EN160 (Angola)

	EN160 / N160
Begin	Sacandica
Einde	Xamavera
Lengte	1.920 km
Route Sacandica Quimbele Sanza Pombo Marimba Cunda Dia Baze Quela Luquembo Quirima Murhango Tempué Longa Cuito Cuanavale Nancova Xamavera

De EN160 of N160, voluit de Estrada Nacional nº 160, is een estrada nacional in Angola. De weg vormt een noord-zuidroute door de oostelijke helft van het land, vanaf de grens met de D.R. Congo bij Sacandica tot aan de grens met Namibië bij Xamavera. De weg doet echter geen steden van betekenis aan en het overgrote deel van de route is een zandweg of ontbreekt zelfs. Het is wel de langste genummerde weg van Angola met een lengte van bij benadering 1.920 kilometer.

Routebeschrijving

Noordelijk Angola

De EN160 begint formeel op de grens met de Democratische Republiek Congo, maar er begint pas een zandweg bij Chigue, 35 kilometer ten zuiden van de grens. Vanaf Quimbele ligt er een verharde weg zuidwaarts. De EN160 ligt hier op ruim 1.000 meter boven zeeniveau en verloopt door een groene savanne met vrij veel bebossing. De EN160 volgt de geasfalteerde weg tot aan Sanza Pombo, hier slaat de route naar het zuidoosten af en volgt een zandweg richting Marimba. Onduidelijk is of deze zandweg doorgaand te berijden is, het gebied is nauwelijks ontwikkeld en de weg is soms niet te volgen op satellietbeelden. Ten zuiden van Quela bereikt men weer een verharde weg, dit is een dubbelnummering met de EN230.

Centraal Angola

Zuidelijk van de EN230 is de EN160 zelf ook een verharde weg naar het zuiden, die later overgaat in een onverharde weg, onduidelijk is hoe lang het verharde deel is tot aan Cuemba. In de omgeving Cuemba is de weg nog gepland, alternatieve routes verlopen westelijker en daarna via de EN250. Dit gebied is een dichtbeboste jungle. Zuidelijker is de route een zandpad, onduidelijk is of deze wel te berijden is voor grotere voertuigen. Dit is een afgelegen streek met zanderige bossen. Tussen Tempué en Longa ontbreekt een circa 100 kilometer lang deel, hier is ook geen zandweg. Van Longa tot Cuito Cuenavale is de weg dubbelgenummerd met de EN280, deze weg is geasfalteerd.

Zuidelijk Angola

Het zuidelijkste deel van de route is niet meer dan een zandpad door rivierdalen die dunbevolkt zijn. De weg is vermoedelijk niet overal doorgaand te berijden. Dit zijn veelal niet meer dan sporen door de zanderige savanne, vaste bruggen over rivieren ontbreken. Het zandpad volgt de rivier de Cuito in zuidoostelijke richting. Deze riviervallei is een groene oase in de verder zanderige savanne. De EN 160 eindigt ten zuiden van Xamavera op de EN295, tegenover de grensrivier de Cubango met Namibië. Ter plaatse is geen grensbrug of veerdienst. Men moet een omweg van 270 kilometer maken om aan de overkant te komen.

Geschiedenis

De EN160 is een aanzienlijk minder belangrijke wegen dan de westelijker gelegen parallel verlopende EN140. De EN160 doet geen steden van betekenis aan en voert lange trajecten door dunbevolkt gebied. In 2020-2021 was van de 1.920 kilometer maar circa 190 kilometer geasfalteerd, exclusief delen die met oost-westroutes samenvallen die wel verhard zijn. Delen van de route zijn vermoedelijk niet doorgaand te berijden met auto's of vrachtauto's. De belangrijkste ontbrekende schakel is een circa 100 kilometer lang deel tussen Tempué en Longa in het zuiden van Angola. Ook ontbreekt het noordelijk grenstraject naar de D.R. Congo.

Voor 2010 was vrijwel geen enkel deel van de EN160 geasfalteerd. Vermoedelijk omstreeks 2013-2015 is een 100 kilometer lang deel tussen Quimbele en Sanza Pomba verhard. Het deel tussen de EN230 bij Mucari en Mussolo is omstreeks 2018-2021 geasfalteerd, oorspronkelijk eindigde de asfaltweg al 15 kilometer ten zuiden van de EN230, maar dit is verlengd tot circa 80 kilometer bij Mussolo en vanaf daar tot Cambundi-Catembo, maar dat is geen onderdeel van de EN160.