Eisenhower Expressway
| |||
|---|---|---|---|
| I-290 | |||
| Begin | Schaumburg | ||
| Einde | Chicago | ||
| Lengte | 48 km | ||
| |||
De Eisenhower Expressway is een onderdeel van de Interstate 290 in Illinois in Chicago en is één van de belangrijkste forenzensnelwegen in de regio. Het gedeelte van de I-290 die de Eisenhower Expressway heet loopt vanaf het knooppunt met de Interstate 294 tot aan het centrum van Chicago over een lengte van 25 kilometer.
Inhoud
Routebeschrijving
De Eisenhower Expressway begint op het grote knooppunt met de I-294 en de Interstate 88, de tolweg vanuit Moline. De I-294 is tevens een tolweg. De I-290 vanuit de westelijke voorsteden rond Schaumburg krijgt hier de naam Eisenhower Expressway. De snelweg is hier al behoorlijk druk en telt 3 tot 4 rijstroken per richting. Via een klaverblad kruist men Mannheim Road, een belangrijke hoofdweg vanaf de suburbs rond O'Hare Airport naar de industrievallei ten zuiden van de I-290. De volgende aansluiting met 25th Avenue is tevens een klaverblad, maar wel onvolledig. De snelweg telt dan 2x3 rijstroken. Men passeert door de oudere suburbs van Chicago, de eerste suburbs die buiten de stad Chicago liggen. De snelweg ligt grotendeels enigszins verdiept. Men kruist dan 1st Avenue in Maywood, die tevens het nummer SR-171 draagt, en een redelijk belangrijke noord-zuidverbinding is. Men kruist dan een stadspark rond de rivier de Des Plaines waarna de halve aansluiting met Des Plaines Avenue volgt. Vlak daarna volgt de aansluiting Harlem Avenue in de voorstad Oak Park, de laatste suburb voordat men Chicago zelf bereikt. De aansluiting met Harlem Avenue is bijzonder daar dit linkse af- en toeritten zijn, de afslag ligt dus in de middenberm. Naast de snelweg loopt een spoorlijn. Ook de aansluiting met Austin Avenue ligt in de middenberm.
De snelweg bereikt dan de stad Chicago en buigt van de spoorlijn af en krijgt weer een wat ruimer alignement. Men kruist Central Avenue die naar de verschillende westelijke wijken van de stad loopt. Er zijn daarna 2x4 rijstroken beschikbaar en er ligt opnieuw een spoorlijn, nu in de middenberm. Tevens zijn er onvolledige aansluitingen met Laramie Avenue en Cicero Avenue. De afritdichtheid op de Eisenhower Expressway is daarmee behoorlijk hoog. Andere onvolledige aansluitingen volgen bij Kostner Avenue en Independence Boulevard. Men komt dan door een vervallen gebied van Chicago, waar zich het fenomeen Urban Prairie zich enigszins voordoet; lege percelen waar vroeger huizen(blokken) stonden. Sacramento Boulevard is een wat belangrijker aansluiting, waarna onvolledige aansluitingen volgen op onbeduidende straten die naar de grote Western Avenue leiden. De snelweg ligt hier nog steeds verdiept met om de paar honderd meter een afrit of toerit. Belangrijkere aansluitingen zijn Damen en Ashland Avenues. Men komt dan steeds dichter bij het centrum waarbij de skyline zichtbaar is vanaf de snelweg. Racine Avenue is de laatste aansluiting voor de I-90/I-94, die worden verknoopt met een turbineknooppunt. Men betreedt dan het centrum waarna er bij de aansluiting Canal Street een overkluizing vormt, een zeer markant punt op de snelweg. Ter hoogte van Wacker Drive eindigt de snelweg die dan als Congress Parkway verder gaat het centrum in.
Geschiedenis
Over het alignement van de Eisenhower Expressway werd al in 1909 een plan voor een brede Boulevard bedacht. Het eerste gedeelte van Mannheim Road to 1st Avenue opende over 4 kilometer in december 1955. Halverwege die maand werden nog eens 6 kilometer geopend vanaf Ashland Avenue naar Laramie Avenue. In de jaren 60 werd de snelweg verder naar het westen verlengd. In 1963 werden de eerste toeritdoseringinstallaties geplaatst. Destijds gebeurde dat nog met politieagenten die het verkeer doseerden. Tot 1978 was de Eisenhower Expressway onderdeel van de Interstate 90. Daarna werd deze omgenummerd naar de huidige route, en werd de Eisenhower Expressway de I-290. Omdat het gedeelte vanaf de I-294 naar de SR-53 tussen Elmhurst en Schaumburg het laatst werd opgeleverd wordt dit deel ook wel de Eisenhower Extension genoemd.
Toekomst
Circle Interchange
Het knooppunt tussen de I-90/I-94 en de I-290 nabij het centrum van Chicago staat ook wel bekend als het Circle Interchange. Dit knooppunt is tussen 1958 en 1962 gebouwd en voldoet niet meer aan de huidige eisen, het is één van de grootste knelpunten in de regio Chicago. Daarom wordt het knooppunt verbouwd, een project dat circa $ 420 miljoen kost. Vanwege de beperkte beschikbare ruimte wordt het knooppunt niet significant groter, maar worden wel de meeste verbindingswegen opnieuw aangelegd. De belangrijke verbindingen worden verruimd. Belangrijk is ook dat de I-90/I-94 2x4 rijstroken doorgaand door het knooppunt krijgen, 1 rijstrook meer dan thans het geval is.[1]
Verkeersintensiteiten
Met het aantal rijstroken variëerend van 2x3 naar 2x4 is de Eisenhower Expressway extreem druk. Het 2x3 gedeelte rond Hillside telt 194.500 voertuigen per etmaal, met een piek van 219.600 voertuigen op het 2x4 gedeelte. 191.000 voertuigen rijden dagelijks door naar het knooppunt met de I-90/I-94 bij het centrum.
| Exit | Locatie | 2007 | 2015 |
|---|---|---|---|
| 17 | Mannheim Road | 195.000 | 189.000 |
| 18 | Bellwood | 182.000 | 183.000 |
| 19 | Maywood | 187.000 | 176.000 |
| 20 | North Riverside | 200.000 | 187.000 |
| 21 | Forest Park | 195.000 | 194.000 |
| 22 | Oak Park | 168.000 | 168.000 |
| 23 | Central Avenue | 195.000 | 185.000 |
| 24 | Laramie Avenue | 210.000 | 214.000 |
| 25 | Cicero Avenue | 196.000 | 193.000 |
| 26 | Independence Boulevard | 220.000 | 211.000 |
| 27 | Western Avenue | 213.000 | 209.000 |
| 28 | Damen Avenue | 209.000 | 199.000 |
| 29 | Racine Avenue | 191.000 | 197.000 |
| 30 |   |
192.000 | 188.000 |
Rijstrookconfiguratie
| Van | Naar | Rijstroken |
|---|---|---|
| Exit 15 | Exit 23 | 2x3 |
| Exit 23 | Exit 30 | 2x4 |
Referenties
| Expressways in Chicago |
|---|
|
Interstate Highways: Overige snelwegen: |
