Oklahoma City

De skyline van Oklahoma City.

Oklahoma City is de hoofdstad van de staat Oklahoma in de Verenigde Staten. De stad telt 695.000 inwoners en heeft een stedelijk gebied van in totaal 1.459.000 inwoners (2022).

Inleiding

Oklahoma City is de grootste stad in Oklahoma en telt 695.000 inwoners. De totale agglomeratie omvat nog een paar voorsteden en telt 1,4 miljoen inwoners. Oklahoma City is ruim opgezet en ondanks dat de stad in de prairies ligt, zijn er vrij veel bomen, en bestaan delen van de stad ook uit lage heuvels, wat het tot een aangenaam woonklimaat verheft. Er zijn 8 echte voorsteden, waarvan een aantal enclaves zijn in Oklahoma City. Doordat er geen natuurlijke grenzen zijn, zoals gebergtes, grote rivieren of kustlijnen, is de stad in alle richtingen ontwikkeld, en daardoor vrij groot in oppervlakte. De bevolkingsdichtheid is behoorlijk laag, maar zeker niet afwijkend ten opzichte van andere agglomeraties in de Verenigde Staten. Grote delen van de stad Oklahoma City zijn nog niet ontwikkeld, de oppervlakte van de gemeente is veel groter dan het daadwerkelijk bebouwd gebied. Oklahoma City is een vrij anonieme stad in de Verenigde Staten, en is niet van belang voor het toerisme. Om het saaie imago te verbeteren is het centrum vanaf eind jaren '90 sterk opgeknapt.

Oklahoma City is tijdens de Oklahoma Land Run van 1889 gevestigd, en had binnen 10 uur al meer dan 10.000 inwoners. De stad is historisch gezien niet zo van belang en pas sinds 1907 is het de hoofdstad van Oklahoma. De stad groeide begin 20e eeuw uit tot een belangrijke stop op de Route 66, die van Chicago naar Los Angeles liep. De groei van de stad accelereerde vanaf de jaren '40, met name door Tinker Air Force Base, die één van de belangrijkste logistieke centra van de Amerikaanse luchtmacht is. Het inwonertal overschreed tussen 1920 en 1930 voor het eerst de 100.000 inwoners, en groeide naar zo'n 350.000 inwoners midden jaren 60. Anders dan de grote steden van de grote zuidelijke buur Texas kon Oklahoma City niet meeprofiteren van de snelle groei, de groei lag in de jaren '70 en '80 zelfs onder het Amerikaans gemiddelde. Pas sinds 2000 telt de stad meer dan een half miljoen inwoners. Het voorstedelijk gebied is geleidelijk uitgebreid. Belangrijke voorsteden zijn Midwest City en Moore, de voorsteden Edmond en met name Norman zijn ouder, en waren oorspronkelijk redelijk belangrijke centra op zichzelf, die pas later aan Oklahoma City vastgegroeid zijn. Aan de oostkant van Oklahoma is een uitgestrekt exurbaan gebied met lage bebouwingsdichtheid.

Wegennet

Het snelwegennet van Cleveland, Canadian en Oklahoma County.

Oklahoma City wordt bediend door drie hoofdroutes van Interstate Highways, namelijk de Interstate 35 als noord-zuidas, de Interstate 40 als oost-westas en de Interstate 44 die een diagonaal vormt. Tevens zijn er twee hulproutes, de Interstate 235 in het centrum en de Interstate 240 langs de zuidkant van de stad. Twee turnpikes beginnen of eindigen in Oklahoma City, de oude Turner Turnpike, en de H.E. Bailey Turnpike, beiden onderdeel van de I-44. De John Kilpatrick Turnpike vormt de noordwestelijke bypass van de stad. Daarnaast zijn er nog twee snelwegen, de Broadway Extension van Oklahoma City naar Edmond, die onderdeel van de US 77 is, en de State Route 74, ook wel bekend als de Hefner Parkway.

De meeste snelwegen van Oklahoma City tellen 2x3 tot 2x5 rijstroken, maar er zijn ook rustigere snelwegen met 2x2 rijstroken. De meeste knooppunten zijn vrij standaard, en niet zo indrukwekkend als de vele stacks in Dallas of Houston. Het snelwegennet van Oklahoma City is aanzienlijk minder massaal dan in die steden, alhoewel het een goed dekkend netwerk vormt.

Lijst van freeways

weg	naam	lengte	eerste opening	laatste opening	max AADT 2016
	Interstate 35	55 km	1953	1961	146.000
	Tinker Diagonal	55 km	1960	1969	135.000
	Will Rogers Freeway	45 km	1953	1977	165.000
	Centennial Expressway	9 km	1968	1989	94.000
	South Bypass	26 km	1964	1974	121.000
	Broadway Extension	8 km	1962	1962	109.000
	Hefner Parkway	11 km	1992	1992	121.000
	John Kilpatrick Turnpike	52 km	1991	2020	71.000
	Kickapoo Turnpike	34 km	2020	2021

Geschiedenis

De ontwikkeling van het snelwegennet begon begin jaren 50, toen Oklahoma City een stad met zo'n 250.000 inwoners was. In 1952 opende de Northwest Expressway, dat geen echte snelweg was, maar wel de eerste semi-ongelijkvloerse stadsweg. In 1953 werd de eerste snelweg geopend, de Turner Turnpike en het verlengstuk tot aan de U.S. Route 66 ten noordwesten van het centrum. In 1954 opende het eerste deel van de I-35 tussen Norman en de zuidelijke voorstad Moore. De I-35 is daarna vrij snel voltooid, in 1961 was de I-35 door de regio Oklahoma City doorgaand te berijden. In 1960 opende het eerste deel van de I-40, die Oklahoma City met Tinker Air Force Base in Midwest City verbond. In 1966 opende de Crosstown Expressway (I-40) door het centrum, en in 1969 was de I-40 door Oklahoma City voltooid. Tevens werd begin jaren 60 de Broadway Extension al als snelweg aangelegd, en in 1964 opende het eerste deel van de I-240 in het zuidwesten van Oklahoma City.

Daarna ging in de jaren 70 de aandacht uit naar het completeren van de I-44 door Oklahoma City. Deze had in de jaren 60 minder prioriteit, omdat de route al min of meer via de I-35 en I-40 afgelegd kon worden, en er geen sprake was van een belangrijke ontbrekende schakel. De I-44 bedient vooral de noordelijke en westelijke wijken van Oklahoma City, en heeft wat minder belang voor doorgaand verkeer. Het deel door Oklahoma City is tussen 1973 en 1977 voltooid.

In de jaren 70 waren er plannen die een veel groter snelwegennet voorzagen dan tot nu toe gebouwd is. Zo werd een volledige ringweg voorzien. Een deel hiervan is in de jaren 90 als de John Kilpatrick Turnpike aangelegd, maar in de jaren 70 was een zuidwaartse verlenging naar Mustang voorzien, en vervolgens een oostwaartse verlenging door Moore, nog ten zuiden van de I-240. Aan de oostkant van Oklahoma City was een parallelle snelweg aan de I-35 voorzien, ongeveer een kilometer of 5 á 10 ten oosten van de bestaande snelweg. Deze plannen zijn uiteindelijk niet doorgegaan. Waarschijnlijk niet vanwege lokale tegenstand (dit gebied was destijds, en is nu nog steeds grotendeels niet ontwikkeld), maar waarschijnlijk omdat de enorme groei van Texas in die tijd zich niet uitbreidde naar de staat Oklahoma. In de jaren 70 en 80 groeide Oklahoma City slechts langzaam, waardoor ook de bouw van de I-235 door downtown Oklahoma traag verliep. De snelweg is uiteindelijk in drie fases aangelegd, elk 10 jaar uit elkaar in de jaren 60, 70 en 80. De meest recente toevoeging aan het snelwegennet van Oklahoma City is de in 1991 en 2000/2001 geopende John Kilpatrick Turnpike, tevens de eerste tolweg die de stad zelf ook ontsluit. De oudere tolwegen liepen immers alleen vanaf de rand van de agglomeratie naar andere steden.

In 2012 werd de I-40 langs Downtown naar het zuiden verlegd. Het oude viaduct met 2x3 rijstroken is afgebroken en is vervangen door een nieuwe verdiepte ligging met 2x5 rijstroken een paar blokken zuidelijker. In 2020 opende het zuidwestelijk deel van de John Kilpatrick Turnpike en in 2020-2021 opende de Kickapoo Turnpike ten oosten van de stad.

Toekomst

Oklahoma City heeft weinig verkeersproblemen, het is één van de minst filegevoelige grote steden in Noord-Amerika. Er zijn plannen om de Kilpatrick Turnpike in het zuidwesten van de agglomeratie nog te verlengen tot OK-152.

Verkeersintensiteiten

De verkeersintensiteiten in Oklahoma City zijn niet erg hoog, de drukste punten tellen veelal net iets meer dan 100.000 voertuigen per dag, met uitzondering van I-44 westelijk van Downtown Oklahoma City, waar het drukste wegvak van Oklahoma ligt met 165.000 voertuigen per dag. Op veel andere snelwegen liggen de intensiteiten slechts kortstondig boven de 100.000 voertuigen per dag. I-35 piekt op 146.000 voertuigen per dag nabij Downtown en I-40 piekt op 135.000 voertuigen net ten westen van het centrum. I-235 verwerkt maximaal 94.000 voertuigen per dag en I-240 verwerkt maximaal 121.000 voertuigen per dag. Er zijn geen verkeersintensiteiten van de tolwegen rond Oklahoma City bekend.

Congestie

Oklahoma City kent vrijwel geen congestie. Het wegennet is efficiënt, en vertragingen zijn er nauwelijks, ook niet tijdens spitsuren. Het hoeft vanuit de verste wijken en voorsteden niet langer dan 30 minuten te duren om het centrum te bereiken. Het wegennet vormt een grid, waarbij de grootste wegen een mijl uit elkaar liggen. Hierdoor worden de verkeersstromen efficiënt afgewikkeld. Het openbaar vervoer bestaat uit buslijnen.