Chesapeake Bay Bridge-Tunnel

Uit Wegenwiki
(Doorverwezen vanaf CBBT)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Chesapeake Bay Bridge-Tunnel
Overspant Chesapeake Bay
Rijstroken 2x2 / 1x2
Totale lengte 28.300 meter
Hoofdoverspanning ?
Hoogte brugdek 23 meter
Openstelling 15-04-1964 / 19-04-1999
Verkeersintensiteit 11.000 mvt/etmaal
Locatie kaart

Niet te verwarren met de Chesapeake Bay Bridge in Maryland.

De Chesapeake Bay Bridge-Tunnel (CBBT) is een oeververbinding in de Verenigde Staten, gelegen in de regio Hampton Roads in Virginia.

Kenmerken

De Chesapeake Bay Bridge-Tunnel overspant de monding van de Chesapeake Bay bij de Atlantische Oceaan en is een brug-tunnelcombinatie van 28,3 kilometer lengte. De verbinding bestaat uit twee parallelle liggerbruggen met twee enkelbuizige tunnels in de Chesapeake Bay. Over de verbinding loopt de US 13 in Virginia vanaf Virginia Beach naar het Delmarva Peninsula.

Vanaf het zuiden gezien gaat het verkeer eerst over twee parallelle liggerbruggen met 2x2 rijstroken. Deze brugverbinding is 5,4 kilometer lang tot aan een kunstmatig eiland, waarna een 1.750 meter lange enkelbuizige tunnel met tegenverkeer volgt. Daarna volgt een 6 kilometer lange parallelle liggerbrug met 2x2 rijstroken, waarna men weer een kunstmatig eiland bereikt en een 1.655 meter lange enkelbuizige tunnel met tegenverkeer volgt. Daarna volgt een 8,9 kilometer lange parallelle liggerbrug met 2x2 rijstroken tot aan Fishermans Island. Tussen Fishermans Island en het vasteland van het Delmarva Peninsula volgt een 650 meter lange liggerbrug, maar deze wordt doorgaans niet als onderdeel van de Chesapeake Bay Bridge-Tunnel beschouwd.

Er is een chauffeursdienst beschikbaar voor bestuurders die niet zelf over de brug en door de tunnel durven te rijden.[1]

Geschiedenis

Een schema van de brug-tunnel.

Noord-zuidverkeer langs de Amerikaanse oostkust werd gehinderd door estuaria, riviermondingen en baaien, waarvan de Chesapeake Bay de grootste is. Dit is de reden dat belangrijke historische noord-zuidroutes, zoals de US 1 in Virginia, altijd verder landinwaarts liepen. Ook de Interstate 95 in Virginia is veel verder landinwaarts aangelegd. Ter plekke was alleen een veerdienst. De US 13 in Virginia verliep via de veerdienst vanaf de jaren '30.

In de jaren '50 werd een haalbaarheidsstudie uitgevoerd, waaruit bleek dat een vaste verbinding technisch haalbaar bleek. Vanwege de intensieve scheepvaart en met name de bereikbaarheid van de Port of Norfolk voor de U.S. Navy was een volledige brug geen optie, dus werd gekozen voor twee tunnelsegmenten. De verbinding was veel te lang om met de technieken van die tijd een volledige tunnel aan te leggen van 28 kilometer lengte. Bovendien lagen de kosten daarvan veel te hoog.

Tussen 1960 en 1964 werd de eerste verbinding aangelegd, dit is de oostelijke brug, die 2 rijstroken met tegenverkeer had. Deze brug en tunnels werden op 15 april 1964 in gebruik genomen. De brug was vanaf het begin een tolweg. Het was geen recordbrekende brug-tunnel verbinding qua lengte, maar blijft één van de langste brug-tunnelverbindingen over water wereldwijd.

De verkeersveiligheid was een probleem op de smalle tweestrooks brug, die geen vluchtstroken had. Daarom is besloten om de brugverbindingen te verdubbelen met een tweede parallelle overspanning met 2 rijstroken en een vluchtstrook, voor verkeer richting zuiden. Deze tweede verbinding is tussen 1995 en 1999 aangelegd. Destijds was gepland om de tunnels ook te verdubbelen naar twee buizen, maar dit is uit kostenoverwegingen en de relatief lage verkeersintensiteiten voorlopig uitgesteld. De tweede overspanning van de brugverbindingen kostte $ 200 miljoen.

Toekomst

Sinds de tweede overspanning van de bruggen in 1999 werd geopend wordt er ook gesproken over het verdubbelen van de tunnelbuizen. Omdat de tunnels oud zijn, opengesteld in 1964, wordt ook overwogen om de tunnels volledig te vervangen. De kosten hiervan werden oorspronkelijk geschat op circa $ 1 miljard, die gezien de relatief lage verkeersintensiteiten niet met tolheffing terugverdiend kunnen worden. Echter met een ontwerpaanpassing kon de bouw van de tweede buis van de tunnel onder de Thimble Shoals voor een bedrag van $ 756 miljoen gegund worden op 27 juli 2016.[2] De bouw van de tweede buis begon op 18 september 2017 en had volgens plan in oktober 2022 moeten worden opengesteld, maar het project duurde jaren langer dan verwacht, met een bijgestelde openingsdatum van januari 2027.[3] De nieuwe buis wordt gebouwd met een tunnelboormachine.[4] De tweede buis is 1.749 meter lang.

De bouw van een tweede buis van de Chesapeake Channel Tunnel wordt pas na 2040 verwacht.

Verkeersintensiteiten

In 2019 reden dagelijks 11.000 voertuigen over de Chesapeake Bay Bridge-Tunnel.

Tol

De verbinding is een tolweg in beide richtingen. Het toltarief is afhankelijk van een aantal factoren, de tarieven zijn seizoensafhankelijk en met een abonnement met E-ZPass krijgt men forse korting. Het toltarief varieerde in 2024 van $ 1 voor een retourtrip met een E-ZPass tot $ 21 vol tarief in het hoogseizoen.[5]

Referenties

  1. The CBBT provides a scheduled drive-across service for those travelers who are fearful of traveling bridges and tunnels. 24-hour advance notice is requested. The customer is responsible for the one-way toll; however, there are no additional fees for this service. | www.cbbt.com
  2. Dragados awarded $756 million contact for new tube of Chesapeake Bay Bridge-Tunnel | pilotonline.com
  3. Chesapeake Bay Bridge-Tunnel expansion reportedly 5 years behind schedule | 13newsnow.com
  4. Parallel Thimble Shoal Tunnel Project | cbbt.com
  5. tolls | cbbt.com
Bruggen en tunnels in Virginia

Chesapeake Bay Bridge-TunnelHampton Roads Bridge-TunnelJames River BridgeJordan BridgeDowntown TunnelMidtown TunnelMonitor-Merrimac Memorial Bridge-TunnelNice BridgeWoodrow Wilson Memorial Bridge