England

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Hoofdstad London
Grootste stad London
Oppervlakte 130.395 km²
Inwonertal 53.012.000
Lengte snelwegennet 2.586 km
Eerste snelweg 1958
Afkorting ENG

England (Nederlands exoniem: Engeland) is een entiteit (constituent country) van het Verenigd Koninkrijk. Engeland vormt het belangrijkste deel van het land, met veruit het grootste aandeel inwoners, 53 miljoen. De hoofdstad en grootste stad is London, tevens de hoofdstad van het Verenigd Koninkrijk.

Inleiding

Engeland staat vaak synoniem voor geheel Groot-Brittannië of het Verenigd Koninkrijk, maar is één van de vier landen die samen het Verenigd Koninkrijk vormen. Engeland ligt op het eiland Groot-Brittannië en omvat tevens tal van kleinere eilanden voor de kust. Het grenst aan Scotland en Wales. De hoofdstad London ligt in het zuidoosten van Engeland. Andere grote steden zijn Birmingham en Manchester. Er zijn een aantal grootstedelijke gebieden, het dichtbevolkte zuidoosten van Engeland, de regio rond London, de Midlands en de steden rond de River Mersey en de steden in het noordoosten. Engeland is dichtbevolkt, kleine en grote steden liggen verspreid in het land.

Grote delen van Engeland zijn vlak tot glooiend, maar er zijn lage bergen in met name het noorden. Deze gebieden, zoals het Lake District, doen meer alpien aan dan de hoogte zou doen vermoeden. Scafell Pike is met 978 meter het hoogste punt in Engeland. Langs de zuidkust van Engeland zijn hoge krijtrotsen. Engeland heeft vanwege zijn ligging op een eiland weinig grote rivieren, de bekendste zijn de River Thames, River Severn, River Mersey en River Tyne. Engeland heeft een gematigd zeeklimaat, met maximumtemperaturen variërend van 7 °C in de winter tot 21 °C in de zomer. De neerslag is vrij gelijkmatig verdeeld over het jaar en is vergelijkbaar met Nederland, alhoewel het land een regenachtig imago heeft. Sneeuwval in het laagland komt voor, maar niet erg frequent, sneeuwval heeft daarom vaak grote impact op het openbare leven.

Wegennet

Engeland heeft een zeer dicht wegennet van motorways en A-roads. Voor de omvang van de bevolking is het motorway-netwerk klein vergeleken met andere Europese landen. Daarentegen zijn wel een groot deel van de belangrijke A-roads als dual carriageway uitgevoerd, al dan niet ongelijkvloers.

Motorways

De motorways lopen voornamelijk rond en van en naar de grootstedelijke agglomeraties, maar zijn daarbuiten relatief zeldzaam voor Europese begrippen. Buiten de kern van het motorway-netwerk zijn relatief weinig andere motorways, met name in het oosten van Engeland en langs de zuidkust. De M25, ook wel bekend als de London Orbital, vormt de ringweg van London en is de drukste snelweg van Engeland. Het is tevens één van de langste ringwegen ter wereld. Rondom Birmingham ligt de zogenaamde 'Birmingham Box', bestaande uit de M5, M6 en M42. De M60 vormt de ringweg van Manchester.

De twee belangrijkste noord-zuid motorways voor interstedelijk verkeer zijn de M1 van London via Sheffield en Leeds naar het noorden, en de M6 via Birmingham en de regio Merseyside naar Scotland. De M40 vormt een alternatieve route tussen London en Birmingham. De M3 verbindt London met Portsmouth, de M4 verbindt London met Bristol en Wales en de M20 verbindt London met de havens van Dover. De M62 vormt een vrij lange oost-westroute door het noorden van Engeland, vanaf Liverpool via Manchester en Leeds naar Hull. Andere motorways zijn relatief kort.

A-roads

Vanwege het relatief kleine motorway-netwerk vormen de A-roads op veel plaatsen belangrijke doorgaande routes en zijn vaak uitgevoerd als dual carriageway. Hierin zijn twee typen te onderscheiden, de gelijkvloerse dual carriageways, waar uitwisseling veelal via rotondes plaatsvindt, en de ongelijkvloerse dual carriageways. Veel één en tweecijferige A-roads zijn op een gegeven moment een dual carriageway of hebben een motorway-status, zoals de A1, A2, A3, A11, A12, A14, A30, A34 en A55.

Geschiedenis

De eerste motorway van het Verenigd Koninkrijk was de M6 rond Preston die in 1958 werd opengesteld. Daarna is in rap tempo het snelwegennet van Engeland gerealiseerd, grotendeels tussen 1960 en 1980. Veel motorways zijn daarbij direct met 2x3 rijstroken aangelegd. Na 1980 stokte de aanleg van nieuwe motorways, maar waren er nog twee belangrijke ontbrekende schakels. Zo was de M25 rond London nog niet voltooid, wat in 1986 gereedkwam, en de M40 tussen London en Birmingham, die in 1991 gereedkwam. Daarna werden slechts mondjesmaat snelwegen aangelegd.

Congestie in Engeland werd steeds extremer door de sterke bevolkingsgroei en het relatief kleine snelwegennet. Daardoor zijn veel A-roads ongelijkvloers gemaakt, deze nemen in veel regio's feitelijk de rol van een motorway over. Tevens was het noodzakelijk dat bestaande snelwegen verbreed moesten worden. Dit gebeurde slechts beperkt als een volwaardige verbreding, vanaf 2006 experimenteerde men met spitsstroken, maar al snel bleek dat deze vrijwel de hele dag open moesten zijn vanwege het hoge verkeersaanbod, daarom is na 2010 ingezet op de zogenaamde 'smart motorway', waarbij de vluchtstrook komt te vervallen voor een extra permanente rijstrook zonder dat het wegprofiel verbreed hoeft te worden. In veel gevallen gaat het hierbij om een verbreding van 2x3 naar 2x4 rijstroken. Een groeiend aandeel motorways heeft daarom geen vluchtstroken meer. Vaak wordt dit gecombineerd met nieuwe verkeerssignalering.

Verkeersintensiteiten

Engeland heeft de hoogste gemiddelde verkeersintensiteit op motorways in Europa. Op veel plekken, ook tussen de grote steden, rijden 100.000 voertuigen of meer per dag. Het drukste punt is de M25 aan de westkant van London, waar 210.000 voertuigen per dag rijden. Dit is één van de drukste snelwegen van Europa.

Referenties