Cheonsa Bridge
| 천사대교 | |
|---|---|
| |
| |
| Overspant | Gele Zee |
| Rijstroken | 1x2 |
| Totale lengte | 7.260 meter |
| Hoofdoverspanning | 2 x 650 meter |
| Hoogte brugdek | ? meter |
| Openstelling | 04-04-2019 |
| Verkeersintensiteit | ? mvt/etmaal |
| Locatie | kaart |
De Cheonsa Bridge (Koreaans: 천사대교, cheonsadaegyo), ook wel de Sinan Cheonsa Bridge (Koreaans: 신안 천사대교, sin-an cheonsadaegyo) is een brugverbinding in Zuid-Korea, bestaande uit een hangbrug met twee overspanningen, een tuibrug en een lange liggerbrug. De totale brug is 7,2 kilometer lang.
Kenmerken
De Cheonsa Bridge is een in totaal 7.260 meter lange brugverbinding, bestaande uit een tweevoudige hangbrug met twee overspanningen van 650 meter achter elkaar en een tuibrug met een overspanning van 505 meter. De hangbrug en tuibrug sluiten niet op elkaar aan, maar overspannen aparte zeestraten. Tussen beide hoofdbruggen bevindt zich een 1.800 meter lange liggerbrug, en tevens zijn er liggerbruggen tussen de hangbrug en tuibrug en het landhoofd op de eilanden. De brug heeft een relatief smal brugdek van 11,5 meter, met een enkelbaans weg met één rijstrook per richting.
De brug verbinding is onderdeel van National Route 2 ten westen van Mokpo, het is één van de vele bruggen in de archipel. De Cheonsa Bridge verbindt het eiland Sinan met kleinere eilanden ten westen van de stad Mokpo. De wegverbinding is inclusief de delen op de eilanden 10,8 kilometer lang. De brug is gelegen in ondiep zeewater van de Gele Zee, maar niet in open zee, het zeegebied ligt hier omringd met bewoonde eilanden met heuvels.
Geschiedenis
De bouw van de brug duurde bijna 9 jaar. Tussen 2001 en 2005 zijn de eerste studies uitgewerkt wat leidde tot een ontwerp. In 2007 werd de brug opgenomen in de begroting van Zuid-Korea. De bouw begon officieel op 15 september 2010. De brug is vervolgens na 8,5 jaar bouwtijd op 4 april 2019 opengesteld voor het verkeer.[1][2] Bij openstelling was het de op vier na langste brug in Zuid-Korea en de eerste die een combinatie van een hangbrug en tuibrug was, alhoewel beide brugtypen niet direct op elkaar aansluiten.[3][4]