D100 (Turkije)

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
D100
Begin Edirne (BG)
Einde Doğubayazıt (IR)
Lengte 1.770 km
Route

Edirne

Havsa

Babaeski

Lüleburgaz

Çorlu

Esenyurt

Küçükçekmece

Istanbul

Eurasia Tunnel (5.400 m)

Istanbul

Kadiköy

Gebze

İzmit

Sakarya

Hendek

Düzce

Bolu

Gerede

Çerkeş

Kurşunlu

Tosya

Osmancık

Merzifon

Amasya

Niksar

Suşehri

Erzincan

Aşkale

Erzurum

Horasan

Karaköse

Doğubayazıt

De D100 is een devlet yolu in Turkije. De weg vormt een belangrijke oost-westroute vanaf de grens met Bulgarije nabij Edirne via Istanbul en Erzurum naar de grens met Iran nabij Doğubayazıt. De D100 is de belangrijkste transitroute naar Iran. De route is 1.770 kilometer lang.

Routebeschrijving

De D100 begint op de grens met Bulgarije bij de primaire grensovergang tussen Turkije en de rest van Europa, Kapıkule. Tussen Edirne en Gerede verloopt de D100 voornamelijk parallel aan andere autosnelwegen, namelijk de O-3 in Europees Turkije tussen Edirne en Istanbul en de O-4 tussen Istanbul en Gerede. In Istanbul is de D100 een belangrijke autoweg die grote delen van de zuidkust van het stedelijk gebied ontsluit. Ter hoogte van de Bosporus bestaat een alternatieve route voor vrachtverkeer via de de O-1. Westelijk van Istanbul wordt de D100 voornamelijk gebruikt door verkeer dat de tol op de O-3 wil vermijden. De D100 kent al een heel eind ten westen van Istanbul 2x2 rijstroken. Al 80 kilometer ten westen van het centrum liggen de eerste voorsteden langs de D100. De D100 is in het westen van Istanbul snelwegachtig uitgevoerd, met 2x3 tot 2x4 rijstroken en voortdurend ongelijkvloerse kruisingen. Nabij het oude centrum gaat de D100 via de Eurasia Tunnel onder de Bosporus door.

In het Aziatisch deel van Istanbul voert de D100 vanuit de haven oostwaarts, ook hier als snelwegachtige weg met 2x3 rijstroken en ongelijkvloerse kruisingen. Dit deel loopt parallel aan de O-4, soms er direct naast. Het stedelijk gebied is min of meer ononderbroken tot İzmit, ruim 100 kilometer oostelijker. Oostelijk van Eskihisar telt de weg weer 2x2 rijstroken en is ongelijkvloers, doch substandaard, tot Körfez. In İzmit zijn nog wat ongelijkvloerse kruisingen.

Oostelijk van İzmit blijft de D100 2x2 rijstroken tellen en loopt parallel aan de O-4. De weg verloopt door tal van bebouwde kommen en is incidenteel ongelijkvloers. Ook hier wordt de D100 gebruikt door verkeer dat de tol op de O-4 wil mijden. Ten westen van Bolu verloopt de D100 over een bochtige bergpas van 900 meter hoog. Vanaf Gerede, zo'n 100 kilometer ten noorden van Ankara buigt de O-4 naar het zuiden af, vanaf dit punt is de D100 een cruciale doorgaande verbinding, alhoewel hij verder oostelijk niet veel grote steden aandoet.

De weg verloopt continu met 2x2 rijstroken over een kaal en hoog plateau, met bergruggen in de omgeving. De weg loopt eerst op zo'n 1.300 meter hoogte, maar loopt oostelijker wat lager, op zo'n 500 meter. Alleen rondom de grootste plaatsen liggen echte rondwegen, zoals bij Merzifon en Erzurum. Elders gaat de D100 veelal door de bebouwde kommen. Het landschap varieert van brede valleien tot enkele smalle dalen met hogere bergen rondom. Er liggen tal van kleine stadjes op de route, maar geen echt grote steden, in het oosten van Turkije is vooral de stad Erzurum van belang. De weg stijgt in het oosten ook, bij Erzurum loopt de D100 op zo'n 1.900 meter hoogte. Dit deel bestaat voornamelijk uit kale hoogvlakte. Ten oosten van Erzurum heeft de reiziger uitzicht op de beroemde Ararat, die 5.137 meter hoog is en de hoogste berg van Turkije is. Doordat de D100 over een plateau loopt heeft men al van verre uitzicht op deze permanent besneeuwde berg. De laatste grotere stad, Doğubayazıt, ligt aan de voet ervan. Bij Gürbulak volgt de grens met Iran. Er is een omvangrijk grenscomplex, met name aan Iraanse zijde. De vierstrooks Iraanse Highway 32 gaat verder naar Tabriz en Tehran.

Geschiedenis

De D100 is van oudsher de belangrijkste route tussen Europa en Azië, en transitroute naar Iran. De E5 in het E-wegennet van 1950 liep over de D100 en zeker in Istanbul komt dit wegnummer E5 nog wel eens terug wanneer het over de D100 gaat. Toen pioniers van het autotoerisme in de jaren ‘30 van de twintigste eeuw conferenties organiseerden over de uitbouw van een route London-Istanbul-Bagdad, zagen zij het Turkse deel voor zich over de D100.

In de regio Istanbul zijn delen van de D100 snelwegachtig uitgebouwd, met 2x3 rijstroken en ongelijkvloerse kruisingen om aan de stormachtige bevolkingsgroei in de regio te voldoen. Tussen 1987 en 1997 is de O-3 parallel aan de D100 aangelegd tussen Edirne en Istanbul. Vanaf 1990 werd de O-4 parallel aan de D100 aangelegd, het laatste deel hiervan was de tunnel bij Bolu in 2007, waardoor de D100 in het westen van Turkije geen doorgaand belang meer heeft, maar nog wel gebruikt wordt door verkeer dat de tol op de O-3 en O-4 vermijdt, met name vrachtverkeer.

Oostelijk van Gerede is de D100 geleidelijk uitgebouwd naar 2x2 rijstroken, de laatste delen zijn in 2010-2011 in het oosten van Turkije naar 2x2 rijstroken verbreed.

In 2015-2016 is de D100 aan de Europese kant van Istanbul verbreed naar 2x4 rijstroken en gemoderniseerd, in aanloop naar de openstelling van de Eurasia Tunnel op 20 december 2016. De weg is hierbij ongelijkvloers gemaakt. Het Aziatische deel van de D100 in Istanbul was al ongelijkvloers tot aan de O-1.

Verkeersintensiteiten

Dagelijks rijden 6.000 tot 12.000 voertuigen parallel aan de O-3 in Europees Turkije. Dit stijgt naar 30.000 voertuigen aan de rand van Istanbul. Van Istanbul zelf zijn geen gegevens bekend, vermoedelijk reden hier tussen 100.000 en 150.000 voertuigen per etmaal. Oostelijker reden zo'n 30.000 tot 60.000 voertuigen tussen Istanbul en İzmit. Oostelijk van İzmit daalt dit geleidelijk van 20.000 naar 8.000 voertuigen bij Düzce. Verder reden 6.000 tot 9.000 voertuigen verder oostelijk tussen Düzce en Gerede. Oostelijk van Gerede reden 10.000 voertuigen, dalend naar 7.000 verder oostelijk door het binnenland van Turkije, waar geen grotere steden liggen. Dit aantal is vrij stabiel, maar stijgt wat naar 15.000 voertuigen bij Amasya. Hier gaat veel verkeer richting Samsun van de D100 af en reden nog zo'n 3.000 voertuigen oostelijk van Amasya, richting Erzincan. Dit stijgt naar zo'n 8.000 voertuigen bij Erzurum en 2.500 voertuigen verder tot Doğubayazıt. Bij de Iraanse grens reden 2.800 voertuigen per etmaal, waarvan de helft vrachtwagens.

Referenties


Devlet yolları in Turkije

Oost-westroutes

D010D016D020D030D040D050D052D060D070D080D100D110D120D130D140D150D160D170D180D190D200D210D220D230D240D250D260D270D280D290D300D302D310D320D330D340D350D360D370D380D390D400D410D420D430D440

Noord-zuidroutes

D505D515D525D550D555D565D567D569D571D573D575D585D587D595D605D615D625D635D645D650D655D665D675D685D687D695D696D705D715D750D753D755D757D759D765D775D785D805D815D817D825D835D850D851D855D865D875D877D883D885D887D905D915D925D950D955D957D959D965D975D977