Col de la Bonette
| |
|---|---|
| Col de la Bonette | |
| |
| Hoogte | 2.715 m |
| Weg | M64 |
| Hellingspercentage | 10% |
| Verboden voor aanhangers? | ja |
| Wintersluiting | oktober - mei |
| Opengesteld | 1961 |
| Kaart | kaart |
De Col de la Bonette is een bergpas in Frankrijk, gelegen op de grens van de departementen Alpes-Maritimes en Alpes-de-Haute-Provence. De bergpas zelf is 2.715 meter hoog, een lus verloopt rond de Cime de la Bonette op maximaal 2.802 meter hoogte.
Kenmerken
De Col de la Bonette is een behoorlijk lange bergpas. Vanaf het département Alpes-Maritimes loopt de weg door het dal van de rivier de Tinée. Deze weg begint uiteindelijk in Nice aan de Middellandse Zee. De laatste plaats voor de bergpas is Saint-Étienne-de-Tinée, dat op 1.150 meter hoogte ligt. Daarna begint de klim, die de eerste 4 kilometer nog vrij breed en vlak is, door een dal. Daarna volgt een smaller deel, en zo'n 8 kilometer na Saint-Étienne-de-Tinée volgt de eerste haarspeldbocht, waarbij de weg stijgt naar 1.500 meter. Daarna stijgt men relatief geleidelijk tot boven de boomgrens. In dit dal zijn de bergen naar het noorden kaal, maar naar het zuiden bebost. Ruim 10 kilometer na Saint-Étienne-de-Tinée begint de serieuze klim, via een serie haarspeldbochten stijgt men van 1.800 naar 2.200 meter. Men doorkruist daarbij een spookdorp met ruïnes. Daarna volgt een vrij lang stuk van ongeveer 7 kilometer tot aan de Col de la Bonette. Dit deel is redelijk bochtig en niet breed, maar niet uitgesproken steil en kent ook geen haarspeldbochten meer. Men bereikt dan de 2.715 meter hoge Col de la Bonette.
Bovenop de Col de la Bonette is een lus rond de bergtop Cime de la Bonette. Dit deel is eigenlijk geen onderdeel van de algemene bergpas (technisch gezien is het ook geen berg'pas'). Het hoogste punt van de weg ligt op 2.802 meter, vanwaar men naar de top van de Cime de la Bonette kan wandelen in 5 tot 10 minuten. De Cime de la Bonette is 2.860 meter hoog en geeft een panoramisch uitzicht op de omgeving. In de omgeving ontbreken bergen met eeuwige sneeuw of gletsjers. De aanblik bestaat voornamelijk uit rotsen.
De Col de la Bonette ligt op de grens met het département Alpes-de-Haute-Provence. Aan de noordkant volgt de afdaling naar Jausiers. Vlak na de Col de la Bonette volgt de 2.680 meter hoge Col de Restefond, beide cols worden onder de gemeenschappelijke naam 'Col de la Bonette-Restefond' aangeduid. De eerste 3 kilometer vanaf de top is niet erg bochtig, maar daarna volgt een serie haarspeldbochten waarbij men afdaalt van 2.600 naar 2.100 meter. De overgang naar de groenere dalen met bebossing is vrij abrupt. De afdaling naar Jausiers is relatief lang, Jausiers ligt op slechts 1.200 meter hoogte. De route van Saint-Étienne-de-Tinée tot Jausiers is 47 kilometer lang.
Hoogste weg van Europa?
Diverse borden op de route naar de Col de la Bonette geven aan dat het de hoogste weg van Europa is. Dit is niet correct. De bergpas zelf ligt op 2.715 meter hoogte, er zijn diverse hogere Alpenpassen hoger: bijvoorbeeld de iets noordelijker in Frankrijk gelegen Col de l'Iseran. De weg rond de Cime de la Bonette is tevens niet de hoogste weg van Europa, de Ötztaler Gletscherstraße in Oostenrijk is hoger. Er is een geasfalteerde weg naar de Veleta in Spanje, die tot 3.394 meter hoogte loopt. Deze weg is echter niet publiek toegankelijk boven 2.500 meter hoogte. Hierdoor is de lus rond de Cime de la Bonette de op één na hoogste publiek toegankelijke weg van Europa. Het is de hoogste weg die niet doodloopt.
Hoogte van de pas
Een col is in geografische zin het laagste punt tussen twee bergtoppen of bergketens. De Col de la Bonette is dit eigenlijk niet. Het laagste punt is de 2.454 meter hoge Col de la Moutière die 1,7 kilometer ten zuidwesten van de Col de la Bonette ligt. Deze pas is goed zichtbaar vanaf de lus rond de Cime de la Bonette. Geografisch gezien is de eigenlijke col dus bijna 300 meter lager dan de pashoogte en 350 meter lager dan het hoogste punt van de weg.
Historisch gezien is de Col de Restefonds de primaire verbinding, bij de bouw van de Maginot-linie zijn fortificaties op zowel de Col de Restefonds als de Col de la Moutière gerealiseerd. Vanaf Col de la Moutière gaat er een gravelweg naar de Col de Restefonds. Echter later in de jaren '60 heeft de wegverbinding via de Col de la Bonette de prioriteit gekregen, waardoor de pashoogte hoger is dan strikt noodzakelijk.
Geschiedenis
In 1860 werd de weg geclassificeerd als een route impériale door Napoleon. Deze route verliep nog niet over de Col de la Bonette, maar iets lager en oostelijker via de Col de Restefond, een 2.680 meter hoge bergpas die thans een gravelweg is die niet in algemeen verkeer is. De Col de Restefond ligt ongeveer 1 kilometer naar het noordoosten.[1] De weg over de Col de la Bonette, evenals de lus rond de Cime de la Bonette, zijn in 1960-1961 aangelegd en is op 1 oktober 1961 officieel geïnaugureerd. De bouw werd uitgevoerd door de Service des Ponts et Chaussées du Département des Alpes-Maritimes. Vanaf 1987 is de weg nog op een aantal punten aangepast door de regio Provence-Alpes-Côte-d'Azur. De weg is later genummerd als de D64, en sinds 2012 aan de kant van het département Alpes-Maritimes als de M64.
