Boston

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
De skyline van Boston.

Boston is de hoofdstad en grootste stad van de staat Massachusetts in de Verenigde Staten. De stad telt 651.000 inwoners en kent een grotere agglomeratie van 4.919.000 inwoners (2023) in het verstedelijkte oosten van de staat.

Inleiding

De agglomeratie Boston.

De agglomeratie is gelegen aan de Atlantische Kust, aan de Massachusetts Bay. Behalve enkele voorsteden dicht bij het centrum is de agglomeratie relatief dun bebouwd en kent veel beboste gebieden. De agglomeratie reikt tot 60 kilometer landinwaarts en bestrijkt zo'n 100 kilometer van de kustlijn. Boston heeft weinig grote voorsteden, maar des te meer kleinere voorsteden. Feitelijk is het gehele oosten van de staat één groot verstedelijkt gebied met Boston als centrum. Boston is een havenstad en ook een belangrijk knooppunt voor de luchtvaart. Het is de noordelijkste stad van de BosWash-regio, het verstedelijkte noordoosten van de Verenigde Staten tussen Washington en Boston.

Inleiding

Stedelijk Boston omvat het grootste deel van het oosten van Massachusetts, en hieronder staan de 5 belangrijkste counties gepresenteerd. In de officiële definitie van het metropolitan statistical area valt tevens het zuiden van New Hampshire, maar deze maakt geen deel uit van de stedelijke structuur van Boston. Boston valt onder Suffolk County

Jaartal Suffolk Middlesex Norfolk Essex Plymouth totaal
1920 836.000 778.000 219.000 482.000 157.000 2.472.000
1930 880.000 935.000 299.000 498.000 162.000 2.774.000
1940 863.000 971.000 325.000 496.000 169.000 2.824.000
1950 897.000 1.065.000 392.000 522.000 189.000 3.065.000
1960 791.000 1.239.000 510.000 569.000 248.000 3.357.000
1970 735.000 1.397.000 605.000 638.000 333.000 3.708.000
1980 650.000 1.367.000 607.000 634.000 405.000 3.663.000
1990 664.000 1.398.000 616.000 670.000 435.000 3.783.000
2000 699.000 1.465.000 650.000 723.000 473.000 4.010.000
2010 722.000 1.503.000 671.000 743.000 494.000 4.133.000
2020 802.000 1.609.000 709.000 791.000 524.000 4.435.000
2023 768.000 1.624.000 727.000 810.000 535.000 4.464.000

De stad Boston had reeds in het begin van 1900 een omvangrijk voorstedelijk gebied, wat sindsdien alleen maar is gegroeid, zij het met een relatief bescheiden groeisnelheid. De kern van het stedelijk gebied, de stad Boston en omgeving nam tussen 1950 en 1980 significant af, maar groeit sindsdien weer. Desondanks is de groeisnelheid van de gehele agglomeratie beperkt, het kostte 50 jaar om één miljoen inwoners te groeien, terwijl stedelijke gebieden in het zuiden van het land daar vaak maar 10 jaar over doen. In de periode 2015-2019 kwam de groei van de agglomeratie vrijwel tot stilstand, met als gevolg dat Boston in 2019 uit de top 10 grootste stedelijke gebieden van de Verenigde Staten viel.[1] In 2020-2021 was er een forse krimp van het centrale Suffolk County en de stad zelf verloor in die periode 22.000 inwoners.

Wegennet

De regio Boston.

Het snelwegennet van Boston is relatief klein voor een agglomeratie van 4,5 miljoen inwoners, en sluit ook niet zo goed op elkaar aan door het gebrek aan langetermijnplanning en de ongecontroleerde groei van talloze suburbs in het oosten van de staat Massachusetts. Boston heeft tevens geen gridpatroon in het stedelijk gebied, en lijkt wat dat betreft wel wat op het voorstedelijk gebied van Philadelphia. Er zijn twee bypasses voor de stad, de Interstate 95, die een halve ringweg vormt ten westen van de stad, en tevens de doorvoerroute tussen Maine en Providence is, en de Interstate 495, die een veel langere halve ring vormt en tevens de buitenste grens van het verstedelijkte gebied wordt geacht.

Daarnaast stralen een aantal snelwegen uit, zoals de SR-3 naar het zuidoosten, de SR-24 naar het zuiden, de Interstate 95 naar het zuidwesten, de Interstate 90 naar het westen, de SR-2 naar het noordwesten, de US 3 en Interstate 93 naar het noorden en de Interstate 95 naar het noordoosten. Enkele lokale snelwegen vullen dit aan, zoals de US 1 en SR-128.

Er zijn ook een aantal missing links, zoals de US 1 tussen Saugus en Peabody (origineel gepland als de I-95), de US 3 tussen Boston en Lexington, de SR-2 tussen Somerville en Boston, en de SR-24 tussen Boston en Randolph. Over het algemeen zijn dit snelwegen die al in de voorsteden eindigen en geen verbinding geven naar het centrum, zodat er extra druk ontstaat op de I-93, de enige tolvrije doorvoerroute in de stad. De I-90 is een tolweg.

Geschiedenis

De plannen voor de eerste snelwegen werden in 1948 ontvouwd, en begin jaren 50 begon de aanleg van de eerste snelwegen in het stedelijk gebied, dat destijds al omvangrijk was. In 1951 opende het eerste deel van wat later de I-95 zou worden rond Boston. De oorspronkelijke plannen van 1956 voorzagen een I-95 door het centrum van Boston, waar de Northeast Expressway (US 1) vroeger onderdeel van was. Begin jaren 50 werden al vrij veel snelwegen in en rond Boston aangelegd. In 1959 was de I-93 door het centrum van Boston gereed. In 1964 en 1965 opende de Massachusetts Turnpike (I-90) door Boston voor het verkeer. In 1970 werd besloten om alle snelwegen binnen de ringweg (I-95) te schrappen. Alleen een ontbrekende schakel van de I-93 in het noorden van de agglomeratie werd nog aangelegd. Sinds 1965 zijn geen nieuwe trajecten meer in Boston geopend. De I-95 door Boston werd geschrapt en over de ringweg geleid, die tot dan als de MA-128 genummerd was, en de Northwest Expressway (US 3) werd geschrapt ten zuiden van de I-95. De grote ringweg van Boston, de I-495, werd in fases tussen 1959 en 1969 geopend, met alleen een ontbrekende schakel ten zuiden van Boston dat in 1982 werd geopend. De laatste nieuwe snelweg die werd opengesteld in de regio Boston was een ontbrekende schakel van de I-95 bij Danvers, die in 1988 opende.

Het grootste project in Boston in recentere jaren was de zogenaamde "Big Dig", dat bestond uit het ondergronds brengen van de I-93 in het centrum van Boston, de aanleg van een nieuwe tuibrug ten noorden van het centrum, de breedste tuibrug ter wereld, en de bouw van een tunnel die de I-90 naar Logan International Airport verlengd. Dit project viel door tegenslag en mismanagement veel duurder uit dan begroot en zette de toon voor toekomstige stedelijke projecten in de Verenigde Staten. Desondanks was het project wel zeer effectief vanuit een verkeerskundig en stedebouwkundig oogpunt. Het viaduct door het centrum werd gesloopt en de capaciteit van de snelweg werd vergroot.

Congestie

De werkgelegenheid in de agglomeratie is redelijk gespreid, met veel suburbane kantoren en bedrijvenparken in de bossen, maar veel mensen werken in het centrum. De grootste congestie doet zich voor op de Interstate 93. De I-93 is van 1994 tot 2006 verbouwd en onder de grond gelegd ter hoogte van het centrum en is verbreed van 2x3 naar 2x4 rijstroken. De vraag is of dit op de lange termijn voldoende is. Files komen vrij veel voor rondom het centrum en de dichtstbijzijnde suburbs. Doorgaand verkeer kan het centrum prima mijden via de I-95, en beter (maar langer) via de I-495. Omdat het stedelijk gebied uitgestrekt en dunbebouwd is, is de druk op de snelwegen vrij hoog, aangezien weinig snelwegen meer dan 2x3 rijstroken tellen. De intensiteiten zijn desondanks niet zo hoog als bijvoorbeeld in Philadelphia of Washington. Het drukste punt ligt in de I-93 met 188.000 voertuigen per etmaal op 2x4 rijstroken.

Referenties

Expressways in Boston

Interstate 90Interstate 93Interstate 95Interstate 495US 1US 3SR-2SR-3SR-24SR-128