E14 (Zweden)
![]() | |||
---|---|---|---|
E14 | |||
Begin | Storlien (N) | ||
Einde | Sundsvall | ||
Lengte | 350 km | ||
|
De E14 is een Europese weg in Zweden. De weg vormt een oost-westroute door het midden van het land, vanaf de grens met Noorwegen bij Storlien tot aan de E4 bij Sundsvall. De weg is 350 kilometer lang.
Routebeschrijving
De E14 begint op de grens met Noorwegen bij het dorpje Storlien. Aan Noorse zijde gaat de E14 verder naar Trondheim. De E14 verloopt hier op zo'n 550 meter boven zeeniveau, in een laag berggebied met afgeplatte toppen en verspreid wat bomen, maar geen aaneengesloten bossen zoals elders. De E14 voert oostwaarts door een dunbevolkt gebied, en passeert door het midden van Jämtland. Tot aan Are is het gebied bergachtig, daarna wordt het vlakker en dichter bebost. Men passeert een aantal grotere meren, waarvan het Storsjön bij Östersund het grootste is. Östersund is tevens de eerste grotere plaats op de route, en een belangrijk centrum in midden-Zweden. Men kruist er de E45 en de RV 87. Ten zuiden van Östersund zijn de E14 en E45 kortstondig dubbelgenummerd, waarna de E14 oostwaarts afbuigt en met een flauwe boog naar Sundsvall loopt. Er zijn slechts een paar dorpen op de route. Het landschap is glooiend en overwegend bebost. Op de route liggen diverse meren. Het laatste deel van de route voert door Sundsvall, de grootste stad op de E14. In Sundsvall eindigt de E14 op de E4.
Geschiedenis
De weg was oorspronkelijk als de riksväg 14 genummerd tussen de Noorse grens en Sundsvall. Vanaf 1962 was de route tussen Trondheim en Sundsvall als de E75 genummerd, wat in 1992 is hernummerd naar E14. Voor 1985 verliep de E14 vanaf Trieste via Salzburg, Praha en Szczecin naar Ystad en Malmö in het uiterste zuiden van Zweden. Voordat de weg als E-weg werd genummerd, was de route tussen 1945 en 1962 als de riksväg 14 genummerd.
Voor 1900 verliep de weg over talloze lokale wegen en was smal en onlogisch. Het westelijke deel tussen de Noorse grens en Duved is pas in 1958 opengesteld, daarvoor verliep de route noordelijker naar Trondheim, wat nu de LV 322 in Zweden en de fylkesvei 72 in Noorwegen is. Vanaf de jaren 60 is de weg gemoderniseerd, verbreed en over nieuwe tracés gebouwd. Tussen 1963 en 1965 is de bypass van Åre gebouwd. In twee fases in 1985-1995 opende de ongelijkvloerse bypass van Östersund. In 2005 opende een tunnel bij Åre.
Verkeersintensiteiten
Zo'n 1.300 voertuigen steken dagelijks de grens met Noorwegen over, voornamelijk lokaal verkeer uit Noorwegen dat goedkoop in Zweden boodschappen wil doen, want de intensiteit daalt verder oostelijk naar zo'n 850 voertuigen. Dit stijgt naar zo'n 1.800 voertuigen voor Åre en 2.000 tot 4.500 voertuigen tussen Åre en Östersund. Het drukste punt langs Östersund telt 11.500 voertuigen, dalend naar 3.000 voertuigen na de splitsing met de E45. Het rustigste punt tussen Östersund en Sundsvall telt zo'n 1.300 voertuigen, om vervolgens geleidelijk te stijgen naar maximaal 16.100 voertuigen in het centrum van Sundsvall.[1]
Referenties
|