EN100 (Angola)
![]() | |||
---|---|---|---|
EN100 / N100 | |||
Begin | Massabi | ||
Einde | Foz do Cunene | ||
Lengte | 1.800 km | ||
|
De EN100 of N100, voluit de Estrada Nacional nº 100, is een estrada nacional in Angola. De weg vormt een noord-zuidroute langs de kust, vanaf Massabi aan de grens met de Republiek Congo in het noorden tot Foz do Cunene aan de grens met Namibië in het zuiden. De weg verloopt door de exclave Cabinda en via de grotere steden Luanda, Benguela en Moçâmedes. De weg is bij benadering 1.800 kilometer lang.
Routebeschrijving
Cabinda
De EN100 begint op de grens met de Republiek Congo in de noordelijke exclave Cabinda. Aan Congolese zijde sluit de N4 aan naar Pointe-Noire. De weg legt 120 kilometer door Cabinda af, parallel aan de kust. Het terrein is vlak en bestaat uit een mix van bos en weiland. De gehele route door Cabinda is geasfalteerd. Een vrij lang stuk voert door bebouwd gebied door de stad Cabinda, waarbij de weg deels 2x2 rijstroken telt. Ten zuiden van de stad Cabinda bereikt men de grens met de Democratische Republiek Congo waar een onverharde weg verder gaat naar de nabijgelegen stad Muanda, waar de N1 uit Kinshasa eindigt.
Noordelijk Angola
De EN100 begint 40 kilometer zuidelijker weer in de stad Soyo, dat bij de monding van de machtige rivier de Congo in de Atlantische Oceaan ligt. In deze regio is geen brug over de rivier. De Autoestrada N'zeto - Soyo verloopt parallel of over de EN100 tussen Soyo en N'Zeto. Bij de stad N'Zeto sluit de EN210 aan. De EN100 steekt hier de monding van de rivier de Mebridege over. De weg voert dan zuidwaarts, parallel aan de Angolese kust. Dit gebied is een savanne met verspreide begroeiing. De bevolkingsdichtheid is betrekkelijk laag. De EN100 is hier een moderne verharde weg en kruist ter hoogte van Ambriz de EN220. De EN100 is daarna een snelle asfaltweg door de savanne naar de hoofdstad Luanda. Dit traject verloopt wat verder landinwaarts.
Regio Luanda
De EN100 voert dan bijna 80 kilometer door het bebouwde gebied van Luanda, de hoofdstad van Angola. Ten noorden van de stad sluit de EN225 aan. De passage door Luanda kent gescheiden rijbanen en telt 2x2 tot 2x3 rijstroken. De weg verloopt via het centrum, maar doorgaand verkeer kan ook Via Expresso gebruiken als bypass van Luanda. De EN100 voert langs het havengebied van Luanda, door het centrum en vervolgens langs de kust door de zuidelijke buitenwijken en voorsteden. Na het ronden van de westkaap in deze regio verlaat men het stedelijk gebied van Luanda.
Zuidelijk Angola

De EN100 begint dan aan een lange route zuidwaarts, parallel aan de kust. De afstand tot de kust varieert van nabij tot enkele tientallen kilometers. Een groot deel van de kustregio is relatief dunbevolkt, het klimaat wordt naar het zuiden toe steeds droger en woestijnachtiger. De EN100 is hier tot ver zuidwaarts verhard, tot ter hoogte van Tômbua. De weg is grotendeels een modern aangelegde weg met een brede rijbaan die veelal geschikt is voor hogere snelheden.
De weg ontsluit op dit traject een aantal belangrijke kuststeden, zoals Lobito, Benguela en Moçâmedes. In deze steden liggen ook trajecten met 2x2 rijstroken. Vanuit deze steden gaan belangrijke wegen landinwaarts. Het terrein wordt naar het zuiden toe steeds meer een woestijn, vooral ten zuiden van Lobito. Op delen van het traject is het terrein bergachtiger, met een aantal hellingen en haarspeldbochten.
Op het zuidelijkste deel van de route is de EN100 een onverharde weg, het eerste deel ten zuiden van Tômbua heeft nog het karakter van een enigszins verbeterde zandweg, maar zuidelijker zijn het niet meer dan sporen in het zand. De onverharde weg voert meer richting de grensrivier Kunene met Namibië. Plankaarten geven meer een route naar het zuidwesten richting de kust bij Foz do Cunene aan, maar hier verloopt geen weg. In de wijde regio is echter geen grensovergang met Namibië.
Geschiedenis
Het wegennet van Angola was tijdens de Portugese koloniale periode maar beperkt ontwikkeld. Oorspronkelijk was maar een heel klein deel verhard tussen Luanda en Sumbe (circa 400 kilometer), evenals in een aantal steden, en een traject van Moçâmedes naar Tômbua in het zuiden van Angola. De route werd tijdens de Angolese burgeroorlog amper ontwikkeld of raakte verder beschadigd. In de eerste jaren na het einde van de burgeroorlog in 2002 werden delen van de weg verhard, met name verder zuidwaarts tot Benguela. Omstreeks 2009-2011 is het 93 kilometer lange deel tussen Moçâmedes en Tômbua in het zuiden van Angola gemoderniseerd.[1] In de periode 2010-2014 is de weg door de exclave Cabinda volledig verhard tot aan beide grenzen. Ook is in die tijd de weg van N'Zeto naar Luanda verhard. Tussen 2010 en 2020 is in fases de weg zuidwaarts verhard van Benguela naar Moçâmedes, de laatste delen werden in 2020-2021 ten noorden van Moçâmedes grotendeels verhard.[2] De upgrade was toen echter nog niet voltooid, met onvoltooide bruggen.[3][4]
Tussen 2009 en 2017 is het noordelijke deel tussen N'Zeto en Soya omgevormd tot de Autoestrada N'zeto - Soyo. Onduidelijk is of dit een echte autosnelweg is, of een dubbelbaans weg. Volledige aansluitingen lijken te ontbreken maar de weg voert door vrijwel onbewoond gebied met geen andere verharde wegen.
De EN100 is in veel opzichten de belangrijkste weg van Angola. Het verbindt de hoofdstad met alle kuststeden en daarmee ook de belangrijkste exporthavens van het land. Ook verbindt het de drie geïsoleerde spoorlijnen van Angola met elkaar.
Upgrade in Luanda

De EN100 is de belangrijkste stadsweg van Luanda, die het noorden, het centrum, de haven en het zuiden van de stad met elkaar verbindt. Voor 2000 was bijna de hele weg enkelbaans, met slechts een kort dubbelbaans gedeelte bij het centrum.
Omstreeks 2002 opende de eerste ongelijkvloerse kruising, een viaduct over de Rua Commandante Arguelles ten zuiden van het centrum. Vanaf 2004 is de weg ten zuiden daarvan naar 2x2 rijstroken verbreed, wat omstreeks 2009 zuidwaarts werd verlengd tot modernere flatwijken verder buiten het centrum. In 2008-2012 is een nieuwe weg met 2x3 rijstroken langs het waterfront van het centrum van Luanda aangelegd, dit heet ook wel de Avenida Marginal 4 de Fevereiro. In de periode 2010-2013 is het deel in het noorden van Luanda naar 2x3 rijstroken verbreed. Dankzij de olie-inkomsten kon Angola de weg opwaarderen. Ten noordoosten van het centrum is in 2017 een nieuwe dubbelbaans invalsweg met 2x3 rijstroken aangelegd. Hiermee kon verkeer naar het centrum het havengebied bypassen.
Rond Luanda is ook een autosnelweg aangelegd als bypass, de Via Expressa Fidel Castro,[5] een 54 kilometer lange autosnelweg die een groot deel van het stedelijk gebied bypasst. Deze weg kwam in 2010 gereed.
Referenties
- ↑ ESTRADA NAMIBE-TÔMBWA | seopangola.com
- ↑ Viagem Namibe/Benguela fica mais curta | jornaldeangola.ao
- ↑ Estradas de Lucira têm histórias de arrepiar | jornaldeangola.ao
- ↑ Retomada construção das pontes do troço Moçâmedes/Benguela | angop.ao
- ↑ Via Expressa recebe o nome de Fidel Castro | redeangola.info