Circuito Nacional de Firmes Especiales

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
De routes van het CNFE.

Het Circuito Nacional de Firmes Especiales (CNFE) van 1926 was de eerste modernisatie van het wegennet van Spanje in het autotijdperk. Het plan omvatte een serie wegen die zouden opgewaardeerd tot de eerste moderne verharde wegen.

Geschiedenis

Begin 20e eeuw begon het wagenpark van Spanje te ontwikkelen, met name vanaf begin jaren '20. Het wegennet was echter in slechte conditie, grotendeels onverhard, bestaande uit gravelwegen, zandwegen en her en der nog Romeinse plaveisel. Doorgaans waren alleen de wegen in de bebouwde kom verhard. In de jaren '20 begonnen plannen te ontstaan om wegen te verharden met asfalt. Dit leidde tot het Circuito Nacional de Firmes Especiales (CNFE) in 1926.

Vanaf eind jaren '20 en begin jaren '30 begon het recreatieverkeer op gang te komen, met name op zondagen. De gemiddelde verkeersintensiteit op Spaanse hoofdwegen in die tijd was 200 voertuigen per dag, maar rond Madrid werden intensiteiten van 1.600 voertuigen per dag gemeten op wegen die daar nauwelijks geschikt voor waren, en op piekmomenten begonnen de eerste files te ontstaan. Toen in april 1931 de Tweede Spaanse Republiek werd uitgeroepen werd het Ministerio de Obras Públicas (ministerie van publieke werken) opgericht, dat een afsplitsing was van het op dat moment bestaande Ministerio de Fomento (ministerie van ontwikkeling). De staatswegen kwamen in het beheer van de Dirección General de Caminos (generaal directoraat van de wegen), waarmee het Circuito Nacional de Firmes Especiales formeel ophield te bestaan.[1]

In 1934 werd de eerste wegcode ingevoerd als antwoord op de snelle ontwikkeling van de auto-industrie. De maximumsnelheid voor vrachtwagens werd verhoogd van 35 km/h naar 80 km/h en de maximumsnelheid voor bussen werd geschrapt.[2]

De uitvoering van het plan werd onderbroken tijdens de Spaanse burgeroorlog, die van 1936 tot 1939 plaatsvond. Met name in de conflictgebieden werden veel wegen beschadigd of verwoest. De belangrijkste conflictgebieden waren in het noorden en oosten van Spanje, evenals rond Madrid. Madrid zelf en de gebieden ten oosten en zuidoosten er van tot aan de Middellandse Zee hadden geen schade opgelopen, omdat hier niet gevochten was. Dit geldt ook voor de westelijke helft van Spanje, die al vanaf het begin van de burgeroorlog onder controle van de nationalisten stonden.

Kenmerken

De eerste generatie verharde wegen waren eenvoudig, veelal werden de bestaande wegen verhard. Er werden geen grote upgrades aan het alignement uitgevoerd, de wegen volgden de contouren van het landschap en waren vaak smal en bochtig. Alleen kleine tracéaanpassingen werden doorgevoerd, bijvoorbeeld bochtafsnijdingen van oude landwegen. De wegen hadden nog geen specifieke ontwerpsnelheid, alhoewel voor vrachtwagens en bussen een snelheid van 30-35 km/h werd aangehouden.[3] Een doelstelling was een gemiddelde snelheid van 65 km/h op de verbindingen Madrid - Irún, Madrid - Barcelona en Madrid - Sevilla.

Wegnummering

Er werd een wegnummering met Romeinse cijfers ingevoerd om de routes aan te duiden, deze nummers waren aangegeven op kilometerpalen maar echte bewegwijzering was er nauwelijks.[4] Deze routenummers werden "itinerarios" genoemd, met daarbij de "radiales" en "transversales".[5]

Lijst van routes

Radiales

# traject huidige weg
I Madrid - Burgos - San Sebastián - Irun (F) N-I.svg
II Burgos - Santander N-623.svg
III Madrid - Valladolid - León - Oviedo N-VI.svg N-601.svgN-630.svg
IV Villacastín - Ávila - Salamanca - Zamora - Ponferrada - Lugo - A Coruña N-110.svgN-501.svgN-630.svgN-VI.svg
V Ponferrada - Ourense - Vigo / Tui (P) N-120.svgN-550.svg
VI Salamanca - La Fregenada (P) CL-517.svg
VII Madrid - Trujillo - Miajadas - Mérida - Badajoz (P) N-V.svg
VIII Madrid - Toledo - Miajadas N-401.svgCM-401.svgN-502.svgCM-411.svgEX-102.svg
IX Madrid - Ocaña - Bailén - Córdoba - Sevilla - Cádiz N-IV.svg
X Bailén - Jaén - Granada - Motril N-323.svg
XI Ocaña - Albacete - Murcia - Cartagena N-301.svg
XII Madrid - Valencia N-III.svg
XIII Madrid - Guadalajara - Zaragoza - Lleida - Barcelona - La Jonquera (F) N-II.svg

Transversales

# traject huidige weg
I-II San Sebastián - Bilbao - Santander N-634.svg
II-IV Santander - Oviedo - Betanzos / Ferrol N-634.svgLU-861.svgAC-861.svg
III-IV León - Astorga N-120.svg
I-IV Burgos - Valladolid - Salamanca N-620.svg
VII-IX Trujillo - Cáceres - Mérida - Sevilla N-521.svgN-630.svg
IX-X San Fernando - Algeciras - Málaga - Motril N-340.svg
X-XI Motril - Almería - Murcia N-340.svg
XI-XII Murcia - Alicante - Valencia N-340.svgN-332.svg
XII-XIII Valencia - Castellón - Tarragona - Barcelona N-340.svg

Referenties

  1. ↑ 1931. Los domingueros en la Segunda República | aecarretera.com
  2. ↑ 1934. El Código de la Circulación | aecarretera.com
  3. ↑ 1926. El Circuito Nacional del Firmes Especiales | aecarretera.com
  4. ↑ Hitos de granito anteriores al Plan Peña | lascarreterasdeextremadura.blogspot.com
  5. ↑ El Circuito Nacional de Firmes Especiales | carreterashistoricas.blogspot.nl
Wegenplannen in Spanje

Circuito Nacional de Firmes Especiales (1926) • Plan Peña (1940) • Plan de Modernización de carreteras (1950) • 1e Plan General de Carreteras (1961) • Plan REDIA (1967) • Programa de Autopistas Nacionales Españolas (1967) • 2e Plan General de Carreteras (1984) • Plan Director de Infraestructuras (1993) • Programa de Autopistas de Peaje (1997) • Plan de Infraestructuras (2000) • Plan Estratégico de Infraestructuras y Transporte (2005) • Plan de Infraestructuras, Transporte y Vivienda (2012) • Plan Extraordinario de Inversión en Carreteras (2017)

Overgenomen van "https://www.wegenwiki.nl/index.php?title=Circuito_Nacional_de_Firmes_Especiales&oldid=277786"