Bruggen in de Verenigde Staten

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
De Bayonne Bridge in New York.

Dit artikel gaat over bruggen in de Verenigde Staten.

Inleiding

De Verenigde Staten zijn een groot land met diverse grote rivieren, bergketens en een oost- en zuidkust met veel baaien en lagunes, waardoor er veel bruggen zijn in het land. De langste brug ter wereld, de Lake Pontchartrain Causeway, is gelegen in de Verenigde Staten. Er zijn talloze grote bruggen over rivieren en estuaria. Beroemde bruggen vindt men rond de steden New York, San Francisco, New Orleans en Philadelphia. Staten met veel lange bruggen zijn Virginia, North Carolina, Florida en Louisiana. De drukste bruggen ter wereld zijn in de Verenigde Staten gelegen.

Brugtypen

Kenmerkend aan de Verenigde Staten is het grote aantal stalen cantilever vakwerkbruggen, veelal gebouwd in de jaren '20 tot '70. Ook zijn veel hangbruggen in de Verenigde Staten gebouwd. De langste hangbrug van de Verenigde Staten is de Verrazano-Narrows Bridge in New York. In de laatste decennia zijn er vrijwel geen hangbruggen meer gebouwd. Wel in opkomst sinds eind jaren '80 is de tuibrug, een concept dat in Europa al eerder veel gebruikt werd. In de Verenigde Staten zijn ook veel liggerbruggen, die ook wel causeways worden genoemd, de langste bruggen van het land zijn van dit type. In de Verenigde Staten bevinden zich ook de langste hefbruggen ter wereld. In de regio Hampton Roads in Virginia zijn ook een aantal brug-tunnelcombinaties, de langste is de Chesapeake Bay Bridge-Tunnel. Elders komen deze niet voor.

Rivieren

Hieronder staan enkele lijsten met bruggen over de grote rivieren;

Records



Geschiedenis

Een aantal van 's werelds langste bruggen lagen oorspronkelijk in de Verenigde Staten. In het land werd al vroeg begonnen met het overspannen van grote rivieren, baaien, moerassen en estuaria. Begin 19e eeuw werden de eerste grotere bruggen over rivieren gebouwd, met name in het noordoosten van de Verenigde Staten. Enkele rivieren, zoals de Hudson waren zo breed dat deze lange tijd niet overspannen werden door bruggen. De opkomst van de trein maakte grote bruggen over rivieren noodzakelijk. Met name in de periode 1870-1920 zijn op grote schaal spoorbruggen over de grote rivieren aangelegd. In de meeste gevallen waren dit de eerste bruggen over deze rivieren. Veel spoorbruggen zijn toen aangelegd als vakwerkbruggen. Kenmerkend aan spoorbruggen is dat deze relatief veel korte overspanningen hebben, in plaats van minder, maar langere overspanningen. Dit komt vooral doordat spoorbruggen veel zwaardere lasten moesten dragen dan de latere verkeersbruggen. Zo waren de stalen cantileverbruggen minder geschikt voor spoorbruggen.

Bijzonder was de aanleg van twee hangbruggen over de Ohio River, namelijk de Wheeling Suspension Bridge in Wheeling, West Virginia in 1849 en de John A. Roebling Suspension Bridge in Cincinnati, Ohio in 1867. Iconisch was ook de Brooklyn Bridge in New York die in 1883 werd opengesteld. In de jaren '30 van de 20e eeuw werden op grote schaal hangbruggen aangelegd, culminerend in de George Washington Bridge in 1931, de Golden Gate Bridge in 1937 en de Verrazano-Narrows Bridge in 1964.

In de jaren '20 en '30 werden op veel plekken de eerste verkeersbruggen over de grote rivieren aangelegd, met name de rivieren zoals de Mississippi, Ohio en Missouri. Deze werden in de jaren '50 en '60 aangevuld met nieuwe bruggen van Interstate Highways en andere freeways rond de grote steden. In de jaren '70 werden nog enkele bruggen gebouwd in dunner bevolkte gebieden. Tegen eind jaren '70 waren bijna alle logische overspanningen gebouwd, en kwam men in een fase van vervanging, met name vanaf de jaren '80. Veel bruggen uit de jaren '20 en '30 blijken in slechte staat, met name de middelgrote overspanningen. De grote bruggen uit die tijd kunnen nog langere tijd mee, omdat deze veel ruimer ontworpen zijn qua draagkracht. Wel zijn renovaties noodzakelijk. Een probleem speelt zich vooral af bij bruggen uit de jaren '50 en '60, die vaak niet de beoogde levensduur behaalden, vaak ook omdat het gebruik veel hoger uitviel dan verwacht. Dit probleem speelt minder met spoorbruggen omdat het totale gewicht van treinen niet significant is toegenomen.

In de jaren '80 werden de eerste bruggen vervangen, wat accelereerde in de jaren '90 en na 2000. In de jaren '80 werd de tuibrug geïntroduceerd, die vaak de vakwerkbruggen vervingen. Met name rivierbruggen blijken op grote schaal vervangen te moeten worden. Desondanks worden ook tegenwoordig nog volledig nieuwe verbindingen aangelegd, met name in het zuiden van de Verenigde Staten, een landsdeel met een hoge bevolkingsgroei.

Bruggen

Hangbruggen

De Mackinac Bridge in Michigan.

Zie ook hangbruggen in de Verenigde Staten.

Brug Hoofdoverspanning Route
Verrazano-Narrows Bridge 1298 m
Golden Gate Bridge 1280 m
Mackinac Bridge 1158 m
George Washington Bridge 1100 m
Tacoma Narrows Bridge 853 m
Carquinez Bridge 730 m
San Francisco-Oakland Bay Bridge 704 m
Bronx-Whitestone Bridge 701 m
Delaware Memorial Bridge 655 m
Walt Whitman Bridge 610 m

Tuibruggen

De Arthur Ravenel Jr. Bridge in Charleston, South Carolina.

Zie ook tuibruggen in de Verenigde Staten.

Brug Hoofdoverspanning Route
John James Audubon Bridge 482 m
Arthur Ravenel Jr. Bridge 471 m
Stan Musial Veterans Memorial Bridge 457 m
Greenville Bridge 420 m
Dames Point Bridge 396 m
Fred Hartman Bridge 381 m
Sidney Lanier Bridge 381 m
Luling Bridge 376 m
Sunshine Skyway Bridge 366 m
William H. Natcher Bridge 366 m

Vakwerkbruggen

De Commodore Barry Bridge, de grootste vakwerkbrug volgens het cantilever-principe.

Een zeer gebruikelijke brugvorm in de Verenigde Staten is een stalen vakwerkbrug, die volgens het cantilever-principe aangelegd is. De overspanning van dit soort bruggen bedraagt in het grootste deel van de gevallen tussen 200 en 300 meter, grotere overspanningen dan dat zijn zeldzaam. Bijna alle grotere overspanningen tussen de jaren '20 en '70 zijn als vakwerkbrug aangelegd. De vakwerkbrug komt in vele typen, sommigen zijn meer in een boogvorm. Oudere vakwerkbruggen uit de 19e eeuw zijn vaak vrij klein en overspannen vaak kleine rivieren.

De eerste bruggen waren vaak eenvoudige vakwerkbruggen met korte overspanningen tot circa 100 meter. Deze werden in grote schaal tussen 1870 en 1930 gebouwd, maar waren niet geschikt om grote rivieren te overspannen, omdat ze veel brugpijlers in het water nodig hadden, de maximale overspanning was immers gering. Later werd het ontwerp enigszins overbodig omdat met liggerbruggen eenzelfde of zelfs grotere overspanningen bereikt konden worden als de traditionele vakwerkbrug. Tegenwoordig wordt dit type nog zelden nieuw gebouwd en daalt het aantal klassieke vakwerkbruggen in hoog tempo vanwege vervangingsnieuwbouw.

Later in de jaren '20 en '30 kwamen er vakwerkbruggen in boog- en cantilevervorm. Deze hadden als voordeel dat grotere overspanningen mogelijk waren, vaak tussen 700 en 900 feet, oftewel zo'n 215 - 275 meter. Bijna alle grotere rivierbruggen zijn in deze vorm gebouwd, en werd een vertrouwd gezicht in het Amerikaanse wegbeeld. De grootste vakwerkbruggen zijn allemaal volgens het cantilever-principe gebouwd. De langste vakwerkbruggen, uitgedrukt in hoofdoverspanning, zijn de Commodore Barry Bridge (501 m), Crescent City Connection (480 m), Gramercy Bridge (445 m) en Horace Wilkinson Bridge (376 m). Ondanks dat de cantilever vakwerkbrug een typisch Amerikaanse brug is, is de langste ter wereld niet in de Verenigde Staten, maar in Canada gelegen (Pont de Québec).

Hefbruggen

In de Verenigde Staten komen relatief veel hefbruggen voor. Deze zijn bijna allemaal voor de tweede wereldoorlog gebouwd. De langste hefbrug ter wereld is de Arthur Kill Vertical Lift Bridge in New York, met een hoofdoverspanning van 170 meter. Dit is een spoorbrug. De Burlington-Bristol Bridge (165 m) is de langste hefbrug voor wegverkeer. Hefbruggen zijn vaak als onderdeel van een vakwerkbrug gebouwd.

Liggerbruggen

De Atchafalaya Bridge in Louisiana.

In de Verenigde Staten komen veel liggerbruggen voor. De term liggerbrug slaat op de liggers die op steunpunten rusten. De maximale overspanningen zijn vaak beperkt. Liggers worden op zeer grote schaal toegepast in knooppunten, met name in Texas zijn zeer veel grote knooppunten met enorme flyovers gebouwd met liggers. Sommige flyovers zijn meerdere kilometers lang, noemenswaardig zijn de I-35E elevated toll lanes in Dallas, een 6,5 kilometer lange viaductsnelweg. Veel skyways zijn liggerbruggen, maar niet altijd. Daarnaast worden liggerbruggen vaak toegepast voor aanbruggen van andere type hoofdbruggen.

In sommige kustgebieden met weinig hoge scheepvaart komen liggerbruggen voor. Met name in Florida is de liggerbrug gangbaar om estuaria en lagunes te overspannen, een bekend voorbeeld is de Escambia Bay Bridge bij Pensacola. Daarnaast worden liggerbruggen met name in de staat Louisiana op grote schaal toegepast om moerassen en andere laaggelegen gebieden te overspannen. Lang zijn bijvoorbeeld de Manchac Swamp Bridge (36,7 km), de Atchafalaya Bridge (29,3 km) en de Bonnet Carré Spillway Bridge (19,1 km).

Kokerbruggen

Kokerbruggen zijn relatief zeldzaam in de Verenigde Staten, vergeleken met Europa. Vaak is gekozen voor een cantilever vakwerkbrug, of een liggerbrug. Desondanks komt het brugtype met de opkomst van betonnen bruggen sinds de jaren '80 steeds vaker voor. Een bekend voorbeeld is de Sam Houston Ship Channel Bridge in Houston uit 1994. Dit is één van de hoogste bruggen over water in vlak gebied, die geen opbouw heeft. De brug is 53 meter hoog.

Boogbrug

De boogbrug is een klassiek brugontwerp, dat in de Verenigde Staten ook is toegepast, alhoewel de voorkeur voorheen wel uitging naar de cantilever vakwerkbrug. De bekendste stalen boogbrug is de Bayonne Bridge in New York. De grootste is echter de New River Gorge Bridge in West Virginia, met een hooggelegen dek. De Fremont Bridge in Portland is een andere grote boogbrug. Op wereldschaal hebben de Verenigde Staten maar een paar grote boogbruggen in de top 20.

Referenties