Bolivia

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Bolivia
Hoofdstad Sucre / La Paz
Oppervlakte 1.098.581 km²
Inwonertal 11.218.000
Lengte wegennet 62.479 km
Lengte snelwegennet 27 km[1]
Eerste snelweg 1977/1978
Benaming snelweg Autopista
Verkeer rijdt rechts
Nummerplaatcode BOL

Bolivia (Spaans: Estado Plurinacional de Bolivia) is een land in Zuid-Amerika. Het land telt circa 11 miljoen inwoners en is ongeveer 26 keer zo groot als Nederland. De hoofdstad is Sucre, de regering zetelt in het bekendere La Paz. De grootste stad is Santa Cruz de la Sierra.

Inleiding

Geografie

Bolivia is een binnenstaat, het ligt niet aan zee, in het westen van het centrale deel van Zuid-Amerika. Het land grenst kloksgewijs aan Brazilië, Paraguay, Argentinië, Chili en Peru. Het land meet maximaal 1.400 kilometer van noord naar zuid en 1.200 kilometer van west naar oost. Het land wordt gedomineerd door de Andes en kent drie zones, de Atamacawoestijn op de Altiplano in het zuidwesten, dat een zeer hooggelegen plateau is, grotendeels op 3.500 tot 4.000 meter boven zeeniveau. Boven dit plateau rijzen hogere bergen die daar boven uit, de 6.542 meter hoge Nevado Sajama als hoogste berg van Bolivia ligt in dit gebied.

Oostelijker, noord-zuid door het midden van het land, ligt het overgangsgebergte van de Andes naar het laagland. Dit gebergte kent grote hoogteverschillen en bemoeilijkt het transport. De overgang van het plateau tot het laagland is veelal 150 tot 250 kilometer breed. De hoogste bergen in het noorden zijn permanent met sneeuw bedekt. Het grote Titicaca-meer ligt ook in dit grensgebied. Het oosten en noorden van Bolivia bestaat uit laagland, met tropische bossen en savanne. Dit omvat meer dan de helft van de oppervlakte van Bolivia, maar is een betrekkelijk dunbevolkte regio, bijna alle grotere steden liggen aan de voet van de Andes en niet verder in het laagland. Grote rivieren stromen noordwaarts naar de Amazone.

Door het gevarieerde landschap en geografie heeft Bolivia een sterk variabel klimaat. Het land ligt in de tropen, maar een tropisch klimaat heerst alleen in het laagland in het noorden en oosten van Bolivia. Op de Altiplano, de grote hoogvlakte, heerst een koud woestijnklimaat. Sneeuw en vorst komen elke maand voor. De overgang van de Altiplano naar het laagland heeft een gematigder klimaat, variabel naar gelang de ligging van de valleien. De gemiddelde maximumtemperatuur in La Paz bedraagt het hele jaar door tussen 14 en 17 °C. Het in de laaglanden gelegen Santa Cruz de la Sierra heeft veel hogere temperaturen, variërend van 23 °C in juni tot 31 °C in december.

Demografie

Het inwonertal van Bolivia groeide van 3,1 miljoen in 1950 tot 8,3 miljoen in 2000. Sindsdien is er nog steeds een vrij sterke bevolkingsgroei. Ongeveer tweederde van de inwoners woont in de steden. De grootste stad is Santa Cruz de la Sierra, gelegen in het laagland. De grondwettelijke hoofdstad is Sucre, de de-facto hoofdstad is La Paz. Er zijn 12 steden met meer dan 100.000 inwoners, maar slechts 1 stad heeft meer dan een miljoen inwoners: Santa Cruz. El Alto heeft als voorstad meer inwoners dan La Paz zelf. Onderscheidend zijn de 4 grootste steden van Bolivia: Santa Cruz, El Alto, La Paz en Cochabamba. De andere steden zijn aanzienlijk kleiner en hebben vaak niet meer dan een regiofunctie.

Bolivia heeft een zeer diverse bevolking. Er zijn enkele tientallen Indo-Amerikaanse bevolkingsgroepen, zij maken de helft tot driekwart van het inwonertal van Bolivia uit. Bolivia heeft daarmee het grootste aandeel Indo-Amerikanen van alle Zuid-Amerikaanse landen. De mix tussen Europeanen en Indo-Amerikanen worden Mestizo's genoemd, zij vormen een kwart van de bevolking. Blanken vormen circa 15% van de bevolking en wonen grotendeels in de steden. Door de multiculturele samenleving worden er ook veel talen gesproken in Bolivia. In de grondwet worden 36 officiële talen genoemd naast het Spaans. Het Spaans wordt door tweederde van de Bolivianen gesproken en is de lingua franca van het land. De overheden, private en publieke instituties, de media en de zakenwereld is Spaanstalig. Er zijn ook veel Mennonieten in Santa Cruz die nog een Duits dialect spreken.

Economie

Bolivia is rijk aan grondstoffen en de export bestaat grotendeels uit olie, gas en mijnbouwproducten. De economie van Bolivia wordt daarom sterk bepaald door grondstofprijzen op de wereldmarkt. Inflatie en corruptie zijn een grote belemmering voor de economie. Het inkomen per inwoner is lager dan in veel andere Zuid-Amerikaanse landen, de extreme armoede is in de 21e eeuw daarentegen substantieel gedaald. Desondanks wordt Bolivia vaak genoemd als het minst ontwikkelde land in Zuid-Amerika. 32% van de bevolking werkt nog in de landbouw, terwijl landbouwproducten maar beperkt een exportproduct zijn. Het toerisme speelt een betrekkelijk kleine rol in Bolivia, de meeste toeristen trekken naar de zoutmeren op de Altiplano. De economie wordt gehinderd door de gebrekkige infrastructuur. De drinkwatervoorziening is de slechtste in Zuid-Amerika en spoorwegen ontbreken tussen het oosten en westen van het land.

Geschiedenis

In de 15e eeuw controleerde het Inca-rijk een groot deel van de Altiplano van Bolivia. De rest van wat later Bolivia zou worden was maar beperkt ontgonnen en viel niet onder de controle van de Inca's. In 1524 begon de Spaanse kolonisatie van het Incarijk. Het werd snel duidelijk dat Bolivia veel grondstoffen bezat. In 1545 werd Potosí als mijnbouwstad gesticht en was snel daarna de grootste stad van de Amerika's. De Spaanse kolonie werd toen vanuit Lima bestuurd. In 1809 begon in Sucre de eerste opstand tegen de Spaanse overheersing, het was de eerste rebellie tegen het Spaanse Rijk in Latijns-Amerika. Een periode van conflict en oorlogsvoering volgde in de ruim 15 jaar daarna, waarbij de controle over Bolivia telkens veranderde. In 1825 werd de Republiek Bolivia uitgeroepen.

In de 19e en begin 20e eeuw had Bolivia met enige regelmaat conflicten met de buurlanden, vooral met Chili. Tijdens de Pacificoorlog van 1879 tot 1844 verloor Bolivia het zuidwesten aan Chili. Het land verloor daarmee de toegang tot zee, een nationaal trauma tot in het heden. Tevens verloor het land het noorden aan Brazilië, wat de staat Acre werd. Nadat Bolivia in 1884 zijn toegang tot zee verloor na de Pacific-oorlog zocht het een andere weg naar zee, die verliep door de Gran Chaco naar de río Paraguay. In 1932 viel Bolivia de Gran Chaco binnen, wat tot de Chaco-oorlog van 1932 tot 1935 leidde. Dit was het bloedigste conflict in Zuid-Amerika gedurende de 20e eeuw. De oorlog verliep moeizaam voor beide landen en uiteindelijk werd in 1935 een vredesakkoord gesloten, waarbij Paraguay tweederde van de Gran Chaco toegewezen kreeg. Bolivia verloor daarmee na onafhankelijkheid circa de helft van zijn territorium.

Begin 20e eeuw werd de zilverexport minder belangrijk en nam tin deze functie over. Revoluties en dictaturen wisselden elkaar af vanaf de jaren '50. De militaire dictatuur werd gesteund door de Amerikaanse CIA en in 1967 werd de revolutionair Che Guevara in Bolivia gedood. Fluctuerende grondstofprijzen hadden grote invloed op de Boliviaanse economie. Vanaf 1982 werd Bolivia meer democratisch na een serie onregelmatigheden bij voorgaande verkiezingen. Men probeerde het land meer open te stellen voor buitenlandse investeringen. Behalve de mijnen werden de meeste staatsbedrijven geprivatiseerd. De politieke situatie bleef echter ook in de jaren '90 en de eerste jaren van de 21e eeuw onstabiel.

Wegennet

Bolivia heeft een sterk onderontwikkeld wegennet, wat komt door de economische situatie, geografie en grote afgelegen gebieden. De bevolking is geconcentreerd in het Andesgebergte, wat wegenbouw lastig maakt. De belangrijkste wegen lopen door het Andesgebergte, zoals van La Paz via Cochabamba naar Santa Cruz en aftakkingen naar Potosi en Sucre. De Yungas Road vanuit La Paz naar het noordoosten geldt als de gevaarlijkste weg ter wereld, alhoewel er een nieuwere weg aangelegd is sinds 2006. Er zijn geen echte snelwegen in Bolivia, wel bestaan er wat snelwegachtige stukken in de stad La Paz en enkele 2x2-trajecten rond en in andere grote steden. In La Paz bevindt zich ook het hoogste ongelijkvloerse knooppunt ter wereld op 4.100 meter hoogte. Rondom La Paz wordt een nieuwe ongelijkvloerse randweg aangelegd over de hoogvlakte aan de westzijde van de stad. De stad wordt gekenmerkt door de enorme hoogteverschillen, het westelijke deel ligt op circa 4.100 meter hoogte op een hoogvlakte, terwijl het oostelijk deel in een ravijn ligt, op circa 3.200 meter hoogte. De Autopista La Paz - El Alto verbindt beide delen van de stad. Het hoofdwegennet van Bolivia wordt gevormd door het Red Vial Fundamental.

Grensovergangen zijn er met alle buurlanden, alhoewel ze spaarzaam zijn. Er is één hoofdroute naar Puno in Peru, 4 hoofdwegen naar het noorden van Chili, 3 naar Argentinië en één over de Gran Chaco naar Paraguay. Er is tevens één doorgaande weg naar São Paulo in Brazilië. Richting het noorden lopen weinig geasfalteerde wegen. Van het 62.000 kilometer lange wegennet is circa 10.000 kilometer geasfalteerd. In La Paz, Cochabamba en Santa Cruz de la Sierra komen 2x2 wegen voor die wel wat weg hebben van een autosnelweg. Naar westerse maatstaven zouden deze als substandaard snelweg beschouwd kunnen worden.

Rutas nacionales in Bolivia

RN1RN2RN3RN4RN5RN6RN7RN8RN9RN10RN11RN12RN13RN14RN15RN16RN17RN18RN19RN20RN21RN22RN23RN24RN25RN26RN27RN28RN29RN30RN31RN32RN33RN34RN35RN36RN37RN38RN39RN40RN41RN42RN43RN44RN45


Geschiedenis

In de jaren '70 had Bolivia nauwelijks verharde wegen. In 1977/1978 werd de eerste snelweg van Bolivia opengesteld, de Autopista La Paz - El Alto. In 1998 werd het Red Vial Fundamental gedefinieerd, dat in 2001 werd uitgebreid tot ruim 16.000 kilometer weg, die nog niet allemaal geasfalteerd zijn. Tot circa 2005 had Bolivia slechts 3.500 kilometer geasfalteerde weg.

In de periode 2006-2014 is meer dan 4.000 kilometer aan rutas nacionales geasfalteerd. Ook is de RN1 tussen La Paz en Oruro in 2011-2014 naar 2x2 rijstroken verdubbeld, alhoewel het geen snelweg is.

Tol

In Bolivia wordt op veel geasfalteerde wegen tol geheven, via een open tolsysteem. Tolstations liggen veelal net buiten de grotere steden. Vanwege het gebrek aan alternatieve verharde wegen is de tol niet te vermijden.

Wegnummering

In Bolivia zijn twee wegnummerlagen, de rutas nacionales (1-99) en rutas departamentos (100-999). Naar verluidt wordt de prefix "F" gebruikt voor het Red Vial Fundamental, in de praktijk wordt deze niet aangegeven.

  • Ruta 1: Peru - La Paz - Potosí - Argentinië 1.300 km
  • Ruta 2: Peru - La Paz 155 km
  • Ruta 3: La Paz - Trinidad - La Cruz 960 km
  • Ruta 4: Chili - Cochabamba - Santa Cruz de la Sierra - Brazilië 1.530 km
  • Ruta 5: Chili - Potosí - Sucre 605 km
  • Ruta 6: Oruro - Sucre - Paraguay 970 km
  • Ruta 7: Cochabamba - Santa Cruz de la Sierra 490 km
  • Ruta 8: Yucumo - El Chorro 540 km
  • Ruta 9: Santa Cruz de la Sierra - Argentinië 530 km

Maximumsnelheid

De algemene maximumsnelheid buiten de bebouwde kom is 80 km/h op geasfalteerde wegen en 70 km/h op gravelwegen.[2] Op de dubbelbaans RN1 van La Paz naar Oruro mag 90 km/h gereden worden.

Bewegwijzering

Wegnummer in de praktijk.
Wegnummer uit het Manual Carreteras.

Zoals (bijna) overal in Zuid-Amerika bestaat de bewegwijzering uit groene borden met witte letters. Erg veel consistentie zit hierin niet, het ontwerp wisselt. Wegnummers worden op een groen schild met wit kader aangegeven, in ontwerp vergelijkbaar met die van veel andere landen in Zuid-Amerika, en gelijkend op die van US Highways in de Verenigde Staten. Bovenaan het schild staat "Bolivia" in witte letters, met daaronder het wegnummer zonder prefix. Er komen ook varianten voor waarbij de kleuren groen zijn vervangen door zwart.

In de praktijk worden andere wegnummerschildjes gebruikt dan in het handboek voor wegen staat. In de praktijk worden zwart-witte schildjes gebruikt met dezelfde vormen als in Peru, maar met een andere kleurstelling. In het handboek voor wegen staan groene wegnummerschildes die de vorm hebben van een schild van een US Highway.[3]

Externe links

Referenties

Wegen van Zuid-Amerika

ArgentiniëBoliviaBraziliëChiliColombiaEcuadorGuyanaParaguayPeruSurinameUruguayVenezuela