Buenos Aires
Buenos Aires is de hoofdstad en grootste stad van Argentinië, met 2.891.000 inwoners in de stad en 13.592.000 inwoners in de agglomeratie. Het is daarmee de op één na grootste metropool van Zuid-Amerika.
Inleiding
Buenos Aires is gelegen op de zuidoever van de Río de La Plata, en vormt een apart autonoom district binnen de veel grotere provincie Buenos Aires. De agglomeratie is gebouwd op de vlakke en kale Pampa, ten zuiden van de monding van de rivier de Paraná. De stadsgrenzen worden gevormd door de Río de la Plata, de Avenida General Paz en de Río de la Matanza. De stad zelf heeft een oppervlakte van 203 km² en een hoge bevolkingsdichtheid van 14.220 inwoners per km². Zoals veel steden in Zuid-Amerika is ook Buenos Aires gebouwd in een gridpatroon. Een deel van de bebouwing bestaat uit appartementen, maar ook een groot deel bestaat uit rijtjeshuizen zonder tuinen. De stad is dichtbebouwd, met slechts op een beperkt aantal plekken openbaar groen. Alhoewel de stad dicht aan de Río de La Plata ligt, grenst deze niet direct aan het water, zo ontbreekt een waterfront. De enige gebieden die direct aan zee grenzen is het havengebied en industriegebieden met raffinaderijen. De stad heeft geen duidelijk geografisch afgebakend centrum, de dichtheid is zowel in als buiten het centrum hoog.
De voorsteden zijn talrijk en liggen aan alle kanten van de stad. Het stedelijk gebied meet zo'n 65 kilometer langs de kust en 35 kilometer landinwaarts. De bebouwing van de voorsteden is soms dicht, maar meestal aanzienlijk minder dicht dan Buenos Aires zelf. Het inwonertal van de stad Buenos Aires piekte in de jaren '40 op zo'n 3 miljoen inwoners. Sinds de jaren '90 daalt het inwonertal van de stad. Het inwonertal van de voorsteden neemt echter snel toe. De voorsteden zijn niet bijzonder groot, de grootste voorstad is Merlo met 244.000 inwoners. 24 voorsteden tellen meer dan 100.000 inwoners. De nabijgelegen stad La Plata is nog niet aan Buenos Aires vastgegroeid, en wordt dan ook meestal niet als onderdeel van de agglomeratie beschouwd.
Wegennet
Onderliggend wegennet
Het onderliggend wegennet van Buenos Aires is gebouwd in een dicht gridpatroon, waarbij de hoofdstraten enigszins organisch zijn gegroeid, en de wijken onderverdeeld zijn in een grid, dat niet zo zuiver is als bijvoorbeeld in Mexico City of de Verenigde Staten. Een groot deel van de wegen zijn éénrichtingswegen met 1 tot 4 rijstroken. Een uitzondering is de Avenida 9 de Julio, die met 20 rijstroken één van de breedste wegen ter wereld is. Hier was ooit een snelweg gepland (de AU9), maar is nooit aangelegd.
Autopistas Urbanas
Onder de Autopistas Urbanas worden de snelwegen verstaan binnen de stadsgrenzen van Buenos Aires, grotendeels begrensd door de ringweg Avenida General Paz. Er verlopen 5 belangrijke stedelijke snelwegen binnen deze ringweg, namelijk de Autopista 25 de Mayo, de Autopista Perito Moreno, de Autopista Dellepiane, Paseo del Bajo en de Avenida Leopoldo Lugones. De meeste snelwegen tellen 2x3 of 2x4 rijstroken, incidenteel 2x5 rijstroken. Een aantal ervan zijn tolwegen, waar nog op grote schaal handmatig tol geheven wordt, wat tot omvangrijke tolstations in de stad leidt. Het aantal snelwegen is relatief klein, er was ooit een veel groter netwerk gepland, maar de meeste routes zijn nooit gebouwd.
Autopistas Suburbanas
De voorstedelijke snelwegen staan meestal bekend onder hun naam, maar hebben incidenteel ook een nummer. De toegang tot Buenos Aires wordt verschaft door een aantal "accesos", waarvan de Autopista Acceso Norte de belangrijkste en drukste is. Dit is met meer dan 350.000 voertuigen per etmaal ook één van de drukste snelwegen ter wereld. De Autopista Acceso Oeste vormt de westelijke invalsweg en de Autopista Acceso Sureste is een korte inprikker in het zuidoosten van de stad. Verder zijn de Autopista Buenos Aires - La Plata en de Autopista Buenos Aires - Mar del Plata van belang richting het zuiden.
Er is een buitenste ringweg in ontwikkeling. De Autopista Presidente Perón is de eerste fase hiervan aan de noordwestkant van de stad. De totale bypass zal meer dan 110 kilometer lang zijn. De snelwegen in de voorsteden zijn vaak breder dan in Buenos Aires zelf. De Acceso Norte is de breedste snelweg met op sommige plekken 9 rijstroken per richting, opgedeeld in 2x7 rijstroken voor doorgaand verkeer en 2x2 rijstroken voor lokaal verkeer. Opvallend is ook dat de meeste snelwegen, inclusief de Avenida General Paz ook voorzien zijn van frontage roads, een vía de servicio die het onderliggend wegennet met de aansluitingen verbinden. De Acceso Norte telt inclusief de vias de servicio in totaal 22 rijstroken.
Geschiedenis
De voorlopers van sommige snelwegen dateren uit de jaren '30 en '40, toen de eerste parkways werden aangelegd, wegen met 2x2 rijstroken en minder kruispunten dan gewoonlijk, bedoeld voor doorgaand verkeer. De Avenida General Paz was hiervan één van de eerste. De eerste autosnelweg was de Avenida Teniente General Luis J. Dellepiane die in 1948 werd opengesteld. De meeste snelwegen zijn vanaf de jaren '70 gebouwd, alleen de Acceso Norte is ook wat ouder en opende vanaf 1955 voor het verkeer. In de jaren '70 is de Autopista Acceso Oeste opengesteld.
In 1976 werd het Plan de Autopistas Urbanas opgesteld, een gepland netwerk met 74 kilometer stedelijke snelwegen binnen de stadsgrenzen van Buenos Aires. Deze wegen waren genummerd met de prefix AU. Er waren 9 van deze snelwegen gepland, maar slechts twee hiervan zijn daadwerkelijk aangelegd, de Autopista 25 de Mayo en de Avenida General Paz. In 1976 reden dagelijks al 1,5 miljoen voertuigen over de straten van Buenos Aires, die ernstig overbelast waren, de gehele stad slibde dicht, mede omdat maar weinig wegen ingericht waren op een intensief verkeersgebruik. De snelwegen waren gepland als tolwegen in concessie van Autopistas Urbanas Sociedad Anónima (AUSA). Op 2 november 1978 begon de bouw van het snelwegennet, waar 2.500 mensen werk aan hadden. Op 6 december 1980 openden de Autopista 25 de Mayo en de Autopista Perito Moreno, die de nummers AU1 en AU6 hebben. De AU4, de Avenida General Paz, betrof de ombouw van de bestaande 2x2 parkway naar een autopista met 2x3 rijstroken. Reeds in de jaren '60 waren een aantal ongelijkvloerse kruisingen aangelegd, maar pas tussen 1997 en 2000 is de gehele route omgebouwd tot autopista. De AU2 is later deels aangelegd als de Avenida Leopoldo Lugones. De Avenida 9 de Julio was gepland als onderdeel van de AU9, en een flink stuk van het centrum is gesloopt voor deze snelweg, die echter nooit aangelegd is. Als alternatief telt deze straat nu 20 rijstroken, één van de breedste stadswegen ter wereld. De breedte is vooral nodig om het verkeer continu te bufferen voor de elkaar snel opvolgende verkeerslichten. In 2019 werd de Avenida 9 de Julio ontlast met de openstelling van de Paseo del Bajo.
Verkeersintensiteiten
De verkeersintensiteiten in Buenos Aires behoren tot de hoogste ter wereld, slechts in een zeer beperkt aantal steden worden vergelijkbare intensiteiten gehaald, zoals in São Paulo, Houston, Los Angeles en Toronto. Het drukste punt is de Acceso Norte, waar 387.000 voertuigen per dag rijden. Op de Avenida General Paz rijden op het drukste punt ook zo'n 320.000 voertuigen per dag, enkele andere snelwegen verwerken ook meer dan 200.000 voertuigen per dag.
Referenties