CA13 (Guatemala)
CA-13 | |||
Begin | Corinto (HN) | ||
Einde | Melchor de Mencos (BH) | ||
Lengte | 372 km | ||
|
De CA13 is een ruta centroamericana in Guatemala. De weg vormt een noord-zuidroute in het oosten van het land, en verloopt vanaf de grens met Honduras bij Corinto tot de grens met Belize bij Melchor de Mencos en maakt daarbij een omweg via Flores. Het is de enige hoofdweg in het noordelijke departement Petén. De CA13 is 372 kilometer lang.
Routebeschrijving
De CA13 begint op de grens met Honduras nabij Corinto. Aan Hondurese zijde gaat de CA13 verder naar San Pedro Sula. De weg voert door het brede en vlakke dal van de Río Motagua en kruist deze rivier. Tussen Entre Rios en Morales is de weg ongeveer 35 kilometer met de CA9 dubbelgenummerd. Via een hoge brug steekt men de Río Dulce over, een grote rivier die uit meren bestaat en hier al op zeeniveau ligt. De weg passeert langs het zuidpuntje van Belize, maar in deze regio is geen grensovergang.
De weg voert noordwestwaarts door het geïsoleerd gelegen departement Petén. De weg voert door kleine dorpjes en loopt noordwestwaarts tot vlak voor Flores, waar een zijtak is naar die stad. De weg voert vanaf Santa Elena oostwaarts, door een vlak gebied met een afwisseling van resterend regenwoud en agrarisch land. De weg loopt net ten zuiden van het laatste grote stuk regenwoud in Guatemala langs. Op de grens ligt het stadje Melchor de Mencos, waarna aan de zijde van Belize de Western Highway verder gaat naar Belmopan naar Belize City.
Geschiedenis
In de jaren '60 werd gepoogd het geïsoleerde departement Petén te ontwikkelen. Daartoe werd een weg aangelegd naar Flores, de hoofdstad van het departement. De weg was destijds onverhard, en de reistijd naar Flores was zeer lang. Begin jaren '70 werd het oost-westdeel van de weg aangelegd van Flores naar de grens met Belize. Pas vanaf 1982 werden de eerste delen van de weg geasfalteerd. Tegenwoordig is de gehele weg geasfalteerd. De weg was oorspronkelijk een verbinding naar het Verenigd Koninkrijk, aangezien British Honduras een kolonie daarvan was. Vanaf 1981 was de weg een verbinding naar het onafhankelijke land Belize.
Puente de Río Dulce
Het grootste kunstwerk op de route is een hoge betonnen kokerbrug over de Río Dulce. De Puente de Río Dulce is 900 meter lang en is de langste brug in Guatemala. De brug is tussen 1977 en 1980 aangelegd. De aanleg begon op 5 januari 1977 en de brug werd eind december 1979 opgeleverd en is in januari 1980 opengesteld voor het verkeer. Het was destijds de op één na langste brug in Latijns-Amerika.[1]
Referenties
Rutas nacionales in Guatemala |
---|
CA1 • CA2 • CA8 • CA9 • CA10 • CA11 • CA12 • CA13 • CA14 RN1 • RN2 • RN5 • RN7 • RN8 • RN9 • RN10 • RN11 • RN12 • RN13 • RN14 • RN15 • RN16 • RN17 • RN18 • RN19 • RN20 • RN23 • FTN |