EN240 (Angola)
![]() | |||
---|---|---|---|
EN240 / N240 | |||
Begin | Luanda | ||
Einde | Chiluage | ||
Lengte | 1.110 km | ||
|
De EN240 of N240, voluit de Estrada Nacional nº 240, is een estrada nacional in Angola. De weg vormt een oost-westroute door het midden van het land, vanaf de kustplaats Sumbe tot de grens met de D.R. Congo bij Luau. De weg is op het middendeel meer een geplande route dan een daadwerkelijk bestaande verbinding. De EN240 is 1.110 kilometer lang.
Routebeschrijving
De EN240 splitst net ten noorden van de kustplaats Sumbe van de EN100 af en voert dan eerst noordoostwaarts, van de woestijnachtige kust de groenere heuvels en bergen in. De weg kent hier een flinke stijging naar het op 1.000 meter hoogte gelegen stadje Gabela, waar men de EN110 kruist. Dit traject is verhard. Oostelijker verloopt de route als verharde weg over de hooglanden op circa 1.200 meter hoogte. Dit gebied is een hoger gelegen savanne. In Quibala kruist men de belangrijke EN120. De weg is tot aan de EN140 in Mussende verhard.
Het traject tussen Mussende en de EN160 bij Luquembo ontbreekt. Er is geen wegverbinding door de vallei van de rivier de Cuanza. Het ontbrekende deel is hemelsbreed ongeveer 170 kilometer lang. De dubbelnummering met de EN160 is in de praktijk alleen de EN160, omdat de EN240 ook ten oosten van de EN160 ontbreekt. Er begint 90 kilometer oostelijker een zandweg van de EN170 die over een lang traject oostwaarts voert naar Dala, dit is een afgelegen wildernis.
Even ten zuiden van Dala voert de EN240 als verharde weg oostwaarts vanaf de EN180. Deze weg gaat echter snel over in een zandweg, oostelijker wordt deze steeds eenvoudiger, veel meer dan sporen in het zand is het niet. Men bereikt dan de EN190 bij Muconda, vanaf hier is weer een verharde weg naar Luau, een kleine stad in het oosten van Angola nabij de grens met de Democratische Republiek Congo. Aan Congolese zijde gaat een doorgaande, maar onverharde weg verder naar Kiala en uiteindelijk de mijnbouwstreek rond Lubumbashi.
Geschiedenis
De EN240 is in theorie een doorgaande verbinding naar de Democratische Republiek Congo, maar het middendeel ontbreekt grotendeels of is slechts een zandweg. In 2020-2021 was van de 1.110 kilometer alleen het westelijk deel van 280 kilometer tussen Sumbe en Mussende, evenals 130 kilometer op het oostelijk deel van Muconda tot de grens met de D.R. Congo een verharde weg. Het middendeel bestaat in het geheel niet, behalve een theoretische dubbelnummering met de EN160 in de omgeving van Luquembo en Quirima.
In 2011 is het westelijk deel tussen Sumbe en Gabela verhard, grotendeels over de bestaande zandweg. In 2011-2012 is ook het deel tussen Gabela en Quibala verhard. Vanaf 2012 is de weg ook vanaf Quibala naar Mussende verhard, maar dit was pas in 2020 tot aan Mussende voltooid.[1]
Tussen 2009 en 2011 is het oostelijk deel tussen Muconda en de grens met de D.R. Congo over een lengte van 130 kilometer geasfalteerd.[2][3]
Het oostelijkste deel van de weg, alleen tussen Luau en de grens met de D.R. Congo, is formeel een onderdeel van de Trans-Africa Highway 9. Deze route verloopt echter zuidelijker naar Lobito en niet via de EN240 naar Sumbe.