Forest City Bridge
| Forest City Bridge | |
|---|---|
| |
| |
| Overspant | Missouri River |
| Rijstroken | 1x2 |
| Totale lengte | 1.408 meter |
| Hoofdoverspanning | 137 meter |
| Hoogte brugdek | 12 meter |
| Openstelling | 1958 |
| Verkeersintensiteit | 550 mvt/etmaal |
| Locatie | kaart |
De Forest City Bridge is een 1,4 kilometer lange vakwerkbrug in de Verenigde Staten, gelegen over Lake Oahe, een stuwmeer van de Missouri River in South Dakota. De brug is onderdeel van de US 212 bij Forest City.
Kenmerken
De brug is een grote stalen vakwerkbrug met een totale lengte van 1.408 meter. De brug heeft 7 vakwerkoverspanningen, waarvan twee grotere cantileveroverspanningen van 137 meter lengte. Het brugdek is 7,9 meter breed, met twee rijstroken van de US 212. De brug ligt in afgelegen gebied.
Geschiedenis
Eerste brug uit 1926
In 1921 werd een speciale belasting ingevoerd om vijf bruggen over de Missouri River in South Dakota te financieren. Eén van de vijf bruggen was een brug in Forest City, die eigenlijk de minst belangrijke was vanwege het gebrek aan grotere plaatsen in de wijde regio en het feit dat er nog geen belangrijke oost-westverbinding was. De locatie werd gekozen omdat er anders een erg lang stuk tussen Pierre en Mobridge geen brugverbinding zou hebben. De brug opende in 1926 voor het verkeer en werd direct onderdeel van de US 212. Dit was een standaard vakwerkbrug zoals er meerdere zijn aangelegd in die periode.
Nieuwe brug in 1958
Tussen 1948 en 1962 is de Oahe Dam gebouwd, een 75 meter hoge en 2.850 meter brede aarden dam nabij Pierre. Hiermee ontstond het Lake Oahe, het grootste stuwmeer in de Missouri River met een lengte van 372 kilometer, een lange vallei kwam onder water te staan. Daarvoor moest ook de brug bij Forest City vervangen worden. De brug is met steun van het US Army Corps of Engineers aangelegd en opende in 1958 voor het verkeer. De nieuwe brug is de grootste vakwerkconstructie in South Dakota en één van de grootste in het binnenland van de Verenigde Staten.[1]
De brug is in 1980 gerenoveerd en in 2001 toegevoegd aan het National Register of Historic Places.
Mogelijke vervanging
In 2020 is een studie gestart om te kijken hoe de brug het best vervangen kan worden.[2] De brug heeft hoge onderhoudskosten vanwege frequente landverschuivingen. Een complete vervanging is echter kostbaar gezien het geringe gebruik van de brug.
Verkeersintensiteiten
Vanwege de zeer lage bevolkingsdichtheid in de regio wordt de brug het minst gebruikt van alle bruggen over de Missouri River in South Dakota, met slechts 500 voertuigen per dag.