Autopista Costanera Norte
![]() | |||
---|---|---|---|
![]() | |||
G-11 | |||
Begin | Santiago-Oeste | ||
Einde | Santiago-Este | ||
Lengte | 43 km | ||
|
De Autopista Costanera Norte, vaak kortweg de Costanera Norte is een stedelijke autopista in Chili. De snelweg vormt een oost-westroute door de hoofdstad Santiago, en geldt als één van de modernste stedelijke snelwegen van Zuid-Amerika, met een lange tunnel onder de rivier de Río Mapocho. De snelweg is 43 kilometer lang, en bestaat uit een hoofdas, en de aftakking die de Eje Kennedy heet.
Routebeschrijving

De snelweg begint ten westen van Santiago op de Ruta 68, de snelweg naar Valparaíso. De Costanera Norte telt hier 2x2 rijstroken en voert eerst noordoostwaarts, langs de luchthaven van Santiago. Hierna kruist men de Vespucio Norte, de ringweg van Santiago. Oostelijker zijn 2x3 rijstroken beschikbaar, en voert de snelweg over de noordoever van de Río Mapocho oostwaarts richting het centrum. De afritdichtheid is voor een stedelijke snelweg niet bijzonder hoog. Even voor het centrum kruist men de Eje General Vélasquez, waarna een ingewikkeld knooppunt met de Ruta 5 ter hoogte van het centrum volgt. Beide snelwegen lopen een kort stukje naast elkaar, met 12 rijstroken. De snelweg loopt dan voor 3,9 kilometer ondergronds, onder de rivier de Río Mapocho. Dit is één van de weinige snelwegen in de wereld die onder een rivier loopt. Er zijn enkele ondergrondse aansluitingen, waarna de snelweg ten noordoosten van het centrum weer even bovengronds komt, waarna een deels overkapt deel volgt. Vervolgens takt de Eje Kennedy af, die door de wijk Las Condes voert. De hoofdroute blijft de Río Mapocho volgen, door het welvarende noordoosten van Santiago. Men kruist de Autopista Nororiente, die hier begint, waarna de 2x3-snelweg door de zeer welvarende oostelijke wijken van Santiago voert. De snelweg eindigt bij La Dehesa op het onderliggend wegennet.
Eje Kennedy
De Eje Kennedy is een ruim 7 kilometer lange aftakking van de Costanera Norte die met 2x3 rijstroken door de wijk Las Condes loopt, een wijk met vrij veel hoogbouw, waarbij de snelweg tussen de woontorens door loopt. De snelweg loopt op circa 2 kilometer afstand parallel aan de hoofdas van de Costanera Norte. Er zijn vrij veel aansluitingen naar het onderliggend wegennet, waarna de Eje Kennedy in het oosten eindigt.
Geschiedenis
De Costanera Norte betekent letterlijk 'noordelijke oever', verwijzend naar de ligging langs de Río Mapocho door Santiago. Voordat de autosnelweg werd aangelegd bestonden er deels al wegen over dit tracé. Ten noorden van het centrum lag al een weg met 2x3 rijstroken over de oever van de Costanera.
De Eje Kennedy is onder concessie van de Costanera Norte gebracht maar is al een oudere bestaande stadsautoweg die al voor 2000 is aangelegd. Er is weinig over de geschiedenis van de Eje Kennedy bekend. De weg bestond zeker in de jaren '80 al, maar de omgeving is pas later sterk ontwikkeld.
Het grootste deel van de Costanera Norte is in één keer opengesteld tussen de Ruta 68 ten westen van Santiago en Tabancura in het noordoosten van Santiago, een traject van 32 kilometer. Dit deel is op 12 april 2005 opengesteld voor het verkeer.[1] De nieuwe autosnelweg had tunnels onder de bodem van de río Mapocho, overkappingen en complexe aansluitingen en knooppunten. Indertijd was deze snelweg veel moderner dan andere stedelijke snelwegen in Latijns-Amerika. De autosnelweg is onder concessie met een looptijd van 30 jaar aangelegd tot 30 juni 2033.
Omstreeks 2008 is er nog een korte verlenging van 2,5 kilometer lengte verder oostwaarts geopend van Tabancura naar Dehesa. In 2020 is de snelweg nog eens 0,5 kilometer oostwaarts verlengd tot Padre Arteaga.[2]
Tol
De Costanera Norte is een tolweg, met een volledig elektronisch tolsysteem, er zijn geen tolpoorten. De tol is afhankelijk van de drukte op de snelweg. De tol variëerde in 2011 van 44 pesos per kilometer in de dalperiode tot 127 pesos per kilometer in de spits.[3]
Verkeersintensiteiten
In 2010 maakten dagelijks zo'n 515.000 voertuigen van de gehele Costanera Norte gebruik. De intensiteiten van de afzonderlijke wegvakken zijn niet bekend.[4]