Sluiskilbrug
| Sluiskilbrug | |
|---|---|
| |
| |
| Overspant | Kanaal van Gent naar Terneuzen |
| Rijstroken | 1x2 |
| Totale lengte | 290 meter |
| Hoofdoverspanning | 150 meter |
| Hoogte brugdek | circa 7 meter |
| Openstelling | 03-1968 |
| Verkeersintensiteit | 5.500 mvt/etmaal |
| Locatie | kaart |
De Sluiskilbrug of Brug Sluiskil, is een draaibrug in Nederland, gelegen in de niet-autosnelweg N61 tussen de Zeeuwse plaatsen Terneuzen en Sluiskil in de provincie Zeeland. De brug overspant het Kanaal van Gent naar Terneuzen.
Kenmerken
De Sluiskilbrug is uitgevoerd als draaibrug met een vakwerkconstructie. Verder zijn er aanbruggen die een deel van het kanaal en de wegen op beide oevers overspannen. Kenmerkend is het verhoogde bedieningshuis voor de brugwachter. Het kanaal is ter plaatse circa 170 meter breed. Het draaigedeelte van de brug is ongeveer 150 meter lang en de totale overspanning komt uit op circa 270 meter. Het brugdek is circa 27 meter breed. De doorvaarthoogte in gesloten toestand bedraagt ongeveer 6 meter bij een kanaalpeil NAP + 2.13 meter.
Over de brug loopt de N61 met 1x2 rijstroken. Verder loopt er aan de noordzijde een vrijliggend fiets en voetpad. Aan de zuidzijde loopt een niet-geëlektrificeerd enkelspoor en parallelweg over de brug. Zowel het openen als het sluiten van de brug kost circa 5 minuten, bij elkaar dus zo'n 10 minuten.
Geschiedenis
De huidige brug is in 1967-1968 gebouwd vanwege de verbreding van het kanaal en is op 4 januari 1968 voor het eerst gedraaid en circa maart 1968 in gebruik genomen.[1] De bouw is gefinancierd door Nederland en België. Het werd indertijd genoemd als de grootste draaibrug van Europa.[2] Het huidige bedieningshuis stamt uit begin jaren '90. De weg die er overheen loopt is de Hoofdweg. Deze route maakte in het verleden deel uit van de rijksweg N61 die doorliep tot Terhole en daar aansloot op de rijksweg N60 die van Perkpolder naar Hulst liep.
Door de opening van de Westerscheldetunnel in 2003 en het opheffen van de veerdienst Kruiningen - Perkpolder kwam het doorgaand belang op delen van deze wegen te vervallen en werden geschrapt als rijksweg. Het wegvak voorbij de Tractaatweg ten oosten van de Sluiskilbrug kreeg het nummer N290 en is in beheer van de provincie Zeeland. De Tractaatweg is een deel van de N62 en om een doorlopend wegnummer te krijgen vanuit de Westerscheldetunnel is het wegvak met de Sluiskilbrug vanaf 2003 ook onderdeel van de N62 geweest. Met de opening van de Sluiskiltunnel is het wegnummer N62 verdwenen van het wegvak met de Sluiskilbrug, maar is het wegnummer N61 behouden gebleven.
Door de openstelling van de Westerscheldetunnel nam de verkeersintensiteit op de N62 flink toe. De Sluiskilbrug was hier een groot knelpunt, doordat de brug dagelijks ongeveer 23 keer per dag wordt geopend, met gemiddeld 5 uur per dag stremming voor het wegverkeer. Doordat het scheepvaartverkeer voorrang heeft, zijn de brugopeningen niet voorspelbaar. Er was berekend dat de stremmingen voor het wegverkeer circa 5 miljoen euro per jaar zouden kosten. Om deze reden is ook de Sluiskiltunnel gebouwd ten zuiden van de brug. De Sluiskiltunnel opende op 23 mei 2015 voor het verkeer. Met de komst van de Sluiskiltunnel is er weinig doorgaand verkeer meer op de Sluiskilbrug en wordt deze nu alleen nog gebruikt voor spoor-, lokaal- en langzaam verkeer. Het wegvak door de Sluiskiltunnel heeft het wegnummer N62 gekregen, waarbij alleen het wegnummer N61 voor de Sluiskilbrug overbleef.
Verkeersintensiteiten
Dagelijks passeren circa 5.500 voertuigen de brug.[3] In 2012 reden nog 16.100 voertuigen over de brug, voordat de Sluiskiltunnel opende.[4]