Mexico City

Mexico City.

Mexico City, Ciudad de México of kortweg México (Nederlands exoniem: Mexico-stad) is de hoofdstad van Mexico. De stad zelf telt 9.210.000 inwoners, met een stedelijk gebied van 21,8 miljoen inwoners, één van de grootste ter wereld. De stedelijke regio staat bekend als de "Valle de México".

Inleiding

De ontwikkeling van het stedelijk gebied van Mexico City.

Mexico City ligt centraal gelegen in Mexico, in een brede vallei, die de Valle de México heet. Het stedelijk gebied omvat het Distrito Federal (D.F.) en delen van de omgrenzende staat México. De stad is hoog gelegen, tussen 2.200 en 2.400 meter boven zeeniveau. Om de stad liggen bergtoppen van meer dan 5.000 meter hoogte. De meeste hiervan zijn vulkanen en de toppen zijn sneeuwbedekt gedurende het gehele jaar. De 5.410 meter hoge Popocatépetl is de hoogste piek nabij Mexico City en is de op één na hoogste berg van het land. Het stedelijk gebied van Mexico City is dichtbebouwd met een hoge bevolkingsdichtheid. De agglomeratie meet zo'n 50 kilometer van oost naar west en 60 kilometer van noord naar zuid, en neemt snel in omvang toe. De stad zelf is dichtbebouwd met flats en wolkenkrabbers. De oudere ring van voorsteden bestaan grotendeels uit dichtbebouwde laagbouw, soms in een grootschalig gridnetwerk. De nieuwere voorsteden zijn aanzienlijk moderner met vrijstaande huizen en rijtjeshuizen en hebben een sterk planmatig karakter.

Mexico City is gelegen in een kom, waar weinig neerslag valt. Doordat er vaak een inversie aanwezig is, is de smog in de regio één van de ergste ter wereld. Uitlaatgassen van fabrieken, stedelijke bronnen en verkeer accumuleert soms weken achtereen, waardoor er vaak een bruine smogdeken over de stad hangt. De concentraties van zware vervuilende stoffen zoals lood, zwavel en ozon zijn sinds de jaren 90 fors afgenomen. Fijnstof blijft een probleem vanwege veel opgedroogde zoutmeren in de regio. In de jaren 90 was de luchtvervuiling bijna 40 keer zo erg als in Los Angeles, maar is sindsdien verbeterd. Desondanks blijft het een belangrijk probleem in de regio. De neerslag is met circa 820 millimeter vergelijkbaar met Nederland, maar het grote verschil is dat de neerslag grotendeels van juni tot september valt, de rest van het jaar is behoorlijk droog. Binnen de stad is sneeuwval een zeldzaamheid in tegenstelling tot de omliggende bergen.

Mexico City was oorspronkelijk een federaal district, een Distrito Federal (D.F.), maar deze status werd in 2016 beëindigd om de stad meer autonomie vergelijkbaar met de staten van Mexico te geven.

Wegennet

Gezien de enorme omvang van het bevolkingsaantal en de relatief hoge welvaartsstandaard is het verkeer in de stad zeer druk. Alhoewel al in 1925 plannen werden gemaakt voor een stedelijk snelwegennet, is het nooit tot een goed geïntegreerd snelwegennet gekomen, alhoewel in het stedelijk gebied wel circa 200 kilometer autopista ligt. De eerste snelwegen opende in de jaren 50, zowel in de stad als de eerste verbindingen naar andere steden, zoals Querétaro, Cuernavaca en Puebla. Het wegennet kon de onstuimige groei van het stedelijk gebied echter niet bijbenen, en verkeersopstoppingen komen veel voor in de stad, vooral op het onderliggend wegennet, maar ook op de snelwegen. Mexico City kent twee ringwegen, de Circuito Interior, die voor ongeveer viervijfde een snelweg is, en de Periférico Anillo, die een halve snelwegring om de stad vormt aan de west- en zuidzijde van Mexico City. Deze ring is weliswaar volledig, maar de oost- en noordzijde zijn niet als snelweg uitgebouwd. De westring kent een 35 kilometer lang deel dat dubbeldeks is, met twee lagen van 2x3 rijstroken, zodat hier 12 rijstroken beschikbaar zijn. Vanwege het gebrek aan alternatieve verbindingen blijft de Periférico echter kwetsbaar. De Viaducto Miguel Alemán is een oost-westsnelweg door het centrum van Mexico City. Anders dan de naam doet vermoeden ligt hij grotendeels verdiept.

Het snelwegennet van Mexico City.

Mexico City kent enkele bypasses. De Arco Norte is de grote bypass, die 167 kilometer lang is, en doorgaand verkeer verwerkt dat niet in de agglomeratie Mexico City zelf hoeft te zijn. Voor de stad zelf heeft deze snelweg echter geen functie. De Autopista Mexico - Toluca is feitelijk een radiale verbinding, maar vormt deels ook een derde westelijke bypass van Mexico City. De Autopista Chimalhuacan - Huehuetoca vormt een noord/oostelijke bypass door de voorsteden.

Mexico City kent een aantal radiale snelwegen die naar andere grote steden leiden. De Autopista Mexico - Querétaro loopt naar het noorden, en is één van de oudste snelwegen van Mexico. De Autopista Mexico - Puebla loopt oostwaarts, en de Autopista Mexico - Cuernavaca voert zuidwaarts. Deze radiale snelwegen zijn voornamelijk in de jaren 50 aangelegd. Tevens kent de stad enkele kortere radiale snelwegen, zoals de Autopista Mexico - Toluca naar het westen en de Autopista Mexico - Tizayuca naar het noordoosten. Alle radiale snelwegen zijn tolwegen. Zoals alle Mexicaanse tolwegen kennen deze ook een open tolsysteem met op strategische punten tolstations.

Geschiedenis

De eerste planning voor een snelwegennet in de stad Mexico City dateert van 1925, toen stedelijk planner Carlos Contreras een plan opstelde voor Mexico City. In 1938 werd opnieuw een plan opgesteld, waarin ook de circuito interior was opgenomen. De stad had toen amper 1 miljoen inwoners. De eerste snelweg werd in 1950 gerealiseerd, toen het Viaducto Miguel Alemán langs het centrum werd opengesteld in september dat jaar. In de jaren 50 werden ook de eerste radiale tolwegen van Mexico City opengesteld, met name de verbinding naar Querétaro en Puebla, die respectievelijk in 1958 en 1962 werden voltooid. In 1952 werd de Autopista naar Cuernavaca opengesteld, maar onbekend is of dit destijds al een snelweg was. De autopista naar Querétaro was vrij gemakkelijk aan te leggen omdat hij relatief vlak terrein volgde en weinig kunstwerken nodig waren. Dat laatste gold ook voor de autopista naar Puebla, maar deze moest wel significante hoogteverschillen overwinnen, het hoogste punt ligt op 3.200 meter boven zeeniveau. Bijna even hoog zijn de autopistas naar Cuernavaca en Toluca, die ook over meer dan 3.000 meter hoogte liepen. Omdat er weinig rivieren zijn, is het aantal kunstwerken echter beperkt.

Van de latere aanleggeschiedenis in de regio Mexico City is weinig bekend. Wel werd in 2006 een tweede dek op de Periférico Anillo gebouwd en werd in 2009 de Arco Norte opengesteld. In 2010 opende de structuur van de Circuito Exterior Mexiquense rond de noord- en oostkant van de agglomeratie.

Congestie

Mexico City is berucht vanwege de congestie. In 2016 stond Mexico City op nummer 1 in de TomTom Traffic Index, een vorm van de travel time index, wat betekent dat automobilisten in Mexico City de meeste vertraging hebben van 390 steden wereldwijd.