Lijst van bruggen over de Columbia River

Dit is een lijst van bruggen over de Columbia River. De Columbia River is een 1.995 kilometer lange rivier in de Pacific Northwest van Noord-Amerika, zowel gelegen in Canada als de Verenigde Staten.^[1] De Columbia River ontspringt in de Rocky Mountains en stroomt bij Astoria in de Pacifische Oceaan. De rivier stroomt door de Canadese provincie British Columbia en de Amerikaanse staten Washington en Oregon, waar het de grens tussen vormt. Het stroomgebied beslaat nog vijf andere staten. De Columbia River is de grootste rivier in het westen van Noord-Amerika.

Stroomgebied

British Columbia

De Columbia River ontspringt in het Columbia Lake in de Rocky Mountains, een meer op ruim 800 meter boven zeeniveau. De eerste plaats op de route is Invermere. De rivier stroomt door een langgerekte vallei in noordwestelijke richting, geflankeerd door de Rocky Mountains. De eerste wat grotere plaats op de route is Golden. De rivier stroomt dan in het immense Kinbasket Lake, een groot stuwmeer dat gevormd wordt door de Mica Dam. De Columbia River draait hier naar het zuiden, de rest van de rivier in British Columbia wordt gevormd door enorme stuwmeren die erg langwerpig zijn. Na de Mica Dam gaat de rivier over in het volgende stuwmeer, Lake Revelstoke, gevormd door de Revelstoke Dam nabij het stadje Revelstoke. Daarna volgen de 232 kilometer lange Arrow Lakes, een stuwmeer gevormd door de Keenleyside Dam nabij Castlegar. In Castlegar stroomt de Kootenay River in de Columbia. Na Castlegar vormt de Columbia River weer een natuurlijk stromende rivier. Vlak voor de grens met de Verenigde Staten stroomt de Pend Oreille River in de Columbia.

Washington

In Washington state stroomt de Columbia River het Franklin D. Roosevelt Lake in, een 240 kilometer lang stuwmeer dat gevormd wordt door de Grand Coulee Dam, de grootste waterkrachtcentrale in de Verenigde Staten. De Spokane River stroomt ook het stuwmeer in. Het landschap en klimaat verandert op dit deel significant, van een groen bosgebied naar een kale, droge steppe met canyons. Na een traject door een droge canyon volgt het Lake Pateros, waarbij bij Brewster de Okanagan River in de Columbia River stroomt. Dit meer wordt gevormd door de vrij kleine Wells Dam.

Zuidelijker ligt de stad Wenatchee op de oever, dit is de eerste echte stad aan de rivier. Zuidelijk van Wenatchee volgt het Lake Wanapum, een kleiner stuwmeer, waarna de Columbia River door een agrarisch gebied stroomt waaraan de steden Richland, Pasco en Kennewick zijn gelegen. Dit is het tot dan toe grootste stedelijke gebied aan de rivier, en de op één na grootste van de hele rivier. Nabij stroomt de Snake River in de Columbia, de grootste zijrivier. Zuidelijker stroomt de rivier het Lake Wallula in, een stuwmeer die deels de grens met Oregon vormt.

Washington-Oregon

Vanaf het Lake Wallula vormt de Columbia River een grensrivier tussen Washington naar het noorden en Oregon naar het zuiden. Er volgen dan een serie lage stuwdammen. De rivier stroomt langs The Dalles, door het Columbia Plateau. Na The Dalles verandert het landschap drastisch van een droge steppe, deels met woestijnkarakteristieken, naar een gebied met subtropische regenwouden. De rivier vormt hier de Columbia River Canyon, één van de grootste rivierdalen van Noord-Amerika. In de wat ruimere omgeving liggen hoge, met sneeuw bedekte vulkanen, zoals Mount Hood in Oregon en Mount St. Helens en Mount Adams in Washington. Hier ligt de Bonneville Dam, de laatste stuwdam in de Columbia River.

Uiteindelijk stroomt de Columbia River langs Portland, Oregon, dat het grootste stedelijke gebied aan de rivier vormt. De Columbia River is hier deels meer dan 1 kilometer breed. Het centrum van Portland ligt niet aan de Columbia River, maar iets stroomopwaarts van de monding van de Willamette River. De stad Vancouver in Washington ligt wel direct aan de Columbia River. De rivier stroomt hier door een groot dal, eerst nog een stukje noordwaarts, later westwaarts en vormt een steeds grotere monding in de Pacifische Oceaan. De laatste plaats van betekenis aan de rivier is Astoria. De rivier is hier 6 kilometer breed. Tussen twee landtongen volgt dan de overgang naar open oceaan.

Zijrivieren

zijrivier	lengte
Kootenay River	781 km
Pend Oreille River	209 km
Kettle River	281 km
Spokane River	179 km
Okanogan River	185 km
Yakima River	344 km
Snake River	1.735 km
Willamette River	301 km

De Kootenay River, ook wel gespeld als de Kootenai River, stroomt vrijwel langs de bron van de Columbia River maar volgt andere valleien door het zuidoosten van British Columbia, evenals Montana en Idaho. De Pend Oreille River, ook wel gespeld als de Pend-d'Oreille River is relatief kort maar heeft een langere zijrivier in het noordwesten van Montana, namelijk de Flathead River die ook in British Columbia ontspringt. Beide rivieren wateren een omvangrijk gebied af.

Met afstand de grootste zijrivier is de Snake River, die in Wyoming ontspringt en bijna het hele zuiden van Idaho afwatert, evenals delen van Utah en Nevada. Een andere grote zijrivier is de Willamette River, die de dichtstbevolkte streek in Oregon vormt, van oudsher het belangrijkste agrarische gebied in de Pacific Northwest. De stad Portland ligt aan de Willamette River, niet ver van de monding in de Columbia River.

Stuwdammen

Er liggen meer dan 60 stuwdammen in het stroomgebied van de Columbia River, waaronder 14 stuwdammen in de rivier zelf. Grote delen van de rivier zijn ingedamd en stromen niet meer natuurlijk. De bouw van stuwdammen begon begin 20e eeuw en versnelde na de Columbia River Treaty van 1961, waarin Canada en de Verenigde Staten afspraken de bovenloop van de Columbia River in te dammen voor waterkrachtcentrales en het voorkomen van overstromingen. Onderdeel van dit verdrag waren de drie grote stuwdammen in Canada. De stuwdammen maken de Columbia River ook bevaarbaar. Ze voorzien in een groot deel van de hernieuwbare energie in de Pacific Northwest. De Grand Coulee Dam is de grootste waterkrachtcentrale van de Verenigde Staten. De waterkrachtcentrales hebben een capaciteit van 29 GW, bijna de helft van de totale waterkracht in de Verenigde Staten. Dankzij de goedkope en betrouwbare elektriciteitsproductie is er veel energie-intensieve industrie in met name het oosten van Washington, zoals aluminiumproductie en datacenters.

De stuwdammen zijn niet ontworpen als wegverbinding, zowel niet in Canada als niet in de Verenigde Staten. Sommige stuwdammen hebben wel een weg voor dienstvoertuigen, maar geen van de stuwdammen heeft een openbare wegverbinding. Daarvoor moet verkeer van de bruggen gebruik maken.

Debiet

Het gemiddeld debiet bij de monding bedraagt 7.500 m³/s, waarmee de Columbia River de grootste rivier in Noord-Amerika is die in de Pacifische Oceaan uitmondt, en de op drie na grootste afvoer heeft van alle rivieren in de Verenigde Staten.

Het debiet bij de Canadees-Amerikaanse grens bedraagt gemiddeld 2.800 m³/s, voornamelijk smeltwater uit de Rocky Mountains. Het oosten van Washington en Oregon is echter erg droog, de Snake River voert echter wel veel water aan, grotendeels over grotere afstanden omdat het stroomgebied van de Snake River deels ook erg droog is.

De Columbia als vaarweg

De Columbia River is bevaarbaar voor grotere duwbakken vanaf de monding tot Pasco, Washington. De Snake River is nog verder landinwaarts bevaarbaar tot Lewiston, Idaho, de meest landinwaarts gelegen rivierhaven van het westen van de Verenigde Staten. De vaargeul van Vancouver, Washington tot Lewiston, Idaho wordt tot 14 ft (4,3 meter) diepte gehouden.^[2] De Priest Rapids Dam is de eerste stuwdam stroomopwaarts van Pasco die geen sluizen heeft en dus niet te passeren is voor schepen.

De eerste waterwerken om de Columbia River beter bevaarbaar te maken waren de Cascade Locks, een eindje ten oosten van Portland, zodat stoomschepen de Cascades Rapids konden bypassen. Dit project was in 1896 voltooid. Dit is later onder water komen te staan toen de Bonneville Dam werd gerealiseerd.

De 13 meter diepe vaargeul die geschikt is voor zeeschepen bevindt zich op de Lower Columbia River, vanaf de Pacifische Oceaan tot Vancouver, Washington en via de Willamette River tot het centrum van Portland. Dit is tussen 1962 en 1976 uitgebaggerd.

Een riskant punt voor de scheepvaart is de Columbia Bar, op de overgang van de riviermonding naar open oceaan. Dit bestaat uit zandbanken en werd ook wel de Graveyard of the Pacific genoemd. Er zijn kribben gebouwd om de toegang tot de monding van de Columbia River beter bevaarbaar te maken, in 1884 werd de zuidelijke krib gebouwd en in 1914 de noordelijke. De zuidelijke krib is meer dan 4 kilometer lang.

Geschiedenis

De eerste Europeanen die de monding van de Columbia River zagen waren de Engelsman George Vancouver en de Amerikaan Robert Gray in 1792. Gray voer terug en wist de Columbia Bar over te steken naar de monding van de Columbia River en was daarmee de eerste Europeaan die de rivier opvoer. Eén van de speerpunten uit de verkenning van het noordwesten van het continent was de mogelijkheid op de Northwest Passage, waar de Missouri River zou verbinden met een rivier richting de Pacifische Oceaan. Tijdens de Lewis & Clark Expedition van 1804 reisden zij de Missouri River op en ontdekten dat er geen directe verbinding was naar de Columbia River. De expeditie legde een groot deel van de Columbia River af tot aan de monding, en waren de eerste Europeanen die over land naar de Pacifische Oceaan in het noordwesten reisden door wat nu de Verenigde Staten is.

In 1825 werd door de Hudson's Bay Company het Fort Vancouver gesticht op de noordoever van de Columbia River. Vanaf de jaren 1830 begon er een westwaartse migratie van Amerikanen over de Oregon Trail naar de vruchtbare gebieden rond de Willamette River, zij reisden over de Columbia River op het laatste deel van hun reis. De rivier speelde daardoor een grote rol in de vroege ontwikkeling van Oregon. In de periode tot 1846 was er een dispuut over de noordgrens van de Verenigde Staten, de Britten wilden liever een grens op de Columbia River, uiteindelijk werd de 49e breedtegraad gekozen als grens. Oregon werd in 1859 een staat, Washington volgde in 1889.

De Columbia River heeft nog relatief veel klassieke brugvormen, zoals grote cantilever vakwerkbruggen. Er is één hangbrug bij Revelstoke in British Columbia. In Washington State zijn een aantal nieuwere brugvormen die tot de oudste van de Verenigde Staten behoren, zoals tuibruggen en betonnen kokerbruggen. Elders in de VS zijn die relatief weinig gebouwd. De Columbia River heeft nog veel historische bruggen, waar die bijvoorbeeld over de Missouri River al in hoge mate en over de Ohio River in toenemende mate vervangen zijn door meer generieke brugvormen zoals liggerbruggen.