Fernpass



Fernpass


Hoogte	1.216 m
Weg
Hellingspercentage	8%
Verboden voor aanhangers?	nee
Wintersluiting	geen
Opengesteld	?
Kaart	kaart

De Fernpass (alternatieve schrijfwijze: Fernpaß) is een bergpas in Oostenrijk, gelegen in Tirol. De 1.216 meter hoge bergpas vormt een belangrijke verbinding tussen Duitsland en het Inntal.

Kenmerken

Alhoewel de B179 over de Fernpass vooral noord-zuid verloopt is de Fernpass zelf oost-west georiënteerd. De eigenlijke bergpas is gelegen tussen de dorpen Lermoos en Nassereith. Vanaf de Duitse grens naar Lermoos stijgt de B179 slechts geleidelijk van 800 naar 1.000 meter hoogte. Dit is een gedeeltelijk ongelijkvloerse weg. De eigenlijke bergpas is aan de noord- en oostzijde eenvoudig en stijgt van 1000 naar 1200 meter. De pashoogte ligt in dichtbebost gebied op 1.216 meter hoogte, met aan weerszijden bergen met toppen tot 2.500 meter. Aan de zuidwestkant kent de Fernpass een meer serieuze helling, evenals een aantal wat scherpere bochten en één haarspeldbocht. De weg daalt hier over korte afstand 400 meter naar het dorp Nassereith.

Vanaf Nassereith heeft het verkeer meerdere routes. De B189 verloopt zuidwestwaarts naar de A12 bij Imst. Deze route is vooral van belang voor verkeer richting het westen van Tirol, de Arlberg en Silvretta-regio, Graubünden in Zwitserland en het westen van Südtirol in Italië. Vanaf Nassereith gaat de B189 ook oostwaarts, over een circa 1100 meter hoge secundaire bergpas, vanwaar men na een stevige afdaling de A12 bij Mötz of Telfs kan bereiken. Dit is van belang voor verkeer richting Innsbruck en de Brennerpass.

De Fernpass is tolvrij en vereist geen Autobahnvignet.

Sinds 2010 is het deel tussen Reutte en Nassereith verboden voor vrachtverkeer van meer dan 7,5 ton, exclusief bestemmingsverkeer.^[1] De regering van Tirol wil doorgaand vrachtverkeer het liefst helemaal weren, maar sindsdien concentreert het vrachtverkeer zich op de A12 van Kufstein naar Innsbruck.

Geschiedenis

De weg over de Fernpass tussen de valleien van de Lech en Inn is één van de historische handelsroutes door de Alpen. Circa 46-47 AD werd de eerste Romeinse Heerweg over de Fernpass gebouwd. Deze weg bestond tot in de Middeleeuwen. Deze route werd de Via Claudia Augusta genoemd. Dit was één van de makkelijkste Alpenkruisingen indertijd, omdat de Fernpass niet zo hoog ligt en minder gevoelig is voor winterweer. Het transalpiene verkeer maakte na de Fernpass vooral gebruik van de Reschenpass en de Brennerpass.

In de jaren '70 waren er plannen om een Autobahn in deze corridor aan te leggen, die vanuit Duitsland naar de Oostenrijkse A12 moest verlopen als Transalpiene corridor. Deze snelweg is er nooit gekomen, waardoor de B179 in de zomer en winter frequent overbelast is.

De weg was oorspronkelijk een onderdeel van de B314, maar werd in 1999 omgenummerd tot de B179. De doorgaande route verliep destijds vanaf Vils naar het westen om op de Duitse B309 naar Pfronten aan te sluiten. De naam van de B179 was oorspronkelijk de Fernpass Straße, maar werd in 2002 hernoemd naar de Fernpassstraße.

In de jaren '80 zijn upgrades aan de route doorgevoerd. De 3.168 meter lange Lermooser Tunnel is tussen 1981 en 1984 aangelegd en is op 6 juli 1984 opengesteld. Tussen 1995 en 1999 werd de Grenztunnel Füssen op de grens met Duitsland aangelegd. De tunnel opende op 24 juli 1999 voor het verkeer. Tussen 2007 en 2010 is een omlegging ter hoogte van Heiterwang gerealiseerd, die op 27 oktober 2010 opende.

Congestie

De Fernpass is een beducht knelpunt, zowel in de zomer als in de winter. Oorspronkelijk was de Fernpass vooral een winterknelpunt, wanneer verkeer naar de skigebieden in Tirol rijdt. Met name op zaterdagen loopt het grootschalig vast. Sneeuwval kan de situatie verder verergeren, in sommige gevallen wordt de vertraging uitgedrukt in uren. Wanneer het weer goed is zijn de vertragingen beperkter. Het einde van de Duitse A7 bij Füssen werkt gedeeltelijk als een dosering, waar het verkeer van 2 naar 1 rijstrook versmalt.

De Fernpass wint aan populariteit bij vakantieverkeer naar Italië, waardoor het op vrijdag en zaterdag in met name juli vastloopt. De zeer lange wachttijden voor de Gotthardtunnel hebben ervoor gezorgd dat vakantieverkeer vaker via de Fernpass en de Brennerpass rijdt. De snelwegroute via München is circa 80 kilometer langer en bovendien is de Oostenrijkse A12 in het Inntal vaak permanent op 100 km/h begrensd waardoor de Fernpass in reistijd vergelijkbaar of zelfs sneller is. Bovendien vermijdt verkeer er de drukte op de ringweg van München mee. Dat heeft een negatieve uitwerking op de doorstroming op de Fernpass.

Alternatieven

Voor de Fernpass zijn geen lokale alternatieve routes, regionaal verkeer kan via Garmisch-Partenkirchen of via Lech rijden, dit zijn vrij lange stukken binnendoor waar doorgaand (vakantie)verkeer weinig aan heeft ten opzichte van de grootschalige alternatieve routes zoals via München of Bregenz. Bovendien is de route via Lech in de winter geen alternatief omdat de B198 ook een wintersafsluiting heeft. De Fernpass is daardoor een relatief kwetsbare verbinding.