Corredor Bioceánico
De Corredor Bioceánico (Portugees: Corredor Bioceânico, Engels: Bioceanic Corridor) is een transportintegratieproject in Zuid-Amerika, een 2.290 kilometer lange oost-westverbinding tussen Campo Grande in Brazilië en Antofagasta in Chili. De route voert door Brazilië, Paraguay, Argentinië en Chili.
Route
Brazilië
In Brazilië volgt de corridor het westelijk deel van de BR-267 van Campo Grande naar Porto Murtinho, een kleine plaats aan de rivier de Paraguay die ook de grens met Paraguay vormt. Het traject door Brazilië is een moderne verharde weg.
Paraguay
In Paraguay voert de verbinding via de PY15, die door het noorden van de Gran Chaco voert. Dit is een in toenemende mate ontgonnen jungle in het noorden van Paraguay. Er liggen in Paraguay geen grotere plaatsen op de route. De grens met Brazilië wordt gevormd door de río Paraguay, de grens met Argentinië door de río Pilcomayo bij Pozo Hondo.
Argentinië
In Argentinië volgt de route eerst de RP54 vanaf Misión La Paz tot Aguaray, daarna de RN34 zuidwaarts tot in de buurt van General Güemes aan de voet van de Andes. Op dit punt splitst de route zich in twee verbindingen door de Andes, een noordelijke route via de RN9 en RN52 naar de Paso de Jama, en de zuidelijke route via RN51 naar de Paso de Sico. De zuidelijke route voert via de stad Salta, de grootste stad op de route buiten de eindpunten Campo Grande en Antofagasta. Beide routes in Argentinië bereiken meer dan 4.000 meter boven zeeniveau.
Chili
In Chili is feitelijk een netwerk van wegen onderdeel van de Corredor Bioceánico. Op de hoogvlaktes van de Andes komen de noordelijke Ruta 27 en de zuidelijke Ruta 23 samen in San Pedro de Atacama. Wat westelijker bij Calama splitsen deze routes weer, de zuidelijke route volgt de Ruta 25 naar de havenstad Antofagasta, evenals de iets noordelijker gelegen kustplaats Mejillones. De noordelijke route volgt de Ruta 24 vanaf Calama naar Tocopilla, waarbij er ook nog een splitsing is via de Ruta 5 noordwaarts naar de havenstad Iquique.
Geschiedenis
Historisch gezien zijn er in een groot deel van Zuid-Amerika geen doorgaande verbindingen tussen de oostkust en westkust van het continent. De eerste was de historische Camino Real del Oeste die door de Andes tussen Argentinië en Chili verliep. Deze wegverbinding werd later opgewaardeerd, culminerend in de Túnel del Cristo Redentor op de grens van Argentinië en Chili in 1980. Dit was de eerste wintervaste verbinding over de Andes tussen oost en west.
Daarvoor waren er al wel verbindingen mogelijk die meer diagonaal door de Andes gingen, zoals vanaf Argentinië via Bolivia naar Chili en Peru. In het noorden was er geen oost-westverbinding vanwege de dichte jungle van de Amazone en de grote rivieren zonder bruggen.
In 1997 werd een internationale samenwerking gestart voor het verbeteren van oost-westroutes door het binnenland van Zuid-Amerika. In 2015 werd een verdrag gesloten tussen de betrokken landen om de wegverbinding te realiseren. Het maakte gebruik van al eerder aangelegde wegen (vooral in Brazilië en Chili), en op te waarderen wegen. Vanwege het al goed uitgebouwde netwerk van wegen in Brazilië begint de corridor niet aan de Braziliaanse oostkust, maar verder landinwaarts in Campo Grande. De route bypasst Bolivia. In 2022 werd het eerste deel van de Corredor Biocéanico in Paraguay geasfalteerd.[1]
Toekomst
De Corredor Bioceánico is inmiddels relatief ver ontwikkeld, behalve het middendeel door Paraguay en delen in de Argentijnse Andes. Voor 2022 was er in Paraguay nog geen enkel deel verhard. Ook ontbreekt er nog een grensbrug over de río Paraguay op de grens van Brazilië en Paraguay, de bouw hiervan begon in 2022.[2][3] Elders is de route wel doorgaand te berijden, op de grens van Paraguay en Argentinië is een eenvoudige grensbrug bij Pozo Hondo. In de Argentijnse Andes is de zuidelijke route via de RN51 nog niet geheel geasfalteerd, maar de noordelijke route via de RN52 wel.
Alternatieve route
Er bestaat nog een andere route tussen oost en west in Zuid-Amerika, de Interoceanic Highway, genaamd de Ruta interoceánica Brasil-Perú in het Spaans en de Rodovia Interoceânica in het Portugees, die een noordelijker gelegen oost-westroute vormt tussen de regio São Paulo en havensteden in Peru. Deze route vormt eveneens een bypass van Bolivia. Het grootste deel van deze route wordt gevormd door de Braziliaanse BR-364. Deze route is ook doorgaand te berijden.
Bypass van Bolivia
Aanvankelijk was het de bedoeling dat de route door Bolivia zou verlopen. De oudere Interoceanic Highway vormt een bypass van Bolivia naar het noorden, terwijl de Corredor Bioceánico een bypass van Bolivia naar het zuiden vormt, waarmee dit land geïsoleerd ligt van internationale transportroutes. In werkelijkheid zijn er wel degelijk oost-westverbindingen naar Brazilië en Chili en Peru. De reden is omdat Bolivia slechte relaties heeft met Chili.