EN295 (Angola)

	EN295 / N295
Begin	EN-100
Einde	Luiana
Lengte	1.350 km
Route Oncócua Naulila Xangongo Ondjiva Savate Cuangar Calai Xamavera Dirico Luiana

De EN295 of N295, voluit de Estrada Nacional nº 295, is een estrada nacional in Angola. De weg vormt de zuidelijkste oost-westroute van het land, vanaf de EN100 in het zuidwesten via Ondjiva naar Luiana in het zuidoosten. Een groot deel van de route is theoretisch bestaat in werkelijkheid niet. Slechts 100 kilometer van de weg is geasfalteerd. De route is bij benadering 1.350 kilometer lang.

Routebeschrijving

De EN295 begint formeel op de EN100 in de Namibwoestijn in het zuidwesten van Angola, maar het westelijkste deel van de weg bestaat feitelijk niet. Vanaf Oncocua ligt er een zandweg van de laagste kwaliteit naar Chabicua, vanaf daar ligt een wat beter zandweg zuidwaarts tot Chitado bij de grens met Namibië. De weg voert vanaf hier op korte afstand parallel aan de Namibische grens oostwaarts. Ook dit traject is een zandweg. Pas vanaf Xangongo ligt er een verharde weg die in het verlengde van de EN105 ligt en zuidoostwaarts door woestijngebied naar Ondjiva voert.

Ondjive is de belangrijkste plaats op de route en een regionaal centrum in het uiterste zuiden van Angola. In Ondjiva kruist men de belangrijke EN120 die de doorgaande verbinding naar Angola vormt. Oostelijk van Ondjiva ontbreekt de weg over hemelsbreed 250 kilometer tot aan Savate.

Vanaf Savate ligt een zandweg in het verlengde van de EN140 die parallel aan de rivier de Cubango verloopt. De weg verloopt dan zuidoostwaarts tot vlak voor de Namibische grens, hier is ook een grensovergang ondanks dat de route onverhard is. Men steekt hier met een brug de Cubango over, waarna de EN295 over de oostelijke, later noordelijke oever loopt. De Cubango vormt vanaf hier de grens met Namibië. De EN295 is op dit traject niet veel meer dan een slecht uitgebouwd zandpad. De weg volgt een lange route langs de Cubango tot Dirico. Bij Dirico steekt men met een brug de rivier de Cuito over.

Oostelijk van Dirico ligt nog een zandweg tot aan het dorp Mucusso, dat aan de Namibische grens ligt op het beginpunt van de Caprivi Strip. Er gaat vanaf hier een zandweg Namibië in, maar de EN295 eindigt hier feitelijk, er is ook geen doorgaande zandweg op de laatste 200 kilometer tot aan Luiana.

Geschiedenis

De EN295 is vooral een strategische route langs de grens met Namibië, maar in de praktijk zijn grote delen onbestaand of niet meer dan een slecht aangelegde zandweg. Over de rivieren zijn wel vaste bruggen, ook als de rest van de route niet veel meer is dan een zandpad. Slechts 100 kilometer van de EN295 is geasfalteerd, alleen tussen Xangongo en Ondjiva. Deze weg was al in of voor de jaren '90 verhard maar verkeerde vanwege de Angolese burgeroorlog in slechte staat. Rond 2010 is de weg hersteld en gemoderniseerd.