge en natte periode. De natte periode begint in mei, piekt in juli en eindigt in oktober. Buiten die periode valt bijna geen neerslag, zodat het verschil tussen het natte en droge seizoen erg markant is. De gemiddelde maximumtemperatuur in de hoofdstad Yangon varieert tussen de 30 en 36°C. Het verder landinwaarts gelegen Mandalay kent nog wat hogere temperaturen, gemiddeld tot 39°C in april maar temperaturen van ruim boven de 40°C komen ook veel voor. Het natte seizoen kent in Mandalay aanzienlijk minder neerslag dan Yangon.

Demografie

De hoofdstad Naypyidaw is een nieuwbouwstad en ligt centraal in het land. Naypyidaw is de derde stad van Myanmar met 925.000 inwoners. Yangon (voorheen: Rangoon) is de grootste stad en ligt in het zuiden vlakbij zee. De stad telt 4,3 miljoen inwoners. Mandalay is de tweede stad van Myanmar en telt 1,2 miljoen inwoners en ligt centraal in het noorden.

Het inwonertal was tot begin 21e eeuw niet met zekerheid vast te stellen, de laatste betrouwbare census daarvoor werd tijdens de koloniale periode in 1931 uitgevoerd. Het inwonertal werd geschat op circa 61 miljoen, maar een census uit 2014 gaf een inwonertal van 51,5 miljoen inwoners. Niet alle delen van Myanmar staan onder controle van de overheid, zodat data moeilijk te verkrijgen is.

In Myanmar is een complexe etnische structuur. Er worden 135 etnische groepen gedefinieerd, waarvan 68% onder de Birmezen valt. De primaire taal van het land is het Birmees, dat een eigen schrift heeft. Het Engels wordt gesproken door de stedelijke elite en een deel van de media is in het Engels. Het gebruik van Engels lijkt minder dan in Thailand of Indonesië.

Myanmar is opvallend vanwege het traditioneel lagere geboortecijfers dan omringende landen (behalve China). Birmezen trouwen gemiddeld op aanzienlijk latere leeftijd en krijgen minder kinderen. In de grote steden ligt het geboortecijfer onder het vervangingsniveau.

Economie

Myanmar is een arm land, met sinds 1962 vrijwel voortdurend een militaire dictatuur. Het land is één van de armste in Azië. Het land lijdt al jaren onder stagnatie, mismanagement en isolatie alhoewel het land vanaf 2010 tijdelijk opener werd. De stad Yangon is de minst ontwikkelde grote stad in Zuidoost-Azië. Ten tijde van de Britse overheersing was het land nog het welvarendste van Zuidoost-Azië. In Myanmar is amper sprake van toerisme, alhoewel het land veel potentie heeft. Het land is één van de weinige landen die niet het metrische systeem gebruikt. Alhoewel vaak gedacht wordt dat het imperiale systeem gebruikt wordt, geldt dit slechts voor een aantal maten. De meeste maten zijn specifiek in Myanmar ontwikkeld.

Geschiedenis

In de 9e eeuw begon de bevolkingsgroep Bamar in de vallei van de Irrawaddy steden te ontwikkelen en gedurende de eeuwen werd dit de dominante cultuur van de regio. Van de 16e tot 18e eeuw was de Toungoo-dynastie erg machtig en was in die tijd het grootste rijk in Zuidoost-Azië, het strekte van de Himalaya tot de grens met Vietnam. In 1824 werd het gebied een Britse kolonie. De grondstoffen van de kolonie werden geëxploiteerd door grote Britse bedrijven die gebruik maakten van veel werknemers uit India. In de koloniale periode werd meer dan 3.200 kilometer spoorweg aangelegd, maar de kolonie kreeg weinig andere infrastructuur. De kolonie was het toneel van grote gevechten met de Japanners tijdens de Tweede Wereldoorlog, dat ook wel de Burma Campaign heette. Grote delen van het gebied lagen na de oorlog in puin.

Het land werd in 1948 onafhankelijk en stond vanaf dat moment bekend als Birma of Burma. Het land was in eerste instantie democratisch, maar werd na een staatsgreep in 1962 een militaire dictatuur. Al sinds de onafhankelijkheid heeft Myanmar te maken met intern conflict, dat ook wel de langste burgeroorlog van de wereld wordt genoemd. In 1989 veranderde het militaire regime de naam van het land van Burma naar Myanmar. Na verkiezingen in 2010 werd de militaire regering opgeheven, en kwam er een burgerbestuur. Hierna werden sancties en handelsblokkades tegen Myanmar gedeeltelijk opgeheven. Echter in 2020 volgde weer een coup waarin het leger de macht greep en het intern conflict weer oplaaide.

Wegennet

In 2020 had Myanmar een netwerk van 133.915 kilometer weg, waarvan echter maar 12.730 kilometer daadwerkelijk is verhard. Tussen 2006 en 2017 verdubbelde de lengte van geasfalteerde wegen. Daarnaast was er in 2020 15.602 kilometer gravelweg en 52.205 kilometer zandweg. 10.035 kilometer weg werd gekwalificeerd als ezelspaden. De 133.915 kilometer 'weg' is het gevolg van een herclassificatie van wat een weg is, in 2017 werd slechts 41.642 kilometer weg vastgesteld, wat vermoedelijk dichter bij de benadering van een 'weg' is.

In 2020 waren er 7,6 miljoen motorvoertuigen in Myanmar geregistreerd, waarvan circa 580.000 personenauto's. Van de personenauto's is meer dan 60% in de hoofdstad Yangon geregistreerd. De motorisatiegraad in Myanmar is stukken lager dan in de rest van Zuidoost-Azië, zowel qua motorvoertuigen in totaal als aantal personenauto's. Vooral buiten Yangon en Mandalay is weinig autoverkeer.

In Myanmar is amper sprake van een adequaat wegennet, alhoewel het genummerde netwerk redelijk groot is. De vele grote rivieren maken wegtransport lastig en een tijdrovende zaak, zelfs in het vlakke midden van het land. Rondom Yangon zijn een aantal moderne bruggen, maar in andere gebieden ontbreken bruggen vaak over grotere afstanden. Samen met Laos heeft Myanmar het minst ontwikkelde wegennet van Zuidoost-Azië. Rondom de nieuwe hoofdstad Naypyidaw, zo'n 240 kilometer ten zuiden van Mandalay en 330 kilometer ten noorden van Yangon zijn veel nieuwe wegen aangelegd.

De bevolking van Myanmar is zeer ruraal en woont veelal slecht bereikbare gemeenschappen. Zo'n 20 miljoen inwoners van Myanmar wonen in dorpen die niet aangesloten zijn op een all-weather road en tweederde van de plattelandsbevolking is een deel van het jaar niet over de weg bereikbaar vanwege de moesson en onbegaanbare zandwegen. Deze situatie is met name in het noordwesten, noorden en oosten van Myanmar een probleem. In de grote centrale riviervallei is de bereikbaarheid beter.

Verkeer over de weg is tijdrovend vanwege de lage ontwerpstandaarden van vrijwel alle wegen. De wegen volgen de contouren van het terrein en daarnaast is er vaak langzaam verkeer op de rijbaan, waardoor doorgaand verkeer vaak moet afremmen tot snelheden van 20-30 km/h. Een probleem is dat de meeste wegen smal zijn.

Yangon

de Aung Zeya Bridge in Yangon.

Yangon heeft een wat moderner wegennet, in het centrum is sprake van een gridstructuur, daarbuiten een enigszins hiërarchisch stadswegennet. Het stadswegennet is relatief goed onderhouden met wegen van 4 of 6 rijstroken. Ook zijn drukke kruispunten voorzien van flyovers. Stedelijke autosnelwegen zijn er niet, maar er zijn wel ruim ontworpen kruispunten met verkeerslichten.

De nieuwere wijken van Yangon kennen een georganiseerd wegennet, deels in een grid gebouwd. De stad is relatief suburbaan met grootschalige wijken met vrijstaande huizen, echter vaak met beperkte elektriciteitsaansluitingen en riolering. De buitenwijken hebben vaak relatief ruim opgezette wegen en wegreserveringen, in vergelijking met veel andere landen in Zuidoost-Azië.

Rond de stad liggen meerdere grotere bruggen over de rivieren Hlaing en Bago. De Thanlyin Bridge is een meer dan 2 kilometer lange weg/spoorbrug. De Aung Zeya Bridge is een vierstrooks tuibrug. De kleinere rivier Pazundaung heeft een grotere dichtheid van brugverbindingen.

Naypyidaw

De hoofdstad Naypyidaw is een planmatige stad, met een serie zeer grootschalig uitgevoerde stadswegen. Naypyidaw is een decentrale stad waarbij wijken en grote complexen op afstand van elkaar zijn gebouwd. Langs de westkant van Naypyidaw verloopt de Yangon - Mandalay Expressway. Het stadswegennet is enorm overgedimensioneerd ten opzichte van de daadwerkelijke bevolking. Beroemd is de Yaza Harni Road, een stadsweg met 20 rijstroken in beton. Naypyidaw heeft diverse mega-rotondes met soms wel 2x6 tot 2x8 rijstroken die op de rotonde uitkomen. Omdat er amper verkeer is levert dit geen echte problemen op.

Mandalay

Mandalay is gelegen aan de oever van de Irrawaddy en heeft een groot gridnetwerk, met een hiërarchisch wegennet. Bijzonder is het grote vierkant rond het koninklijk paleis, dat ook een vierkant kanaal geflankeerd door stadswegen heeft. Belangrijke stadswegen van Mandalay tellen 4 rijstroken. Vanwege de gridstructuur heeft Mandalay veel grote kruispunten. Anders dan Yangon heeft Mandalay geen flyovers op kruisingen. Net ten zuiden van de stad zijn twee grote bruggen over de Irrawaddy.

Autosnelwegen

Myanmar heeft één expressway, de 580 kilometer lange Yangon - Mandalay Expressway. Deze is naar westerse maatstaven echter substandaard ontworpen en geldt als een dodenweg. Deze autosnelweg opende in fases in 2009 en 2010.

In 2020 werd de financiering van $ 484 miljoen voor een 64 kilometer lange autosnelweg tussen Bago en Kyaikto goedgekeurd.

Hoofdwegen

De nationale wegen worden in het Engels als een national highway aangeduid, maar soms ook als een 'union highway'. De nationale wegen besloegen in 2015 een netwerk van 19.503 kilometer, waarvan op dat moment 12.345 kilometer was verhard. Diverse hoofdsteden van staten in Myanmar zijn niet over verharde wegen bereikbaar. In 2015 werd ook vastgesteld dat 42% van de verharde wegen in slechte conditie verkeren. Slechts 4.000 kilometer weg verwerkt meer dan 1.000 voertuigen per dag (exclusief motoren). Van de verharde wegen is 60% maar 12 ft (3,7 m) breed. In 2015 was 4.800 kilometer verharde weg van minimaal 7,3 meter breed. Er zijn weinig details van dit wegennet bekend.

Lijst van national highways in Myanmar

#	No.	Route	Lengte
	National Highway 1	Kawthaung - Myeik - Dawei - Mawlamyine - Hpa Yar Gyi	1.193 km
	National Highway 2	Teinkun - Mawdaung - grens Thailand	77 km
	National Highway 3	Dawei - Htee Khee - grens Thailand	156 km
	National Highway 4	Thanbyuzayat - Payathonzu - grens Thailand	101 km
	National Highway 5	Pathein - Einme - Wakema - Mawgyun - Bogale - Pyapone Dedaye - Yangon	279 km
	National Highway 6	Thaton - Hpa-An - Myawaddy - grens Thailand	178 km
	National Highway 7	Pathein - Chaungtha	158 km (?)
	National Highway 8	Yangon - Pathein	182 km
	National Highway 9	Ngathaingchaung - Thandwe - Toungup	279 km
	National Highway 10	Pathein - Kyaunggon - Ngathaingchaung - Datkon - Tamadau - Monywa	670 km
	National Highway 11	Yangon - Pyay - Magway - Kyaukpadaung - Myingyan - Myittha	768 km
	National Highway 12	Yangon - Taungoo - Meiktila - Mandalay	631 km
	National Highway 13	Pyay - Toungup - Ma-ei - Kyaukpyu	393 km
	National Highway 14	Pyay - Paukkhaung - Oktwin	201 km
	National Highway 15	Taungoo - Mawchi - Balwakhe - Demoso	279 km
	National Highway 16	Bawlakhe - Ywarthit - စွပ်ပိုင် - grens Thailand	83 km
	National Highway 17	Loikaw - Pwan - Shadaw - Tatamot	79 km
	National Highway 18	Minbu - Ann - Sittwe	486 km
	National Highway 19	Naypyidaw - Magway	196 km
	National Highway 20	Pyinmana - Pinlaung	182 km
	National Highway 21	Taungoo - Leik Tho - Loikaw - Hopong	349 km
	National Highway 22	grens Thailand - Mongton - Mongpan - Kunhing - Mongnawng - Kyethi - Mongyai - Lashio - Muse - grens China	631 km
	National Highway 23	Namsang - Mongton - Mong Hsat - Mongkhoke - Monghpyak	451 km
	National Highway 24	Sittwe - grens Bangladesh	207 km
	National Highway 25	Kyauktaw - Paletwa - Lalinpi - grens India	163 km
	National Highway 26	Meiktila - Kyaukpadaung - Nyaung-U - Myingyan	214 km
	National Highway 27	Meiktila - Taunggyi - Keng Tung - Tachileik - grens Thailand	784 km
	National Highway 28	Tachileik - Keng Tung - Mongkhet - Mongpauk - Panghsang - Mongmao - Hopang - Chinshwehaw - grens China	724 km
	National Highway 29	Tarlay - Kenglat - grens Laos	56 km
	National Highway 30	Pakokku - Pauk - Kyaukhtu - Mindat - Matupi	321 km
	National Highway 31	Shwenyaung - Lawksawk - Nawnghkio	231 km
	National Highway 32	Loilem - Pang Kay Du - Hsipaw	241 km
	National Highway 33	Keng Tung - Mongla - grens China	87 km
	National Highway 34	Hakha - Matupi - Paletwa	492 km
	National Highway 35	Monywa - Pale - Gangaw - Hakha	319 km
	National Highway 36	Monywa - Ye-U	209 km (?)
	National Highway 37	Mandalay - Lashio - Muse - Namkhan - Bhamo - Lwegel - grens China	673 km
	National Highway 38	Sagaing - Shwebo	68 km
	National Highway 39	Hakha - Thantlang - Rikhawdar - grens India	103 km
	National Highway 40	Kale - Falam - Hakha	155 km
	National Highway 41	Gangaw - Kale - Indainggyi	143 km
	National Highway 42	Monywa - Kalewa	186 km
	National Highway 43	Mandalay - Takaung - Aikma (?)	294 km
	National Highway 44	Hsenwi - Kunlong - Chinshwehaw - grens China	106 km
	National Highway 45	Kale - Tedim - Tonzang - Cikha - grens India	182 km
	National Highway 46	Shwebo - Ye-U - Kalewa - Tamu - grens India	358 km
	National Highway 47	Shwebo - Myitkyina	483 km
	National Highway 48	Kalewa - Paungbyin - Homalin - Hkamti - Sinte - Lahe - Don Hee - Nanyun	793 km
	National Highway 49	grens China - Kan Paik Ti - Chipwi - Myitkyina - Danai - Pangsau - grens India	499 km
	National Highway 50	Myitkyina - Sumprabum - Puta-O - Nogmung	467 km

Geschiedenis

Birma lag op historische handelsroutes tussen China en India, zowel over land als via de Irrawaddy River. In de 19e eeuw veroverden de Britten geleidelijk delen van Birma, vooral vanwege de lucratieve bosbouw. Vanaf 1886 stond Birma grotendeels onder Brits bestuur. Met de groei van de exploitatie van teak-hardhout en rijst begon de industrialisatie van Birma, in eerste instantie met de bouw van spoorwegen door de vallei van de Irrawaddy River. Tussen 1865 en 1940 bestond de Irrawaddy Flotilla Company, de grootste vloot van binnenlandse schepen ter wereld, met 600 schepen die over de Irrawaddy River voeren.

Vanwege het transport over de Irrawaddy River had de bouw van wegen niet een heel hoge prioriteit. In 1886 en 1887 werden de eerste moderne onverharde wegen aangelegd in Rangoon en Mandalay. Al snel werd gezien dat een wegverbinding van Rangoon naar Kunming lucratief kon zijn. De weg van Rangoon naar Mandalay kwam op 13 november 1931 gereed als een verbeterde gravelweg ('metalled road'). Voor de Tweede Wereldoorlog werd een stelsel van wegen ontwikkeld door de vallei van de Irrawaddy en noordelijk van Mandalay. In 1934 werd ten zuiden van Mandalay de eerste brug over de Irrawaddy in gebruik genomen. Dit zou meer dan 60 jaar lang de enige brug over de rivier blijven.

In 1902 kwam een zandweg van Mandalay naar Lashio gereed, dit was een substantieel deel van de latere 'Burma Road' naar China. In de periode 1937-1938 kwam de Burma Road tot Kunming gereed, waarmee er een overland verbinding was van de Indische Oceaan naar China, wat strategisch grote waarde had vanwege de Japanse opmars in de jaren '30 en met name nadat China toegang tot de zee verloor in 1940. De geallieerden bevoorraadden China via deze weg. In 1942-1943 werd de Ledo Road vanuit het noordoosten van India aangelegd die aansloot op de Burma Road. Hiermee kon China nog enige tijd bevoorraad worden, tot Birma volledig werd ingenomen door Japan. Daarna werd een riskante luchtbrug over de bergen opgezet van India naar China. Nadat de geallieerden het noorden van Birma heroverden werd de landroute vanaf eind 1944 weer gebruikt.

Myanmar werd in 1948 onafhankelijk. Het land had te maken met vrijwel voortdurende instabiliteit en trok zich in 1955 grotendeels terug van internationale betrekkingen. Het land heeft zich maar langzaam ontwikkeld. In 1973 sloot het land zich aan bij de Asian Development Bank en vanaf 1980 werd de weg van Yangon naar Pyay met steun van de ADB ontwikkeld. In 1988 volgde het bruut neerslaan van een studentenopstand, waarna het land internationaal weer sterk geïsoleerd stond. De ADB trok zich terug en het land werd in 1989 hernoemd naar Myanmar. De Ledo Road naar India was tegen die tijd al ernstig in verval geraakt en overgroeid, waardoor het land ook geen wegverbinding meer had met India. Vanwege de internationale isolatie van Myanmar heeft het land niet geprofiteerd van de ontwikkelingen in buurland Thailand vanaf de jaren '70. Het wegennet van Myanmar was daardoor in de 20e eeuw amper geïntegreerd met dat van de buurlanden. Wel bouwde de militaire regering eind jaren '90 vier bruggen over de Irrawaddy, de eerste nieuwe bruggen sinds 1934.

Na 2000 werden de relaties met de buurlanden geleidelijk wat beter. In 2002 werd besloten tot de bouw van de India–Myanmar–Thailand Trilateral Highway, een wegverbinding vanaf India naar Thailand via Mandalay en Yangon in Myanmar. In 2015 volgde een eerste reis van Indiase auto's naar Naypyidaw in Myanmar. In 2010 opende de Yangon - Mandalay Expressway, een lage standaard autosnelweg, en de eerste snelweg van Myanmar. In 2021 kwam de wegverbinding van Kawkareik tot de Thaise grens gereed, waarmee er voor het eerst een moderne grensovergang tussen Myanmar en Thailand was.

China heeft ook strategisch belang bij Myanmar, in het kader van de Belt and Road Initiative wordt voorzien om een hoogwaardige transportverbinding vanaf de Chinese provincie Yunnan door Myanmar naar havens aan de Indische Oceaan te creëren. In 2015 kwam de Chinese Hangrui Expressway gereed tot de grens met Myanmar bij Ruili en in 2018 kwam de Chinese Linqing Expressway gereed tot de grens met Myanmar, waarbij aan Chinese zijde een reusachtig grenscomplex is gebouwd, dat aan Myanmarese zijde echter nergens op aansluit.

Tolwegen

Sinds 1996 worden wegen in Myanmar door private bedrijven aangelegd en onderhouden onder het 'Build-Operate-Transfer' (BOT) model. In 2020 betrof dit 60 trajecten met een gecombineerde lengte van 4.752 kilometer. Dit betreft 11% van het wegennet dat actief door het Department of Highways wordt beheerd, maar omvat veelal de belangrijkste wegen van Myanmar. Op deze wegen wordt tol geheven.

Wegbeheer

Het wegbeheer in Myanmar ligt bij het Ministry of Construction. Het uitvoeren van de verkeersreguleringen ligt bij het Road Transport Administration Department (RTAD).

Wegnummering

Wegclassificatie

In Myanmar zijn vijf wegnummerklassen:

No.	Naam	Engels	Wegnummerformat
1	အမြန်လမ်းမကြီး	Expressway	E1
2	ပြည်ထောင်စုလမ်းမကြီး	National Highway	NH 12
3	အဓိကလမ်းမကြီး	Main Arterial	A 11
4	လမ်းခွဲငယ်	Sub Arterial	S1630
5	လမ်းမကြီး	Asian Highway	AH111

Wegnummersysteem

De wegnummering van Myanmar is vermoedelijk meermaals gewijzigd.

In 2021 heeft het ministerie een lijst van 50 national highways gepubliceerd. Deze nummering is vormgegeven als een grid waarbij de nummering van zuid naar noord oploopt. Er is geen duidelijk systeem binnen dit grid, maar de nummers zijn enigszins gezoneerd, het is echter niet zo dat bepaalde nummers oost-west of noord-zuid verlopen. Sommige routes bestaan niet als daadwerkelijk berijdbare wegverbindingen. In 2023 gaven bekende kaartleveranciers deze wegnummering nog niet aan.

Voormalige wegnummering

In het verleden was er een ander systeem waarbij ééncijferige wegen de hoofdverbindingen vormden, met de 1 en 2 tussen Yangon en Mandalay, met andere ééncijferige wegen die daar vanaf takten en de tweecijferige wegen weer van de ééncijferige wegen afsplitsten. Hiermee was een gezoneerd systeem met ook driecijferige nummers.

• National Highway 1 Yangon - Meiktila - Mandalay
• National Highway 2 Yangon - Prome - Minbu - Myingyan - Myittha
• National Highway 3 Mandalay - Kyaukme - Chinese grens (Kunming)
• National Highway 4 Meiktila - Taunggyi - Thaise grens (Chiang Rai)
• National Highway 5 Toungoo - Ho-Pong
• National Highway 6 Yangon - Thongwa
• National Highway 7 Mandalay - Tamu
• National Highway 8 Yangon - Maulamyaing - Tavoy

Bewegwijzering

Daar Myanmar een geïsoleerd land is, is er weinig bekend over de bewegwijzering. Er wordt gebruik gemaakt van groene wegwijzers met witte letters, doorgaans in zowel het Birmees en het Engels.