Route C2 (Shuto Expressway)
![]() | |||
---|---|---|---|
![]() | |||
C2 | |||
Begin | Oi | ||
Einde | Itabashi | ||
Lengte | 47 km | ||
|
De C2, Central Circular Route (Japans: 中央環状線) is een expressway om de stad Tokyo in Japan. De snelweg vormt een tweede ring rond de stad en is 47 kilometer lang. De weg is onderdeel van het Shuto Expressway netwerk en begint aan de noordzijde van de Tokyo Bay bij het knooppunt Kasai en loopt dan langs de rivier de Arakawa naar het noordwesten. De snelweg eindigt op knooppunt Oi aan de zuidkant van Tokyo. Onderdeel van de Route C2 is de 19,3 kilometer lange Yamate Tunnel.
Routebeschrijving
Op een industriegebied aan de monding van de rivier de Arakawa begint de Route C2 aan het knooppunt Kasai met de Bayshore Route, de kustsnelweg vanuit de regio Chiba naar Yokohama. De snelweg loopt dan verhoogd met 2x2 rijstroken naar het noorden en loopt even verderop op een kunstmatig rif in de rivier de Arakawa. Men passeert door de stad Edogawa van Tokyo, net ten oosten van Tokyo zelf. Men kruist de snelweg Route 7, de snelweg van Tokyo naar Funabashi en Chiba. De wegen kruisen elkaar alleen, er is geen ruimte voor een knooppunt boven de rivier. Via een Tuiburg verlaat men de route boven de rivier waarna de snelweg verhoogd boven de stad Katsushika van Tokyo loopt. De snelweg loopt hier op een flinke hoogtepunt en torent ruim boven de woonwijken uit. Dit deel van Tokyo bestaat vooral uit chaotisch opgezette woonwijken met vrijstaande huizen die dicht naast elkaar zijn gebouwd. Bij het knooppunt Horiki voegt de Route 6 in, die vanuit het centrum komt en richting de noordelijke voorsteden van Tokyo loopt. De wegen zijn dan dubbelgenummerd en er zijn 4+3 rijstroken beschikbaar. Daarna gaat de Route 6 rechtdoor en slaat de C2 af om de loop van de rivier de Arakawa te volgen.
De snelweg telt dan weer 2x2 rijstroken en buigt naar het westen af om langs de noordkant van Tokyo te lopen. Men komt dan door de stad Ichikawa. Ook hier bestaat de stad vooral uit woonwijken met vrijstaande huizen die dicht op elkaar staan. Bij het knooppunt Kohoku slaat de C2 af naar het westen en gaat de Route S2 van Saitama rechtdoor als snelweg naar Kawaguchi en geeft aansluiting op de snelwegen naar het noorden van Japan. Men steekt dan de rivier de Arakawa over waarna de snelweg dubbeldeks met 2x2 rijstroken naar het westen loopt. Men steekt daarna de rivier de Sumida over, die parallel aan de Arakawa loopt. Men gaat dan met een tunnel onder de stad Kita door De snelweg komt dan op knooppunt Itabashi, waar de Route 5 vanaf Tokyo naar Itabashi en Saitama loopt in het noorden en aansluiting geeft op de doorgaande snelwegen naar het noorden en westen van Japan.
De Route 5 is dan korstondig dubbelgenummerd met de C2, waarna men de 18 kilometer lange Yamate Tunnel in gaat. Deze tunnel ligt onder de westelijke steden van Tokyo en kent diverse afslagen. Men komt dan door de steden Toshima, Nakano en Shinjuku van Tokyo. Shinjuku is een belangrijk centrum in de agglomeratie. De snelweg kruist de Route 3, de snelweg van Tokyo naar Nagoya, in Shibuya. Vanaf daar voert de tunnel zuidoostwaarts en eindigt op het knooppunt Oi weer op de Bayshore Route.
Geschiedenis
Deze ringweg van Tokyo is recenter dan de eerste ringweg. Het eerste deel opende in maart 1982 bij knooppunt Horikiri. Tot 1987 werd de rest van de noord- en oostring aangelegd. De Yamate Tunnel werd al vanaf begin jaren 90 bediscussieerd, maar opende in 2007. In 2010 opende een verlenging naar de Shibuya Route. Sinds de Yamate Tunnel over 10 kilometer was opengesteld, was het verkeer aan de westkant van Tokyo aanzienlijk vergemakkelijkt. Daarna erdt de C2 verlengd via de tunnel tot de Bayshore Expressway, zodat een volledige ring ontstaat via deze laatste snelweg. De C2 zelf vormt sindsdien een driekwartsring. Dit deel van de snelweg opende op 7 maart 2015 voor het verkeer.[1][2][3] De Yamate Tunnel is daarmee 19,3 kilometer lang, de op één na langste tunnel ter wereld en langste tweebuizige tunnel.
Openstellingsgeschiedenis
Van | Naar | Lengte | Datum |
---|---|---|---|
Senju-shimbashi IC | Hokiriki JCT | 3 km | 30-03-1982 |
Hokiriki JCT | Yotsuhi IC | 2 km | 30-11-1983 |
Yotsugi IC | Kasai JCT | 10 km | 09-09-1987 |
Kohoku JCT | Senju-shimbashi IC | 3 km | 09-09-1987 |
Itabashi JCT | Kohoku JCT | 6 km | 25-12-2002 |
Nishi-Shinjuki JCT | Kumanocho JCT | 7 km | 22-12-2007 |
Ohashi JCT | Nishi-Shinjuki JCT | 3 km | 28-03-2010 |
Oi JCT | Ohashi JCT | 9 km | 07-03-2015 |
Verkeersintensiteiten
In 2015 reden dagelijks 36.000 tot 40.000 voertuigen door het ondergrondse zuidwestelijke deel, stijgend naar 70.000 tot 100.000 voertuigen aan de noordkant van Tokyo en 87.000 voertuigen aan de oostkant van Tokyo.
Referenties